Σε αναγκαζω να με τιμωρησεις.

Σε περιπτωση που ενας υ προσπαθει εσκεμενα να εκμαιευσει τιμωρια τοτε εσυ Κ τι κανεις γι αυτο;
Σε περιπτωση που οι τιμωριες που επιλεγεις να βαλεις στον υ σου για οποιοδιποτε παραπτωμα ειναι στην πραγματικοτητα ακριβως αυτο που θελει ο υποτακτικος τοτε τι κανεις; Αλλαζεις τις μεθοδους τιμωριας; Η τιμωρια υποτιθεται οτι ειναι κατι οχι και τοσο ευχαριστο ετσι;
Ποσο παγιδευμενος ειναι τελικα ο Κ απο τα ορια του υ του;
Βασιλης.

 

Καλώς όρισες.
Το Κ φροντίζει να επιβάλει ως τιμωρία για παράπτωμα και όχι "τιμωρία" για καύλες, ακριβώς αυτό που δεν επιθυμεί το υ. Η απουσία φυσικής τιμωρίας είναι ένα παράδειγμα, όπως το ανέκδοτο:
μαζοχιστης: ΄κτύπα με κτυπα με
Σαδιστης: Οχι

 

Μολις ειδα το νημα σκεφτηκα να γραψω ακριβως αυτο αλλα με προλαβες.
Συμφωνω απολυτα,η τιμωρια εκτος παιχνιδιου πρεπει να ειναι κστι δυσαρεστο.

 

Οταν προκαλεις τηοιρα σου να εισαι ετοιμος και για τις επιπτωσεις... δεν θα ειναι ευχαριστο.. ειναι προτιμοτερο να ικετεψεις για funishment παρα να προκαλεσεις punishment

 

Ο τίτλος τα λέει όλα, σε αναγκάζω-δλδ έχω ανάγκη την τιμωρία το πας φιρί φιρί μπας και της αρπάξεις χαχαχαχ,είναι ''σπασαρχίδικος'' τρόπος. Δεν κάνουμε δουλίτσα έτσι.

 

συμφωνώ απόλυτα με @lara[E-p] .. ότι άλλο το παιχνίδι και άλλο η τιμωρία ..

Στο παρελθόν έχει τύχει κάποια να κάνει κάτι για να προκαλέσει μία "τιμωρία". Όντως έτσι έγινε, για την καύλα και των δύο.
Μέχρι το σημείο που έφτασε σε κάποιο όριο .. τότε, της είπα πολύ απλά:
"Τέλεια! Και τώρα σταματάει το παιχνίδι και αρχίζει η πραγματική τιμωρία .."

 

Είναι αυτό που λέμε "το μήνυμα ελήφη"...
Και σκοπίμως ρυθμ'ιζεις την αποκωδικοποίηση κατά το δοκούν...
Από playful έως misreception...
Risky things...

 

Και ποιος/ποια Κ θα παίξει το παιχνίδι αυτό αν δεν το θέλει και ο ίδιος; Μόνο που και οι δύο ξέρουν ότι δεν είναι πραγματική τιμωρία. Από κει και πέρα, εξαρτάται από τον κάθε Κ το πώς θα αντιμετωπίσει αυτή τη συμπεριφορά. Αν επιθυμεί να την κρατήσει ή όχι.
Σε καμία περίπτωση όμως δεν την "πατάει", εν γνώση του παίζει.

Η τιμωρία έχει για τον καθένα διαφορετική χροιά, για μένα είναι συνήθως διδακτική. Περνάει ένα μήνυμα.

Παγιδευμένος δεν θα το έλεγα, έχουν συμφωνήσει και οι δύο, και από την στιγμή εκείνη, κανείς δεν είναι παγιδευμένος. Αν και δεν είναι πάντα η περίπτωση, συνήθως τα όρια με τον καιρό διευρύνονται άλλωστε.

 

Η Τιμωρία δεν ειναι παιχνίδι και για το παιχνίδι δε χρειάζεται παράπτωμα για να υπάρξει "τιμωρία". Θα έλεγα ότι είναι εντελώς περιττό, αν και πολλές φορες μου αρέσει να επιβάλλω πχ είκοσι χτυπήματα με cane επειδη τα κορδόνια στα παπούτσια δεν ήταν συμμετρικά δεμένα. Αυτό εξαρτάται από την παιχνιδιάρικη διάθεση της στιγμής. Και αυτό είναι η "τιμωρία" σε αντιδιαστολή με την πραγματική.
Στη σχέση δεν επιβάλω τιμωρία, διότι επιλέγω να μήν έχω να κάνω με μωρά αλλά ενήλικες.
Κι εδω που τα λέμε ούτε και σε κανένα μωρό δεν θα επέβαλλα τιμωρία, διοτι δεν το θεωρω παιδαγωγική μέθοδο.