Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

Συζήτηση στο φόρουμ 'Τέχνη' που ξεκίνησε από το μέλος dora_salonica, στις 22 Ιουνίου 2008.

  1. ddragon

    ddragon Regular Member

    Προσωπικά θεωρώ ότι σε έναν πόλεμο όπως τον Β' Παγκοσμιο είμαστε όλοι πιόνια των ισχυρών.
    Αλλα όμως...
    ε και; Επειδή ισχύει αυτό... επειδή μας διοικούν σάπιοι ηγέτες όταν η χώρα μας συρθεί σε έναν πόλεμο δεν θα την υπερασπιστούμε; Όταν ο συμπολεμιστής μας έστω επειδή είναι ηλίθιος, αλλά αθώος ηλίθιος, πεθαίνει δεν θα σταθούμε δίπλα του; Δεν θα παλέψουμε να πάρουμε το νεκρό σώμα του;
    Και αν δεν τα κάνουμε αυτά δεν θα τα κάνουμε γιατί; Για να μας πει κάποιος φιλόσοφος όσο σπουδαίος και να είναι "μπράβο παιδί μου δεν έπεσες στην ποντικοπαγίδα";
    Σέβομαι πολύ περισσότερο το αγροτόπαιδο απο την Γερμανία που πέθανε πιστεύοντας οτι έκανε κάτι για την πατρίδα του, και ας ήταν θύμα μιας προπαγάνδας, απ' οσο σέβομαι κάποιον σκεπτικιστή που πάει να ανάγει μια πράξη ηλιθιότητας και κομπλεξισμό σε μεγαλείο.
    Και δίνω την ίδια αξία στον Χίπι που έτρωγε βρομόξυλο απο την αστυνομία στις διαδηλώσεις κατά του Βιετνάμ, με το γείτονα του που λόγω άγνοιας (κακώς) πήγε να πολεμήσει μισή γη μακρυά και το έκανε έντιμα.
     
  2. Elysium

    Elysium Contributor

    Εγώ διαβάζω (ελπίζω κι εσύ) ότι αναφέρει περί «οικουμενικής βλακείας του πολέμου». Πόλεμο όπως θα ξέρεις διεξήγαμε κι εμείς ως αμυνόμενοι.
    Μας βγάζει απ’ έξω τελικά εμάς και τους υπόλοιπους αμυνόμενους;
    Δε θα ανέφερε εκατομμύρια νεκρών τότε. Κατά τον Κούντερα λοιπόν τα εκατομμύρια των νεκρών πολέμησαν για μερικά μέτρα γης. Και μας αντιπαραβάλει τον "ηρωικό" θάνατο κάποιου που πέθανε υπερασπιζόμενος του δικαιώματός του να παραμείνει βρομιάρης. Ωραίο...


    Βέβαια, δε μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση το παραπάνω γιατί όπως όλοι οι δήθεν λογοτέχνες, πιάνονται από μία και καλά πανανθρώπινη ιδέα (π.χ. ο πόλεμος είναι κακός και γίνεται για επεκτατικούς λόγους) κι έπειτα πετάνε τις μπαρούφες τους για να μας εντυπωσιάσουν και να τις διαβάσουμε.


    Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις εδώ.
     
    Last edited: 22 Ιουνίου 2008
  3. Mikra_Psemata

    Mikra_Psemata Contributor

    Απάντηση: Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

    45.000.000 ε?
    πολυ κοσμος βρε παιδι μου.. κριμα !

     

    αυτοι οι παλιοκομμουνιστες φταινε για όλα.. εγκληματίες
     
    Last edited: 23 Ιουνίου 2008
  4. blindfold

    blindfold Contributor

    πάλι θα μιλάμε για ιστορικούς σφαγείς ;
     
  5. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

    45.000.000 εκ νοματαίους, δεν τους σφάζεις επειδή είναι λίγο ακάθαρτοι. Νομίζω ότι ο
    David υπήρξε υπερβολικός. Ο Μπουχάριν θα είχε περιοριστεί στους μισούς. Χρειάζεται ένα μέτρο στις σφαγές, αλλιώς μπορεί να μη σου φτάσουν και οι άνθρωποι.
     
  6. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Συμφωνώ ότι ο πόλεμος είναι μια βλακεία και μισή και γίνεται για τα συμφέροντα άλλων (ελπίζω κι εσύ να το γνωρίζεις αυτό, αν και δεν κρατάω και την ανάσα μου). Καλά κάνουν βέβαια όσοι αμύνονται, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι ο πόλεμος είναι μια βλακεία και μισή. Το θέμα, όπως το βλέπω εγώ τουλάχιστον, δεν είναι αν βγάζει έξω τους αμυνόμενους, αλλά το ότι δηλώνει πως υπάρχουν διαφορετικά είδη θανάτου, κάτι που ο Dolmance δεν δέχεται, και πολύ σωστά. Αυτό που αλλάζει όμως, και πιστεύω πως αυτό εννοεί τελικά ο Κούντερα, είναι η θεώρηση των τρόπων και αιτιών θανάτου από τους παρατηρητές, δηλαδή από εμάς.

    Ναι, αυτό λέει. Οι περισσότεροι πόλεμοι γίνονται για υλικά αγαθά. Όσοι αμύνονται δεν θέλουν να χάσουν αυτά που τους ανήκουν. Όταν λένε ελευθερία δεν γνωρίζω αν εννοούν την ελευθερία που δεν έχουν ή το σπίτι τους και τα υπάρχοντά τους. Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να εξαιρέσω τους Έλληνες που πολέμησαν κατά των Τούρκων για τα "δίκια" τους, τα δικαιώματά τους. Ας μας πει κάποιος που γνωρίζει την ιστορία καλύτερα από μένα, κατά πόσο οι Έλληνες της εποχής εκείνης ήταν συνειδητοποιημένοι μαχητές υπέρ της ελευθερίας τους. Φαντάζομαι πως ήταν, δεν έχω αρκετά στοιχεία όμως για να το υποστηρίξω. Μήπως κι αυτοί ακόμη ήταν πιόνια; Όσον αφορά τους στρατευμένους μαχητές, στους κατά καιρούς πολέμους, συνήθως απλά ακολουθούν διαταγές, δεν έχουν άλλη επιλογή. Όπως δεν είχαν και οι Γερμανοί που συμμετείχαν στον πόλεμο όπου τους οδήγησαν οι ηγέτες τους.

    Αμφιβάλλω δε αν οι άνθρωποι σήμερα θα πολεμούσαν οποιονδήποτε πόλεμο αν κάποιος τους έδινε αρκετά υλικά αγαθά για να μην το κάνουν.

    Όχι, δεν μιλάει για ηρωικό θάνατο, διαστρεβλώνεις πλήρως το νόημα του κειμένου. Μιλάει για μεταφυσικό θάνατο, τον θάνατο για την ιδέα της τιμής ενός ανθρώπου. Δεν ενδιαφέρει το αν το πλήγμα στην υπόστασή του αφορούσε τα σκατά του ή το ότι πήδαγε την μάνα του. Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε.

    Αν μπορείς να ορίσεις τους δήθεν λογοτέχνες και να μας εξηγήσεις γιατί ο Κούντερα είναι δήθεν λογοτέχνης θα μπορέσει να προχωρήσει η συζήτηση επ' αυτού. Η άποψή μου είναι ότι ακόμη και αν το κείμενο το είχε γράψει κάποιος εντελώς αμόρφωτος ή άγνωστος, θα έπρεπε τουλάχιστον να μπορούμε να κρίνουμε αν έχει δίκιο ή όχι, χωρίς να γυρίσουμε να του πούμε, μα εσύ δεν ξέρεις τι λες, γιατί είσαι εντελώς αμόρφωτος. Προσωπικά δέχομαι το κείμενο του γιατί θεωρώ ότι οι πόλεμοι γίνονται για εγκόσμια πράγματα, για διαφορές και βλέψεις (ακόμη και όταν κάποιος αμύνεται, δεν αμύνεται για αφηρημένες έννοιες τιμής και περηφάνειας) ενώ ένας προσωπικός θάνατος ενός 'Άριστου" που γίνεται για αφηρημένες ιδέες, όπως η προσωπική του τιμή, αν και έχει το ίδιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, διαφέρει στην προσέγγιση των παρατηρητών. Θα έλεγα πως τα σφάλματα σημαντικών ανθρώπων που οδηγούν στον χαμό τους προκαλούν τα γνωστά "στατικά" συναισθήματα του τρόμου και του οίκτου στους παρατηρητές, ενώ η θεώρηση εκατομμυρίων άδικων θανάτων εν καιρώ πολέμου προκαλεί "κινητικά" συναισθήματα, θέλουμε δηλαδή να δράσουμε επ αυτών, προκαλούν επιθυμία δράσης.

    Προσωπικά δεν βρέθηκα ποτέ σε κανέναν πόλεμο, δεν είμαι τόσο μεγάλη. Με ενοχλεί το γεγονός ότι καρπώνεσαι την "δόξα" όσων πολέμησαν σε παρελθοντικούς χρόνους. Τουλάχιστον μην με βάζεις εμένα μέσα. Πολεμώ μόνο την πνευματική σύγχυση, κυρίως των άλλων, ενίοτε και την δική μου. Η παρούσα περίπτωση αφορά αυτή των άλλων.

    Dolmance, οι σταυροφόροι δεν είχαν μεταφυσικούς θανάτους, ούτε τραγικούς. They were grossly misled. Όπως ίσως και οι Γερμανοί εν μέρει.

    Θα ήθελες να μας δώσεις έναν ορισμό του μεταφυσικού, όπως το εννοείς εσύ;
     
  7. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

    Αύριο, ευχαρίστως. Προς το παρόν σεληνιάζομαι.
     
  8. blindfold

    blindfold Contributor

    dora_salonica αν διαβάσεις όλες τις επαναστάσεις των ελλήνων ,πριν το 1821 ,ίσως καταλάβεις πως εκφράζονταν οι συμφεροντολόγοι .
     
  9. chemical23

    chemical23 Regular Member

    Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι διεξήγαγαν επίσης κατακτητικούς πολέμους, για την εξάπλωση της αυτοκρορίας τους και την αύξηση των υλικών αγαθών που είχαν στην διάθεσή τους (Μέγας Αλέξανδρος η εκστρατεία ενάντια στην Περσία, στην Τροία οι Μυκηναίοι και οι υπόλοιποι, στην Κάτω Ιταλία και τις Συρακούσες οι Αθηναίοι με τους Σπαρτιάτες και άλλες περιπτώσεις που ίσως δεν έχω υπόψην). Οι Αθηναίοι αυτοί οι δημοκράτες, του πνεύματος, της διανόησης, της φιλοσοφίας (κανείς δεν το αμφισβητεί) είχαν εγκαθιδρύσει σε δύο περιόδους ηγεμονίες ανά την Ελλάδα και λυμαίνονταν τον πλούτο των συμμάχων τους. Το ταμείο της Δήλου η πιο τρανή απόδειξη. Οπότε δεν νομίζω να νοιάζονταν περισσότερο για τα σκατά κάποιου, παρά για τον υλικό τους πλούτο αγαπητή dora.

    Όσον αφορά εμάς, ναι ήταν πιόνια, είμαστε πιόνια και θα είναι άλλοι επίσης πιόνια. Για τον Στάλιν, τον Χίτλερ και όλους αυτούς τα έχουμε πει. Αιμοσταγείς και διαστροφικοί και οι δύο, o Στάλιν καταφανώς περισσότερο από τον Χίτλερ. Όμως αν δεν ήταν ο Στάλιν όλη η Ευρώπη θα είχε την Γερμανικήν ως κύρια γλώσσα, μη πω και μητρική. Ο φασισμός μόνο από φασισμό καταπολεμάται. Οι δημοκρατικές χώρες μη πω τι πήραν τότε.
     
  10. Dolmance

    Dolmance Contributor In Loving Memory

    Απάντηση: Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

    Να αντικατασταθούν αμέσως οι πόλεμοι από το μπάντμιντον!

    Μεταφυσικός είναι ο 'μετά τα Φυσικά', δηλαδή αυτός που ουδέποτε αφοδεύει ή είναι, στη χειρότερη περίπτωση, τρομερά δυσκοίλιος και υπεράνω κοπρίσεως. Αυτά διδάσκει η σκατολογία των Δομινικανών, με τη βούλα του Αγίου Ιγνατίου Λογιόλα.
     
    Last edited: 23 Ιουνίου 2008
  11. blindfold

    blindfold Contributor

    χαχαχαχχα

    είστε αστείοι

     
    Last edited by a moderator: 17 Απριλίου 2014
  12. fractal

    fractal Regular Member

    Απάντηση: Πώς πέθανε ο γιος του Στάλιν

    Ο θάνατος είναι ξενέρωμα όπως και να έχει.
    Δούλευα για λίγο καιρό στο νοσοκομείο της Νίκαιας και πέτυχα μερικά βαρβάτα τροχαία . Φέρανε ένα βράδυ έναν κομμάτια.
    Κυριολεκτικά.
    Στην συναρμολόγηση μάλλον δεν διάβασαν καλά τις οδηγίες και δεν ξαναδούλεψε.
    Μπορουσαν να μπουν ,υπότιτιτλοι ,ταμπέλλες ,όροι ηρωικοί και επικοί.
    Το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο.
    Μετά θάνατον έχουμε την ίδια αξία με μια κουράδα.
    Μηδέν.