ΣΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ.........ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Αληθεια τι σχεση μπορει να εχει η εξουσια στον ερωτα με την αστικη δημοκρατια?Το μαστιγιο και τα πετσινα δεν παραπεμπουν στην στρατοκρατια και στον ολοκληρωτισμο?Η απαρχη του σαδισμου δεν ειναι τα σκλαβοπαζαρα τηs ρωμαικηs αυτοκρατοριαs?H μεραρχια τηs χαραs δεν ευρημα του ναζισμου?Μπορει στην αστικη δημοκρατια να ανθιζει ο σαδομαζοχισμοs αλλα η μητρα του βρισκεται στην τυρρανια.

 

Η κλίση κάποιου δεν καθορίζεται από το πολίτευμα που επικρατεί. Ο ερωτισμός που αποπνέει ο σαδομαζοχισμός είναι διάκριτα ξέχωρος από το πολίτευμα της χώρας. Σε ολοκληρωτικά καθεστώτα δεν υφίσταται σαδισμός, αλλά ένα τιμωρητικό status quo... εκτός αν τα Waffen SS ασκούσαν τον Σαδισμό ή το Γκουαντάναμο είναι "Πανεπιστήμειο Σαδισμού".
Η αξία του Σαδισμού δεν είναι το "φαίνεσθαι", αλλά η φιλοσοφική του υπόσταση και η αίσθησή του στην πράξη.

Υ.Γ. Πιστεύει κανείς πως το καθεστώς που επικρατεί είναι η αστική Δημοκρατία;;;

 

Απάντηση: ΣΑΔΙΣΜΟΣ ΚΑΙ.........ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

το να σε δενουν και να σε τιμωρουν ειναι αληθινη δημακρατια...σου δινουν το δικαιωμα και σου παραχωρουν το προνομοιο να αισθανθεις την πραγματικη σου φυση..αρα ολοκληρωνεσαι...κι αυτο ειναι ειναι δημοκρατια

 

Θα συμφωνησω απολυτα μαζι σου!

 

Εξαιρετική τροφή, με πολλές βιταμίνες. (Ακόμα και για μένα που ουδεμία σχέση με το bdsm ή το sm έχω.)

Σε ένα φόρουμ όπου ο σαδισμός είναι στην κεντρική θεματολογία, είναι από τις ελάχιστες αναλύσεις που πάνω στη Σαδική φιλοσοφία που αξίζουν τον κόπο.

Η φιλοσοφική θεώρηση του Σαντ όπως αναλύεται εδώ και σε άλλα ποστς, και μάλιστα σε παλιές αναλύσεις του Dolmance περί κοινωνικής κυριαρχίας και λιμπερτινισμού, ξεχωρίζει επιτέλους το σαδισμό (όπως τέθηκε από τον Σαντ) από την ψυχοπαθολογία. Σαδιστής τελικά κατ' ουσία ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο ψυχάκιας που γουστάρει να κακοποιεί κάποιον. Αν είναι έτσι, ξέρω και βανίλλα άντρες που σαπίζουν τη σύζυγο πότε-πότε, κι όχι κάτω από την δικαιολογία "κάνω bdsm". Σχετικά θυμάμαι κάποια ανάλυση που διαχωρίζει τον σαδισμό ως ψυχοπαθολογία (κατά τον Freud) από το σαδισμό όπως αναλύεται στο παραπάνω ποστ.

Η παραπάνω φιλοσοφική άποψη είμαι σίγουρη οτι συχνά χρησιμοποιείται για να "ντύσει" κατόπιν εορτής τις τάσεις για κακοποίηση του άλλου.




Τελικά λοιπόν σαδισμός είναι το μαστίγιο και τα πέτσινα; Μήπως τα πέτσινα κλπ., είναι απλά φετίχ, και σύμβολα και τα μαστίγια εργαλεία παρά αυτοσκοπός; Το ράσο κάνει τον παπά και στο bdsm;;; Αν φορέσω πέτσινα, μπότες και κρατήσω μαστίγιο, ρίξω και μερικές γιατί γουστάρω ή με βολεύει, γίνομαι αυτόματα σαδίστρια;


Τα σκλαβοπάζαρα, και της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, υπήρχαν για λόγους παραγωγής, ως εργατικό δυναμικό και όχι ως φιλοσοφική θεώρηση ή τρόπος καύλας. Σήμερα μπορεί να χρησιμοποιηθούν, φαντάζομαι, σαν σενάριο για role-play ή φαντασίωση προς αυνανισμό, αλλά αυτό το σενάριο καμία σχέση με την ιστορία της δουλείας δεν έχει.


Η μεραρχία της χαράς ήταν ενταγμένη μέσα στην ψυχοπαθολογία των Ναζί, και μικρή διαφορά είχε από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι λοιπόν κανείς εδώ που πρεσβεύει πως ο σαδισμός εύρισκε το ιδανικό μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις μαζικές εξοντώσεις πληθυσμών; Αν ναι, θα ‘λεγα πως η θέση του σήμερα θα ήταν στο στρατό κατοχής του Ιράκ, φύλακας σε φυλακές της Τουρκίας, επαγγελματίας βασανιστής, ή στον προθάλαμο ιατρείου ψυχιάτρου.

Μπορεί να είμαι βανίλλα και άσχετη από το bdsm, το sm, το lifestyle κλπ., αλλά αδυνατώ να πιστέψω πως ο Κόναν ο βάρβαρος έχει ουδεμία σχέση με τον Sade. Αν κάνω λάθος, θα ήθελα να πεισθώ γι' αυτό με επιχειρήματα.





​