Πώς «τσακωνόμαστε» στο BDSM;

Δεν πρόκειται για εκφοβισμό, πρόκειται για δήλωση ορίων και απαιτήσεων. Αυτό ισχύει σε κάθε σχέση. Vanilla ή μη.

 

Συμφωνώ απόλυτα. Δείξε μου αυτόν που τον ασκεί να τον κατακρίνουμε μαζί.

 

Θεωρείτε δηλαδή ότι η αποδέσμευση είναι ο μόνος τρόπος διαχείρισης μίας διαφωνίας στο M/s?

 

Αγαπητέ, @Don_Giovanni , βλέποντας το ματς, καταλήγω ότι τα δύο τελευταία ποστς σου θα μπορούσαν να θεωρηθούν γραμμένα σε καρκινική γραφή.

 

Σε καμία περίπτωση.

 

Βλέπεις διάφορα, δε μπορώ να σε βοηθήσω.

 

Όπερ έδει δείξαι.

 

Χαίρομαι, ιδιαιτέρως...καλώς ή κακώς, αυτό προέκυπτε από το σχολιαζόμενο ποστάκι. Επ΄αυτού ήταν και η ένσταση τόσο η δική μου, όσο και κάποιων άλλων.
Αφού το λύσαμε αυτό, ότι δηλαδή η αποδέσμευση δεν είναι μοχλός πίεσης ή μέσο διαπραγμάτευσης στην διαχείριση των προβλημάτων δύο ανθρώπων (ανεξαρτήτως πλαισίου), μπορούμε να προχωρήσουμε την συζήτηση, την οποία δεν σας κρύβω, παρακολουθώ με αμείωτο ενδιαφέρον.
Η παρέμβασή μου αφορούσε αποκλειστικά και μόνο την προβληματική διατύπωση του παραπάνω...

 

Από τη μία, δεν "αρμόζει" στη θέση του υ μέλους μιας σχέσης να συμπεριφέρεται με φωνές, απότομη ομιλία κτλ.
Από την άλλη, χαρακτηριστικό κάθε κ μέλους θα πρέπει να είναι να μπορεί να συγκρατήσει τον εαυτό του προκειμένου να μην φτάσει σε εν εξάλλω κατάσταση με φωνές κτλ.

Συνεπώς, σε μια ασύμμετρη σχέση, θεωρώ πως κάθε διαφορά μπορεί να λυθεί με ήρεμη συζήτηση και κατάληξη σε κοινή λύση.

Διαβάζοντας διάσπαρτα κάποιες απαντήσεις στο θέμα, είδα να γράφεται κάπου ότι το κ μέλος έχει πάντα δίκιο και άρα το υ υπακούει σε οτιδήποτε. Πράγμα που θεωρώ εξαιρετικά λάθος. Αν ήθελε κάποιος αυτό, ας έπαιρνε σκύλο. Που, και σκύλο να πάρεις, πάλι έχει προσωπικότητα. Δεν θεωρώ σε καμία περίπτωση αδυναμία το να κάνει το κ μέλος ένα λάθος. Το αντίθετο θα έπρεπε να σας τρομάζει. Όλοι, είμαστε άνθρωποι. Με τα λάθη και τις αδυναμίες μας.

Τέλος, να τονίσω πως αυτά, είναι καθαρά δικές μου απόψεις και πράγματα που εγώ κρίνω ότι θέλω να ισχύουν για μένα και την σχέση μου. Ούτε πανσυμπαντικοί κανόνες είναι, ούτε κάτι που "θα έπρεπε να".

 

Λοιπόν,επειδή πολλά ακούγονται,καθόλου ευχάριστα για τον Κύριο μου και μένα,να ξεκαθαρίσω κάτι:
Δεν ασκείται καμιά μορφή ψυχολογικής βίας, όπως την θεωρείτε. Αντιθέτως...
Φυσικό ήταν στην αρχή της M/s σχέσης Μ/μας (το τονίζω είμαι σκλάβα Του,όχι υποτακτική Του,έχει τεράστια διαφορά) Έθεσε κάποιους κανόνες και όρια,τα οποία δεν έπρεπε να περάσω γιατί θα υπήρχε η αποδέσμευση. Λογικό και απολύτως σεβαστό είναι αυτό. Γι' αυτό υπήρξε ο φόβος της αποδέσμευσης σε μένα, όπως ανέφερα προηγουμένως,και συμμορφώθηκα. Με την συναίνεσή μου είμαι σκλάβα Του,το τονίζω αυτό.
Αν κάποια υ δεν "συμφωνεί" με τους κανόνες του εκάστοτε Κ της,απλά αναζητά κάποιον άλλον Κ,που να ταιριάζουν τα θέλω Τ/τους.
Κανένας Κ δεν είναι ίδιος με κάποιον άλλον,και καμιά υ δεν είναι ίδια. Ο κάθε Κ θέτει τους κανόνες Του,τα όρια Του και είναι στο χέρι της υ να τα δεχτεί και να συνεχιστεί η σχέση Τ/τους ή να τα απορρίψει.
Γιατί τα κάνουμε τα πράγματα τόσο περίπλοκα,δεν μπόρεσα να το κατανοήσω.

 

Εάν έχετε συναινέσει ότι δεν θα υπάρξουν ποτέ διαφωνίες μεταξύ σας, τότε είστε πολύ πιο μπροστά από τους περισσότερους από μας.
Εύχομαι ποτέ να μην προκύψουν, ωστόσο...
Δεν ειρωνεύομαι καθόλου, η ουσία της ασυμμετρίας, είναι η οικονομία στην συνεννόηση, αν δύο άνθρωποι μπορούν, αντέχουν να συμφωνήσουν και να τηρήσουν κάτι τέτοιο, μαγκιά τους, ειλικρινά!
Ψυχοπροφυλακτική δια ροπάλου, πάλι, το βλέπω δύσκολο να εφαρμόζεται, αλλά στερούμαι εμπειρίας και αποσύρομαι στη γωνιά μου...

 

@sklava_el [D-G] , ουδεμία πρόθεση από πλευράς μου να μπω σε ξένες κρεβατοκάμαρες.

Το σχόλιό μου ήταν γενικό με αφορμή μία σας φράση, την οποία ξεκαθάρισα ότι εκλαμβάνω με την κυριολεκτική της έννοια, άσχετα με το πώς ειπώθηκε.

Από εκεί και πέρα, φέρω μόνο την ευθύνη των λεγομένων μου, όχι και των ευαισθησιών του εκάστοτε αναγνώστη.