ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ – ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΦΥΛΟΥ

Δεν είμαι στην άμμο δυστυχώς...αλλά σε μια πολύ ωραία πόλη του εξωτερικού...Αλκοόλ ελάχιστο έως καθόλου...από πάντα...Μόνο το τσιγάρο μου έμεινε σαν βίτσιο ( έκοψα πλέον και τις γυναίκες και δεν μου ήταν εύκολο χαχαχα )...Αν κόψω και το τσιγάρο, θα γίνω εντελώς φυτό χαχαχα...Αλλά αν στο νήμα αρέσουν τα μουσεία και τα ταξίδια με το τρένο, ευχαρίστως και να το πάρω μαζί μου χαχαχα...Η στο Άγιο Όρος που παίζει να πάω κατά Αύγουστο μεριά

 

Εσύ κοντεύεις να αγιάσεις. Να προσεύχεσαι για την σωτηρία των αμαρτωλών ψυχών μας. Αλληλούια.  

 

Τι ν' αγιάσω μωρέ...Με βλέπω να κολάζω χειρότερα ακόμα και τους μοναχούς...Απομόνωση θέλω...Άθρησκος του κερατά είμαι...Πρέπει να διαλέξω η το Όρος η Καστελόριζο...Πιθανών να μείνω και στο σπιτάκι μου, με κλειστά pc, τηλέφωνα και κινητά...Και σίγουρα θα μου βγει φθηνότερα γιατί αν μη τι άλλο εγώ τα ταξίδια αναψυχής τα προτιμώ τον χειμώνα...Αν εσύ είσαι αμαρτωλή...εγώ είμαι ο Baroso   

 

...τα έχει πεί αυτά ο κ.Νέστορος στους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους των 400 ευρώ; στους είλωτες της σύμβασης της μιάς μέρας έχει μιλήσει για δημιουργικούς τροπους να εκδηλώνουν τα ταλέντα τους; Αφήνω κατά μέρος τους 4ωρους εργαζόμενους ,του "Πλαίσιου"π.χ.Αυτοί προφανώς "τα βάσανά τους χαίρονται, τις πίκρες τους γλεντίζουν", γιά να φέρνουν περισσότερο τζίρο στην καλή επιχείρηση απο τους οκτάωρους...

 

Είτε μας αρέσει είτε όχι, οι διάφορες παρα- (συμπληρώνει έκαστος κατά το δοκούν) προσδιορίζονται ως αποκλίσεις από τις εκάστοτε ισχύουσες κοινωνικοπολιτικές νόρμες και αξιες μιας δεδομένης κοινωνικής ομάδας σε μιά δεδομένη χρονική συγκυρία. Εν προκειμένω, η κυρίαρχη πολιτική και πολιτιστική ιδεολογία στον πλανήτη γη στις αρχές του 21ου αιώνα είναι αυτή των WASP (white anglo-saxon protestants), προιόν της οποίας είναι και τα περίφημα DSM. Η λογική πίσω από τη διαφοροποίηση απο έκδοση σε έκδοση του εν λόγω εγχειριδιου (το περιεχόμενο του οποίου κυκλοφορεί ως ανέκδοτο στους κύκλους των έμπειρων ψυχοθεραπευτών) είναι η αυξανόμενη τάση προσεκτικότερου χαρακτηρισμού ψυχικών διαταραχών ως ψυχικά νοσήματα. Η τάση αυτή έχει να κάνει με τις εξελίξεις στο χώρο των επιστημών ψυχικής υγείας (για κάποιους υποψιασμένους και με την ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων των ΗΠΑ και των ευρωπαικών χωρών -και ο νοών νοήτω).

Αναφορικά με την ψυχική υγεία -μέρος της οποίας είναι η σεξουαλική έκφραση- όσο περισσότερο γίνεται συνείδηση στον καθένα μας οτι αποτελεί προσωπική ευθύνη και επιλογή, τόσο περισσότερο θα πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Και αυτό δεν είναι άποψη μόνο της υπαρξιακής σχολής, αλλά κάτι στο οποίο συγκλίνουν οι περισσότερες σχολές ψυχοθεραπείας (πλην της ψυχαναλυτικής, αλλά αυτή ακόμα προσπαθεί να διευθετήσει τη σχέση της με το μπαμπά Φρόυντ). Και δεν είναι καν ιδέα των ψυχολόγων, αλλά ξεκινά από τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους (κυρίως τους στωικούς) και απασχολεί ακόμα και την τέχνη (συνιστώ να διαβάσετε το μεγαλο ιεροεξεταστή του Ντοστογιέφσκι). Δεν ευθύνονται οι άλλοι (γονείς, κοινωνία, ο γείτονας με το κάμπριο, ο μισθός των 400 ευρώ, η ξανθιά που μας σέρβιρε μιά μεγαλοπρεπή χυλόπιτα). Μπορούμε να είμαστε ψυχικά υγιείς και ευτυχισμένοι, απλά επειδή αποφασίζουμε να είμαστε.

Συμπερασματικά, ας ξεχάσουμε όσα μας λένε οι ειδικοί περί παραφιλιών, πολιτικώς ορθού και κοινωνικά αποδεκτού και ας απολαύσουμε τη ζωή χωρίς τύψεις, ενοχές. και γκρίνια.

 

Λοιπόν η ψυχιατρική είναι τόσο άχρηστη επιστήμη που όσες φορές έχω μπει στο κόπο να συζητήσω με άτομα της συγκεκριμένης ειδικότητας στο τέλος δεν μπορούν να μου απαντήσουν στις ερωτήσεις που τους κάνω. πχ

1) Με ποιες εργαστηριακές εξετάσεις κάνετε διάγνωση της κατάθλιψης; ( Καμία)
2) Πως μπορείς να είσαι βέβαιος πως ο συγκεκριμένος ασθενής πάσχει από κατάθλιψη και δεν διανύει απλώς μια περίοδο κατά την οποία δεν είναι τόσο ευτυχισμένος όσο ήταν πριν από λίγο καιρό κάτι που σε λίγο καιρό ενδεχομένως και να αλλάξει; (Δεν είναι)
3) Έστω ότι πάσχει από κατάθλιψη κάποιο άτομο (ακόμα δεν μου απέδειξες γιατρέ τον τρόπο διάγνωσης όταν οι 7 στους 10 κάνετε λάθος διάγνωση αφενός και αφετέρου χορηγείτε ουσίες βάση λάθος διάγνωσης) τι ουσίες χορηγείτε; Φλουοξετίνη αλλά και άλλες με ποια θέλεις να παίξουμε γιατρέ; Ωραία λοιπόν, τι παρενέργειες έχει η φλουοξετίνη αλλά και οι άλλες; Κατάθλιψη; Καταπολεμάτε μια ασθένεια δηλαδή με μια ουσία η οποία στο μέλλον θα προκαλέσει την ασθένεια που προσπαθείς να καταπολεμήσεις; Αυτοκτονία; Γιατρέ σου ήρθε ασθενής με κατάθλιψη για να θεραπευθεί και στο τέλος έχουμε αυτόχειρα; Πόσα περιστατικά επιθετικότητας και μαζικών δολοφονιών από χρήστες φλουοξετίνης και άλλων ουσιών έχουν παρουσιασθεί γιατρέ; Ποιο είναι το κριτήριο της υπερδοσολογίας γιατρέ;

(Εδώ αρχίζει και βγάζει καπνούς....)

4) Στη μάνα σου θα τα έδινες αυτά τα φάρμακα;

Εγώ στη δική μου που είμαι κτηνίατρος δεν τα δίνω, εσύ στη δική σου που είσαι ψυχίατρος θα τα έδινες; Να σου πω ρε γιατρέ δεν πας να δουλέψεις σε κανα ΤΕΠ να σώσεις καμιά ζωή από το να παράγεις στρατό φαρμακοεθισμένων ή στυγνών δολοφόνων γιατί αυτό θα δημιουργήσεις στο τέλος τέρατα.....

Μην τους δίνετε σημασία μην μπαίνετε στο κόπο να τους διαβάζετε καν.... Η ψυχιατρική είναι μια ανύπαρκτη επιστήμη που δημιουργήθηκε από τις φαρμακευτικές για παράγουν στρατό φαρμακοεθισμένων στο βωμό του κέρδους....

Θα σας πω κάτι για να καταλάβετε πόσο σάπιο είναι το σύστημα.... Έχει παρατηρηθεί πως γυναίκες οι οποίες έχουν πέσει θύματα βιασμού και αφού τους χορηγήθηκε MDMA σε ελεγχόμενη δόση, κατάφεραν να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια της δράσης της ουσίας το πρόβλημα τους και στο τέλος να συνεχίσουν τη ζωή τους κανονικά κάτι που δεν συμβαίνει πάντα με όλες τις γυναίκες χωρίς τη συγκεκριμένη ουσία. Λοιπόν όσο είδατε εσείς το MDMA να χορηγείται ελεγχόμενα σε γυναίκες αυτής της κατηγορίας, άλλο τόσο το είδα και εγώ....

 

1) Δεν υπάρχει άχρηστη επιστήμη, υπάρχουν άχρηστοι επιστήμονες.
2) Η επικρατούσα τάση είναι να αντιμετωπίζονται πλέον όλο και λιγότεροι ψυχικά διαταραγμένοι άνθρωποι ως ασθενείς, πράγμα που καθιστά τη χορήγηση φαρμάκων λιγότερο επιβεβλημένη. Στο ελλαδιστάν βέβαια η πολυφαρμακία είναι ιερή.
3) Οι εξετάσεις δεν εξαντλούνται στα εργαστήρια. Υπάρχουν και οι έρευνες σε πραγματικές συνθήκες που διεξάγονται με αυστηρά επιστημονικά δεδομένα.
4) Το σύστημα καλά κρατεί, και θα κρατεί όσο εμείς το ανεχόμαστε και το τροφοδοτούμε...

 

Στο Νο 1 θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω χωρίς να μπω σε περαιτέρω λεπτομέρειες
Το Νο 2 δυστυχώς σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ δεν προκύπτει αφού έχει παρουσιαστεί δραματική αύξηση των SSRIs, ειδικά στον Ευρωπαικό νότο. Και τον λυπάμαι όλο αυτόν τον κόσμο για δύο λόγους.

1) Δεν θα έχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα (Kirsch et al 2008)*
2) Θα δυσκολευτούν πάρα μα πάρα πολύ να απεξαρτηθούν από αυτά. Ο βαθμός εξάρτησης της ηρωίνης και της κοκαίνης μπροστά τους θεωρείται αμελιταίος.

Για το Νο 3 οι εξετάσεις αποτελούν την βάση της έρευνας. Από τις εξετάσεις προκύπτει η δημιουργία έρευνας και μελέτης μιας πάθησης όχι από υποθέσεις. Γιατί; Ας υποθέσουμε πως για χ λόγους, ο ψ θέλει το α σκεύασμα. Εαν αναφέρει τα υποκειμενικά συμπτώματα που χρειάζεται να αναφέρει για να πάρει το α σκεύασμα κατα 99.9% θα το πάρει άσχετα αν στην ουσία δεν το χρειάζεται αλλά το παίρνει παριστάνοντας τον ασθενή. Και αυτό συμβαίνει επειδή δεν υπάρχουν εξετάσεις που να αποδεικνύουν την ανάγκη του σκευάσματος.

Στο Νο 4 δεν έχω παρα να συμφωνήσω....

* http://www.plosmedicine.org/article/info:doi/10.1371/journal.pmed.0050045#s3

 

Θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου και θα διευκολύνω την υπόθεση σου. Έστω ότι ένας είναι παιδόφιλος, το ομολογεί πως είναι παιδόφιλος και έρχεται και σου το δηλώνει ευθαρσώς θέλω να μου πεις πως επιτυγχάνεται ο σωφρονισμός με τη θανατική ποινή. Καταρχήν τι είναι σωφρονισμός; Και αν η θανατική ποινή αποσκοπεί στον σωφρονισμό. Επίσης επειδή είναι εύκολο να ασκούμε κριτική, το 2007 παρακολουθούσα μια εκπομπή στην Αγγλία με θέμα τη παιδοφιλία όπου ο δημοσιογράφος ξεφτίλισε το σύστημα (πολιτική-δικαιοσύνη-ιατρική κοινότητα) και τη κοινωνία ολόκληρη. Βγαίνει λοιπόν και λέει έχω 4 παιδόφιλους οι οποίοι θέλουν να απαλλαγούν από αυτήν εσύ κράτος μπορείς να μου πεις που μπορούν να στραφούν ώστε να πάρουν τη βοήθεια που ζητούν; Και έρχομαι λοιπόν και σου θέτω την ίδια ερώτηση για το κράτος μας. Αν κάποιος είναι παιδόφιλος τότε που μπορεί να στραφεί για να ζητήσει βοήθεια; Πουθενά και ξέρεις γιατί; Γιατί υπάρχει ένα άρθρο στο ΠΚ το οποίο εξαναγκάζει τον ιατρό να σπάσει το ιατρικό απόρρητο δηλαδή η ίδια η κοινωνία δημιουργεί τέρατα αφού δεν τους παρέχει προστασία απέναντι στο νόμο, στη περίπτωση που ζητήσουν βοήθεια.

Ποιός πρέπει να καταδικαστεί σε ισόβια ή σε θανατική ποινή; Ο παιδόφιλος που αναζητά βοήθεια ή ολόκληρο το σύστημα που δεν του παρέχει βοήθεια;

Για την ιστορία επειδή το έψαξα ακόμα και σήμερα η Αγγλία δεν έχει συγκινηθεί από την εκπομπή και αν κάποιος δηλώσει παιδόφιλος σε γιατρό, ψυχολόγο δεν ξέρω που θα το δηλώσει τότε θα ενημερωθεί η αστυνομία για τα περαιτέρω..... οπότε η ιστορία καλά κρατεί....

Φρόντισε λοιπόν πρώτα να παρέχεις τη βοήθεια που χρειάζονται για να επανέλθουν σε φυσιολογικούς ρυθμούς ζωής (δεν το λέω σε σένα το λέω στους κριτές των πάντων που κουνάνε το δάκτυλο πίσω από έδρες λες και είναι τίποτα αναμάρτητοι και Θεοί) και μετά επεδίωξε τη πάταξη τους....

Υ.Γ Δεν τους υποστηρίζω τους παιδόφιλους, αλλά σε μια δημοκρατική και πολιτισμένη χώρα αν η Ελλάδα είναι τέτοια οφείλει να προστατεύει την υγεία των πολιτών όπως επιτάσσει και το Σύνταγμα το οποίο σίγουρα το γνωρίζεις πολύ καλύτερα από εμένα....

Υ.Γ 1 Ορμώμενος από τη παιδοφιλία στην ειδικότητα μου κτηνιατρική, έχει παρουσιαστεί τις τελευταίες δεκαετίες μια καινούργια μόδα η κακοποίηση ζώων από άνδρες και γυναίκες. Πρόσφατα η Ελλάδα έκανε και νόμο για τη κακοποίηση ζώων και των βίντεο αυτών και σου τα είπα ως κτηνίατρος. Δεν έχει νόημα το αν θα οριστεί ένα πρόστιμο 30 χιλιάδων ευρώ ή 100 χιλιάδων ευρώ οι συγκεκριμένες τιμωρίες έχουν νόημα για αυτούς που το επιθυμούν και όχι για αυτούς που πάσχουν και το αντιλαμβάνονται ότι πάσχουν. Οπότε σαν κτηνίατρο με ικανοποιεί η ύπαρξη του νόμου αλλά η αδιαφορία αντιμετώπισης της συγκεκριμένης ψυχικής πάθησης και η παροχή υποστήριξης με εξοργίζει αμέριστα....

 

Στο 1 -και για να μη μιλάμε γενικά- αναφέρω απλά οτι οι σημαντικότεροι ψυχοθεραπευτές ξεκίνησαν ως ψυχίατροι.

Στο 2: Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Την τάση προσεκτικότερου χαρακτηρισμού των ψυχικά διαταραγμένων ως ασθενών μπορείς να τη διαπιστώσεις μελετώντας την εξέλιξη της ψυχολογίας και ψυχιατρικής τα τελευταία 100 χρόνια. Από την άλλη μεριά βέβαια υπάρχει αντίστοιχα αύξηση των διαταραχών στον ψυχισμό των ανθρώπων για κοινωνικούς λόγους (εδώ σηκώνει πολλή κουβέντα), όπως επίσης και οι φαρμακευτικές εταιρείες που πριμοδοτούν (για να μην πω μισθώνουν) ασυνείδητους γιατρούς για να προωθούν τα φάρμακά τους.

Στο 3: Υπάρχουν σαφή κριτήρια με τα οποία μπορεί να διαπιστωθεί η κλινική εικόνα ενός ανθρώπου. Κάποτε, πριν από την πανάκεια των εργαστηριακών αναλύσεων, ο γιατρός έδινε μεγάλη σημασία στη γενική εικόνα του ασθενούς. Πέραν αυτού όμως υπάρχουν ψυχολογικά τεστ που έχουν προκύψει μετά από έρευνες χρόνων, όπως και κάτι αναντικατάστατο, που λέγεται εμπειρία.

Γενικά, όλες οι επιστήμες έχουν προκύψει μέσα από μελέτες αιώνων. Καταλαβαίνω την ανάγκη να μειώσουμε το βαθμό υποκειμενικότητας ή αυθαιρεσίας στη γνώση. Αυτό είναι κάτι που έχει απασχολήσει πολλούς διανοητές, από τον Καρτέσιο και τον Καντ μέχρι τον Ράσσελ και το Βίτγκενσταιν ή ακόμα και νεώτερους, όπως τον Ντεριντά και τον Φουκώ. Ευτυχώς, τίποτα δεν είναι δεδομένο...

 

Ο "νορμάλ" άνθρωπος είναι αυτός και που θα δουλέψει, αλλά δεν θα δουλέψει και πάρα πολύ, και που θα κάνει παιδιά, αλλά και που δεν θα κάνει πολλά, και που θα φάει, και που δεν θα φάει πολύ, και που θα πάει διακοπές και που δεν θα πάει, και συνεχίζεται ομοίως.
Οτιδήποτε άλλο πέραν τούτου κάπως θα λέγε του στυλ ή βαριεστημένος ή υπερκινητικός,ΑΛΛΆ είναι βασικό να δεχτούμε ότι όλα είναι κλίμακες και όχι άσπρο ή μαύρο του στυλ ή ανώμαλος - άρρωστος για χάπια, ή νορμάλ και δεν θέλεις τίποτα. Κάποιοι είμαστε λιγότερο υπερκινητικοί, κάποιοι αρκετά, κάποιοι ακόμη περισσότερο, κάποιοι τελείως υπερκινητικοί ή "ανώμαλοι". Χρίζουμε βοήθειας όταν αυτή μας η ιδιότητα προκαλεί δυσλειτουργία, συγκρούσεις, και προβλήματα στην ζωή μας, βέβαια.... αν σκεφτούμε λίγο μεγάλους μουσικούς οι περισσότεροι είχαν διπολική διαταραχή. Καλύτερα να μην την είχαν ή πάλι καλά που την είχαν κι έκαναν ό,τι έκαναν; Αδυνατώ να απαντήσω.

Στα του βδσμ, το βδσμ προσωπικά το αντιλαμβάνομαι ως κάτι ξεκάθαρα ανώμαλο, διαστροφικό, υπερβατικό, που γεφυρώνει και υπερνικά ίσως αρκετούς κοινωνικούς/σχεσιακούς/σεξουαλικούς συμβιβασμούς, είναι μια ιδιαίτερη ομορφιά του αυτή για εμένα, αλλά και η δική μου αλήθεια. Μου προκαλεί γέλιο, είναι γελοίο όταν τυγχάνω σε συζητήσεις που προσπαθούν να πείσουν, να αποδείξουν πως "Ok man, its cool", "μα γιατί δεν σου αρέσει εσένα", "το βδσμ είναι για όλους", "δεν καταλαβαίνω γιατί είναι ανώμαλο" "ααα εγώ το βλέπω cool" και άλλα τέτοια. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι σύνηθες να κυκλοφορεί μια ανευθυνότητα, στα εσωτερικά σοκάκια μας, μην μπορώντας να σηκώσουμε το βάρος των όποιον γούστων μας και επιλογών μας επειδή είναι κάπως.... κατά το "όχι μουνί, πιπέρι, γατάκι να το λες"
Πριν την πράξη υπάρχει η θεωρεία, η άποψη, η αντίληψη του καθενός μας, αν αυτό που πήγαινε να κάνω παραβίαζε κάποιο από αυτά τότε δεν θα το έκανα, κάπως έτσι το βλέπει και η πέρα όχθη.

Τέλος, αδιαφορώ πλήρως αν ο DSM4 με "έβγαζε" ανώμαλο και ο DSM5 με "βγάζει" λάδι, ο DSM6 ίσως να με βγάζει και παστουρμά....

Μου αρέσουν τα σιροπιαστά (ειδικά της Ξάνθης), και θα συνεχίσω να τα απολαμβάνω, ας λέτε ότι είναι βλαβερά,παχυντικά κτλ, πρόβλημά σας, προτιμώ αυτό που λέει ο λαός μας "δεν παχαίνει, ομορφαίνει..."

 

Ωραία και σωστά όλα τα άλλα που είπες, αλλά με αυτή την τελευταία πρόταση (που ήταν χτύπημα κάτω από την μέση) ξέχασα τι διάβασα πριν 1'.