Πόνος και οδύνη ως επιλογή ζωής.

Συμπεριφορές αλτρουισμού, αυτοθυσίας και αυταπάρνησης, για ιδεώδη και αξίες μπορούν να εμπεριέχουν μαζοχιστικά στοιχεία προσωπικότητας;
Επίσης οταν κάποιος κανει συνεχώς γκάφες και προκαλεί διάφορες αντιδράσεις στους άλλους που του αποφέρουν έλλειψη σεβασμού και εκτίμησης τότε το ίδιο άτομο μπορει να χαρακτηριστεί ως μαζοχιστικό;

 

Εξαιρετικό θέμα!!!!  

 

Πιθανόν μια μαζοχιστική προσωπικότητα να κινείται σε τέτοιες συμπεριφορές αυταπάρνησης, προσφοράς κ.λ.π.. κυρίως όταν δεν του ζητείται να το πράξει. Προσωπική εκτίμηση, μέσω παρατήρησης, είναι πως, συνήθως, οι "κυνηγοί" αυτών των συμπεριφορών διακατέχονται από το σύνδρομο του σωτήρα.

Πάλι μέσω παρατήρησης, νομίζω πως είναι χαρακτηριστικό της μαζοχιστικής προσωπικότητας η πρόκληση αντι-δράσεων. Είναι ο μοναδικός δρόμος -το να υπομένει την "τιμωρία" - ωστε να οδηγηθεί στην αυτοεκτίμηση.

*τα παραπανω είναι προσωπικές παρατηρήσεις κι εκτιμήσεις.

 

Στο πρώτο ερώτημα, η απάντηση είναι ότι μπορεί ναι, μπορεί όχι. Στο δεύτερο ερώτημα, πρέπει να ρωτήσουμε τον συγκεκριμένο άνθρωπο πριν βγάλουμε οποιοδήποτε συμπέρασμα και του φορέσουμε μια ταμπέλα. Συχνά, οι άνθρωποι φέρονται ανεπίγνωστα, κοινώς δεν ξέρουν ούτε τί κάνουν, και να μάθουν τί κάνουν δεν σημαίνει ότι γνωρίζουν και την αιτία. Όταν αναγνωρίσουν πρώτα απ' όλα τί κάνουν και γιατί και επιμείνουν ότι αυτό θέλουν να ζούνε, τότε μπορεί κανείς να αρχίσει να συζητά το δεύτερο τουλάχιστον ερώτημα.

 

Ιδού ένα ενδιαφέρον άρθρο, που απαντά εν πολλοίς στο ερώτημα:

http://www.e-psychology.gr/personality/354-mazohistiki-diatarahi-tis-prosopikotitas.html

Προσωπικά διαφωνώ με τον απόδοση της αυτοθυσίας στη μαζοχιστική προσωπικότητα. Δε μπορώ να θεωρήσω το Λεωνίδα μαζοχιστή, ή το γονιό που πέφτει στη φωτιά για να σώσει το παιδί του, γιατί θεωρώ πως η αυτοθυσία δε σχετίζεται με την αυτοϋποτίμηση. Κατά τα λοιπά, το άρθρο είναι διαφωτιστικό.

Κάποιος που σκόπιμα υποπίπτει σε γκάφες, ενδέχεται να το κάνει για να επιβεβαιώσει τη χαμηλή του αξία στους άλλους. Αυτή είναι μαζοχιστική συμπεριφορά, ιδίως όταν επισύρει τιμωρία.

 

Οι έχοντες το σύνδρομο του σωτήρα σϊγουρα είναι άτομα που επιδιώκουν την εκτίμηση των άλλων με αυτό τον τρόπο, αλλά δεν είναι κατ' ανάγκη μαζοχιστικές προσωπικότητες. Πιστεύω οτι οι τελευταίοι μετέρχονται άλλων τρόπων για να επιβεβαιώσουν την χαμηλή αξία τους.

 

Ναι κι εγώ το ίδιο νοιώθω χωρίς πάντως να διαθέτω τα γνωστικά εργαλεία για να το υποστηρίξω. Βασίζομαι στην αίσθηση που μου αφήνει η τυχαία συνύπαρξη ή συναναστροφή με "σωτήρες".

 

Μία ιστορική προσωπικότητα όμως όπως η Μητέρα Τερέζα ή ο Γκάντι θα μπορούσε να υποτεθεί οτι διέθεταν έντονες μαζοχιστικές τάσεις καθώς έδειξαν αφοσίωση Αγίας και ήρωα αντίστοιχα σε σκοπούς που υπερέβαιναν τα όρια του εαυτού τους;

 

αλτρουισμος αυτοθυσια και αυταπαρνηση σημαινει κανω κατι χωρις προσωπικο οφελος.ο μαζοχιστης αποσκοπα στην προσωπικη ευχαριστηση αρα δεν νομιζω να ισχυουν ολα τα πρωτα.εξαλλου δεν νομιζω ο γκαντι να λιμοκτονουσε και να ενιωθε καυλα.

 

Θεωρεις δηλαδή οτι οι μαζοχιστικές τάσεις κρύβουν πάντα καύλα; Δεν πιστεύω οτι ο μαζοχιστής καυλωνει πάντα με αυτό που κάνει. Ο μαζοχιστής θεωρώ πως δεν αποσκοπεί 100% στην προσωπική του ευχαρίστηση αλλά κατά ένα μέρος ευχαριστιέται να βλέπει την χαρά κ την "καύλα" του άλλου.

Παρεπιπτόντως ο Γκάντι ήταν Ινδουιστής, εκ φύσεως ισχνός κ όχι λόγω πείνας.

 

Η απάντησή μου και στα δύο ερωτήματα είναι κατηγορηματικά ΝΑΙ...
Η αλγολαγνεία μου είναι ήπια σε σχέση με τον μαζοχισμό μου, ο οποίος δεν είναι αποσυνδεδεμένος από τον σαδισμό. Κατά την γνώμη κάποιου πολύ σοφότερου και ωριμότερου από μένα, ο μαζοχισμός είναι μία μορφή σαδισμού κατά του εαυτού. Ο πόνος που εξιτάρει, σε φέρνει σε κατάσταση μέθεξης, καυλώνεις ακόμη και με την ιδέα του πόνου, συνδεδεμένο με τα πρόσωπα. Για μένα δεν είναι αλτρουισμός, αντίθετα μπορεί να είναι και βαθύτατα εγωιστική πράξη....(και μην μου πεις ότι εγώ σου ζήτησα να σε μαστιγώσω, εγώ εξυπηρέτησα την δική σου επιθυμία να το νιώσεις με μαζοχιστική ενσυναίσθηση, άρα μου χρωστάς χάρη, να ξέρεις... )
Ιδεώδη και αξίες, non, δε νομίζω, καύλα με ορθολογιστική διαχείριση του πόνου μάλλον...ακόμη και η υπέρβαση των ορίων γίνεται εντός ορίων, γι αυτό έχει σημασία ποιον εμπιστεύεσαι....
Θέλεις να πάρεις πόνο, θέλω να δώσω πόνο, έντιμο και ξεκάθαρο, τόσο απλά...
Υ.Γ. Εντός σχέσης Κυριαρχίας-υποταγής τα πράγματα είναι λίγο πιο σύνθετα, αλλά μπορώ να επανέλθω επαυτού....

 

Θα ανταποδώσω τη χάρη αγαπητή Brenda (πάντα με την άδεια του Κυρίου) εις τας εξοχάς.

Πιστεύεις όμως ότι ο σαδισμός κ ο μαζοχισμός στις κυριολεκτικές τους έννοιες συγκλίνουν;