Πως ορίζεται;

Πάντως αυτό δεν είναι...

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/Ποίηση-της-παρακμής-Η-μοντερνιστική-τομή.12892/page-209

 

@espimain : μην αγνοείς την Ισχύ του εξωλκέος.

 

Το σωστό κατσαβίδι ξεβιδώνει, αλλά βιδώνει κιόλας. Μπορεί και να ρυθμίσει.
Ο εξωκλεύς μόνο ξεριζώνει, ξεκουμπώνει, ενίοτε δε καταστρέφει, ποτέ δεν μπόρεσε να βιδώσει.

 

Μη βαρούτε, δίκιο έχουτε όλοι, αλλά χτές βιαζόμανε να φύγω , στο σπίτι με περίμενε τραχανάς αχνιστός και είχε θολώσει απο την υγρασία η κρίση μου! 

 

Πολύ καλή ερώτηση.
Τα συγκεκριμένα θέλω δεν αφορούν τον χρόνο. Το προσωρινό δίνει διαφορετική απόλαυση. Είναι εντελώς διαφορετικό "θέλω" από το "θέλω" της σχέσης . Δεν είναι έκπτωση, απλά είναι άλλο.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τα "προσωρινά θέλω" διαρκούν περισσότερο από τα "μακροχρόνια θέλω".

Η συμβατότητα δημιουργεί πλημμύρες, αλλαγές, εμβαθύνσεις, όσο περισσότερο το βιώνεις, το ανακαλύπτεις. Εξακολουθούν να υπάρχουν τα δικά μας στοιχεία , θέλω κτλ, αλλά νομίζω τα ρυθμίζουμε αλλιώς.
Ειδικά στην ασυμμετρία που είναι διαφορετική "ατμόσφαιρα" από το περιβάλλον μας, ελευθερώνουμε κομμάτια του εαυτού μας που κρύβουμε από την υπόλοιπη ζωή μας και αυτή η απόλαυση δημιουργεί ριζικές αλλαγές. 

 

Απόλυτα δικαιολογημένος! Ρίχνω κάτω την πέτρα και πάω να πάρω τραχανά!!

 

Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω. Το πρόβλημα όμως μπορεί να είναι πολύ πιο σύνθετο (και να μην έχει να κάνει με τον clochard ή τον κάθε δικηγόρο).
Αλλά να ξεκινάει όταν ο clochard έχει ως τακτική να εξαναγκάζει την κάθε υποτακτική στην "ταπείνωση".

Γιατί η Νο 1 μπορεί να το γούσταρε, η Νο 2 να το γούσταρε πιο πολύ, η Νο 3 το ίδιο, οι Νο 4 και 5 όμως να το έχουν δει ως κακοποίηση τον εξαναγκασμό αυτό.
Και το ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα προκύπτει όταν ο clochard κρύβεται για αρκετό καιρό και επανεμφανίζεται χρησιμοποιώντας το Νο 2 (που ξεκάθαρα γουστάρει πολύ την ταπείνωση, με εξαναγκασμό ή όχι),
για να ψάξει να βρει τα επόμενα Νο 3, 4 και 5.
Σε αυτή την περίπτωση, το ερώτημα (και το ουσιώδες πρόβλημα) είναι ποιες θα είναι τα επόμενα νούμερα.

Το ποιο σωστό γράφτηκε από τον cad κάπου αλλού: Κοινότητα δεν υπήρξε στο παρελθόν, δεν υπάρχει, και δεν πρόκειται να υπάρξει ever.
Υπάρχουν μόνο παρέες. Και το καλύτερο που έχουν να κάνουν όλοι οι υποψήφιοι (ασχέτως φύλου και status), είναι να παραμείνουν
εξαιρετικά προσεκτικοί στο ποια παρέα θα επιλέξουν.

Νομίζω πως έχω γίνει πλήρως κατανοητός σε ότι αναφέρω.

Ps: και επειδή ενδεχομένως αναρωτιέσαι γιατί τα γράφω όλα αυτά, είναι επειδή μία κολλητή μου φίλη ήταν το Νο 4.

 

Δηλαδή αυτή η υποτακτική θα κυριαρχηθει από την καύλα μιας φαντασίωσης. Δεν είναι τίποτα παραπάνω ο άλλος από μια περιστασιακή επίτευξη ενός σκοπού της υ.

 

Καημένε βρομιάρη τσοπάνη...
Θεωρείς ότι υπάρχει "εκμετάλλευση" επειδή υπάρχει απόλαυση? ..Ή δεν κατάλαβα καλά?

 

Από πού προκύπτει Κυριαρχία σε μια τέτοια συνθήκη; Μερικά ωραία σεσσιονς οκ αλλά Κυριαρχία από πού; Από την εκπλήρωση της φαντασίωσης της υποτακτικής περί εξευτελισμού ;
Κυριαρχία που ξεκινάει και τελειώνει στα θέλω (καύλα) της υ;

 

Αν αυτό κατάλαβες είναι αρκετό.
Τόσο μπορούσες.
Έλαβες και ένα like χρώματος λιλά, όσο να ΄ναι, είναι μια ενθάρρυνση.

Η υποταγή δεν είναι απλά εκπλήρωση φαντασίωσης.
Δεν χρειάζεται να πω κάτι άλλο, αν συνεχίσεις στο δρόμο που είσαι, θα σου λυθούν και αυτοί οι κόμποι όπως, με χαρά παρατηρώ, λύθηκαν κάποιοι άλλοι.
 

 

Δεν έχω ιδέα γιατί το γύρισες σε προσωπικό επίπεδο. Τι σχέση έχουν αυτά που γράφεις με αυτά που συζητάμε;

Δεν έγραψα ότι η υποταγή είναι απλά εκπλήρωση μιας περιστασιακης φαντασίωσης, έγραψα ακριβώς το αντίθετο.