Πως οδηγήθηκα εδώ που είμαι σήμερα...

Η ιδέα για το συγκεκριμένο νήμα μου δόθηκε διαβάζοντας ένα νήμα της @Μαντλίν με θέμα «Μαζοχίστριες/ ες» όπου προσπαθούσα να καταλάβω το πώς ένα άτομο σαν την Μαντλίν οδηγείτε τελικά στον μαζοχισμό (σαν να λέμε στα σκληρά ναρκωτικά    ).


Πως ένα άτομο 20 χρονών μπαίνοντας στην κοινότητα και κάνοντας εγγραφή.. δηλώνει Master, Slave, ή τέλος πάντων αυτό που πιστεύει ότι τον/ την εκφράζει...


Μία κοπέλα που θέλει να γίνει σκλάβα ενός Κυρίου και «να τις τρώει τις μπάτσες της»  .. έχει γαλουγηθεί στην παιδική της ηλικία από ένα μπαμπά που τη χτύπαγε… οπότε είναι κάτι που της λείπει και ψάχνει αντικαταστάτη;;;


Κάποιος που δηλώνει σαδιστής «παίρνει εκδίκηση για τα άσχημα παιδικά του χρόνια;;;;»


Ένα άτομο που του αρέσει η Omorashi, φόραγε το pampers  του μέχρι να γίνει μεγάλος/ μεγάλη και έτσι είναι κάτι το οποίο του έχει γίνει βίωμα;;;


Τι είναι αυτό που μας οδηγεί να δηλώσουμε sub/ switch ή perv?? 


Είναι κάτι το οποίο καλιεργείται από την παιδική μας ηλικία;


Δε θα ήθελα να κάνουμε φιλοσοφική κουβέντα… αλλά ο καθένας από εμάς αν θέλει να γράψει, να γράψει τι πιστεύει ότι είναι αυτό που τον οδήγησε εδώ που είναι σήμερα.

 

Και όπως είθισται αυτός που ξεκινάει το νήμα δίνει και το ενακτήριο λάκτισμα… 

Πίστευω λοιπόν ότι οδηγήθηκα εδώ που είμαι σήμερα και να δηλώνω σαν Nickname ourolagnos και σαν status perv, λόγω του ότι μία από τις ομορφότερες σχέσεις μου, είχε τη δυνατότητα να κάνει squirting κατά τη διάρκεια του sex και εγώ ήμουνα εκεί να τη γλέιφω…

Μέχρι τότε ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι θα μπορούσα να καταπιώ τα υγρά από το αιδοίο κάποιας κοπέλας! Ενώ στην αρχή λοιπόν μου φαινότανε περίεργο… μετά το μετεξέλιξα στο ότι θα ήθελα να την δω να κατουράει επάνω μου κτλ…. 

Από μόνο του αυτό λοιπόν πέρα από ourolagno με κάνει και λίγο Perv! Ή μήπως όχι!!!  

 

Αγαπώ την ουρολαγνια πολύ κ εγω...

 

..μεγαλη ιστορια..

 

Take your time...  

 

Σίγουρα, θα πάρω narcos.  

 

νάτσος με λιωμένο τσένταρ μόνο!

 

Τη θυμάμαι σα χθες..

Την μέρα που μου άλλαξε τα πάντα..

Σκέψεις.. Ανάσες..

Όλα έγιναν τόσο διαφορετικά από τότε..

Ο ήχος.. Τα ροδάκια του τρόλλευ..

Ακολουθούνταν από βήματα.. Βαριά βήματα..

Εκείνη.. Όλοι την φοβούνταν..

Γεμάτη.. Αυστηρή..

Δυνατή..

Φωνές....

- Δε θέλω....

- Θέλεις...

- Όχι...

Πλααατςς... Γέλια..

Πολλά γέλια..

Ένα μικρό κλάμα...

Μάγουλα.. Κοκκινισμένα.. Αλμυρά..

Με πλησίαζε..

Ήρθε η σειρά μου..

Ο φόβος.. Κυρίευε..

Δεν αντιστεκόμουν..

Άπλωσα το πιάτο μου..

Στην Κυρία..

Φασολάδα.. Κοκκινιστή...

Για μένα..

Στο οικοτροφείο..

Δεκαετία του '80

Σπαρτη..