Πώς κατέληξε ο «λευκός» άνδρας ο αποδιοπομπαίος τράγος της εποχής μας

 
Πασκάλ Μπρυκνέρ: Πώς κατέληξε ο «λευκός» άνδρας ο αποδιοπομπαίος τράγος της εποχής μας

Ο διάσημος Γάλλος διανοητής Πασκάλ Μπρυκνέρ στο νέο του βιβλίο «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος», που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, εξηγεί πώς η νέα Αριστερά, έχοντας μετατοπίσει το κέντρο βάρους της από την πάλη των τάξεων στην πολιτική ταυτοτήτων, μετατρέπει ρατσιστικά τον λευκό ετεροφυλόφιλο άνδρα σε ένοχο για τα πάντα, οδηγώντας λαϊκιστικά τον δυτικό πολιτισμό σε ένα πολύ επικίνδυνο δρόμο.

Ο Πασκάλ Μπρυκνέρ, στο πολυσυζητημένο νέο δοκίμιο του «Ένας σχεδόν τέλειος ένοχος: Κατασκευάζοντας τον λευκό ως αποδιοπομπαίο τράγο» (μτφρ. Ανδρέας Παππάς, εκδ. Πατάκη), που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, εξηγεί το μηχανισμό με τον οποίο η Αριστερά και οι δικαιωματιστές, υιοθετώντας μια νέα επιθετική πολιτική ταυτοτήτων και βαφτίζοντας εκ των προτέρων κάθε αντίλογο ως ρατσισμό, πατριαρχική βία και φασισμό, κατασκευάζουν έναν νέο αποδιοπομπαίο τράγο που ενοχοποιείται για όλα. Ο διάσημος Γάλλος διανοητής κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για μια νέα πολιτισμική μάστιγα που γεννήθηκε στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και έχει εξαπλωθεί στην Ευρώπη με μεγάλη ταχύτητα, δημιουργώντας ένα νέο, επικίνδυνο φυλετισμό.

Πώς ο αντι-ρατσισμός έχει γίνει ένας αντεστραμμένος ρατσισμός που αυτή τη φορά στοχοποιεί τον λευκό ετεροφυλόφιλο άνδρα; Πως η θυματοποίηση διαφόρων μειονοτήτων έχει γίνει πολιτικό εργαλείο στα χέρια της Αριστεράς; Πώς ο «προοδευτικός φεμινισμός έγινε εισαγγελικός φεμινισμός» και από δυναμικό κίνημα που απελευθέρωσε τις γυναίκες αλλά και τους άντρες, κατέληξε να είναι μια δύναμη οπισθοδρόμησης που χτυπά ρατσιστικά τους λευκούς άνδρες, αντιμετωπίζοντάς τους συλλήβδην ως επικίνδυνους βίαιους φαλλοκράτες; Πώς η Ευρώπη διολισθαίνει, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, «από τον προοδευτισµό του τριπτύχου “φεµινισµός – αποαποικιοποίηση – αντιρατσισµός” της παραδοσιακής αριστεράς στον σκοταδισµό που εκπροσωπεί η κακοχωνεµένη made in USA εκδοχή του»; Ο Μπρυκνέρ με το γνωστό του μοντέρνο ύφος και όχι με μια στείρα ακατανόητη ακαδημαϊκή γλώσσα, δίνει απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα, με επιχειρήματα που βασίζονται σε ενδελεχή έρευνα. Ο διαυγής και ψύχραιμος λόγος του -τολμηρός για την εποχή της ψηφιακής υστερίας- βάζει τα πράγματα στη θέση τους, απαντώντας στις ιστορικές ανακρίβειες, τον εύθικτο δικαιωματισμό, την δυστοπική πολιτική ορθότητα που έχει ξεσηκώσει ένα απίστευτο κύμα λογοκρισίας, μετατρέποντας τα κοινωνικά δίκτυα σε λαϊκά δικαστήρια, τα οποία δικάζουν χωρίς στοιχεία και καταδικάζουν με συνοπτικές διαδικασίες όποιον στοχοποιήσουν, θυμίζοντας στρατοδικείο δικτατορίας φασιστικού ή κομμουνιστικού τύπου.

Βρήκαμε νέο σατανά: Ο λευκός άνδρας φταίει για όλα
……….
Αριστερά: Από την πάλη των τάξεων, στην εργαλειοποίηση των μειονοτήτων
……….

Πώς ο αντιρατσισμός έγινε ο νέος ρατσισμός
……….

Πώς η κλασική αριστερά διολίσθησε στα άκρα;
……….

Η στοχοποίηση του κυρίαρχου λευκού: «Είναι όλοι οι άνδρες βιαστές;»
………..

Τα λαϊκά ψηφιακά δικαστήρια της cancel culture
………..

Αναθεωρητισμός της ιστορίας
……….


Πηγή: iefimerida.gr