Σαφήνεια σκοπού

Η @gaby_m πρότεινε να "Είμαστε η κατάσταση που επιθυμούμε", απαντώντας σε άλλο, πρόσφατο thread που άνοιξα. Οπότε θα παραθέσω έναν προβληματισμό που πιστεύω αφορά συνολικά το lifestyle και που θα ήθελα να συζητήσω. Όσοι πιστοί προσέλθετε.

Ο συλλογισμός Μου έχει να κάνει με τα δεδηλωμένα status (ναι, έτσι είναι και στον πληθυντικό). Δεν αναφέρομαι - πριν Με φάτε - στους ανθρωπους που "ψάχνονται" ή "εξερευνούν" τον εαυτό τους μα σε αυτούς οι οποίοι έχουν γνώση του τι συνεπάγεται το κάθε ένα, έχουν σχετικές εμπειρίες και συνεχίζουν να υποστηρίζουν πως μπορούν να "είναι ό,τι δηλώνουν".

Για παράδειγμα, ένας υποτακτικός άντρας που "υποτάσσεται" εξακολουθώντας να εκδηλώνει τοξική ζήλια ή μια υ με έντονα αντιδραστικές τάσεις χωρίς να αυτοπροσδιορίζεται ως "brat". Σε τι βαθμό θεωρείτε πως οι αρχικές, ακατέργαστες φαντασιώσεις μας επιδρούν στην δημιουργία μιας εικόνας η οποία είναι ανακριβής ή αδυνατούμε να την απορρίψουμε επειδή μας "ταιριάζει" θεματικά όμως δεν είμαστε σε θέση να την υποστηρίξουμε; Κατά πόσο είναι εύστοχο να εμπλεκόμαστε σε δομές που δεν μπορούμε να πραγματώσουμε γιατί απλά δεν μας εκφράζουν, άσχετα με το ψυχικό κόστος ή την προβληματική κατάσταση που φέρουμε στην συνάρτηση;

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας

 

Η γνώση και η εμπειρία είναι βαρείς πελέκεις για την αλαζονεία ("είμαι ο,τι δηλώσω").
Όταν έχεις γνώση ευθυνών και συνεπειών συνηθέστατα σιωπάς και μπαίνεις σε περισυλλογή.
Εξ αυτών θεωρώ πως το "είμαι ο,τι δηλώσω" και γνώση και εμπειρία, δεν ορίζονται μαζί.
Ένα καλό ερώτημα σχετίζεται με το "ο,τι δηλώσω". Δηλαδή κάπως προϋποθέτει αυτή η πρόταση πως υπάρχει όντως ένα - ελάχιστο έστω - πεδίο κοινών ορισμών. Υπάρχει όντως;
Αυτά σαν πρώτες σκέψεις. Ήδη τρέχουν στο μυαλό μου κάποιες ακόμη  
Ενδιαφέρον θέμα  

 

Ετικετες που καμια φορα αναπροσαρμοζεις
αναλογα με την παρουσα κατασταση
και το τι εχεις απεναντι σου
Οταν εχεις φτασει σε ενα επιπεδο μπορεις να πας με την θεληση σου πιο χαμηλα
αν σε ενδιαφερει να κανεις κατι τετοιο
διαφορετικα δεν μπορεις να ανεβεις σε μια μερα 2 3 4 5 επιπεδα γτ το λες εσυ
ουτε γτ διαβασες ολη την βιβλιοραφια για το θεμα
Την εμπειρια επι του πρακτεου δεν μπορει να την καλυψει τιποτα και δεν μεταβιβαζεται
με λογια

 

Ο καθένας είναι ελεύθερος να δηλώσει ό,τι θέλει και όπως όλα, έτσι και αυτό, κρίνεται επί του πρακταίου.

Το αν πραγματικά πιστεύει ή όχι αυτό που ισχυρίζεται, έχει ελάχιστη σημασία στο τέλος της ημέρας καθώς το αποτέλεσμα μετράει περισσότερο από τις προθέσεις.

 

Δεν την υποστηρίζουμε απέναντι σε ποιον;

Τον εαυτό μας; Αν είναι απέναντι στον εαυτό μας, προφανώς αλλάζουμε επιλογή.

Τον Έτερο; Προφανώς δεν είναι το σωστο ταίριασμα.

Την κενωνια; Ξανά ενδοσκόπηση για το πόσο μας ενδιαφέρει η κενωνια. Βανιλα η όχι.

Γενικά, όσο η μέρα ξεκινάει και τελειώνει με ευδαιμονία, ηρεμία κι ευτυχία, ο σκοπός, για εμένα, έχει εκπληρωθεί.

 

Στο τέλος της ημέρας, κάνοντας την σούμα είμαστε υπόλογοι στους εαυτούς μας και στους απέναντι μας για το "Είμαστε ότι δηλώνουμε".

 

Εγώ πάντως εύκολα διάβασα....... σφήνα ποπού ! Sorry για το Off topic.

 

Πάντα χαίρομαι να τις διαβάσω, παραμένεις σταθερά επί του θέματος. Ευχαριστώ για τον χρόνο σου.

 

Έχεις απόλυτο δίκιο μυθοπλάστη. Το τι δηλώνει κανείς μπορεί ωστόσο να οδηγήσεις σε παρανοήσεις και δυσλειτουργίες. Σε αυτό εστιάζω περισσότερο.

 

Θα έγραφα απλά "ΑΤΙΜΗ ΚΕΝΩΝΙΑ!" επειδή Με προκαλείς, όμως θα προσθέσω πως "απέναντι σε όλους τους εμπλεκόμενους" και πως η μεγαλύτερη κατάντια είναι κανείς να ψεύδεται απέναντι στον εαυτό του.

Ευχαριστώ για την απάντηση.

 

Ακριβώς η σκέψη Μου.

 

Με το «τι δηλώνεις», ενδεχομένως να «ξεγελάσεις» μερικούς/λίγους/πολλούς για όσο.

Αν ωστόσο με όποια δήλωση, μπορείς να ξεγελάς τον εαυτό σου πρωτίστως...τότε ή δεν διαθέτεις την ωριμότητα και την ειλικρίνεια της αυτογνωσίας και της επίγνωσης...ή οφείλεις να ψάξεις καλύτερα τι συγγένεια έχεις με τις στρουθοκαμήλους.