Πόσο δεσμευμένοι αισθανόμαστε στις βδσμικές μας σχέσεις

Ρε μπας, λέω μπας και, μπας και είναι η αντίληψη του βδσμ ως φετίχ..?
Όλου του βδσμ. Εγκολπωμένο σε τοτέμ με εγχάρακτες περιγραφές και μάνιουαλ...
Το έχω δει και στο VICE μεταμεσονυκτίως με σχόλια και φευγάτη μετάφραση. Γαμάτο!
Όχι όμως σαν το Upper floor που μετέχει καμιά φορά η "πατρίδα", αλλά ΟΚ...
Προσωπικά, δεν το βλέπω έτσι, αλλά από τη στιγμή που λειτουργάει, γιατί να χαλάσει?
Εδώ κοτζαμάν "σοσιαλιστική" διεθνής "λειτουργάει" το βδσμ μάς κόφτει..?
(Παράδειγμα δι' αναλογίας, πάντα με κίνδυνο στο μανικιούρ)...

 

(δεν μιλώ περί γάμου γιατί δεν τον ξέρω, μόνο θα πω αυτό: Σήμερα έχουμε τη λέξη "σύζυγοι" για το παντρεμένο ζευγάρι, στο Βυζάντιο ήταν "σύνευνοι", όπου εύνη ήταν το κρεβάτι. Αυτό, νομίζω, τα λέει όλα.)

Η ψυχοσύνθεση είναι μια παράμετρος που κρίνει τη δέσμευση και μάλιστα η λιγότερο προφανής. Άλλες παράμετροι είναι ο χρόνος και οι συνθήκες.

Για να πω την δική μου αλήθεια, τότε που ταξίδευα δεν ήθελα να δεσμευτώ σε μια σχέση, δεν ήταν προτεραιότητα. Προτεραιότητα ήταν να αντλώ εικόνες, να μαθαίνω και να αλλάζω αντιλήψεις, δεν μπορούσαν να γίνονται όλα μαζί. Την εποχή εκείνη η οποιαδήποτε δέσμευση θα μου φαινόταν βαρίδι, αφού ήθελα να μπορώ να αλλάζω ψυχοδιανοητικό περιβάλλον στη στιγμή. Είχα σχέση τότε και μάλιστα πολύ σημαντική, με πολλά στοιχεία κοινά με τις δεσμευτικές μου σχέσεις αλλά ήταν μη δεσμευτική. Γνωρίζαμε ότι κάποια στιγμή, κάπου θα βρισκόμασταν και θα κάναμε πράγματα μαζί που θα είχαν σημασία για μας, πάνω κάτω την ίδια σημασία για τον έναν και για τον άλλο. Αλλά τίποτα πιο συγκεκριμένο. Είχε και D/s εκείνη η σχέση, ακόμα το διατηρεί. Αλλά ήταν ανάλαφρο, εκτός κι αν εγώ πολωνόμουν σε εκείνο και προσπαθούσα να το κάνω κάτι άλλο από αυτό που (είχε ορίσει ο άλλος ότι θα) ήταν. Όπως και πολώθηκα, για ένα διάστημα, με πολύ κακές επιπτώσεις σε μένα.

Έρχεται η ώρα που μια πέτρα που κυλάει κάπου βρίσκει, σε κάποιο σημείο σταματάει και αρχίζει γύρω της να διαμορφώνεται ένα περιβάλλον και κάποιες συνθήκες. Έκανα σχέσεις που ήταν μεν δεσμευτικές αλλά μέσα μου γνώριζα πως είχαν ημερομηνία λήξης και κάποια στιγμή τελείωσαν.

Τώρα με έχει κοντά του ο Αφέντης και δεσμεύομαι σε σχέση, σε άνθρωπο - τον Αφέντη - και σε είδος σχέσης, το M/s. Δεν μπορεί μια σκλάβα να είναι ταυτόχρονα σκλάβα και μη σκλάβα. Δεν έχω πια ημερομηνία λήξης στην ψυχή μου. Δεν μπορώ να ξέρω, στο M/s, πόσο θα είναι το "για πάντα" είναι στην πλήρη ευχέρεια του Αφέντη. Αλλά τώρα προτεραιότητα στη ζωή μου είναι να έχω το περιβάλλον και τις συνθήκες αυτές που έχω επιλέξει και να τα φροντίζω. Συνεχίζω να μαθαίνω και να αναδιατάσσω. Δεν είναι φαντασιακή η δέσμευση σε μια σχέση, σε οποιαδήποτε σχέση των BDSM συμπεριλαμβανομένων. Είναι μόνον διαδραστική και μόνον πραγματική. Οι μέρες και οι νύχτες που περνά ένα πρόσωπο (πιθανότατα μαζί με ένα άλλο) με έναν τρόπο είναι λόγω της δέσμευσής του και είναι έτσι, δεν μπορούν συγχρόνως να είναι αλλιώς και είναι απολύτως πραγματικές. Ούτε ξανάρχονται. Αυτή είναι η δέσμευση κατόπιν επιλογής.

Τώρα μπορώ να φυτεύω δέντρα που γνωρίζω ότι δεν θα τα δω να μεγαλώνουν, όχι επειδή θα έχω ταξιδέψει κάπου αλλού, τότε που ταξίδευα δεν με ένοιαζε να φυτεύω δέντρα, αλλά επειδή δεν θα προλάβω. (Καστοριάδης για τους προγόνους μας, ως προς το πρώτο μέρος)

 

@G_E : Γιατί ντε και καλά φαντασιωτικό το πλαίσιο Κ/υ?
Θα τροποποιούσατε την απάντησή σας εάν το πλαίσιο δεν ήτο "φαντασιωτικό" αλλά αληθές ή έστω εν μέρει αληθές?

 

Φαντασιακό, φανταστικό, φαντασιώδες, παίζουν, φαντασιωτικό τσου!

@gaby

Τα βιωματικά είναι θησαυρός..!

 

Χωρίς να θέλω σε καμία περίπτωση να εκτροχιάσω το θέμα του νήματος -που παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον- θέλω απλώς να κάνω μια ένσταση σε αυτήν την πρόταση. Η ενέργεια, ο χρόνος και το ενδιαφέρον που αφιερώνει ο καθένας στην όποια σχέση του, δεν είναι ανάλογή του είδους της σχέσης, αλλά του είδους των εμπλεκομένων ανθρώπων.

 

Μαγική λέξη...εκπαίδευση!
Οταν έχεις να κάνεις με εκπαίδευση υποτακτικου, η ανάγκη να υπάρχουν η ενέργεια, χρόνος και ενδιαφέρον απο μεριας του κυρίαρχου μέρους, δεν καθίσταται επιτακτικοτερη??

 

Χώνομαι γιατί θίγεται ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα και σόρρυ @margarita_nikolayevna αν βγαίνει εκτός αρχικής ερώτησης σου.

@astarti κατα τη γνώμη μου η εκπαίδευση εξ αρχής γίνεται ώστε το υ να συνηθίσει; να χωνέψει; να υιοθετήσει; ( ο,τι λέξη θες βάλε ) τα' θέλω' του Κ μέλους. Αυτή είναι η βασική αρχή, που δεν πρέπει να ξεχνά κανείς απο τους εμπλεκόμενους. Το ότι χρειάζεται ενέργεια και χρόνος για αυτό, οκ ναι.. αλλά η ενέργεια, το πόση, το πότε, το εύρος χρόνου, ειδικά το ενδιαφέρον, δεν το καθορίζει κανένα πλαίσιο σαν πλαίσιο ( και συμφωνώ με τον @artemismatsas ) το καθορίζουν οι ίδιοι οι ανθρωποι της σχέσης. Άρα σε μια ασύμμετρη σχέση το καθορίζει το Κ-Μ μέλος και το υ-σ με το αν θα μείνει ή οχι στη σχέση αυτή.

Άρα..το πλαίσιο το ίδιο, που έχει επιλεχθεί απο όλα τα μέλη, δίνει το "πάτημα" στον άνθρωπο με τον έλεγχο στα χέρια του, να κάνει και να διαμορφώσει, ακόμη και την περιοδο εκπαίδευσης, κατα πως θέλει και τον εξυπηρετεί.

Επιτυχώς ή όχι, αυτό ειναι άλληηη κουβέντα. Με ποιους τρόπους "επιτρέπεται" ή καταφέρνει, επίσης άλλη ακόμη πιο τεράστια που δεν ανήκει σε αυτό το νήμα και ούτε και είμαι σίγουρη πως μπορώ να απαντήσω.

Στο δικό μου μυαλό και στη δική μου ασύμμετρη σχεση το πλαίσιο υπάρχει για να θέτει the record straight, που λένε..όχι για να έρχεται το ίδιο το πλαίσιο να περιορίσει το Αφεντικό ( πρέπει να.. κτλ κτλ ) Δύσκολο..δεν λέω..

Ξαναλέω έτσι το βλέπω εγώ μέσα απο αυτό που ζω, για κάποιο άλλο ζευγάρι ίσως το πλαίσιο να έχει άλλη ερμηνεία και βαρύτητα, σίγουρα όμως δεν θα συμφωνούσα με το οτι επειδή είναι υ σε εκπαίδευση δικαιούται χρόνο και ενδιαφέρον απο το Κ, η ιδιότητα του σαν υ δεν του δίνει απλόχερα κάτι τετοιο..το Κ θα δώσει αν και όταν θέλει και κρίνει.

 

Το κάθε άλλο θα έλεγα.
Να παραδεχτείς, είτε από πάνω είτε από κάτω, ότι μπορεί να είσαι ο,τιδήποτε επειδή έτσι είσαι και ας λέει το βδσμοευαγγέλιο το αντίθετο, κάθε άλλο παρά φετίχ θα το αποκαλούσα...

 

Είμαστε τελικά κάποιοι με αυτό το βίτσιο  
Έστω και μειοψηφία...  

 

Αγαπητέ μου, οχι. Μιλώ για το αληθές, αλλά το αληθές χωρίς τη φαντασιακή (όπως με με διόρθωσανε) του διάσταση (δηλ. το πώς με εξιτάρει το αληθές) είναι απλώς ένα γεγονός προς αρχειοθέτηση. Με απλά λόγια "όλα αποκτούν εκείνη τη διάσταση που τους δίνει το μυαλό μας".

 

Οι μειοψηφίες κινούν τον κόσμο @margarita_nikolayevna .......

Όχι έστω και μειοψηφία, αλλά ευτυχώς μειοψηφία, επιτρέψτε μου να πω.....

Ευτυχώς. .....

 

shπαshίμπα babiniotiς. του shημινόνου.