Σ'αφήνω να φύγεις γιατί σ'αγαπάω

αν μιλάμε για ανθρώπινη φύση ας το πάμε πιο "χαμηλά".

το κύτταρο διπλασιάζεται για εγωϊστικούς λόγους ? ε, όχι.. για λόγους επιβίωσης το κάνει.
Φυσικά η ανθρώπινη φύση δεν συνοψίζεται στην κυτταρική διαδικασία.

Ξαναλέω όμως, ότι είναι κυκλική αναφορά να λέμε ότι κάνουμε κάτι για να νιώσουμε.
Αφου δεν υπάρχει περίπτωση να μην νιώσουμε. Έμβια όντα είμαστε.

 

κράτα τις επιφυλάξεις σου.

 

Περιγράφω με τον μόνο τρόπο που μπορώ (τον υποκειμενικό) που είναι όπως (επιθυμώ να) το βιώνω.
Αλτρουϊστικά.

Επιφυλάξεις όλοι έχουμε και για όλα.

 

Δεν κουνάς καν το χέρι σου χωρίς λόγο. Πρώτα δίνεις νόημα και μετά ενεργείς. Το έγραψα και πιο πάνω.

 

αιτιατό και αιτία... χμμ.. να το συζητήσουμε, αλλά νομίζω θα ξεφύγει απο το θέμα του νήματος...

 

με παρόμοιο τρόπο η νηματοθέτρια αυταπατάται ότι αφήνει κάποιον να φύγει : )

 

Καλά ναι.. όλα υποκειμενικά είναι. οτιδήποτε είναι υπο την κρίση μας υποκειμενικά θα κριθεί (απο τα βιώματα του καθενός).
Ακόμα και η επιστήμη, απλώς εκεί είναι τα περισσότερα του ενός κοινά βιώματα να καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα.

 

Αυτάρεσκο είναι αλλά όχι απαραίτητα κακή ιδέα, ιδίως γι αυτόν που φεύγει.

Όταν ο άλλος κάνει υπερβολικά πολλά πράγματα για τη σχέση και θέλει να την κρατήσει για τους λάθος λόγους - επειδή πιστεύει στην αποκλειστικά δική του τελολογική προσδοκία δηλαδή, τότε καλό να αφεθεί να φύγει και ναι, αυτός που τον αφήνει να φύγει αντικειμενικά τον αγαπάει επειδή τον απαλλάσσει από την καταναγκαστική αντίληψη της αιώνιας, αεί, αναζητούμενης απόλυτης ευτυχίας ή έστω προσπαθεί να τον απαλλάξει.

 

gaby μου αμα αρχιζαμε τις απαλλαγες για καθε λογο που πιστευαμε πως θα ειναι προς οφελος του αλλου δεν θα υπηρχαν σχεσεις.ολοι θα ημασταν μονοι.ειναι ενας αγωνας οπου γινονται παντα συμβιβασμοι και υποχωρησεις.

 

Και δε μου λέτε, τι γίνεται στην περίπτωση που θες να αφήσεις κάποιον, αλλά δε σε αφήνει εκείνος; Που του το δίνεις στο πιάτο και δεν το τρώει;

 

μετα αφηνεις τις ευγενειες και του το λες στα ισα χεχεχε

 

@BaD_HabitS μου, ξέρω πως θα έπρεπε να γράφω πιο ανοιχτά αυτό που εννοώ και πως είναι δικό μου το λάθος αν δεν γίνομαι κατανοητή. Πλην, δεν χωρούν σε όλα τα πράγματα συμβιβασμοί...

@Marlen Daudaux, δεν μπορεί να κάνει τίποτα, στο τέλος το αποδέχεται, είναι μόνον θέμα χρόνου.