Πώς ήταν η πρώτη φορά;

Η πρώτη φορά μας στο bdsm ίσως να είναι για πολλούς σαν το πρώτο μας φιλί, την πρώτη μας αγάπη, για εμένα παραμένει αξέχαστη.

Το μυαλό φτιάχνει σίγουρα μία πολύ διαφορετική εικόνα, είναι διαφορετικά να διαβάζεις ένα βιβλίο, να βλέπεις βίντεο ή να έχεις φαντασιώσεις από το να το ζήσεις. Άλλοι το λατρεύουν, άλλοι βλέπουν ότι δεν είναι για αυτούς. Θυμάμαι σαν χθες την πρώτη μου φορά.

Γδύθηκα μπροστά της, αισθανόμουν άβολα, γιατί ήμουν γυμνός κι εκείνη ντυμένη. Γιατί παρατηρούσε όλο μου το σώμα, με κορόιδεψε για διάφορα σημεία του και γέλασα, μου είχε φανεί αστείο γιατί ήξερα ότι έτσι είμαι τι να κάνω και τότε με χαστούκισε. Ήμουν έτοιμος ν' αντιδράσω, αλλά κοκκίνησα από ντροπή. Με είχε χαστουκίσει και μου είχε σπάσει τον τσαμπουκά μου ήμουν γύρω στα 19 ήταν 32. Τα έχασα με το χαστούκι, άρχισα να ιδρώνω. Έτρεμα.

Με έβαλε να γονατίσω, ενώ εκείνη καθόνταν στην πολυθρόνα κοντά μου, μπροστά μου κρατώντας ένα crop, κουνήθηκα και με χτύπησε αμέσως. Ένιωσα το crop στην πλάτη μου, ο πόνος με πάγωσε, έσκυψα το κεφάλι μου, κοίταζα το πάτωμα.

Είπα στον εαυτό μου ''ρε μαλάκα συμβαίνει στα αλήθεια αυτό τώρα!!'' ήταν η στιγμή που όλη μου η αυτοπεποίθηση πήγε περίπατο. Άρχισα να αισθάνομαι φόβο, φόβο όχι ότι θα πάθω κάτι, αλλά φόβο γιατί λόγω της απειρίας μου θα την απογοητεύσω. Με άφησε πολύ ώρα εκεί, τα γόνατα μου έκαιγαν από πόνο, με χτύπησε μερικές φορές ακόμα επειδή κινήθηκα, ήθελα να με χτυπήσει αλλα δεν ήθελα να κουνηθώ κιόλας. Τα γόνατα μου πονούσαν τώρα πάρα πολύ, με ρώτησε γιατί κλαίω; απάντησα το πιο απλό, πονάνε τα γόνατα μου δεν αντέχω άλλο. Φυσιολογικό είπε, έχουν περάσει δύο ώρες!

Δύο ώρες σκέφτηκα?? Μα πώς πέρασε τόση ώρα.. Με βοήθησε να σηκωθώ, έτριψε τα γόνατα μου να κυκλοφορήσει το αίμα. Ντρεπόμουν πιο πολύ τώρα, γιατί το χέρι της ακουμπούσε το πέος μου και δεν ήταν καυλωμένο. Της είπα συγνώμη, γέλασε με χαστούκισε. Δεν μιλάμε χωρίς άδεια είπε, με πήρε και με πήγε στη κάμαρα μας. Με έδεσε πολύ σφιχτά, μπρούμυτα στα κάγκελα του κρεβατιού, θα μ' έδερνε και το ήθελα γιατί την είχα απογοητεύσει νόμιζα, εκείνη το έκανε για να μου δείξει πόσο πονάει, μου έδειξει. Τα χαλαρά χτυπήματα, τα δυνατά, έλεγχε την ανάσα μου, με ακουμπούσε στο μέτωπο, ένιωθα ασφάλεια.

''πονάει πολύ αυτό το πράγμα έλεγα στον εαυτό μου'' είχα ιδρώσει όλος, πονούσε πολύ, δεν ήξερα ακόμα να ελέγχω την αναπνοή μου, να το απολαμβάνω, θυμάμαι όταν σταμάτησε, ήθελα κι άλλο, ξάπλωσε πλάι μου, γδύθηκε, έλυσε τα χέρια μου αλλά δεν μ' αφησε να κινηθώ. Έκλεισε το φως, άφησε τα στήθη της να ακουμπούν την πλάτη μου και μου είπε κοιμήσου. Θυμάμαι την ηρεμία που ένιωσα, την ασφάλεια, είχε πάρει τον φόβο μακρυά, τις ντροπές, μου έδειχνε ότι δεν είναι κακό, απλά είναι εγώ..

Πώς ήταν η δική σας πρώτη φορά;

 

τι ωραια που περιγραφεις  

Eγώ δεν θα σου πω για την πρώτη φορά που με χτύπησε, ή για την πρώτη bdsm φορά..θα σου πώ αυτό που μου έχει μείνει πολύ, ως πρώτη φορά που φοβήθηκα ( όχι με την κακή έννοια) και αφέθηκα.
Δεν ήταν η πρώτη φορά που με έδενε, και με είχε ήδη μαστιγώσει πριν.. ήταν η στιγμή που τα σχοινιά είχαν τυλίξει το σώμα μου στα σωστά σημεία, πατούσα ανασηκωμένη στις μύτες των ποδιών μου, οι σκέψεις μου χιλιάδες και καμία ταυτόχρονα, τον ένιωθα να με ακουμπά να μου κινεί το σώμα, τα χέρια, τα μαλλιά κατα πως θέλει και εγώ..ακίνητη,σαν κούκλα, να με κάνει ο,τι θέλει.

Ξαφνικά τον νιώθω να μου γραπώνει τα γόνατα. ''Θα με σηκώσει..! θα είμαι στον αέρα..!'' πανικός, βαραίνουν τα πόδια μου, πατάω δεν πατάω αλλα κερδίζει η βαρύτητα.

-Φοβάμαι.
Ψελλίζω, δεν ξέρω αν είχα μιλήσει πιο πριν, ή πόση ώρα είχα να μιλήσω, δεν ξέρω γιατί το είπα, στιγμιαία μετάνιωσα, ξέρω δεν έπρεπε, δεν ξέρω!!
Δεν μου αφήνει στιγμή τα γόνατα, λες και τα αγκαλιάζει.
-Το ξέρω.
τον ακούω να λέει με αυτή την ηρεμία στην φωνή, και αυτόματα χωρίς να περάσει δευτερόλεπτο νιώθω τα γόνατα μου να λυγίζουν ανάμεσα στα χέρια του, με σηκώνει, δεν φέρνω αντίσταση, δεν υπάρχει βαρύτητα, δεν με νοιάζει που φοβάμαι γιατι το ξέρει και δεν τον πειράζει  . Είμαι μπρούμυτα στον αέρα και δεν ξέρω καν πως βρέθηκα έτσι, ούτε με νοιάζει!
Με νοιάζει που τον χαζεύω να με κοιτάει , με νοιάζει που βρίσκεται απέναντι μου και όμως νιώθω σαν να είναι αυτός που με κρατάει έτσι σφιχτά, με νοιάζει αυτή η μίξη ζαλάδας με κάυλα με ταυτόχρονη υπερένταση και ηρεμία που νιώθω!


Πρωτη φορα και αξεχαστη!

 

@guruni το πιο γοητευτικό στοιχείο στον τρόπο που γράφεις, είναι που μοιάζεις ότι δεν φοβάσαι καθόλου να τσαλακωθείς.

 

Πρώτη φορά στο σπίτι του. Μπαίνω. Εκείνος μαζεμένος κι αμήχανος. Πόσο με γοητεύει αυτό!
Κατευθύνομαι στο υπνοδωμάτιό του. Αρχίζω να εξερευνώ την ντουλάπα του. Ένα συρτάρι με μερικά "σύνεργα" (crops, strapons, δέστρες, δερμάτινες χειροπέδες...) και παντού γραβάτες και κουστούμια.
"Μα καλά; Δεν έχεις στην γκαρνταρόμπα σου κάτι πιο casual; Jeans, Τ-shirts;"
"Ό,τι βλέπετε εδώ. Δεν έχω πουθενά αλλού ρούχα."
"Το Σάββατο πάμε για ψώνια. Θα σου στείλω σε μήνυμα μέρος και ώρα."
"Τα εσώρουχα δε θέλετε να τα δείτε;"
"Τί να τα κάνεις τα εσώρουχα γλυκέ μου; Σου είναι άχρηστα!"
"Μάλιστα."

Ήρθε το Σάββατο. Εκείνος είχε ήδη φτάσει. Πάντα αγχωμένος μην τυχόν και με κάνει να περιμένω. Του έχω πει να μην αγχώνεται τόσο αλλά εκείνος εκεί.
Τον πιάνω απ'το χέρι και προχωράμε. Μπαίνουμε σε μερικά μαγαζιά. Σε άλλα απλώς κοιτάμε, σε μερικά θ'αγοράσουμε και από κάτι.
Μετά από μερικές αγορές. Μπαίνουμε σ'ενα μαγαζί μικρό, με λίγα πράγματα. Δεν είχε πελάτες και γενικότερα κίνηση. Μία μεγαλούτσικη γυναίκα μας υποδέχεται. Η μοναδική υπάλληλος.
"Καλημέρα σας. Πώς μπορώ να σας εξυπηρετήσω;"
Αργώ ν'ανταποκριθώ. Το μάτι μου έχει πέσει σε μία χοντρή δερμάτινη μαύρη ζώνη. "Τί πόνο άραγε να προσφέρει;" σκέφτηκα. Εκείνος έχει δει πώς κοιτάω κι έχει ήδη καταλάβει. Απ'την πρώτη στιγμή οι σκέψεις μας επικοινωνούσαν χωρίς ομιλία. Αβίαστα, με μία απαλή φυσικότητα.
"Εεεε καλημέρα σας. Θα θέλαμε να δούμε μερικά jeans με σκισίματα."
Εντοπίζουμε ένα σχέδιο αλλά δεν έχει το νούμερο. "Αν έχετε χρόνο, μπορώ να πάω στον επάνω όροφο στην αποθήκη και να κοιτάξω."
"Ναι βέβαια." ανταποκρίνομαι αμέσως.

Το πεδίο ελεύθερο. Δεν κρατιέμαι άλλο. Εκείνος απλά περιμένει το νεύμα μου. Πιάνω τη ζώνη, τον τραβάω μέχρι το δοκιμαστήριο. Κατεβάζω βίαια το παντελόνι του.
"Σκύψε κι ακούμπησε τα χέρια στον τοίχο"
"Μάλιστα"
Ξεκινάω με ορμή. Πραγματικά δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Ξανά και ξανά. Του κλείνω το στόμα με την παλάμη μου. "Κάτσε ήσυχα". Συνεχίζω, έχω ερεθιστεί απίστευτα. Ο κώλος του παίρνει αυτό το υπέροχο ροδαλό χρώμα που δεν χορταίνω να το κοιτάω.
Ακούγονται βήματα. Γαμώτο! Πάνω που είχα ζεσταθεί.
"Έλα! Σήκωσε γρήγορα το παντελόνι σου"

"Δεν βρήκα το νούμερο στην αποθήκη, αν θέλετε, μπορώ να σας το παραγγείλω"
Εγώ πού μυαλό να σκεφτώ στην κατάσταση που βρίσκομαι;
"Δεν πειράζει. Αποφασίσαμε ν'αγοράσουμε αυτήν την ζώνη"
"Είστε καλά; Είστε κάπως αναψοκοκκινισμένη. Μήπως θέλετε ένα ποτήρι νερό;"
"Απλώς έχει ζέστη. Όλα καλά."
Πληρώνω και βγαίνουμε έξω. Αρχίζω να συνέρχομαι. Το ίδιο κι εκείνος.

"Καλοφόρετη". Χαμογελάει και παίρνει τη σακούλα. "Σας ευχαριστώ".
Του κλείνω το μάτι, τον πιάνω απ΄το χέρι και το ιδιόρυθμο ζευγαράκι κατηφορίζει για την συνέχεια των αγορών του... Εγώ σφυρίζω ελαφρώς...

 

Οι εντολές του ήταν σαφείς. Θα φτάσει στο ξενοδοχείο στις 17:00 ακριβώς. Θα πάει να τακτοποιηθεί στο δωμάτιο της και στις 17:45 ακριβώς θα καταίβει στην σάλα του ξενοδοχείου να πάρει ένα απογευματινό τσάι φορώντας ένα κρεμ στενό φόρεμα με ψιλοτάκουνες γόβες. Αυτός κάθεται σε άλλο τραπέζι και αυτή μπορεί να κοιτάξει μόνο ευθεία ή κάτω. Αισθάνεται την παρουσία του και η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμη πιο ηλεκτρισμένη. Θα πιεί το τσάι της μέχρι τις 19:00 ακριβώς και έπειτα θα ξαναγυρίσει στο δωμάτιο της.
Αυτό το μυστήριο αναμέσα τους την ανατσατώνει πολύ περισσότερο απότι και η ίδια φανταζόταν. Οι σκέψεις τις θολές. Θέλει να υπακούσει σε κάθε εντολή του με σκοπό να τον ευχαριστησει. Αυτή θα είναι και η ικανοποίηση της.
Λίγα λεπτά αργότερα η πόρτα της χτυπάει. Νομίζοντας ότι είναι αυτός, επιτέλους, τρέχει να αναοίξει. Ένας από το προσωπικό του ξενοδοχείου, κρατώντας έναν φάκελο.
Κλείνει την πόρτα και κυριολεκτικά ακούει την καρδιά της να χτυπάει τόσο δυνατά που νομίζει ότι θα σπάσει.
‘’ Στις 22:00 ακριβώς στο 312. Θα φοράς εσώρουχα με ζαρτιέρες, μια ψιλόμεση στενή φούστα, κόκκινο κραγιόν και φυσικά γόβες’’.
Ανατρίχιασε ολόκληρη και οι ανασφάλειες τις χτύπησαν κόκκινο. Αναρωτιέται αν είναι αρκετά ικανή τελικά να τον ευχαριστήσει και να σταθεί αντάξια των προσδοκιών του. Ξέρει όμως ότι δεν έχει χρόνο για τέτοιες αναλύσεις. Πρέπει να τα καταφέρει. Θέλει να τα καταφέρει.
21:50 είναι έτοιμη. Ντυμένη και βαμένη όπως ακριβώς της είχε ζητήσει. Όμορφη! Έτοιμη να αντιμεωπίσει το άγνωστο των προσδοκιών του. Έτοιμη να παραδώσει την ψυχή και το σώμα της σε Εκείνον. Πολύ μελοδραματικό σκέφτηκε αλλά έτσι ένοιωθε.
Τα γόνατα της τρέμουν και το στομάχι της έχει σφιχτεί. 22:57 ανοίγει την πόρτα της για να τσεκάρει πρώτα αν κυκλοφορεί κανένας στον διάδρομο. Ντρέπεται πολύ και μόνο στην σκέψη να την δεί κανένας ντυμένη έτσι χωρίς μπλούζα. Σκέφτηκε πως αν δεί κανέναν απλά θα τον προσπεράσει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Πρέπει να τα καταφέρει.. θέλει να τα καταφέρει!
22:00 χτυπάει την πόρτα Του. Αρκετά δευτερόλεπτα μετά της άνοιξε. Με βλέμμα κατεβασμένο της λέει να περάσει μέσα. Αυτός φοράει το πουκάμισό και το παντελόνι του κουστουμιού του με την ζώνη του λυμμένη. Το σώμα της έχει αρχίσει ήδη και την προδίσει αφήνωντας πάνω στο λευκό της δέρμα κόκκινα σημάδια έξαψης.
Στάθηκε πίσω της και άρχισε να την μυρίζει. Της ψυθήρισε την λέξη ‘’απόψε’’ , μια λέξη πολλά υποσχόμενη. Είναι έτοιμη να καταρεύσει πάνω του. Η αναμονή την έχει θολώσει. Αυτός με επιδέξειες κινήσεις καταιβάζει την φούστα της. Φροντίζει να μην την ακουμπήσει καθόλου. Πηγαίνει και στέκεται απέναντι της και με σταθερη φωνή της λέει :
‘’ Τώρα θέλω να μου δείξεις πόσο με θέλεις! Άγγιξε τον εαυτό σου’’
Ντράπηκε και μόνο στην σκέψη. Αρχίζει να ακουμπάει και να χαιδεύει τον εαυτό της ξεκινώντας από το στήθος της και κατεβαίνοντας προς τα κάτω. Πρέπει να κλείσει τα μάτια της για να το κάνει πιο εύκολο και έτσι αρχίζει να φαντάζεται διάφορες σκηνές μαζί του ενώ το χέρι της έχει γλυστρήσει τόσο εύκολα μέσα της που και η ίδια σοκαρίστηκε από το πόσο υγρή είναι ήδη. Λίγα λεπτά αργότερα, αισθάνεται την παρουσία του μπροστά της.
‘’Άνοιξε τα μάτια σου’’ , της χαιδεύει απαλά το μάγουλο και σε κλάσματα δευτερολέπτων την χαστουκίζει δυνατά.
‘’Δεν σου είπα να κλείσεις τα μάτια σου!! Πέσε στα γόνατα τώρα, βγάλε μου το παντελόνι και δείξε μου τι αξίζεις… αν αξίζεις’’.
Τα λόγια του και το χαστούκι του την ξύπνησαν από την θολούρα της αλλά άναψε ακόμη πιο πολύ. Έκανε ότι της είπε και βρέθηκε αντιμέτωπη με το σκληρό πέος του. Το πήρε στα χέρια της και άρχισε να το μυρίζει κατά μήκος ακουμπώντας πάνω του την μύτη της. Άκουει την ανάσα του να βαραίνει και μικρά αναφυλητά είναι έτοιμα να βγούν από μέσα Του. Τρίβει το πέος του στο πρόσωπο της και σιγά σιγά απαλά ξεκινάει να το φιλάει και να πιπιλάει. Αρχίζει να τον γλυφει απαλά και όσο παιρνούσε η ώρα πιο γρήγορα κάνοντας παιχνίδια με την γλώσσα της. Τα βογγητά του γίνονται πιο δυνατά. Την πιάνει από τα μαλλιά και αρχίζει να μπαινοβγαίνει μέσα στο στόμα της τόσο γρήγορα και βαθυά που την ακούει να πνίγεται και να δακρύζει.
‘’Θα τελείωσω στο στόμα σου και θέλω να καταπιείς και την τελευταία μου σταγόνα’’ , έτσι και έγινε. Τόσο νόστιμος, τόσο καυτός!!
Της χαϊδεύει το μάγουλο και από το πηγούνι της κάνει νόημα να σηκωθεί ‘’Μπράβο κορίτσι μου’’. Η καρδιά της πετάρισε. Έμεινε ευχαριστήμενός.
Την στήνει στο κρεβάτι στα τέσσερα και αρχίζει να χαίδεύει τον πισινό της. Ξέρει τι την περιμένει και ανυπομόνει. Θέλει να νοιώσει τις παλάμες του να χτυπύν με δύναμη τον πισινό της. Να την πονέσει πολύ. Την χαστούκισε 20 φορές. Η μια πιο δυνατή από την άλλη. Η έξαψη μέσα της φουντώνει όλο ένα και περισσότερο. Ο πόνος και ο ήχος της παλάμης πάνω της είναι ήδη αρκετά για να αισθάνεται ικανοποιημένη. Θα μπορούσε να αντέξει ακόμη περισσότερο και δεν έβγαλε άχνα. 20 δυνατές ξυλιές και δεν διαμαρτυρίθηκε σε καμία.
Με μια γρήγορη κίνηση την γύρισε ανάσκελα. Είδε την ευχαρίστηση στα μάτια της. Άρχιζει να τρίβει το πέος του πάνω στην κλειτωρίδα της. Η ανάσα της όλο και πιο βαρυά με παράλογες φωνές αυτή την φορά. Είναι έτοιμη να τελειώσει μέχρι που αισθάνεται το χέρι του να χαστουκίζει γρήγορα και δυνατά το πρόσωπο της. Θέλει να την επαναφέρει στην πραγματικότητα. Δεν θέλει να τελειώσει ακόμη. Θέλει να την βασανίσει λιγάκι ακόμη.
Δευτερόλεπτα μετά και πριν ακόμη καλά καλά συνέλθει αισθάνεται το πέος του να μπαίνει μέσα της αργά και βασανιστικά. Ένοιωσε κάθε εκατοστό του μέσα της και ήταν πραγματικά αυτό που ήθελε. Η αρχή είναι βασανιστικά αργή. Θέλει όλο και πιο γρήγορα. Κουνάει την λεκάνη της για να τον πάρει πιο βαθυά και πιο γρήγορα. Τα σώμα τους συντονίζονται με ακρίβεια και ο ρυθμος γίνεται όλο και πιο γρήγορος. Οι ανάσες τους βαρυές και τα βογγητά τους με ήχους και λέξεις που ούτε οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν.
Τελειώνουν σχεδόν ταυτόχρονα. Βγαίνει από μέσα της και σκύβει να γλείψει ότι υγρό δικό της απέμεινε.
‘’Καλώς όρισες’’.

 

κοιτούσα τα φωσφορίζοντα αστεράκια στο ταβάνι μου κι ένιωθα να ενώνεται μαζί μου το σύμπαν..

 

Τι υπέροχες περιγραφές. Τι λέτε, να δώσουμε στο νημα ενα φιλι της ζωής; (γλωσσοφιλο ας είναι σας παρακαλω)  

 

Απόσπασμα.

Ανεβήκαμε στο διαμέρισμά της.

-"Πρώτα ντους" της είπα.

Είχε ηλιακό θερμοσίφωνα οπότε δεν χρειάστηκε να περιμένουμε. Μπήκαμε και οι δύο μαζί και κάναμε ένα γρήγορο ντους. Εγώ φόρεσα ένα μποξεράκι και μια μπλούζα από τα ρούχα που είχα στο σπίτι της και εκείνη τυλίχτηκε με μια πετσέτα. Την άφησα να στεγνώσει τα μαλλιά της.

Κάθισα στον καναπέ.

Ήρθε και κάθισε δίπλα μου και την έπιασα αγκαλιά και τη φίλησα. Μετά σηκώθηκα και την έπιασα από το χέρι. Πήγαμε στο δωμάτιό της και της έβγαλα την πετσέτα. Την έβαλα να κάτσει στα τέσσερα στο κρεββάτι. Πήγα μέσα και έβγαλα τη ζώνη από το παντελόνι μου που το είχα αφήσει σε μια καρέκλα.

Ήταν υπέροχη όπως καθόταν στα τέσσερα με τον κώλο τουρλωμένο. Όταν την έπαιρνα από πίσω συνήθως το κάναμε με την Μ. μπρούμητα και όχι στα τέσσερα γιατί αυτό την πονούσε αρκετά.

Σήμερα... σήμερα θα την απολάμβανα όπως ήθελα.

Την χάιδεψα απαλά πρώτα στο ένα και μετά στο δεύτερο κωλομέρι. Άνοιξα την ντουλάπα της και πήρα μια καθαρή μαξιλαροθήκη και την δίπλωσα δυο φορές.

-"Δάγκωσέ την. Δεν χρειάζεται να μετράς και δεν χρειάζεται να μας ακούσει η πολυκατοικία".

Αναστέναξε και άνοιξε το στόμα της και την δάγκωσε δυνατά.

Κράτησα τη ζώνη στα χέρια μου. Την τέντωσα και την δίπλωσα.

Δεν το είχα ξανακάνει αλλά το ένστικτό μου μου έλεγε ότι πρέπει να την πετύχω με όλο το πλάτος της ζώνης και προσέχω μην διπλώσει και τη χτυπήσει με το πλάι της. Έριξα 5-6 δοκιμαστικές δίπλα της και οι τρανταγμοί του φόβου της σε κάθε χτύπημα ήταν από τα ηδονικότερα αισθήματα που είχα ρουφήξει.

Όταν ένιωσα ικανοποίηση από τις δοκιμές μου την άρχισα με σιγανά χαστούκια στα πισινά τα οποία απέκτησαν ολοένα αυξανόμενη ένταση. Από εδώ και πέρα μιλούσε μόνο το ένστικτο.

Της έριξα την πρώτη και το "μγκκγκ" μου της ήταν η ανταμοιβή μου.

-'Ένα" είπα. "Αν η ακολουθία δεν φράσσεται από κάποια Lebesgue ολοκληρώσιμη συνάρτηση-"

Δύο

"Τότε μπορούμε να κατασκευάσουμε μια ακολουθία συγκλινουσών κατά σημείο συναρτήσεων..."

Τρία. Μούγκρισμα, δυνατό.

-"...των οποίων ωστόσο το κατά σημείο supremum μπορεί να αποκλείνει..."

Τέσσερα.

"...με συνέπεια να μην μπορείς να περάσεις το όριο έξω από το ολοκλήρωμα"

Πέντε. Έξι. Κλάμα.

"Γιατί το ολοκλήρωμα του ορίου της ακολουθίας σε αυτή την περίπτωση..."

Εφτά. Βογκητό που κόβει το κλάμα. Οκτώ. Εννιά

"...είναι διαφορετικό από το όριο της ακολουθίας του ολοκληρώματος."

Δέκα

-"...Οπότε η ολοκλήρωση χαιρετάει."

Σάλιωσα τον πούτσο μου και ανέβηκα στο κρεβάτι. "Μην κουνηθείς" τη διέταξα και τον ακούμπησα στην πίσω τρυπούλα της. Ήταν σφιχτή, ήταν πάντα σφιχτή και αυτό με ξετρέλαινε. Έδωσα μια μικρή ώθηση. Άρχισα να πιέζω πιο δυνατά και ο πούτσος μου άρχισε να πονάει. Ήμουν αλλού, δεν καταλάβαινα τίποτα. Ο πούτσος μου μπήκε σιγά-σιγά και ένιωθα να την ξεσκίζω. Η Μ. βογγούσε και δάγκωνε δυνατά το ύφασμα στα δόντια της. Μπήκα όλος και όταν τα κατάφερα έδωσα μια απότομη ώθηση. Δεν μπορούσε να μπει άλλο αλλά δε με ένοιαζε, να την πονέσω ήθελα. Τραβήχτηκα σχεδόν όλος έξω και ξαναμπήκα. Και ξανά. Και ξανά.

...και ξανά.

 

Ήμασταν συνάδελφοι. Επικοινωνούσαμε με μηνύματα για αρκετό καιρό. Περίπου ένα χρόνο. Περί ανέμων και υδάτων. Ήταν ευφυής, είχε χιούμορ, δεν βαριόμουν ποτέ την κουβέντα μαζί του, ήταν καλλιεργημένος και πάντα κατάφερνε να με διεγείρει εγκεφαλικά. Δεν είχαμε κάνει ποτέ συζήτηση περί ερωτικών θεμάτων. Μια μέρα, εντελώς τυχαία, ήρθε και εκεί η συζήτηση και, σαν να ήταν κρυμμένη για πολύ καιρό, ξεχύθηκε ασυγκράτητη καύλα. Απλώσαμε στο χαρτί απίστευτες φαντασιώσεις, απο τα παιδικά μας, απο έργα που είδαμε, από όνειρα μας, απο πράγματα που ονειρευόμασταν και ξέραμε καλά οτι ....δεν γίνονται.....απελευθερώθηκε όλος ο ψυχισμός που ταίριαξε σαν το κλειδί στην κλειδαριά. Ήμασταν και οι δυό ιδιαίτερα διεγερμένοι και ομολογήσαμε ο ένας στον άλλον τα ..ανομολόγητα! Σε ο,τι κι αν έλεγα, με ακολουθούσε πιστά.
Όταν συναντηθήκαμε, η ταχυκαρδία και των δυό ήταν απίστευτη. Μαζί και ο φόβος οτι όλα αυτά θα έσπαζαν σαν φούσκα αν τολμούσαμε. Ότι δεν θα πετυχαίναμε. Πρώτη φορά και των δυό......
Όταν ξαπλώσαμε χωρίς ρούχα, οι κινήσεις μας ήταν σαν των άπειρων εφήβων. Μέχρι που ξαναρχίσαμε να απλώνουμε τις φαντασιώσεις μας πάλι. Απο τις λίγες φορές στη ζωή μου ως τότε, που ένοιωθα «έξω από το σώμα μου». Ήμουν «αλλού». Όταν μου φόρεσε το στραπόν και κάθισε στα γόνατα κοιτώντας με στα μάτια, ένοιωσα το ταβάνι να ανοίγει και να φεύγει. Τον γύρισα απαλά, τον έπιασα απο τους δυό ώμους και γλύστρισα μέσα του νοιώθοντας οτι το είναι του πέρασε σε μένα. Δεν πολυθυμάμαι λεπτομέρειες, παρά μόνο οτι σε κάθε βογγητό, εγώ «πέταγα». Τον επιανα απο τα μαλλιά και νόμιζα οτι θα χωθούν τα δάχτυλα μου στο κεφάλι του. Όσο αφηνόταν, τόσο είχα την αίσθηση του αρπακτικού. Την επόμενη μέρα, όντας εγώ ακόμα σε εκείνο το «σύννεφο», αγόρασα το πρώτο μου φλόγγερ. Σε κάθε χτύπημα, ανάσαινα όλο και πιο βαριά. Δε θυμάμαι πόσες του έριξα. Σταμάτησα γιατί κουράστηκα. Και γιατί ξαφνικά ....προσγειώθηκα. Όταν συνήλθε μου έδωσε την πιο τρυφερή αγκαλιά που είχα εισπράξει ως τότε.
Έχουν περάσει αρκετά χρόνια απο τότε αλλά είναι σαν να έγιναν χτες...

 

Ολες οι πρωτες καλες ηταν... οι τελευταιες ηταν το προβλημα

 

Στην τύχη κυριολεκτικά.

Ήμουν φοιτητής σε άλλη πόλη και οι δικοί μου δεν είχαν πολλά χρήματα. Το σπίτι που νοικιάσαμε ήταν σε χωριό αλλά μου άφησαν το αυτοκίνητο με το οποίο πήγαιναν στη δουλειά. Ένα αρχαίο citroen με υδροπνευματική, που το λάτρεψα. Το σπίτι ήταν η πίσω μονοκατοικία σε εσωτερική αυλή και δεν είχε κεραία τηλεόρασης. Ο τεχνίτης ήρθε ένα μήνα μετά. Πήγα πολύ πριν αρχίσει το έτος για να βρω δουλειά και να δω αν μπορώ να ζήσω στο μέρος. Συνέχεια μίλαγα με τους δικούς μου κ γκρινιάζα ότι δεν έχω τι να κάνω, ότι χάνομαι στους δρόμους κ.α. Θυμήθηκε η μητέρα μου μια γνωστή από τη δουλειά που η κόρη της σπούδαζε στο ίδιο μέρος και μου έδωσε το τηλέφωνό της, πως ήταν ένα καλό κοριτσάκι που έμενε με τη γιαγιά του που είχε πάει για παρέα.

Είχα φανταστεί κοτσίδα τραβηγμένη να φαίνονται οι ρίζες, είχα φανταστεί τα γυαλιά του Χορν, είχα φανταστεί πατσοκοιλιές και μπουτάρες. Με αποτέλεσμα να την πάρω ένα μήνα μετά με τα χίλια ζόρια.

Είχαμε δώσει ρνβ στο παρκιν ενός σούπερ μάρκετ. Εμφανίστηκε με ένα πατζερο με πουλ μπαρ, διπλή εξάτμιση sebring πολύ καιρό πριν γυριστεί το fast. Κατέβηκε από το αμάξι με ένα πολύ κοντό μίνι, τόσο αδύνατη όσο μου άρεσε, με μυτερό στήθος, κάργα βαμμένη και με το πιο απίστευτα ευθύ βλέμμα που έχω δει. Μου συστήθηκε και το μόνο που είχα πέσει μέσα, ήταν πως ζητάγε από τους καθηγητές να την κόβουν κάτω από 8. Στις πρώτες κουβέντες βγήκε πως ήταν πρόεδρος της δαπ στη σχολή της και ήταν όντως φανατισμένη και πως ήταν αρραβωνιασμένη.

Της είχα πει πως θα κάνουμε παρέα, αν αισθανομουν κάτι άλλο για κείνη θα εξαφανιζομουν. Δύο μήνες μετά το έκανα. Το τζιπ της χάλασε στο δρόμο και περπάτησε εφτά χιλιόμετρα για να έρθει στο σπίτι μου. Της έφτιαξα ελ πέστο, κοιμήθηκε στο κρεβάτι μου περιμένοντας κι όταν φάγαμε πηδηχτηκαμε στα όρθια στο πάσο της κουζίνας. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα με γυναίκα έτσι.

Κατεβήκαμε μαζί Αθήνα. Εκείνη για να τον χωρίσει και να δει τους δικούς της κι εγώ για να πάω σπίτι μου για τετραήμερο. Ήθελε να του το πει έξω και μου ζήτησε να πάω μαζί με μια φίλη μου που θα παρίστανε την κοπέλα μου. Πήγαμε στο Τουρκολιμανο και είχαμε πιάσει ένα ψηλό τραπέζι όλοι μαζί. Εκείνος της μιλούσε τρυφερά, προσπαθούσε να τη φιλήσει στο στόμα κ εκείνη τον απέφευγε. Η φίλη μου ήταν πολύ διαχυτικη, υπερβάλλοντας στο ρόλο της με φίλησε με γλώσσα στο μάγουλο. Το βλέμμα της άλλης αφηνιασε. Το ίδιο βράδυ εξαφανίστηκε για ολόκληρο το βράδυ.

Την επόμενη ημέρα που συναντηθήκαμε υπονόησε πως ήταν μαζί του. Μέχρι και πριν από 15 χρόνια ακόμα έλεγα πως αυτό που έκανα ασχέτως του που οδήγησε ήταν λάθος. Κάποια στιγμή αισθάνθηκα πως ο λόγος ποτε δεν ήταν ο αρνητικός που νόμιζα. Τη χαστούκισα αρκετά δυνατά και ούτε αυτό το είχα ξανακάνει ποτέ. Και ήταν σα παγωμένο νερό όταν ξυπνάω. Καυλωσα πάρα πολύ και ακαριαία. Ήθελα να συνεχίσω σε όλο της το σώμα. Το βλέμμα της το πήρα σαν επιβεβαίωση αλλά φοβήθηκα. Κι οι δυο φοβηθηκαμε. Δύο βδομάδες μετά ένα βράδυ πήρε μόνη της το χέρι μου και το ανεβοκατεβαζε πάνω της παντού με δύναμη. Εκείνο το βράδυ ήταν μια ακόμη πρώτη φορά, που εχυνα φωνάζοντας.