Πως επιλέγετε τι θα βάλετε ως στάτους στο προφίλ?

Οχι.... Δωροδοκεί.

(μεταξύ μας) .. Πρόκειται περί σκοτεινού σχεδίου των Αρχειοπριαπιστών. Δε μπορώ να σου αποκαλύψω περισσότερα για την ώρα.

 

Επαναφέρω την αρχική ερώτηση της lara[E-p] γιατί την βρίσκω σημαντική.

Όταν ήμουν καινούργια και με καθόλου, όχι λίγη εμπειρία, όρισα τον εαυτό μου δοκιμαστικά, σαν (σαν=ως εαν) υποτακτικό επειδή είχα μία άτυπη βανίλλα εμπειρία υποταγής που με είχε γεμίσει με ερωτηματικά και ασχημάτιστες ακόμα και ανεκπλήρωτες επιθυμίες ερωτικής έκφρασης.

Μετά διάβασα λίγο, κατατρόμαξα, συζήτησα αρκετά μαζί Του και ηρέμησα.

Όταν γράφτηκα στο φόρουμ τούτο, Τον ρώτησα αν θα έπρεπε να δηλώσω βανίλλα ή υποτακτική και η άποψή Του ήταν να δηλώσω υποτακτική, αν και ήμουν σε πρώϊμο στάδιο και έτσι έκανα.

Θέλω να πω με όλα αυτά ότι μου φαίνονται λογικά κριτήρια για το τί στάτους δηλώνουμε, οι εμπειρίες και οι συνειδητοποιημένες ροπές που κουβαλάμε από το βανίλλα ερωτικό Μ/μας βιογραφικό, συν κάποια αναζήτηση που θα έχουμε κάνει μόνοι Μ/μας, πλέον συζητήσεων με αξιόπιστα κατά τη γνώμη Μ/μας πρόσωπα του χώρου και φυσικά πλέον των εμπειριών Μ/μας στο χώρο, αν υπάρχουν.

Αν και δεν επιθυμώ να κρίνω κανέναν, τεχνικά είναι ουσιαστικής σημασίας, ιδιαίτερα για όσους αναζητούν κάποιον ερωτικό Σ/συνοδοιπόρο να αυτοπροσδιορίζονται όσο το δυνατόν πιστότερα στα κοινά αποδεκτά κριτήρια του χώρου.

Έχω την ίδια γνώμη με την lara[E-p] για ανθρώπους που δηλώνουν με ευκολία ότι είναι Αφέντες ή σκλάβοι - είναι των αδυνάτων αδύνατο να το γνωρίζουν αυτό χωρίς να έχουν αξιόλογη και καμμιά φορά πικρή και οδυνηρή εμπειρία στον χώρο - γι αυτό και πρόσθεσα το θαυμαστικό στην αρχική της πρόταση.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη ένα βασικό χαρακτηριστικό του Μαστερ, δεν είναι η μοναξιά απαραίτητα, ούτε η φιλοσοφική δεινότητα ενός Βιττγκενσταιν, είναι όμως η αυξημένη empathy ως προς την υποκείμενη σ Αυτόν σκλάβα. Είναι αυτή η πολύ χαρακτηριστική ικανότητα που έχει ο Μαστερ να περικλείει πραγματικά την σκλάβα Του, σα να βρίσκεται, στις συγκεκριμένες στιγμές που χρειάζεται, στο σώμα της, στην ψυχή της, στο μυαλό της, να συντονίζεται απόλυτα μαζί της, να γνωρίζει πριν από αυτήν γι αυτήν. Συμπληρωματικό χαρακτηριστικό είναι η ικανότητα του Μαστερ να έχει συγκρατήσει και να θυμάται πολύ καλά αυτά τα στοιχεία της σκλάβας Του και που Τον βοηθούν να ασκήσει πληρέστερη κυριαρχία πάνω της.

Αυτά γνωρίζω από πείρα ότι είναι χαρακτηριστικά ενός Μαστερ και καταλαβαίνω ότι δεν βρίσκονται στο δρόμο, ούτε στο σεξ σοπ και δεν αποκτιούνται μέσα σ ένα μήνα.

Για τα βασικά χαρακτηριστικά των σκλάβων δεν θα γράψω, γιατί δεν τα γνωρίζω. Πάντως, κατά τη γνώμη μου πάντα, δεν είναι κριτήριο για να δηλώσει κανείς σκλάβος η πρόθεση να κάνει τα πάντα για κάποιον Αφέντη, ή ο συναισθηματισμός που γυρεύει διέξοδο, ή η κόπωση από τις δυσκολίες της ζωής. Έχει κάποιος την εμπειρία του πώς ζει κανείς με όλα του τα προσωπικά δικαιώματα σε καταστολή; Έχει νιώσει στο πετσί του και κατ επανάληψη, το ξέσπασμα του Κυρίαρχου στοιχείου; Έχει πάρει ικανοποίηση - μακροπρόθεσμα - από αυτά όλα; Τότε πιθανότατα να έχει σοβαρό λόγο να δηλώνει σκλάβος.

Η υποταχτική γυναίκα δεν έχει, κατά τη γνώμη μου, καμμία σχέση με το "η φύση της γυναίκας είναι sub", ή με τη ζωή των γυναικών στην επαρχία προπολεμικά , αλλά υποδηλώνει ορισμένα συγκεκριμένα πράγματα στον χώρο, ότι δηλαδή, αυτή που λέει ότι είναι υποτακτική είναι διατεθειμένη και ικανή να εκχωρήσει έλεγχο και να αντλήσει ερωτική ικανοποίηση από αυτό, ότι έχει τη δυνατότητα να βρεθεί σε submode για αρχή και ότι γνωρίζει άκρες - μέσες τί λέει η λίστα της υποταγής και επιθυμεί βάσιμα να της συμβούν κάποια από αυτά που γράφονται εκεί μέσα - με τους όρους που θα θέσει κάποιος Άλλος. Τα ανάλογα και για τους υποτακτικούς άντρες.

Τα "ταπεινά και καταφρονεμένα" Top και Bottom επίσης δεν είναι τόσο απλά να τα δηλώνει κάποιος, γιατί υποδηλώνουν άξια λόγου τεχνική εμπειρία στην λίστα της υποταγής. Για να μην αναφέρω το τί ουσιαστικά σημαίνει switch, που και αυτή υποδηλώνει εμπειρία αξιόλογη και σίγουρα δεν είναι η λέξη πασπαρτού για τους αναποφάσιστους.

Τέλος, για τους άντρες perv, σε σχέση με τους Κυρίαρχους, θα μου επιτρέψετε να ανοίξω ξέχωρο νήμα.

Ελπίζω να μην ενόχλησα αφόρητα, να μην αγανάκτησε Κ/κανείς ιδιαίτερα πολύ με τα γραφόμενά μου και να μη δημιουργηθούν φλόγες.

Ψευδαισθήσεις ότι θα αλλάξει ο Ο/οποιοσδήποτα άποψη διαβάζοντας όλα τούτα, δεν συντηρώ.

 

Ανοίγεις καλή συζήτηση tender lilly. και περιμένω και την επόμενη που ανέφερες  

Προσωπικά, δε νιώθω καλά με την έννοια Master –πατέρας – προστάτης. Είναι διαφορετικό κάποιος, ως άτομο που μπορεί, ελέγχει, ορίζει και καθορίζει, να βοηθά αυτοβούλως και αν θέλει την ανάπτυξη κάποιων άλλων και διαφορετικό να τίθεται αυτό ως must, ως υποχρέωση. Υπαρχουν ανθρωποι που λειτουργούν σταθερά έτσι (προστατατευτικά) με υπομονή και δεν τους ενοχλεί να περιμένουν οι υποτακτικοί την συγκεκριμένη συμπεριφορά. Ισως σ' αυτούς να ταιριάζει ο χαρακτηρισμός Master.

Αντίστοιχα για τις υποτακτικές γυναίκες αν και δυστυχώς δε μπορώ να πω πως γενικώς "η φύση της γυναίκας είναι sub", δόξα τω Αλαχ υπάρχουν (και θα υπάρχουν σε πείσμα των καιρών) καλά θηλυκά. Νομίζω πως η υποτακτικότητα ξεκινάει από τη sub φύση της συγκεκριμένης γυναίκας.

Συμφωνώ μαζί σου οτι όλα τούτα (όπως και να τα ορίσουμε) δεν αγοραζονται στο sex shop.

 

Προσωπικά είμαι νέος αλλά έχω ψαχτεί αρκετά. Δε θα δεχόμουν ποτέ να με εξουσιάζουν. Όποτε συμβαίνει αυτό στη ζωή με πιάνουν τα διαόλια μου (συμβαίνει συχνά με όλους τους καραγκιόζηδες στο Ελλαδιστάν). Επίσης ξέρω ότι μου αρέσει το "άγριο" sex με δεσίματα γιατί έχω άπειρες τέτοιες φαντασιώσεις (ειδικά με μαλλιοτραβήγματα).

Είναι απλό το τι είμαι έτσι δεν είναι;

 

Ευχαριστώ για την απάντηση 
Δηλαδή ο ορισμός για σένα του Μάστερ είναι ο πιο πάνω.

Έχει κάποιος άλλος την ίδια ή άλλη άποψη?

 

Σε καμιά περίπτωση δε δηλώνω ολοκληρωμένος ως προσωπικότητα αλλά έχω χαράξει την πορεία μου και ξέρω που βαδίζω σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία που βαδίζει στα τυφλά.

Μαστερ= ξέρει τι θέλει, πως θα το πετύχει, και θα τα καταφέρει έστω αν του πάρει χρόνια.

 

Καλωσορίσατε και πάλι TheWildOne,

στην BDSM ορολογία Master είναι αυτός που ελέγχει πλήρως και καθ ολοκληρίαν και ανα πάσα στιγμή μία ή περισσότερες σκλάβες με τις οποίες έχει σαδομαζοχιστική ερωτική σχέση που περιλαμβάνει τον έλεγχό τους, περιορισμούς, πειθαρχία, τιμωρία, δεσίματα και διάφορα σαδομαζοχιστικά παιχνίδια.

Ο Dom είναι αυτός που ασκεί όχι πλήρη έλεγχο επί της υποτακτικής ενώ ο Top είναι αυτός που έχει το πρόσταγμα πάνω στο ερωτικό σαδομαζοχιστικό παιχνίδι.

Αυτός που ξέρει τί θέλει, πώς θα το πετύχει και θα τα καταφέρει έστω και αν του πάρει χρόνια μπορεί να είναι είτε Κυριαρχικός είτε υποταχτικός, απλά δεν είναι κατ αρχήν looser.

 

Εννοούσα + τα ερωτικά παιχνίδια. Σε καμιά περίπτωση δε θα δεχόμουν να χαρακτηρίσω ως Master κάποιον που δεν έχει τον έλεγχο καταρχήν της ζωής του. Για μένα είναι υποκρισία.

Πάντως ως νέος δε γνωρίζω επ ακριβώς την ορολογία αν και δε πολύ πιστεύω στις ταμπέλες αλλά στην ισορροπία. Π.χ. μπορεί με μια γυναίκα κάποιος να είναι Μαστερ αλλά με μια άλλη Dom κτλ. Και με μία που είσαι Dom σε κάποια φάση να γίνεις Μαστερ. Άποψη μου τουλάχιστον. Ανάλογα με την περίπτωση καλιμπράρεις, εφόσον γουστάρεις.

Προσωπικά δε δέχομαι να μηδενίζω γυναίκες εκτός παιχνιδιού γιατί αν ψάξεις θα δείς οτι στο βάθος είμαστε ίδιοι (όπως λέει και το τραγούδι). Θα με χαρακτήριζες Dom;

Πάντως για τις πολλές γυναίκες, όλοι οι άντρες έχουν φαντασιώσεις να πάνε με πάνω από μία στο ίδιο κρεβάτι. Τουλάχιστον η συντριπτική πλειοψηφία.

 

Διαβάζοντας στο φόρουμ είδα και το εξής:

Η ουσία της πρότασης είναι, πως υποτακτικός είναι εκείνος που θέλει να τις φάει. Εμένα αυτό με παραπέμπει στο μαζοχισμό, και bottom το άτομο που αυτό αποζητά, μια και μιλάμε για Sm.

Υπάρχουν και άλλοι που πιστεύουν πως εκείνος που θέλει απλά να τις φάει είναι υποτακτικός ?

 

Δάσκαλε και επιθυμία μου …
Το perv δε με καλύπτει γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου ανώμαλο , αλλά τους άλλους που θέλω να τους φέρω στον ορθό δικό μου δρόμο . Όχι γιατί πιστεύω ότι είναι αντικειμενικά ορθός , αλλά για να εξυπηρετήσουν τις δικές μου φαντασιώσεις . Ονειρεύομαι ένα κόσμο πλασμένο έτσι ώστε να μοιάζει με την παιχνιδούπολη που έχω στο μυαλό μου ζωγραφισμένη . Αυτό με κάνει παιδί . Το ξέρω , αλλά από εκεί αντλώ την δύναμη μου και την ζωντάνια μου , για να συνεχίζω το έργο μου , να φτιάξω τον δρόμο προς αυτήν την πολιτεία .
Δε σου κρύβω πως με ελκύουν οι κυνικοί όπως εσύ Δάσκαλε , (αρκεί να μην έχουν «πεθάνει») και ένα από τα αγαπημένα μου παιχνίδια είναι αναβοσβήνω τον διακόπτη της παιδικότητας τους , αφού τον ανακαλύψω .
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου Master γιατί δεν θέλω την ολοκληρωτική κυριαρχία του/της υποτακτικού/κής μου . Το λέω αυτό γιατί μου έχει τύχει να ενδυναμώνω στα κρυφά τις άμυνες και τις επαναστατικές τάσεις των υπό μου , όχι για να νιώσω αναγκαστικά το συναίσθημα της εκ νέου κατάκτησης τους αλλά γιατί μα αρέσει να τους βλέπω και ελεύθερους και πέρα της δικαιοδοσίας μου ορισμένες φορές .
Βέβαια αν την επόμενη στιγμή το θέλω μου είναι διαφορετικό θα προσπαθήσω κυριαρχικά να στρέψω το θέλω τους προς την ίδια κατεύθυνση .
Δεν υπόκειμαι στους ηθικούς κανόνες του Bdsm , να κοιτάω τι θέλει ο άλλος και να σέβομαι τις επιθυμίες του , όταν αντιβαίνουν στις δικές μου . Ακόμα και αν ο άλλος είναι υπέρ , αλλά στα δικά μου όνειρα ταιριάζει να είναι υπό , θα προσπαθήσω να το επιτύχω , όχι πάντα με απόλυτη επιτυχία .
Η κεντρική ιδέα είναι ότι το πρώτο και ίσως το μοναδικό που με ενδιαφέρει απογυμνωμένα είναι η δική μου ικανοποίηση η οποία όμως απαιτεί ενήλικα παιδιά .
Δέχομαι την προσπάθεια του προσηλυτισμού σου και αφήνομαι δίχως άμυνα στα δικά σου όνειρα . Μπορώ να ξεγυμνωθώ μπροστά σου και να σου δείξω τι έχω μέσα στο μυαλό μου , τα μονοπάτια , τα κρυφά δωμάτια , στις σάλες με τις παρθένες , τα σεντούκια με τα αρώματα , τα εξωτικά δάση , τα υπόγεια των μελωδιών , τις πολιτείες των αυγών . Θα με απογοητεύσεις βάζοντάς το στα πόδια ;

 

Επειδή ποτέ δεν συμπάθησα τις ταμπέλες, επειδή στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις, επειδή "είμαι" μεν αλλά "γίνομαι" κιόλας διαρκώς, προτιμώ την ελάχιστη "ταμπέλα" της vanilla female, που δηλώνει απλώς το φύλο μου.

Ξέρω, δεν είναι πολύ ενδεικτικό, αλλά μια ταμπέλα είναι μια υπεργενίκευση πολλών υποκειμενικών στοιχείων, τα οποία εξ' άλλου δεν έχω ούτε λόγο ούτε ανάγκη να προβάλλω.

"Τιτλικός" μινιμαλισμός, λοιπόν.