Πως ορίζεται;

Εκεί είναι που διαφωνώ εγώ..

Δεν θέλει να έχει πολλά "πιο" θέλει απλά να με εμπνέει. Το τι με εμπνέει να νοιώσω κυριάρχημενη δεν αφορά απαραίτητα "πιο"

Αρτιστικη προσεγγιση η ανωθεν

 

Αυτός που έχει περάσει από καλίμπρα.
Καλίμπρες είναι μηχανές που κάνουν αυτόματη διαλογή και ξεχωρίζουν διάφορα προϊόντα κατά μέγεθος.
Επίσης καλίμπρες λέγονται και εργαλεία (συσκευές) που δίνουν επιθυμητό σχήμα σε διάφορα αντικείμενα. (πχ τρακαρισμένα αυτοκίνητα)


 

   

 

Συνηθέστατο "εξαπανέκαθεν", πούλεγε κι η Βασιλειάδου η σχωρεμένη, κλασικό ατόπημα το μπουρδούκλωμα της σημασίας των λέξεων ανωτερότητα και υπεροχή.
Η άσκηση να λυθεί υπό των μαθητών οίκαδε...
Έχει ξανατεθεί, βλέπετε το θέμα πολύυυυ παλιά...
Hint: οι αγγλομαθείς μη προσπαθήσετε να κατανοήσετε τις έννοιες μέσω των αγγλικών, ίσως να μπερδευτούτι πιο πολύ... Τα ελληνικά σας φτάνουν και περισσεύουν...

 

Ο Κυρίαρχος είναι ο χρήστης

 

Επίσης μπερδεύεται το χρήστης με το χειριστής... Και άλλα πολλά...

 

Ένας άνθρωπος, ένα άλογο που βαδίζει.


Δύο άνθρωποι, δύο άλογα που βαδίζουν.


Ένα ζευγάρι στον εκτός D/s χώρο, ανθρώπων, δύο άλογα συγχρονισμένα, δίπλα τον ένα από το άλλο.


Ένα ζευγάρι στον εντός D/s χώρο, ανθρώπων, δύο άλογα συγχρονισμένα με το ένα να προηγείται του άλλου.


Το γιατί ή πόσο και οι δύο ξέρουν. Όσο και να είναι, πάντως D/s είναι.

 

Οταν εχει λακουβες ο δρομος , προσεχω που βαζω τα δικα μου ποδαρια....

 

Η ζωή μας θα ήταν αφόρητα μονότονη αν όλοι αντιδρούσαμε με τον ίδιο τρόπο. Η γοητεία των ανθρώπινων σχέσεων και πολύ περισσότερο μιας D/s σχέσης, είναι για μένα η ανυπαρξία manual. Ο λόγος που ένα Κ εμπνέει ένα υ ( και το αντίστροφο ) είναι τόσο μοναδικός, όσο η προσωπικότητα του.
Το να λέμε το α σωστό και το β λάθος δεν έχει νόημα, γιατί το ζητούμενο είναι να καλύπτει ο ένας τις ανάγκες του άλλου.

Όσον αφορά το αρχικό ερώτημα, νομίζω πως μια D/s σχέση ορίζεται από την ικανότητα του Κ να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο του υ και την ταυτόχρονη παράδοση του ελέγχου από την πλευρά του υ.

 

Συμφωνώ για το αρχικό στάδιο, αλλά πολύ πιο αρχικό, υγρασία και μόνο αρκεί για να γίνει η προσέγγιση. Από εκεί και πέρα χωρίς την συμβατότητα, θα στεγνώσει ο ντουνιάς.
Με τη συμβατότητα περνάμε σε πλημμύρες, οι οποίες απ ότι ακούω από πιο παλιούς, μπορεί να διαρκεί για πολλά χρόνια και να ενισχύει την σταθερότητα της σχέσης... σωστά?

Απλή υγρασία μπορούμε να έχουμε και όταν πάμε για ψώνια την περίοδο των εκπτώσεων. Απλή υγρασία αρκεί για ένα μέτριο παιχνίδι. Για σχέση όμως ζητάμε το περισσότερο, μια ένδειξη για κάτι βαθύτερο. Ασχέτως του αποτελέσματος. 

 

Η έμπνευση είναι συνήθως αποτέλεσμα της κατηγορίας "πιο" (κατά μία έννοια).

 

Συμφωνώ σε αυτά, και ειδικά στην πολύ εύστοχη λέξη: "συμβατότητα".

Οπότε καταλαβαίνω ότι δεν είναι κάποια διατεθειμένη να κάνει εκπτώσεις στα (μακροπρόθεσμα) θέλω της, όσο πλημμύρα και να υπάρχει.
Ή αν έχει υπάρξει συμβατότητα και έχει φτάσει σε κατάσταση πλημμύρας, αυτό σημαίνει ότι θα έχουν αλλάξει και τα μεγαλύτερα θέλω της?

 

Ούτε αυτό είναι ακριβώς.
Η συμβατότητα δεν έχει να κάνει με μεγέθη.
Μια υποτακτική που αποζητά την ταπείνωση, μπορεί να την βρει σε έναν φτωχό ακαλλιέργητο βρομιάρη clochard ευκολότερα, από ότι σε έναν δικηγόρο με κοιλιακούς φέτες.

https://xhamster.com/videos/meme-les-clochards-ont-besoin-d-amour-5056865?pb=

Μία βίδα torx χρειάζεται το κατσαβίδι που μπορεί να την ξεβιδώσει. Όσο πλουμιστό και να είναι ένα κατσαβίδι δεν ξεβιδώνει όλες τις βίδες