Πόσο ενήλικες...

"Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω και αν με ζητήσετε θα είμαι στην αλάνα."
Υπέροχο άσμα που έχει μάλλον κάτι να μας πει.


Πόσο ενήλικες ή πόσο παιδιά νιώθετε ασχέτου ηλικίας σας;

 

Χιλίων κάθε πρωί, και μετά πάω να αγοράσω τσιγάρα και μου ζητάνε ID και συνειδητοποιώ πως το ξέχασα, ξανά, και είμαι πάλι τριών και η μαμά μου τις βρέχει γιατί έσπασα το βάζο με τη μαρμελάδα βερίκοκο.


Ή αλλιώς:

 

Απάντηση: Πόσο ενήλικες...

Δεν νοιωθω ποτε και καθολου οπως οταν ημουν παιδι τουναντιον μαλιστα νοιωθω πολυ ενηλικας με ολο το βαρος της λεξης.

Ομως οταν ταξιδευω στην παιδικη μου εποχη, με πλημμυριζουν ομορφα συναισθηματα ,
ζεστασια τυλιγει την ψυχη μου, ηχοι , χρωματα , μυρωδιες, γευσεις ξεπηδουν απο το υποσυνειδητο
και με μεταφερουν ονειρικα στην ηρεμη γαλαζια θαλασσα της ασφαλειας και της σιγουριας που μου παρειχε η αγκαλια της μητερας .

---------------------------------------------------------------------

εξαιρετικα δοσμενο το θεμα απο τον Bergman
ας το θυμηθουμε εμεις οι παλαιοτεροι ...

 

Απάντηση: Πόσο ενήλικες...

σκετο παιδι..με υποχρεωσεις ενηλικα..

 

Απάντηση: Πόσο ενήλικες...

Καλό και πρόσχαρο ακούγεται το θεματάκι αλλά δεν είναι.
Το πόσο ενήλικες είμαστε δεν έχει να κάνει με το πόσο ενήλικες νιώθουμε αλλά από ένα σύνολο πραγμάτων.
Από κάποια ηλικία και μετά τα "πρέπει" είναι αυτά που έχουν προτεραιότητα καλώς ή κακώς.Φυσικά υπάρχουν και οι στιγμές που άλλος λίγο, άλλος πολύ νιώθουμε παιδιά αλλά....

 

ενηλικιωθηκα?ποτε?
που?
πως?
καποιο λαθος θα κανετε.....