Πως επιλέγετε τι θα βάλετε ως στάτους στο προφίλ?

οι επιλογες πιστευω ειναι λιγες!ας πουμε αν υπηρχε κατηγορια Dom/Domme slave υπο δοκιμη ισως πολλοι να το διαλεγαν !απο την αλλη επειδη τελικα ο σκοπος αγιαζει τα μεσα και μια απλη επιλογη κατηγοριας μπορει να φερει τα επιθυμητα αποτελεσματα γιατι οχι?εγω προσωπικα ειμαι απο αυτους που ριχνουν τις ευθηνες οχι στον θυτη αλλα στο θυμα!οταν πεφτεις στη λουμπα απο καποιον ασχετο ας προσεχες!εν τελη συμφωνω με την Αμαζονα,στο τελος ολοι αποκαλιπτονται αργα η γρηγορα!

 

O χώρος μας εδώ είναι κατά βάση τόπος ερωτικής έκφρασης και αναζήτησης της ερωτικής επιθυμίας. Πιστέυω ότι όσο πλησιάζουμε στο να αφουγκραστούμε τις ιδιαίτερες ανάγκες και επιθυμίες που μας χαρακτηρίζουν, τόσο περισσότερο γίνεται φανερό, πόσο αινιγματική και μυστηριώδης είναι η έκφραση της ερωτικής επιθυμίας και τα σαράντα κύματα που περνάει για να αποκαλυφθεί, να διαψευστεί ή ακόμη να παραμείνει στάσιμη στα βάθη, χωρίς να αγγίξει τον προορισμό της.
Με αυτήν την έννοια, συμφωνώ με τον Kyrio G πως η δήλωση του στάτους πρόκειται για συμβατικό περιορισμό, ο οποίος δεν είναι δυνατόν να εκφράσει τις δοκιμασίες και τις περιπέτειές μας, ούτε δημιουργεί κάποια υποχρέωση ή υπόσχεση στο να φερθούμε με τον τάδε ή το δείνα τρόπο.
Άλλωστε τον μόνο που ουσιαστικά κατέχουμε είναι ο εαυτός μας και σ’ αυτόν οφείλουμε την απόλαυση του παιχνιδιού, χωρίς να διεκδικούμε την έκβασή του, επιτρέποντάς του αυθόρμητα να εξελιχθεί, να μας αναστατώσει και να ανατρέψει με χιούμορ όλα τα ταμπού.

 

<δεν γελάει τόσο, τούτη τη φορά, φίλε καλέ>
Η κυριαρχικότητα/υποτακτικότητα μπορεί να συνυφαίνεται με τη σεξουαλικότητα, κατά τη διάρκεια των ποικίλων παιγνίων και μάλιστα με τρόπο άναρχο ή εναλλασσόμενο, ανάλογα με την παρόρμηση της στιγμής.
Αυτό συμβαίνει τόσο στις vanilla σχέσεις όσο και στο εμπορευματοποιημένο, ελλιποβαρές (bd)sm.
Αλλά η Κυριαρχία ως θεμελιώδης ενόρμηση επιβίωσης δεν έχει άμεση συνάφεια με τη λίμπιντο. Την υποτάσσει στους σκοπούς της.
Στο θεμελιώδες επίπεδο του αγώνα για τη ζωή ή το θάνατο -και μόνο σε αυτό- διακρίνονται οι ρόλοι. Ο ισχυρός επιζεί υποτάσσοντας και ο αδύναμος προσπαθεί να διασωθεί υπακούοντας.
Το πως ο πρώτος ή ο δεύτερος φθάνει σε οργασμό είναι δευτερεύον θέμα. Εδώ εστιάζεται η διαφορά της σαδικής κοσμοθεωρίας από την εμπειρίκεια εξιδανίκευση του ερωτικού πόθου (ίμερος).
Με άλλα λόγια: Απόλυτη προτεραιότητα, ανθρωπολογικά και ιστορικά, έχει για τον Sade η εξουσία. Για τον Εμπειρίκο (και πολλούς ψυχαναλυτές), η ερωτική ενόρμηση.
Μπλέκοντας τις δύο οπτικές, οι μπιντιεσεμιστές της αγοράς, δηλαδή οι lifestylers, απλώς βρίσκονται σε δυσχερή θέση: πρέπει να ξεμπερδέψουν τα μπούτια τους για να πορευθούν ομαλώς εν τω βίω.
Επειδή δυσκολεύονται, βάζουν αγγελίες και αγοράζουν καταπλάσματα (δονητές, καμουτσίκια κλπ), με την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα βρουν σωτηρία υπαρξιακή.

Υ.Γ. Παρακαλώ όσους αγγελιοθέτες, ευγενικότατα, μου στέλνουν πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος (ελαχιστότατοι, τρεις για την ακρίβεια) να μη ρωτούν αν είμαι άνδρας ή γυναίκα.
Ας αναλογιστούν ότι μπορεί να μην είμαι τίποτα από τα δύο.

 

   
εγώ πάντως τώρα   τα μπέρδεψα για τα καλά και δεν ξέρω τι είμαι (lol)  

 

Σκέψου αγαπητέ savra,
ότι κατά το Μεσαίωνα έγιναν ατέρμονες συζητήσεις γύρω από το φύλο των Αγγέλων.
Είχαν ή δεν είχαν;
Και αν είχαν ποιό ήταν;
Σοβαρά: δεν είσαι ό,τι θέλεις. Είσαι όσα επιβάλλεις στους άλλους να πιστέψουν πως είσαι.
Εκείνοι σου δωρίζουν την εικόνα που σμίλεψες για να τους σαγηνεύσεις ή την καρικατούρα της.
Αυτοί και μόνον αυτοί αποφασίζουν. Με βάση τη δική σου ισχύ ή ανημπόρια (δεν αναφέρομαι σε εσένα, αφορά τους πάντες, προφανώς).

 

Βέβαια και θα το σχολιάσω κι ας ξεφεύγουμε απ’ το θέμα.

Η αγωνία του θανάτου και έρωτας (λίμπιντο) δεν μπορούν να ξεχωρίσουν. Τι είναι η λίμπιντο αν όχι ο εξορκισμός του θανάτου μέσω της διαιώνισης του είδους; Και πως κανείς ιεραρχεί το ένστικτο της επιβίωσης πάνω από εκείνο της αναπαραγωγής? Έχει νόημα κάποια νοητική ιεράρχηση στα ένστικτα?

H Κυριαρχία δεν είναι ένστικτο, είναι μέσο (αν και πολύ κοντά στα ένστικτα που την προκαλούν). Μέσο τίνος;

Της επιβίωσης; Κυριαρχώ για να μη με σκοτώσει ο άλλος; o σκύλος κυριαρχεί για να μην τον φάνε τα άλλα σκυλιά;
H της λιμπίτου (κλίνεται?). Κυριαρχώ για να πηδήξω τις γυναίκες κόρες και ανηψίες του άλλου? ο σκύλος κυριαρχεί για να εχει στη διάθεση του όλες τις σκύλες?

Δε είναι μονοσήμαντο ούτε διακριτό το αίτιο της κυριαρχίας, όπως ο αγαπητός Dolmance υπέδειξε για να στηρίζει την άποψή του.

 

Θα Μπορούσατε Σας παρακαλώ πολύ Κύριε, να μας Αναλύατε 'οταν θα Έχετε γι΄ αυτό χρόνο αν βέβαια Θέλετε, το πιο πάνω κάποια στιγμή?

 

Το ξαναδιάβασα Κύριε, Σας ευχαριστώ Κύριε, εννοούσα να μας Αναλύατε αυτό Είχατε Ο Ίδιος Αναφέρει παρόμοιο με αυτό, γιατί ο σεβαστός φίλος Dolmance με σύγχισε λίγο όχι με την φράση αυτή, αλλά με τα συμπεράσματα που την ακολούθησαν.

Γιατί αντιλαμβάνομαι πως θέμα διάσωσης-επιβίωσης, ήταν για μένα αυτό που ενστικτοδώς με έσπρωξε να βρω αυτό το δρόμο, το οποίο ακολούθησε το επόμενο βήμα όπου αναγνώρισα την επιθυμία που δεν είχε μέχρι τότε όνομα ,η επιθυμία υποταγής και η επιθυμία να ανήκω να εξουσιάζομαι κ.ο.κ. και στη δική μου περίπτωση το επόμενο βήμα ήταν πως βρήκα Εκείνον στον οποίο θα παραδιδόμουν.
Πως αυτά έχουν σχέση με δονητές και μαστίγια και γιατί μπλέκονται μπούτια, ειλικρινά δυσκολεύομαι να κατανοήσω μια και δεν είναι στη δική μου περίπτωση παρά μέσα επίτευξης της Κυριαρχίας/υποταγής.