Σαδομαζοχισμός ή BDSM ; Η Κυριαρχία και τα μασκαρέματα της.

Re: Απάντηση: Re: S/M ή bdsm; Η Κυριαρχία και τα μασκαρέματα της.

Νομίζω πως αυτό θέτει τη σωστή βάση για την κατανόηση. To bdsm δεν είναι φιλοσοφικό ρεύμα, δεν είναι κίνημα, είναι μια σχεδόν τυχαία συνάθροιση. Ακόμα και το ψυχολογικό υπόβαθρο δεν είναι κοινό. Ούτε οι σκοποί. Για κάποιους μπορεί να είναι ανάγκη, για άλλους παιχνίδι και για κάποιους άλλους δικαίωση. Η όποια «ριζοσπαστικοποίηση» που μπορεί να υπάρξει (σε συλλογικό επίπεδο) έχει τη μορφή της διαμαρτυρίας για την αίσθηση «αδικίας» και «μη κοινωνικής αναγνώρισης». Στόχος η ενσωμάτωση, κάτι που η καλή μας κοινωνία του θεάματος και της κατανάλωσης, που όλα τα’ αλέθει (μηδέ του λιμπερτινισμού, του σουρεαλισμού και λοιπών ωραίων εξαιρουμένων), το προσφέρει κι εκεί τελειώνουν όλα.Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να έχει κάποια ταυτότητα ένα μάλλον τυχαίο δείγμα του πληθυσμού που τους συνδέει κάποια χαλαρά κοινή (κι αυτό παίζεται) ερωτική προτίμηση.

Σε ατομικό επίπεδο όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά.

Έχουμε ξεκαθαρίσει πως η βιολογικά οριζόμενη ισχύς και η Κυριαρχία του λεόντων και των μογγολικών ορδών δεν έχει καμία σχέση με τη συναινετική bdsm κυριαρχία.

Μάθαμε επίσης (εγώ πραγματικά έμαθα) απ’ τα γραπτά του Dolmance και τις εύστοχες παρατηρήσεις του LordDragonal και των άλλων φίλων. Ευχαριστώ.

Αναγνωρίζω τη συμβολή του λιμπερτινισμού στην εξέλιξη της σκέψης αλλά δεν τον θεωρώ ως τη μόνη ή την πιο ελκυστική φιλοσοφική πρόταση. Με την επιφύλαξη του σχεδόν αδαούς, το έχω ξαναπεί πως μου πέφτει βαρύς με τις ψυχαναγκαστικές του εμμονές στην αμαρτία (τελικά μόνο οι πιστοί αμαρτάνουν) και την μειωμένη διάθεση αυτοσαρκασμού (πεμπτουσία του μηδενισμού κατά την άποψη μου).

Δε θεωρώ ότι η πνευματική εξέλιξη του bdsm είναι ο λιμπερτινισμός, ούτε πως το bdsm είναι η πνευματική κατάπτωση του λιμπερτινισμού. Τα θεωρώ (φιλοσοφικά) άσχετα, γιατί αν αγνοήσουμε το «φιλοσοφικά», τελικά όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και εγώ που γαμούσα με εξυπνάδες του ντεμπόρ και οι εκείνες που πηδιούνταν με πρόφαση την πρόθεση γάμου μ εναν έξυπνο.

Το πρόβλημα σήμερα δεν είναι να χτυπήσουμε τις αξίες αλλά το να βρούμε αξίες για να χτυπήσουμε. Ο λιμπερτινισμός αναλώνεται στα μπουζούκια, στα ποτά, τα ξενύχτια και τον ποδόγυρο, ο σουρεαλισμός στα ρεάλιτυ, σύντομα βγαίνει η ταινία 300 και οι Θερμοπύλες αναφέρονται ως Ηotgates, οι περιγραφές του Σαντ ωχριούν μπροστά στις δολοφονικές πρακτικές των μετα-γιάπις, η μάχη για εξουσία και ισχύ καλά κρατεί στη μεταμοντέρνα κοινωνία μας.

Για μένα, να μιλήσω και προσωπικά και φιλοσοφικά, η μάχη για Κυριαρχία μου φαντάζει τραγικό αστείο. Τα μελλοντικά κρανία μάχονται για να κερδίσουν την 7η σφραγίδα. Εκτός κι αν δε μάχονται γι αυτό.

 

Μια έξυπνη προτροπή για προδοσία.
Εγώ έτσι το εξέλαβα.
Τουτέστιν, μην εκλαμβάνετε τα μη εκληφθησόμενα.

 

μειδιώ φίλτατε

 

Re: Απάντηση: Re: S/M ή bdsm; Η Κυριαρχία και τα μασκαρέματα της.

Επιτέλους!
Δεν εμήδισες, μειδίασες. Εγώ, ωσαύτως.
Μηδενισμός: μειδίαμα μη μηδισάντων.

Εδώ ενοφθαλμίζονται τα σοβαρά - συνδύασε τε και με το let's fuck του Dream σε άλλο μου νήμα - όσα, δηλαδή, χρήζουν ενδελεχούς συζητήσεως. Θα επανέλθω με μειδίαμα.

 

Άραγες δεν υπάρχει τίποτις ν' ανατραπεί πια; (Μοχθηρός γέλως...)

​

 

Άρα ήρθε η ώρα να φτιάξουμε κάτι για να ανατρέψουμε ;  

 

Ναι - ο άνθρωπος ως είδος. Αλλα είναι θεμα χρόνου.

(συγνώμη γι αυτό - δεν ήθελα να ταραξω κανέναν - απλώς δυσκολες ερωτήσεις - δυσκολες απαντησεις)

 

Αγαπητότατε KyrieG, νομίζετε δηλαδή οτι η σημερινή κατάσταση είναι ταυτόσημη με την επιβίωση του είδους;


Χωρίς να αρνούμαι το ενδεχόμενο διαφόρων πυρηνικών κλπ. απειλών, κατά τα άλλα θα διαφωνήσω...


Σύγχρονος καπιταλισμός ή Θάνατος;;;; Μπααααααα... Δεν νομίζω οτι ... έφτασε το τέλος της ιστορίας! Το τέλος της τέχνης! (πριτς!) Το τέλος της ηθικής! Το τέλος της ανηθικότητας! Το τέλος του είδους! ...Του πλανήτη!


Απλώς είναι ...λίγο ζόρικη εποχή κατάρρευσης. Τώρα στο ερώτημα αν πρέπει κανείς να χτίσει ή να γκρεμίσει κάτι, τι.. και πως..., θα έλεγα ... δεν ξέρω... μελέτησέ το...

(...στο κολύμπι είμαι.)

​

 

Ένεκα έλλειψης χρονικής προοπτικής είναι μάταιο να προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τα χαρακτηριστικά της εποχής μας.Μια χιλιετία αργότερα, οι άνθρωποι (αν υπάρχουν) θα έχουν τη δυνατότητα να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα αν η δική μας εποχή υπήρξε περίοδος καμπής ,παρακμής ή προόδου.Ενδεχομένως , μάλιστα , τότε οι σχέσεις D/s M/s να έχουν βρει το δρόμο τους και το BDSM να έχει τη θέση που του αρμόζει μέσα στο κοινωνικό γίγνεσθαι- και η δική Σ/σας τωρινή προσπάθεια αναμφίβολα θα έχει συντελέσει κατά πολύ σ'αυτό.

 

Re: Απάντηση: Re: S/M ή bdsm; Η Κυριαρχία και τα μασκαρέματα της.

Έχει αναφερθεί ξανά, αλλά θα θέσω πάλι το ερώτημα:
Μια σαδομαζοχιστική εμπειρία (ας μην το περιορίζουμε σε σχέσεις και lifestyle) έχει ως στοιχεία της την επιβολή της ελευθεριότητας του Ενός έναντι του άλλου. Αυτό εξ' ορισμού δημιουργεί μια μορφή Αρχής. Αντιθέτως, η αναρχία αντιστρατεύεται κάθε μορφή Αρχής και αναγνωρίζει ως Ισχύ μόνο τον εαυτό της εν μέσω του χάους. Δεν μπορώ, λοιπόν, να δω με ποιόν τρόπο προέρχεται ο Σαδισμός από την αναρχία. Μπορώ να δεχθώ ότι σε μια κοινωνία που διέπεται από αναρχία, εμφανίζονται οι συνθήκες που θα καταστίσουν τον Σαδισμό politically correct ως φιλοσοφία και πράξη, όχι όμως ότι αυτή είναι η πεπτουσία του.

 

 Mask-αραλίκα δηλαδή.