Πως μπορει κάποιος να ξεκινήσει σαν σκλάβος?

Περίεργο που έφυγε. Είχε πάρει τόσο χρήσιμες απαντήσεις εδώ.

Αχάριστοι άνθρωποι ρε φίλε.

 

Αγαπητή @gaby_m

Ο Μπουμπλε τα λέει και τα ξανά λέει, αλλα τουτα τα χαιβανια νεωπες στο Φόρουμ δε βάζουνε μυαλο 

Απορώ γιατί δεν με κάνανε ακόμα διαχειριστή να πούμε, να τους βάλω σε μια σειρά   

 

Ναι οντως, εχει αποσυρθει προσωρινα, ισως ομως ξαναγυρισει, ποιος ξερει..

Οπως καθε φορα που ερωτευεσαι ισως, και γενικοτερα επενδυεις πολυ σε εναν ανθρωπο, επηρεαζεται το ειναι σου, ετσι και στο βδσμ. (Καποιες φορες ναι, και παραπανω)

Αυτο που πραγματικα μου κανει τρομερη εντυπωση ειναι πως τα υποτακτικα μελη υποτιμουν και εκμηδενιζουν τοσο πολυ τον εαυτο τους. Με ολο την φιλικη διαθεση, γτ μου εισαι συμπαθης, απορω πως λες «να επιλέξει κάποιος K να επικυριαρχήσει του προσώπου αυτού»! Μονο ο κ επιλεγει; Ο/η υ οχι; Ειναι «συμφωνια» σχεσης! Και οι δυο εχουν ισαξιο λογο ως προς την συναψη της.

 

Ή μπορεί να βρήκε τα ζητούμενά του και να περνάει καλότατα τώρα.

Αν όπου "επενδύεις πολύ σε έναν άνθρωπο" βάλεις το "σε επικυριαρχεί ο Κ" έρχεσαι στα λόγια μου.

Ουδόλως υποτιμητικό είναι να επιλέξει ένας Κ ένα πρόσωπο για να το επικυριαρχήσει και να το κάνει στην πραγματικότητα υ!

Αυτό που λέω όμως, είναι ότι είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη να συμβεί αυτό αλλιώς όσο και να θέλει το πρόσωπο που θέλει να γίνει υ, δεν προχωράει τίποτα. Και δημιουργεί μια δυσφορική αίσθηση αναίτιας προσδοκίας και διάφορα άλλα.

Όσον αφορά τα περί ισάξιου λόγου ως προς την σύναψη της σχέσης:

Αν συναφθεί η σχέση είναι αδιάφορο αν ο λόγος ήταν ισάξιος ή όχι
αν δεν συναφθεί η σχέση και πάλι είναι αδιάφορο αν ο λόγος ήταν ισάξιος, είχαμε μια αποτυχία συντονισμού έτσι και αλλιώς​

και τέλος, η ισότητα μπορεί να είναι ένα κοινωνικό πρόταγμα,πολύ μεγάλης σημασίας για την κοινωνική ευρυθμία, ανάπτυξη, αποτελεσματικότητα, βαθμό ικανοποίησης, εμπιστοσύνη κλπ, αλλά δεν παίζει ρόλο στις προσωπικές σχέσεις. Γιατί εκεί το πώς θα ζει το αδύναμο μέλος εξαρτάται από μια πλειάδα αντιλήψεων, συναισθηματικούς παράγοντες και άλλα πολλά.

 

Θα ήθελες σε παρακαλώ να προσδιορίσεις τι εννοείς με το "εκμηδενίζουν";

 

Η φαντασιακή γνώμη επιτρέπει την καταφυγή σε δραματοποιήσεις υποτίμησης και εκμηδενισμού.
Η ασυμμετρία δεν περιέχει "ισάξιο λόγο" ούτε το υ "επιλέγει".

 

Ικανη και αναγκαια συνθηκη δεν ειναι το υ να επιλεξει τον κ του; Μονο το αντιθετο ισχυει; Αν το υ δεν το επιθυμει πως το κ θα επιβληθει; Ναι για μερικους χαρακτηρες θα συμφωνησω οτι μπορουν να επιβληθουν ακομα και αν το υ δεν το θελει. Αλλα ανα πασα στιγμη μπορει να φυγει το υ και ετσι χανεται και η επιρροη του κ. It takes two to tango.

Γενικοτερα συμφωνω σε αυτα που λες. Μενω στο οτι καποια πραγματα χρειαζονται συναινεση. Οπως και το υ δεν ειναι υ χωρις αφεντη ετσι και ο αφεντης δεν ειναι αφεντης χωρις υ. Το χρειαζεται. Δλδ οι κ ειναι τοσο τελειοι οσο πιστευετε εσεις;! Απλοι ανθρωποι ειναι απλα πιο δυναμικοι.. γτ τους θεοποιειτε;! Απλα και μονο επειδη δηλωνει καποιος ενα στατους δεν τον κανει ανωτερο απο εμενα/εσενα και καθε υποτακτικο ατομο.

Ναι sapfw. Εχω διαβασει πολλες φορες στο φορουμ αποψεις για την υποταγη που προσωπικα δεν μου αρεσαν. Κατανοητες και σεβαστες, αλλα να γινει το αντιστοιχο και για αλλες νοοτροπιες.

Ενω μου αρεσει τοσο πολυ ο ερωτικος αυτος προσανατολισμος, διαβαζοντας εδω καποιες φορες εχω αμφισβητησει τον εαυτο μου μηπως τελικα δεν ειμαι υποτακτικη γιατι σε καποια σημεια δεν ταιριαζουν καθολου οι αποψεις μας και πραγματικα δεν θελω να ζησω αυτα που διαβαζω. Γενικα βλεπω οτι μειωνετε, οχι την αξια αλλα την δυνατοτητα επιλογης και λογου της υποτακτικης ως προς την σχεση, οχι γιατι το θελει η ιδια ή της εχει κυριαρχιθει απο τον κ αλλα παλι το δεχεται και το θελει, αλλα γιατι ειναι υποτακτικη και ετσι πρεπει να κανει ως υποτακτικη.

Αυτο που θελω να πω ειναι οτι στο δικο μου βδσμ εχει ισαξιο λογο και επιλογη και η υπο απλα επιλεγει να αφηνει την δυναμη που εχει στην σχεση στον κ της γιατι αυτη το θελει, σε οσους τομεις θελει. ΕΠΙΛΕΓΕΙ τον κ, ΕΠΙΛΕΓΕΙ τι σχεση θελει μαζι του, ΕΠΙΛΕΓΕΙ πως θα ειναι περιπου η σχεση, ΕΠΙΛΕΓΕΙ αν της αρεσει και θελει να συνεχισει μαζι του, ΕΠΙΛΕΓΕΙ αν θα χωρισει, ΕΠΙΛΕΓΕΙ τι δεχεται και τι οχι, τι της αρεσει και τι οχι, ΕΠΙΛΕΓΕΙ ποση δυναμη και σε ποιους τομεις θα αφησει στον κ. Γενικοτερα ΕΠΙΛΕΓΕΙ! Φυσικα το ιδανικοτερο ειναι να ΕΠΙΛΕΞΕΙ να αφησει ολες τις επιλογες στον αγαπημενο της.. αλλα αυτο εχει πολλες προυποθεσεις. Το νοημα ειναι να ειναι ευτυχισμενη και αυτη, οχι μονο ο κ. Ναι, χαροποιει σιγουρα το γεγονος οτι θα ευχαριστει τον κ της αλλα δεν φτανει μονο αυτο...

Φυσικα και καποια υ επιλεγουν. Ειδικα στο αν θα συναψουν σχεση!

 

Παρόλο που δεν απαντάς ευθέως αντιλαμβάνομαι αυτό που θες να πεις και σε ευχαριστώ για την απάντηση  

Ίσως είναι λίγο μπερδεμένα ακόμα για σένα η σεμνότητα/ταπεινότητα με τον "εκμηδενισμό", μπορεί και να κάνω λάθος... Αν μου επιτρέπεις να σου πω πως το βίωμα της πράξης είναι εντελώς διαφορετικό από την ψυχρή ανάγνωση της θεωρίας... Είναι διαφορετικό να διαβάζεις για τα βήματα του ταγκό και διαφορετικά να χορεύεις ταγκό, ειδικά με έναν δεινό καβαλιέρο  

Be well  

 

Βέβαια πάντα έχει επιλογή το υ να συγκρουστεί με τον εαυτόν του.

 

ο καθένας από ένα

δικός της αφέντης είναι, ο,τι θέλει τον κάνει.

 

Μα αυτό το κάνουν οι vanilla σε αυτό ξεχωρίζουν από τις υ.

 

κομμάτι πίτσας;