Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Πως θα αντιμετόπιζες έναν συκοφάντη, όχι εδώ, αλλά και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος που θα τον έβρισκες; Ίσως ο μόνος τρόπος είναι η απομόνωση μιας και τίποτα άλλο δεν θα τον κάνει να πάψει να μιλάει και να λέει το κομμάτι του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το "Η Διχόνια" στα Αστερίξ.

 

Απάντηση: Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Θα απαντησω ως ασχετη perv που δεν προσπαθει να χτισει τιποτα, οτι τετοια ατομα γενικοτερα στην ζωη μου προτιμω να τα αγνοω.
Η διχονοια σπερνεται οταν βρει γονιμο εδαφος.
Αν το δωσω....καποιους δεν εκτιμησα σωστα.

 

Προσωπικά δε θέλω να αγνοώ αυτούς που μου κάνουν κακό.
Αν και ο Σωκράτης έλεγε πως πίσω από την πλάτη μου επιτρέπω μέχρι και να με δείρουν, θα είχε ενδιαφέρον το πως θα αντιδρούσε κάποιος αν αυτά που προπαγάνδιζε για άλλους γύριζαν σαν μπουμεραγκ x10 στον ίδιο.
Και καλώς ή κακώς στην εποχή της πληροφορίας ζούμε.

Μάχαιρα έδωσες, μάχαιρα θα λάβεις, αλλά 10 φορές μεγαλύτερη και πιο κοφτερή.
Κι όπου μας βγάλει...

 

Απάντηση: Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Master Pier,
θεωρώ ότι ένας άνθρωπος με την εμπειρία σας, αποκλείεται να μην έχει "κόψει" από μακριά ένα κακόβουλο άτομο. Πιστεύω λοιπόν ότι το ουσιαστικό ερώτημα είναι: "Πώς αποδεικνύω ότι κάποιος είναι κακόβουλος, όταν το κρύβει πολύ καλά;" Προσωπικά, όπως και πολλοί άλλοι απ' ό,τι διάβασα, δεν θα ασχολιόμουν, ή θα ασχολιόμουν μόνο ως θεατής όταν δεν μπορώ να το αποφύγω, καθότι οι προθέσεις του/της θα είναι πλέον διάφανες για μένα. Και φυσικά θα έδινα όλη μου τη βαρύτητα στις σχέσεις που για μένα είναι ουσιώδεις και ειλικρινείς.

 

Κύριε Πέτρο,
Αυτό που κάνω πλέον είναι να τους αγνοώ.

Γνωρίζω πως αρκετές "τρυφερές υπάρξεις" του φόρουμ με τις οποίες προσωπικά δεν έχω όχι απλά ασχοληθεί αλλά δεν έχω ανταλλάξει ούτε ένα γειά, γυρνάνε και διαλαλάνε πως γνωρίζουν τα πάντα για όλους και μένα, πως είμαι τρελλή και ένα σωρό άλλα.

Άτομα που δεν γνωρίζα καν την ύπαρξη τους προτού μάθω πως με έχουν στο στόμα τους.

Τι να κάνω? Απλά τα λυπάμαι...

Πέρα από οίκτο τι μπορεί να γεννήσει στη ψύχή μου η εμμονή κάποιου να ασχολείτε με μένα ή με τον οποιοδήποτε άλλο, πως μπορώ παρά να λυπάμαι με όλη μου την καρδιά κάποιο που παρά το ότι προσπαθεί να πείσει τους πάντες για την γεμάτη και ευχάριστη ζωή του που του προσφέρει ικανοποίηση δεν έχει καλύτερο τρόπο να αξιοποιήσει το χρόνο του παρά το να μεταφέρει κουτσομπολιά και να ασχολείτε με τη ζωή άλλων?

Παλιά μια καλή φίλη μου - ελαφρύ νάναι το χώμα που την σκεπάζει- μου είπε, αν οι άλλοι μιλάνε πίσω από την πλάτη σου να ξέρεις πως αυτό συμβαίνει επειδή βρίσκονται βήματα ΄πίσω από σένα....

 

Ηδη η υπαρξη ενος thread με με τιτλο πως θα αντιμετωπζατε (ενα κακοβουλο ατομο) ειναι αρκετο για να σπειρει την καχυποψία. Δεν νομιζω οτι το εν λογω thread βοηθα σε κατι. Αν καποιος μελος εχει προσωπικο προβλημα με καποιο αλλο ας λυσει μονος του την αντιδικια με διαλογο η με αδιαφορια .Οι υπολοιποι δεν μπορει να γνωριζουν εκ των εσο το προβλημα για να κρινουν και σε τελικη αναλυση γιατι καποιος να χρειάζεται τη γνωμη του συνολου για να πραξει κατα βουληση? Και γιατι να παρει θεση μια συλλογικοτητα σε μια διαπρσωπικη διενεξη?
Θελω να πιστευω οτι το εν λογω thread εχει εντελως θεωρητικη βαση και στην πραξη δεν συμβαινει τιποτα τετοιο.

 

Απάντηση: Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Τώρα πιά αδιαφορώ, δεν με ενδιαφέρει το σύνολο, δεν πιστεύω πως είμαστε κοινότητα.
Οσο για τα σχόλια τα αρνητικά πίσω απο την πλάτη μου τα θεωρώ δεδομένα και δεν με αγγίζουν καν, τα βλέπω σαν αστεία και γελώ.
Ξέρω ποια είμαι και αυτοί που με γνωρίζουν καλά επίσης, η γνώμη των άλλων δεν μετράει.

 

Αγαπητέ MasteR_PieR προσωπικά θα συμφωνήσω με πολλές παραπάνω απόψεις στο θέμα και θα πω πως η αδιαφορία είναι ό,τι καλύτερο έχουμε να κάνουμε. Μέχρι όμως το σημείο που δεν θίγεται η αξιοπρέπεια μας. Αν συμβεί αυτό τότε ίσως, και πολύ λογικά, επαναστατούμε...... Όταν ηρεμήσουν όμως τα πράγματα, σκέφτομαστε πιο καθαρά και αξιοποιούμε καλύτερα τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους που έχουν πραγματική σημασία για μας! Όταν είμαστε αληθινοί με τον εαυτό μας και με τους άλλους, τότε όσοι μπορούν να διακρίνουν αυτή την αλήθεια μας είναι πραγματικά κοντά μας 

 

Γεια σου MasteR_PieR   Η σκανδαλοθηρία είναι αυτοσκοπός μόνο για όσους την πωλούν (έντυπα, τηλεοπτικές εκπομπές κ.α.), για τους υπόλοιπους θεωρώ πως σε δεύτερο επίπεδο η αιτία διαφοροποιείται. Πιθανώς να επιδιώκει κανείς τη δημιουργία αναταραχών επειδή αισθάνεται ότι εισπράττει αδιαφορία και προσπαθεί να κερδίσει την προσοχή του περίγυρού του, ή επειδή ζηλεύει τις καλές σχέσεις των έτερων και προσπαθεί συνειδητά ή ασυνείδητα να της βλάψει. Επομένως όταν το κίνητρο δεν είναι οικονομικό, κάποιο σύμπλεγμα ενδεχομένως οδηγεί σε τέτοιες συμπεριφορές. Δεν μιλώ όμως για κακία, η κακία είναι μία ιδιότητα που εκφράζεται ουσιωδέστερα κατά τη γνώμη μου.

Η προσπάθεια κάποιου να διαβάλει τις σχέσεις δύο ή περισσότερων συνομιλητών θεωρώ ότι δεν επιβαρύνει τη λειτουργία του forum στο βαθμό που αντιλαμβάνονται οι συνομιλητές αυτοί πως το forum δεν είναι ανάλαφρη διαδικτυακή κουβέντα μεταξύ φίλων, αλλά δημόσια ανταλλαγή γραπτών απόψεων που αναφέρονται σε συγκεκριμένη θεματολογία, η διατύπωσή τους υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες, και αυτή η ανταλλαγή απόψεων δεν συνεπάγεται ούτε προϋποθέτει καλές διαπροσωπικές σχέσεις μεταξύ των χρηστών. Αναφορικά με το ενδεχόμενο διάλυσης του forum: Δειγματοληπτικά εξετάζοντας αποχωρήσεις που έλαβαν χώρα στο παρελθόν, συμπεραίνει κανείς ότι αφορούσαν ως επί το πλείστον σε δυσαρέσκεια χρηστών που αναφέρονταν σε προσωπικά ζητήματα (λ.χ. "Αποχωρώ ή απέχω επειδή έγινε Ban η φίλη μου." ή "Αποχωρώ επειδή δεν καταδέχομαι να τεθεί προς έγκριση η αίτησή μου για το Inner Circle από χρήστες που δεν γνωρίζω προσωπικά."). Όσοι χρησιμοποιούν το forum ως εργαλείο για τους σκοπούς, για τους οποίους προορίζεται όπως ανταλλαγή απόψεων και τεχνικών ή αναζήτηση συντρόφου για παράδειγμα, δεν χρειάστηκε, ούτε θα χρειαστεί ποτέ να αποχωρήσουν. Επομένως το παρόν forum δεν κινδυνεύει να διαλυθεί επί της ουσίας από συμπεριφορές όπως αυτές που αναφέρεις.

Εγώ, λόγω πάγιας τακτικής και λόγω χαρακτήρα αντιμετωπίζω οτιδήποτε παρασιτικό και επιθετικό στωικά, και η προσωπική μου σύντομη διαδρομή μέσα σε αυτό το forum, μου επιβεβαίωσε ότι αυτή είναι η αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση. Χρειάζεται στωικότητα, συμπόνια, υπομονή, διακριτικότητα, ευγένεια, εγκράτεια, ψυχραιμία και ορθολογισμός. Καθιστώ τον εαυτό μου δυσπρόσβατο και όποιος χτυπήσει το καβούκι μου πληγώνει μόνο τις γροθιές του. Αυτή είναι και η συμβουλή μου στον προβληματισμό που θέτεις. Θεωρώ ότι η αποχή αξιόλογων συνομιλητών, επειδή απογοητεύτηκαν από κακές συμπεριφορές και επί προσωπικού επιθέσεις άλλων χρηστών, δεν είναι η ορθή αντίδραση καταρχήν διότι αντιτίθεται στην ουσία αυτού του forum και στους σκοπούς, τους οποίους δημιουργήθηκε για να εξυπηρετεί, και αυτό είναι μία διατύπωση που απευθύνω, αν μου επιτρέπεις, και σε εσένα προσωπικά.

 

Απάντηση: Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Τι φοβιεs ειναι αυτεs πλασματα του παθουs?Ποιεs ηδονεs λαμπουν στα ματια σαs?Mου θυμιζετε καφενοιο τηs μεταπολιτευσηs με ψιθυρουs και βαριεs ανασεs.Που ειναι το αγερωχο βλεμμα τηs ηδονηs επιτελουs.Οτι ειναι δυνατο δεν πεθαινει ποτε αλλα δημιουργει.

 

Re: Απάντηση: Πώς θα το αντιμετωπίζατε;

Μαμά μου!!!!!!!

 

Είμαστε σίγουροι ότι πρόκειται για τέτοιου είδους άτομο, που συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο? Γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μας. Υπάρχουν πολλοί που πάσχουν από μανία καταδίωξης (γενικά μιλάω, δεν υπαινίσσομαι απολύτως τίποτα).