Πώς εμείς οι ίδιοι παραμορφώνουμε την πραγματικότητα

Για το οποίο *δημοσίως* παραδέχτηκα ότι έκανα λάθος.

Και το λόγο της "επέμβασης" μου στον εξήγησα και ιδιωτικά, σε θεωρώ καλύτερο απ' αυτό.

Ελπίζω να μη διαψευσθώ.

 

Μωρέ καλό το τουρλουμπούκι και δηλώνω και ένοχη σε τρολάρισμα... είμαι χιουμορίστα η άτιμη γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε!
Αλλά όταν υπάρχει κάποιο πάτερν στο τουρλουμπούκι ή όταν γίνεται νόρμα τότε τι κάνεις κύριε πρόεδρε;  

@AlexanderV
I like you   and i like reading you.

 

Πατερν παρατηρω παντου, στη φυση, στους ανθρωπους και στις συμπεριφορες τους (σε αλλο νημα ισως αναφερω το πατερν της σεξουαλικοτητας αντρων γυναικων οπως το αντιλαμβανομαι με την παροδο των χρονων). Ισως να ειναι η νορμα. Οταν παει μια ιδεα να μας ανατρεψει ενα τετοιο (πατερν που εχουμε στο μυαλο), αυτα που ονομαζουμε γνωστικες προκαταληψεις πιθανων να λειτουργουν σαν μηχανισμος 'επιβιωσης' της υφισταμενης μας ιδεας. Καποιες απαυτες δεν θελουνε να 'πεσουν' αμαχητι.

@AlexanderV , συμφωνω με @Stilvi

 

Και ναι και όχι. Το ότι μπορείς να παρατηρείς πάτερν για μένα είναι θετικό, δεν το κάνουν όλοι. Πολλοί απλά ζουν την ζωή τους με ένα συνεχόμενο "ξάφνιασμα" που προέρχεται από τον εαυτό τους και από τους άλλους.
Βέβαια το ότι κάποιος βλέπει πάτερν μπορεί να είναι και αρνητικό, διότι το να μην σε "ξαφνιάζει" τίποτα μπορεί να σε κάνει κυνικό.

Θέλει μαγκιά να ξεχωρίσεις which is which. Δεν σου λέω ότι την κατέχω (για να μην παρεξηγηθώ κιόλας), but i'm working on it.

 

Πολυ μπροστα η σκεψη του απο την εποχη του.
Με την εξελιξη και εξειδικευση πλεον των επιστημονικων ειδικοτητων, παρατηρουμε διεπιστημονικες και ολιστικες προσεγγισεις απο νεους κλαδους (δομικη βιολογια, κοινονιωβιολογια, νευροψυχολογια, γνωστικες νευροεπιστημες κλπ).
Κανα paper συνεργασιας Asimov, Chomsky, Ασκητη θαταν καλα να ειχαμε  

 

Πολύ τον ανέβασες τον Θάνο, κόψε κάτι... 

 

Υποσυνειδητα ολοι εχουμε τα μοτιβα συμπεριφορας μας / γνωστικα μοτιβα αντιληψης νομιζω. Τωρα αν καποιος εχει μια εξτρα δοση κυνισμου, δεν το βλεπω κακο. Ας δαγκωνουμε τους φιλους μας που και που  

 

Επρεπε να πω τον Floyd λες?

 

Σε ευχαριστώ. Φυσικά και μετράει αυτό σε κάτι.

 

Eίμαι computer dummy, δεν κατέω ντιπ τίποτα πέρα από τα βασικά, από Floyd, ξέρω μόνο τους Pink, των οποίων, ομοίως, η ρίζα της ονοματοδοσίας, παραμένει ουσιαστικά σε μένα ασαφής, αν και κάποια στιγμή το έψαξα, λόγω της αγάπης μου στο συγκρότημα, άκρη με το μυαλό του Barrett δεν έβγαλα, είναι κομματάκι αργά να κάτσω να το αποκωδικοποιήσω τώρα, μού φυγε και ο νταλκάς άλλωστε.
Μην με μπερδεύετε με computers, μαθηματικά και αλγόριθμους, δεν το΄χω σας λέγω, γνωρίζω τους περιορισμούς μου...   
Τα είπε κι ο Αλκαίος άλλωστε, μάλλον ομοιοπαθής:

Πώς η ανάγκη γίνεται ιστορία
πώς η ιστορία γίνεται σιωπή
τι με κοιτάζεις Ρόζα μουδιασμένο
συγχώρα με που δεν καταλαβαίνω
τι λένε τα κομπιούτερς κι οι αριθμοί... 

 

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.