Σαβουρογαμία

Το ζήτημα είναι αρκετά πιο περίπλοκο, ασφαλώς.

Κατ' αρχάς ο αριθμός των πελατών στην Ελλάδα είναι πάνω από 100 χιλιάδες, όταν μόνο οι γυναίκες, αγόρια και κορίτσια στην καταναγκαστική πορνεία είναι γύρω στις 18 χιλιάδες και ανανεώνονται, ευτυχώς με αργούς ρυθμούς μείωσης. Παρ' ολ' αυτά, ελάχιστοι παραδέχονται οτι είναι πελάτες.


Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το να ρίξεις έναν πούτσο, αγαπητέ Lost boy, έχει πάψει εδώ και μερικές δεκαετίες να είναι δύσκολο -- κάθε άλλο, θα έλεγα. Αναμφίβολα, αν το fast fuck επί χρήμασι χωρίς ίχνος περαιτέρω επικοινωνίας ή ανθρώπινης επαφής είναι η μόνη λύση για κάποιον, αποτελεί βεβαιότητα το γεγονός ότι έχει σε τόση χαμηλή εκτίμηση τον πούτσο του ώστε να τον βάζει εκεί που έχουν περάσει χιλιάδες άπλυτοι πριν απ' αυτόν, όπου τα βασικά μέτρα υγιεινής και προφύλαξης καταπατούνται βάσει και έξτρα αμοιβής (ναι, υπάρχουν ηλίθιοι που πληρώνουν παραπάνω για να γαμήσουν χωρίς καπότα), όπου η αποδέκτης προσποιείται 100% την ανοχή την οποία έχει εξασφαλίσει με ακραία μέτρα τρομοκρατίας το δίκτυο των νταβατζήδων για την πάρτη του πελάτη.


Σε τελική ανάλυση, αν δεχτώ τα λεγόμενά σου περί αναλογίας με fast food, θα πρέπει να παραδεχτώ πως το ανθρώπινο κρέας δεν χαίρει μεγαλύτερης αξίας και εκτίμησης από το βοδινό -- μάλλον το αντίθετο. Ξεχνάμε πως και εμείς γινόμαστε ίδιοι με αυτούς που επικοινωνούμε, βρισκόμαστε και γαμάμε ή γαμιόμαστε. Και το ίδιο φτηνοί. Πούτσος του δεκάευρω...



​

 

συμφωνω απολυτα συμπεριλαμβανομενου φυσικα και του quote της Μιρελλας

διαφωνω εν μερη με την Female ...αλλα νομιζω πως το θεμα "πληρωμενος σεξ" ειναι αλλη ιστορια , λεω να μην το ανοιξω εδω ....

 

Αν σήμερα είναι τόσο εύκολο το πήδημα γιατί είναι τόσοι άνθρωποι μόνοι τους; Πηδιούνται αλλά δεν κάνουν σχέσεις; Προσωπικά ακούω πως ο κόσμος και ιδιαίτερα οι νέοι σήμερα δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για το sex, έχουν ξεχάσει τον έρωτα κλπ.

Τα παραπάνω με κάνουν να πιστεύω περισσότερο στην αντιστοιχία που περιέγραψα στο προηγούμενο post μου.
Αν κάποιος δε γνωρίζει να μαγειρεύει ή βαριέται να μάθει, καταφεύγει στα ετοιματζίδικα τα οποία είναι αμφιβόλου ποιότητας και φυσικά όχι υγιεινά.

Είναι μια πραγματικότητα που αφορά συγκεκριμένους ανθρώπους που ζουν σε ορισμένες συνθήκες. Δε συμφωνείς;

Ελπίζω να μην αναφέρεσαι σ’ εμένα μιας και έγραψα σε παραπάνω post πως «δεν υπήρξα ποτέ πελάτης τους».

 

Φίλτατε, για το πρώτο θα πρέπει να ερευνήσεις τα κοινωνικά και προσωπικά αίτια όσων δεν βρίσκονται σε σχέση. Συνήθως η απάντηση από τους ίδιους είναι του τύπου "Δεν βρίσκω κανέναν/καμία αντάξιό/ά μου", "Όλοι οι καλοί/ές είναι παντρεμένοι/ες", "Σιγά τις πατσαβούρες που θέλουν και αγάπες", "Βαριέμαι να ασχολούμαι"... Μπορείς μετά την έρευνα να συμπληρώσεις τη λίστα. Η δική μου ερμηνεία λέει, μεταξύ των άλλων, περί προσωπικών προβλημάτων, φόβου δέσμευσης και ανικανότητας μίνιμουμ ανάληψης ευθυνών και φόβου να μην πληγωθεί το παραφουσκωμένο και καλομαθημένο εγώ μας.

Πάλι στις μονο-αιτιακές ερμηνείες και αναλογίες καταφεύγεις, λολ... Μπορούμε επίσης να κάνουμε την αναλογία με τα βιβλία - fast food, fast books, fast fucks. Γαμούν όσο ανεγκέφαλα διαβάζουν... Σκουπίδια.

Είναι μια πραγματικότητα όσον αφορά όλες τις πιθανές μας επιλογές. Όπως είδες, η έκφρασή μου ήταν και γενική.

Δεν καταλαβαίνω γιατί το προσωποποιείς. Είδες να αναφέρομαι πουθενά σε σένα; Πολύ απλά, σε συνέχεια του προηγούμενου επιχειρήματός μου, αν κάποιος κρύβει το γεγονός πως είναι πελάτης σε μπουρδέλο ή σε μπαρ που πλουτίζει καταναγκάζοντας γυναίκες, κορίτσια και παιδιά στην πορνεία, τακτικός ή όχι, ανάμεσα σε πολλούς χιλιάδες άλλους, νομίζεις πως είναι, κατά βάθος, περήφανος για την επιλογή του αυτή; Πώς τον τιμά; (Αντίθετα, δεν άκουσα κανέναν να κρύβει πως είναι πελάτης ταχυφαγείων.)





​

 

Αλήθεια, η ανάγκη για εκπλήρωση μιας ψυχοσωματικής ανάγκης που έρχεται και παρέρχεται, όπως είναι το σεξ, είναι ο βασικός λόγος που οδηγεί στις σχέσεις; Αν κάποιος αποζητά αποκλειστικά και μόνο αυτό, γιατί να μην αρκεστεί σε αυτό που εύστοχα αποκαλέστηκε fast fuck ή σε one night stands; Είναι προτιμότερο το να μπει σε μια σχέση, για να ικανοποιήσει την ανάγκη του για πήδημα, όταν δεν είναι διατεθειμένος το Εγώ του να το κάνει Εμείς; Ποια η πιθανότητα να πετύχει μια σχέση που βασίζεται μόνο στο σεξ;

Κι όσο για το αν σήμερα οι μόνοι άνθρωποι είναι περισσότεροι, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Απλώς, παλιότερα οι κοινωνικές δομές, η πίεση της οικογένειας κλπ, οδηγούσαν τους ανθρώπους στο να κάνουν σχέσεις, οικογένειες μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν κοινωνικές ανάγκες. Τα αποτελέσματα φαίνονται μέχρι και στις μέρες μας... Αυτοί, ουσιαστικά, ήταν λιγότερο "μόνοι";

 

Απάντηση: Re: Σαβουρογαμία

Σωστότατος ο νεαρός



Μ

 

Στο παρελθόν έτυχε να πηδηχτώ με κάποιες κοπέλες που κοινωνικά θεωρούνταν "μπάζα" όχι μόνο λόγο της εμφάνισης άλλα και λόγο του ότι θεωρούνταν εύκολες (κοινώς "πουτανάκια") ή χαζές. Κάποιες από αυτές δεν τις έβρισκα όμορφες, δεν τις έβρισκα όμως και αποκρουστικές.
Απόλαυσα την κάθε στιγμή και μάλιστα αρκετές φορές την έχω παίξει για την πάρτη τους.
Όσο όλα αυτά συνέβαιναν μακρυά από τα μάτια του κόσμου όλα ήταν ζάχαρι! Περνούσα καλά και δεν θεωρούσα τον εαυτό μου σαβουρογάμη. Φοβόμουν όμως το να μην με χαρακτηρήσουν έτσι οι άλλοι. Ξέρω ότι αυτό που λέω δεν με τιμά άλλα στην επαρχία καλύτερα να σου βγει το μάτι... Για τον λόγο αυτόν απέφευγα να κυκλοφορώ δημοσίως με τις κοπέλες αυτές και φυσικά αυτό αποτελούσε μέγα πρόβλημα.
Τί να πείς? "Ξέρεις καλή μου γουστάρω μαζί σου άλλα ντρέπομαι να σε κυκλοφορώ γιατί στην πόλη θεωρείσαι μπάζο"

Το να λειτουργούσα διαφορετικά θα ήταν για εμένα μια υπέρβαση που δεν έχω κάνει ακόμα. Και δεν ξέρω αν θα την κάνω ποτέ. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι μερικές καταστάσεις τις θρέφει και τις συντηρεί η αδυναμία μας και η ανασφάλειά μας. Και τι μπορεί να κάνει ένας τέτοιος άνθρωπος πέρα από το να χλευάζει τις αδυναμίες και ανασφάλειες των άλλων?

 

Τα παραπάνω που γράφεις μπορεί να ισχύουν, αλλά δεν αποδεικνύουν πως το πήδημα σήμερα είναι εύκολο.
Και φυσικά δεν αναφέρομαι στη σαβουρογαμία.

Ναι συμφωνώ, μπορούμε...

Πιστεύω πως ναι.

Όντως θα ήταν προτιμότερο, αλλά αναλογικά είναι ελάχιστες οι γυναίκες που ζητούν επίσης μόνο sex, επομένως μειώνονται κατά πολύ οι επιλογές ενός ανθρώπου με τέτοιες επιθυμίες.

 

Ναι και αυτό θα μπορούσες να το πεις,αλλα τότε θα ήσουν ειλικρινής και θα εκανες κ γνωστούς τους λόγους για τους οποίους συνευρισκόσουν με αυτές τις κοπέλες,μιας και φαντάζομαι ΔΕΝ θα γνώριζαν πως τις είχες ΜΟΝΟ για πήδημα..οπότε πάμε παρακάτω..
Γιατί εφ'όσον γουστάρεις την εκάστοτε "καλή σου" να σε νοιάζει τι θα πει η πόλη και δη ο κοινωνικός περίγυρος? Δηλαδή δεν θα μπορούσες να απαντήσεις σε κείνους που θα σου την "έλεγαν" πως η εν λόγω γκόμενα είναι του γούστου σου και πολύ τη βρίσκετε τα δυο σας και να κοιτάν τη δουλειά τους και τέτοια συναφή? Δεν θα μπορούσες δλδ να σεβαστείς την κοπέλα που ικανοποιούσε τις σεξουαλικές σου ορέξεις και να υπερασπιστείς με αυτό τον τρόπο τον εαυτό σου και τα γούστα σου? 

 

Οταν καποιος/α δηλωνει οτι εχει ακριβως αυτο που θελει, ποιος ο λογος να πηγαινει με οτι βρισκετε στο δρομο του/ης??? Τελικα μηπως κανενας δεν εχει αυτο που θελει ? Ισως πιο σωστο ερωτημα θα ηταν, μηπως κανενας δεν ξερει τελικα τι ειναι πραγματικα αυτο που θελει?? Ενα ομως ειναι το βεβαιο... οταν χανουμε αυτο που αξιζει τοτε μονο καταλαβαινουμε τι ειχαμε και τι χασαμε......

 

Αρχικά θα ήθελα να απαντήσω στη zoi72 μου μια και πολλοί είχαμε Αυτό(ν)/η που θέλαμε αλλά Εκείνο(ς)/η μας άφησε...Λόγοι πολλοί και διάφοροι αλλά ίσως αυτό ε θα μπορούσαμε να το θίξουμε μια και ποτέ δε θα μπούμε στο μυαλό του/της για να μάθουμε την αλήθεια.Φαντάζομαι πως και εδώ είμαστε πολλοί οι ρομαντικοί(ίσως πιο πολλοί απ'όσο νομίζουμε) που προσπαθήσαμε να κρατήσουμε τη σχέση που μας ολοκλήρωνε,που πέρα από αυτή νοιώθαμε μισοί...Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν τα καταφέραμε.Απλά όταν χάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις (γιατί αν δεν το θέλεις για ποιο λόγο να αγωνιστείς γι'αυτό) ,και αφού περάσει πολύς μα πάρα πολύς χρόνος (για μένα τουλάχιστον..), πρέπει να βρεις κάτι άλλο.Ποτέ δε θα είναι εκείνο αλλά ίσως σου καλύψει πλευρές που δεν είχες καλύψει παλιότερα,ίσως πάλι να θέσεις εσύ διαφορετικά δεδομένα τώρα, να αποκτήσεις μια διαφορετικού είδους σχέση.Τώρα για το αν κάποιος/α πηγαίνει με πολλές/ους αυτό είναι θέμα του καθενός.Αν η αισθητική του/της είναι διαφορετική από τη δική μου και δε θεωρούμε το ίδιο πράγμα ωραίο δεν έχω παρά να τον/την συγχαρώ που ξέρει να υποστηρίζει με πράξεις τις απόψεις του περί ωραίου(όσο άσχημη και να την βλέπω εγώ εκείνος κούκλα την παρουσιάζει κλπ κλπ.)Πάντως το να χαραμίζεσαι σε εφήμερες σχέσεις(που ούτε καν σχέση τελικά δε θεωρείται το one night stand..) είναι απλά ανώφελο.Ούτε καν η ευχαρίστηση της στιγμής δε θα σου μείνει μια και το επόμενο πρωί θα νοιώθεις πιο μόνος από μόνος.Ίσως φταίει το ότι ήταν μια απλή σωματική επαφή,που ποτέ δεν έφτασε στο άγγιγμα της δικής σου ψύχής.(είπα πολλά συγνώμη για τη φλυαρία...το πολύ πολύ να με προσπεράσετε την επόμενη φορά που θα δείτε κάπου τη γνώμη μου...) Καλή συνέχεια...

 

Κάποια στιγμή μπήκα στη διαδιακασία να χαρακτηρίσω ένα άτομο σαβουρογάμη. Το έκανα. Μετά από λίγο διάστημα στο μετάνιωσα. Γιατί? Σκέφτηκα ότι δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω κανέναν πριν κρίνω εμένα την ίδια. Πολύ πιθανό ο οποιοσδήποτε να έχει μπει στη λούμπα της ''σαβουρογαμίας'' για τους όποιους λόγους. Το θέμα είναι τελικά να ξέρει αν τον-την ικανοποιεί και γιατί το κάνει.
Δεν μιλώ φυσικά για περιπτώσεις παιδεραστίας σε όλες τις μορφές που είναι κατακριτέα βεβαίως.