Πόσοι τελικά από εμάς έχουν εμβολιαστεί

Συγνώμη αλλά το παραπάνω δεν έχει παρά φιλολογική σημασία. Αν επιβάλλεται κάτι αυτό λέγεται επιβολή, είτε αυτό είναι μέσω νομοθεσίας είτε είναι μέσω πιστολιού στο κεφάλι. Υποχρεώνει με την απειλή ρήτρας να προβείς σε μια ιατρική πράξη καταπατώντας το πλέων θεμελιώδες από τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Και αν ξεκινήσουμε από αυτό που μπορεί να πάει η βαλίτσα;

Η ερώτηση δεν είναι ρητορική και η απάντηση είναι ότι μπορεί να πάει πολύ μακρυά και όλοι γνωρίζουμε ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος, τουλάχιστον εν μέρη, με καλές προθέσεις.

Γιατί η αυτοδιάθεση του σώματος δεν προβλέπεται μέχρι κάποιας ηλικίας.

 

Καταλαβαίνω τι εννοείς. Αυτό που σου λέω είναι ότι ξεκινάς με λάθος τρόπο το συλλογισμό σου, επειδή δε γνωρίζεις νομικά και ως εκ τούτου οδηγείσαι και σε λάθος συμπέρασμα. Και αυτό δεν το λέω υποτιμητικά. Θεωρώ ότι προβληματίζεσαι καλοπροαίρετα και γνήσια.

Άλλο είναι η υποχρέωση και άλλο η επιβολή. Η σημασία και η διαφορα μεταξύ των λέξεων, ειναι επι της ουσιασ διαφορά μεταξύ δυο μεθόδων και είναι νομική είναι πολιτική είναι ηθική είναι αξιακή διαφορά. Διάβασε τη σχετική παράγραφο στο προηγούμενο μήνυμα μου ξανα. Και λάβε υπόψη σου το εξής παραδειγμα. Ο Α συλλαμβάνεται από την αστυνομία, παρα τη θέληση του οδηγείται στο πλησιέστερο εμβολιαστικό κέντρο και πάλι παρα τη θέληση του και παρα τη σθεναρή του αντίσταση υποβάλλεται σε εμβολιασμό. Ο Β δεν έχει εμβολιαστεί και λαμβάνει κάθε μήνα ένα διοικητικό προστιμο. Εξακολουθεί να παραμενει ανεμβολιαστος, έως ότου ο ίδιος αλλάξει γνώμη ή έως ότου πάψει να είναι διατεθειμενος να πληρώνει το πρόστιμο για την παράβαση του σχετικού νόμου.

Σημείωση 1. Τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθεριες δεν διακρίνονται σε λιγοτερο ή περισσότερο σημαντικά . Παρόλα αυτά εκείνο που ευλόγως αναγνωρίζεται ως το κορυφαίο όλων είναι το δικαίωμα στη ζωή. Και το δικαίωμα αυτό το έχουν ΟΛΟΙ. Και έχουν το δικαίωμα και στην προστασία της υγείας τους. Πολλώ δε μάλλον της δημόσιας υγείας.

Ως προς τα υπόλοιπα που σου έγραψα ελπίζω ειλικρινά να μπεις στον κόπο να ψάξεις να ενημερωθείς και μετά αφού αποκτήσεις τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις να επανεξετάσεις τη θεώρηση σου και την τοποθέτηση σου. Πιστεύω ότι θα κατανοήσεις θα τα απορροφήσεις και θα τα υιοθετήσεις, επειδή έχεις καλή ποιότητα μυαλού. Από ότι έχω αντιληφθεί τουλάχιστον.

Έπειτα κανεις μια ερώτηση στην οποία απαντάς. Πάλι χωρίς να έχεις γνώση. Διότι αν νομίζεις ότι το Κράτος (ασχέτως Μητσοτακη, Τσίπρα και λοιπών συγγενών) είναι μια αδύναμη οντότητα που στέκεται σα χαμένο και παρακολουθεί, έχεις εσφαλμένη εντύπωση λόγω άγνοιας. Εκτός αν νομίζουμε ότι η κρατική λειτουργία εξαντλείται στις οικονομικές συναλλαγες με τους πολιτες. Υπάρχει Σύνταγμα που αποτυπώνει το δικαιοπολιτικό ιδεολογικό υπόβαθρο της Πολιτείας και της παρέχει κάθε κατάλληλο και αναγκαίο νομικό εργαλείο για να εξασφαλίζει την εύρυθμη και σύννομη -το τονίζω αυτό- λειτουργία της. Υπάρχουν τα εθνικά δικαστήρια που κρίνουν τη συνταγματικότητα των νόμων. Υπάρχει το ευρωπαϊκό δικαστήριο. Και όλοι αυτοί ως άριστοι γνώστες του νόμου, που εσυ ισχυρίζεσαι ότι παραβιάζεται και δημιουργεί κακό προηγούμενο, έχουν αποφανθεί ότι σωστά και σύννομα εφαρμόζεται.

Τέλος θα σου πω ότι για κάθε νομική απορία που έχεις, υπάρχει και η αντίστοιχη γνώση. Υπάρχουν και πολύ περισσότερες γνώσεις για πράγματα που δεν έτυχε να μας προβληματίσουν ακόμα. Και οι γνώσεις είναι εκεί και περιμένουν να τις αποκτήσουμε.

Αυτό θα έπρεπε να το ξέρεις ως μεγαλύτερος μου  

 

επιβάλλω, πρτ.: επέβαλλα, στ.μέλλ.: θα επιβάλω, αόρ.: επέβαλα, παθ.φωνή: επιβάλλομαι, μτχ.π.π.: επιβεβλημένος

1. κάνω πραγματικότητα κάτι χρησιμοποιώντας τη βία ή τη θέση ισχύος στην οποία βρίσκομαι, αναγκάζω κάποιον άλλον να πράξει σύμφωνα με τις δικές μου επιθυμίες

2.θεσμοθετώ ή αποφασίζω κάτι που αποτελεί βάρος ή υποχρέωση (πχ φορολογία, πρόστιμα, ποινές)

3. αναγκάζω κάποιον να κάνει κάτι το αναγκαίο

 

Δεν καταλαβαίνω γιατί συζητάμε ακόμα για την πανδημία.

Την πανδημία την νικήσαμε τον Μαΐο του 2020.

Στις 12 Ιούνιου του 2020, ολόκληρο το Έθνος των Ελλήνων γιόρτασε τη μεγάλη νίκη ενάντια στην πανδημία.

Συζητείται μάλιστα η 12η Ιουνίου να ανακηρυχθεί και ως Εθνική Επαίτειος που θα θυμίζει τον ηρωισμό των Ευγενών Ελλήνων και τις μάχες που έδωσε το ομόαιμο Έθνος απέναντι στον Αόρατο Εχθρό.

Η 12η Ιουνίου μαζί με την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου θα αποτελούν πλέον τις τρεις σημαντικές νίκες του Έθνους των Ευγενών Ελλήνων.

Μια νίκη ανά αιώνα.

Γιατί οι Έλληνες κάθε εκατό χρόνια με ψυχή και αποφασιστικότητα κάνουν το θαύμα.

Η πρώτη και η δεύτερη Εθνική Επαίτειος έχουν ως σύμβολο το εθνικό τσαρούχι και την τιμημένη φουστανέλα.

Η νέα Εθνική Επαίτειος θα έχει ως σύμβολο το ηλιοβασίλεμα.

Έτσι πλήθος Εθνικά Υπερήφανων Ελλήνων θα συνωστίζεται στις ακρογιαλιές για να δώσει χαιρετισμό στον ήλιο που δύει, ενώ οι μπάντες θα παιανίζουν εμβατήρια.

Έτσι, και μέτα τη μεγάλη νίκη, οι Εθνικά Υπερήφανοι Έλληνες ξαμολύθηκαν στα βουνά και τις ραχούλες στα λαγκάδια και στις ακρογιαλιές, στις εκκλησιές και στις μεταλαβιές.

Επειδή όμως ένιωθαν μόνοι στη χαρά είπαν να φωνάξουν και τους φίλους τους.

Τους είπαν επί λέξη:

"«Ελάτε στην Ελλάδα. Φέρτε τους φίλους σας. Ενημερώστε ότι πλέον η χώρα είναι ανοιχτή. Μάθαμε το μάθημά μας από την αντιμετώπιση της πανδημίας και εργαστήκαμε πολύ σκληρά για να διασφαλίσουμε ότι οι επισκέπτες μας θα παραμείνουν ασφαλείς και υγιείς».

Και έτσι πλάκωσαν Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, Γερμανοί και Αμερικάνοι.

Χύμα.

Μόνο με τα σανδάλια και τις κάλτσες τους.

Και να τα φιλιά, να τα σάλια, να τα γλωσσόφιλα και τα γαμήσια.

Και να ο ιός, ο ηττημένος, ο ατιμωμένος, ο ατιμασμένος να επιτίθεται ξανά.

Κάποιοι φώναξαν "Ο ιός, Ο ιός".

Και οι Εθνικά Υπερήφανοι Έλληνες απάντησαν με πυγμή.

"Να κλείσουν τα περίπτερα τώρα και να μαζευτούμε του Άη Δημήτρη στις εκκλησιές να ψάλλομε το Υπερ μάχω Στρατηγώ τα νικητήρια."

Διότι πατριώτες και στο παρελθόν οι Έλληνες όταν απειλήθηκε το Έθνος από τους ελεεινούς βαρβάρους η Παναγιά ήταν εκεί και έσωσε το Έθνος που έψαλε ζητώντας τη βοήθεια Της.

Κάποιοι φώναξαν "Ο ιός, Ο ιός.. να ενισχύσουμε τα νοσοκομεία, την πρωτοβάθμια υγεία, το δημόσιο σύστημα υγείας."

Και τότε οι Έλληνες είπαν:

"Θα κλείσουμε για ένα μήνα και θα τα φτιάξουμε όλα. Θα δώσουμε την τελική νίκη στον σατανικό ιό."

Και κλείσαμε έξι μήνες.

Και ενισχύθηκε η άμυνα εναντίον του ιού με Ντάτσουν και ένστολους.

Γιατί είναι γνωστό πως ο ιός θέλει βρομόξυλο και όχι ΜΕΘ.

Και κάπου εκεί μας ήρθε το εμβόλιο.

Με τιμές αρχηγού κράτους το υποδέχθηκε το Έθνος.

Όπως το Φως το Άγιο της Αναστάσεως ήρθε στη Πρωτεύουσα μας.

Και ξεκίνησε το τελευταίο μίλι προς την Ελευθερία, με σέλφι και ποσταρίσματα αυτοπεποίθησης

Και έτσι οδεύουμε προς την τελική νίκη.

Πρώτα οι άνω τον εξήντα.

Θρίαμβος.

Έως τον Μαΐο του 2021 ένας στους τέσσερις πολίτες της κρίσιμης αυτής ηλικιακής κατηγορίας απείχε από την εμβολιαστική εκστρατεία για την Ελευθερία.

Ποιος φταίει γι αυτό;

Τα κωλόπαιδα που δεν εμβολιάζονται.

Και έτσι αντί να πείσουμε την τρίτη ηλικία να εμβολιαστεί δίνουμε πακέτα διακοπών στους νέους.

Λογικό Μου φαίνεται.

Τα δίνεις στα εγγόνια Ιούλιο, τα παίρνεις πίσω από τους παππούδες Δεκέμβριο.

Εντωμεταξύ ερχεται και το καλοκαίρι, πρέπει να φέρουμε εδώ τους συμμάχους μας να ξεροψηθούν στον ήλιο.

Και κάπως έτσι μας βρίσκουν τα κιτρινισμένα φύλλα του Φθινοπώρου.

Κουρασμένους, διαιρεμένους, αγανακτισμένους, θυμωμένους.

Και μπήκε ο Δεκέμβρης, με 690 διασωληνωμένους, με συνολικά 18234 νεκρούς, με τα νοσοκομεία στα όρια τους.

Στο χρηματιστήριο των διασωληνώσεων όποιος ποντάρει στις 1000 διασωληνώσεις τα Χριστούγεννα θα βγάλει λεφτά.

Καλή μετοχή.

Το ίδιο και στη μετοχή των θανάτων.

Πριν λίγο καιρό, σε αντίθεση με τον @Arioch σε καμία περίπτωση δεν θα σκεφτόμουν για υποχρεωτικότητα.

Όμως τη δεδομένη στιγμή άλλη λύση δεν υπάρχει πάρα μόνο ολικό lockdown και υποχρεωτικός εμβολιασμός για όλους.

Το δικαίωμα στη ζωή είναι το Ιερό δικαίωμα.

Η προστασία της υγείας και της ευημερίας των πολιτών είναι υποχρέωση του κράτους.

Δεν το λέω Εγώ, το "Κοινωνικό Συμβόλαιο του Ρουσώ" το λέει.

Και αυτό το συμβόλαιο είναι το πλαίσιο που ορίζει τη δομή του φερόμενου ως δυτικού κόσμου σήμερα.

Το κράτος οφείλει να επιβάλλει όταν απειλείται η δημόσια υγεία.

Δεν είναι αυτό Χούντα.

Είναι υποχρέωση του Κράτους σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης.

Δεν μιλώ για την κυβέρνηση αλλά για το κράτος.

Δεν είναι ευχάριστο που φτάσαμε εδώ όμως πέρα από το ολικό lockdown και τον υποχρεωτικό εμβολιασμό άλλη λύση δεν βλέπω.

Το σύστημα καταρρέει και απλά είμαστε θεατές.

Τι θέλουμε;

Να κάνουμε Χριστούγεννα ως καταναλωτές και να δουλέψει η αγορά ή να εμποδίσουμε τη φρίκη που έρχεται μέσα στο Χειμώνα.

Iagos

 

Το μέτρο της υποχρεωτικότητας του εμβολίου εναντίον των ανεμβολίαστων άνω των 60 ετών για λόγους απειλής της δημόσια υγείας, ΕΙΝΑΙ ΡΗΤΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ότι όλοι οι υπόλοιποι ανεμβολίαστοι κάτω των 60 ΔΕΝ απειλούν τη δημόσια υγεία.

Η συζήτηση για τις τεχνικές και κατ' επίφαση νομικές λεπτομέρειες του όλου θέματος είναι συζήτηση για ανθρώπους που δεν μπόρεσαν στην ενήλικη ζωή τους να αναπτύξουν επαρκώς την κριτική τους ικανότητσ και χορεύουν ανάλογα με το νταούλι που κάθε φορά τους βαράνε.

 

Η εμπιστοσύνη δεν αφορά μόνο την επιστημονική μέθοδο που μέχρι τώρα είχε συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο που παρακάμφθηκε εσπευσμένα, αλλά και την εμπιστοσύνη σε φαρμακοβιομηχανίες σε αγώνα ταχυτήτων για αποτελέσματα με τεράστιο έπαθλο για τον γρηγορότερο που θα τερματίσει. Είναι ανθρώπινο να υπάρχει ένας σκεπτικισμός απέναντι σε τόσο πανικό και βιασύνη, άσχετα από παρατάξεις.
Ως εμβολιασμένη δεν αισθάνομαι ούτε σίγουρη ούτε ασφαλής. Απλά συνυπολόγισα τα ρίσκα των επιλογών μου. Ελπίζω να τα καταφέρει το αλογάκι μου ή έστω να μην έχω μεγάλη χασούρα. Ο τζόγος είναι εμπιστοσύνη ή πίστη?

Συμφωνώ με την θέση σου όσον αφορά τα πρόστιμα και τις επιβολές. Και χαίρομαι που στα δύσκολα και στα ζόρια που λίγο πολύ περνάμε όλοι μας κάποιοι καταφεραν να κρατήσουν τις αξίες τους. Γιατί εκεί στα δύσκολα, αυτές οι μεγάλες λεξούλες έχουν σημασία.

Και επαυξάνω, δεν ξέρω τι διάολο είναι αυτό το εμβόλιο που έβαλα στο σώμα μου, αλλά είναι δικό μου ρίσκο και δική μου επιλογή. Δεν παίρνω κανέναν άλλον στο λαιμό μου ούτε για ντεπόν.

Τις προάλλες άκουσα στο ράδιο έναν σοφό μάπα να λέει κάτι πολύ εύστοχο. Ότι είναι καλό που ο κόσμος διχάζεται, τουλάχιστον έτσι μπαίνει στην διαδικασία να το ψάχνει, κινητοποιείται, προβληματίζεται, σκέφτεται ακόμα και αν τελικά κάνει λάθος. Το πραγματικό πρόβλημα θα ήταν αν δεν υπήρχε διχασμός και όλοι συμφωνούσαμε.

Ο δρόμος προς την βελτίωση του είδους έχει μπόλικο "τρώω τα μούτρα μου"... όπως και ο δρόμος προς την βελτίωση της εκάστοτε επιστημονικής μεθόδου.

 

@Arioch
Αυτό εδώ είναι πίστη:

Όσο και αν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από προφάσεις επιστημονικότητας και ορθολογισμού ή αλτρουισμού, είναι φανατισμένη πίστη.
Η εκμετάλλευση της πίστης από τους πολιτικάντιδες και τα κανάλια είναι... άλλου παπά ευαγγέλιο.

Heil!

 

Δεν γνωρίζω τις γνώσεις σου σε ιστορία, γνωρίζω ωστόσο τις δικές μου και το παιχνίδι αυτό έχει επαναληφθεί αμέτρητες φορές. Και μπορεί να μην είμαι δικηγόρος ωστόσο δεν έχω ανικανότητα επαγωγικής συλλογιστικής, και όπως και να βαπτιστεί νομικά στην ουσία η επιβολή είναι επιβολή.

Γράφεις τα παραπάνω και κατηγορείς εμένα για άγνοια; Σοβαρά τώρα;

 

Πριν κάποιες ημέρες είχατε μια συζήτηση περί του τι ορίζεται ως ευθεία αν δεν κάνω λάθος. Η συζήτηση αυτή ήταν επιστημονική. Έστω κι αν πρόκειται για πολύ απλό ζήτημα. Εγώ σε αυτή τη συζήτηση δεν τόλμησα να εμπλακώ διότι δεν είχα γνώση, κάθισα όμως και διάβαζα τι γράφατε.

Πως θα σου φαινόταν αν εγώ έσκαγα μύτη και διατύπωνα μια άκρως άσχετη και ατεκμηρίωτη θέση; Πως θα σου φαινόταν, εάν εσυ είχες όλη την καλή διάθεση και υπομονή να καθίσεις να μου εξηγήσεις με επιστημονικά επιχειρήματα το σωστό κι εγώ παρόλα αυτά, αντί να πω οκ έχω άγνοια θα ψάξω να μάθω περισσότερα, να μην παραδέχομαι το λάθος μου και να επιμενω ότι αυτό που λέω εγώ είναι το σωστό; Και να λέω και στα καπάκια ότι εγώ δεν είμαι μαθηματικός αλλά αυτό που λέω εγώ ισχύει ό,τι και να μου λες εσυ.

Να σου πω εγώ πως θα μου φαινόμουν; Θα μου φαινόμουν απαράδεκτος συνομιλητής, επειδή δεν θα είχα το θάρρος να παραδεχθώ ότι κάνω λάθος λόγω άγνοιας.

Κλείνω λέγοντας ότι λυπάμαι ειλικρινεστατα που θεώρησα ότι μπορεί να υπάρξει έντιμος διάλογος μεταξύ μας.

 

Χωρίς να διαφωνω συνολικα σε οσα λες, και χωρις να συμφωνω καταναγκην με τον Arioch, επετρεψε μου μερικες αντιρρήσεις:

Επιχειρηματολογείς νομικά, αλλά θα ξερεις οτι αμφισβητειται σφοδρά στην καλυτερη περίπτωση το αν και καταπόσον η νομική ειναι επιατήμη.
Δεν θα επεκταθώ στο σχετικο debate - θα ήμουν offtopic ακόμα και στο offtopic αυτό θέμα...
Και δεν είναι παντα απαραίτητο να είμαστε νομικοί για να σχηματίσουμε γνωμη για ένα ζήυημα της δημόσιας σφαίρας.
Δεν εννοώ οτι έχουν βάση οι περί αντισυνταγματικότητας αόριστες αιτιάσεις των αντεμβολιαστών χωρίς νομική επιχειρηματολογία, ή οτι θα αντέξουν σε σχετική αντεπιχειρηματολογία συνταγματολόγων, αλλά δεν είναι γενικα προαπαιτουμενες οι νομικές γνωαεις. Αλλιώς θα δίναμε εξετάσεις ατο Συνταγματικό, και ίσως και στο Διοικητικό για να μας δοθεί πχ το δικαίωμα ψήφου.
Μιλας βεβαια για το ζητημα του αν "νομιμοποιειται να εκφερει άποψη". Θεωρωντας οτι η άποψη είναι κατι πιο πέρα απο σχηματισμό απλης γνώμης, καθως θα πρεπει ενδεχομενως να τεκμηριωθεί, υπαρχει ένα ζητημα του κατα πόσον μπορει καποιος να αχηματίαει ορθή αποψη χωρίς γνώση. Όμως αυτο αφορα πρωτίατως τον ίδιο.
Το "δεν νομιμοποιείται" (από ποιόν άραγε , στη δική μου τουλάχιατον αντίληψη, εύκολα μπορεί να μεταφραστει σε "δεν δικαιούται".
Πιατευω πως δικαιούται, και αυτός, και καθένας, να σχηματίσει όποια άποψη θέλει. Φυσικα έχει μετα και το βάρος της τεκμηρίωσης και υπεράσπισης της, και φέρει και τον κίνδυνο ηχηρής και ενδεχομένως δυσάρεστης κατάρριψής της.
Αφηνω ατην άκρη την "κοινή περι δικαίου αντίληψη" και το τι θα έλεγαν οι οπαδοι του φυσικου δικαιου και δεν επεκτεινομσι σχετικά.

Ποια εχέγγυα επιστημονικής απόδειξης μιας άποψης υπαρχει ατο νομικη, τη στιγμη που
- πολυ μεγάλο μερος του Ποινικου Δικαίου είναι δογματικο, έστω κι αν διαμορφωθηκε σταδιακα επι δεκαετίες;
- υπάρχει συνεχής και σημαντικη διάστααη νομικής θεωρίας και νομολογίας; (σε ορισμένα ζητήματα, επι δεκατιες;
- ακόμα και αε αποφασεις Ολομέλειας ανωτατων δικαατηριων υπάρχει μειοψηφία και διατυπωνονται δύο αποψεις;
- με άρθο του Συνταγματος εχει συσταθει ολοκληρο Ειδικό Δικαατηριο, το ΑΕΔ, με κυρια αποατολή την επιλυαη καταφατικων η αποφατικων αυγκορυσεων δικαιοδοαιας μεταξυ ανωτάτων δικαατηριων, τα οποία έχουν το καθένα διαδορετικη αποψη για το ιδιο ζητημα;

Προφανως εννοείς το "δίκαιο της ανάγκης" (με όλα τα αμαρτωλά καταλοιπα του παρελθόντος που κουβαλαει).
Όμως οπως θα ξέρεις, οποιαδηποτε ερμηνεια υπό το πρίσμα του,, ειναι ιδιαιτερα στενή, για να αποφεύγεται η κατασττατηγηση του. Και η επικληση του γίνεται πάντα με φειδώ.
[/QUOTE]

Εκτος κι αν εχω καταλαβει λαθος, η σχετικη με το προστιμο διαταξη θα συμπεριληφθει σε νομο κι οχι σε διοικητική πραξη, εστω και κανονιστική η γενικη ατομική.
Δεν εκπορευεται δηλαδή απο τον εκτελεστική εξουσία, αλλα απο τη νομοθετικη.

Ακόμα και στην περιπτωση της διοικητικης πραξης, εστω και κανονιστικης, ολα τα προηγουμενα δεν ειναι αυταποδεικτο οτι τηρουνται εν προκειμενω, αλλα θελουν επιχειρηματολογία, η οποία αναγκαστικα θα εφαπτεταιμκαι σε θεματα φιλοσοφίας του διακιου, στάθμισης προστατευομενων εννόμων αγαθων, όρια ελευθερίας του νομοθέτη, ορια ελεγχου συνταγματικοτητας του θεσπιζομενου κανονα δικαιου, και αλλων πτυχων.

Μεγαλη απαιτηση από εναν μη νομικό. Σα να σου πει με τη σειρα του,ο Arioch πχ ξεκινα να διαβαζεις στατιστικη, αρχιζντας απο τις κατανομες και το κεντρικο οριακό θεωρημα, την παραμετροποιηση την αναλυση ευαισθησιας και το καλιμπραρισμα μαθηματικων μοντελων και μετα θα καταλαβεις πόσα λιγα καταλαβαινεις απο τη στατιστικη αναλυση των κρουσματων, της θνητοτητας, της θνησιμοτητας, την χρονικη τους εξελιξη και την προβολη τους στο μέλλον, οποτε δεν θα πρέπει να εχεις αποψη.
Σωστό απο μια οπτικη, αλλα αρκετά περιοριστικο και ανελευθερο, και σε βαρος της ελευθερης συζητησης και της ανταλλαγης ιδεων.
Ετσι το βλεπω μεχρι στιγμής.

 

Έχεις παρα παρα πολύ μεγάλο δίκιο σε όλα όσα είπες. Είμαι εντελώς λάθος σε όλα όσα είπα. Δε με ενδιαφέρει να συνεχίσω αυτή τη συζήτηση πλέον.  

 

Δεν εισαι εντελως λαθος, αλλα ουτε εμενα με ενδιαφέρει να τη αυνεχισω.
Νύσταξα, κι αύριο κωλομερα.
Να μαστε γεροί φίλε ώστε να εχουμε την πολυτέλεια να συζηταμε. Σωστο η λαθος, μικρη σημασία εχει αν αρρωστήσεις ασχημα.