Σε καλό να μας βγει!

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Αυτές είναι οι επιλογές που δίνει η Δημοκρατία στους αναξιοπαθούντες και τους αδικημένους;

Για την ΕΣΣΔ δε γνωρίζω.

Ας αναφέρουμε όμως πως η ανεργία τη δεκαετία του 70 στη χώρα μας ανήλθε στο 2,3% (!!!), το οποίο μάλιστα θεωρήθηκε αυξημένο σε σχέση με αυτό της Δεκαετίας του 60*.

Όπως καταλαβαίνεις μιλάμε για σχεδόν μηδενικά ποσοστά ανεργίας την εποχή εκείνη.
Δεν μπορώ να κρίνω αν γι’ αυτό ευθύνεται η χούντα αλλά είναι σημαντικό στοιχείο που πολλοί σήμερα θέλουν να παραβλέπουν.



*Η Πηγή είναι από διάλεξη με τίτλο «Απασχόληση και Ανεργία – Πληθωρισμός» του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου της Θράκης.

 

Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Δε μπορούμε να συγκρίνουμε δύο περιόδους βασιζόμενοι αποκλειστικά και μόνο σ' ένα οικονομικό μέγεθος, εν προκειμένω την ανεργία. Στη δεκαετία του '60 και του '70 μπορεί μεν επισήμως η ανεργία να ήταν πολύ μικρότερη, ωστόσο μιλάμε για μία εντελώς διαφορετική οικονομία. Μην ξεχνάμε πως μεγάλο μέρος του πληθυσμού της χώρας ήταν, ακόμη, αγροτικό, χωρίς όμως η παραγωγή να είναι μεγαλύτερη από τη σημερινή. Με λίγα λόγια, αντί για ανεργία υπήρχε υποαπασχόληση. Δεύτερον, μιλάμε για μια εποχή που οι επιχειρήσεις εντάσεως εργασίας μπορούσαν ακόμα να σταθούν στη χώρα, βασιζόμενες στο χαμηλό εργατικό κόστος. Σήμερα κάτι τέτοιο είναι λίγο πολύ αδύνατο. Όσο κι αν λέμε πως έχουμε χαμηλούς μισθούς, δεν είναι σε τέτοιο σημείο ώστε να μπορούν να σταθούν επιχειρήσεις που θα βασίζονται αποκλειστικά και μόνο στην απασχόληση φτηνού εργατικού δυναμικού, όπως συμβαίνει π.χ. σε χώρες της ανατολικής Ασίας.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Durcet, τέθηκε το ζήτημα του ύψους της ανεργίας την εποχή εκείνη.

Τα αίτια για τα χαμηλά ποσοστά της ανεργίας είναι ένα άλλο και σύνθετο θέμα.

Πως συνδέεται το μέγεθος της παραγωγής με την υποαπασχόληση;

Φαντάζομαι δεν έλαβες υπόψη σου τα τεχνολογικά μέσα.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Για το δεύτερο ερώτημά σου πιστεύω ότι o Durcet δεν κάνει σύνδεση της υποαπασχόλησης με το ύψος της γεωργικής παραγωγής. Απλώς μια παρατήρηση έκανε ότι η γεωργική παραγωγή ήταν μικρότερη.

Για το θέμα της χαμηλής ανεργίας της εποχής, υπήρχε πέρα από το γεγονός ότι το ποσοστό των αγροτών ήταν μεγαλύτερο από σήμερα και η μεγάλη "έκρηξη" της οικοδομής στις πόλεις και το ότι αρκετός κόσμος είχε κάποιο δικό του μαγαζί ή επιχείρηση που αργότερα δεν μπόρεσε να σταθεί λόγω άλλων συνθηκών που προέκυψαν αλλά και της άκρατης τοκογλυφίας των Ελληνικών τραπεζών.

Δεν είναι ότι η (οποιαδήποτε) κυβέρνηση της εποχής είχε κάποια ξεκάθαρη πολιτική απασχόλησης ή πήρε κάποια μέτρα για να πετύχει την ελάχιστη ανεργία.

 

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Το καλό με τη Δημοκρατία, είναι πως, θεωρητικά, δίνει τις ίδιες λύσεις {καλές ή κακές} σε όλους. Όποιες κι αν είναι αυτές.

Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, διότι απλούστατα, τότε δεν πήγαιναν σωρηδόν να δηλωθούν σε κάποιον ΟΑΕΔ. Κοπελίτσες που έβγαζαν το δημοτικό, στέλνονταν σε σχολές κομμωτικής ή κοπτοραπτικής και όταν παντρεύονταν δεν αποτελούσαν μέρος του εργατικού δυναμικού.

Οποιαδήποτε σύγκριση είναι αστεία.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Και διαφορετικό μοντέλο ζωής. Τότε, τέσσερις τοίχοι με μία βρύση, εξωτερική, αρκούσαν για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Ακριβώς.  

 

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

αν ετσι σε κάνω να γράψεις 1-2 σεντόνια εγω εγω
την καλημέρα μου

 

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Ίδιες λύσεις δίνει σε μένα με έναν βουλευτή ή έναν πολιτικό;
Ίδιες λύσεις σου δίνει εσένα με έναν μεγαλοεργολάβο ή έναν καναλάρχη;

Ας προσπαθήσουμε να δούμε τελικά τις πραγματικές επιλογές που μας δίνονται στην εφαρμοσμένη δημοκρατία κι όχι αυτές που διαβάζαμε στο σχολικό εγχειρίδιο «Στοιχεία Δημοκρατικού Πολιτεύματος».

Από που προκύπτει αυτό; Υπάρχουν κάποια στοιχεία ή πηγές;
Να αναφέρουμε μάλιστα πως αν και ο ΟΑΕΔ υπήρχε από τη δεκαετία του 50, την εποχή 60-70 απέκτησε τις κύριες αρμοδιότητες που έχει με το Ν.Δ. 212/69 και το Β.Δ. 405/71.

Μιας και ανέφερες όμως το θέμα για το ποιος γραφόταν τότε στον ΟΑΕΔ της εποχής, μάθε από κάπου αν έχεις την καλοσύνη:
Μπορούν οι μηχανικοί σήμερα να γραφτούν ως άνεργοι σε αυτόν ή το κράτος τους θεωρεί όλους εργαζόμενους ώστε να κρύβουν έτσι τα πραγματικά ποσοστά ανεργίας;
(Το ίδιο βέβαια συμβαίνει και με άλλους κλάδους).

deviantsub σου ανέφερα πως τα ποσοστά ανεργίας την εποχή της χούντας καλώς ή κακώς (κακώς για τους σημερινούς δημοκράτες) ήταν χαμηλά.

Αν η σύγκριση σου φαίνεται αστεία για ποιο λόγο έθεσες το ζήτημα για το αν υπήρχε ανεργία την εποχή εκείνη;

 

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Μα η "εφαρμοσμένη" όπως την λες δημοκρατία ειναι κατ'επίφασιν δημοκρατία,κατ'ουσίαν είναι κοινοβουλευτική ολιγαρχία.(ή βαρωνεία).
Ωστόσω η αλλαγή αυτής της πραγματικότητας δεν απαιτεί κατ' ανάγκην επανάσταση ή πραξικόπημα ,που θα εγκαθιδρύσουν ούτως η άλλως μια διαφορετική,(ισως μεν) ,ολιγαρχία,( σίγουρα δε).
Αυτό που κυρίως απαιτείται είναι η κοινωνική συνείδηση και η κοινωνική συμμετοχή.
Οσο συνεχίζεται η παθητικότητα, ο ατομικισμός και η αλληλουπονομευση, σε επίπεδο και ατόμων και κοινωνικών ομάδων, η συγκεκριμένη ολιγαρχία θα συνεχιζει να άρχει,αλλάζοντας περιοδικά για λόγους εκτόνωσης με "δημοκρατικες" διαδικασίες εκπροσώπους.

π.χ:
Την άλλη Δευτέρα το ΚΚΕ οργανώνει συλλαλητήριο γιά την "υποδοχή" της τροϊκας.
Γιατί να μην πάμε όλοι εκεί,δεξιοί ,αριστεροί (ρεφορμιστές και μη  ),κεντρώοι,ενταγμένοι,ανένταχτοι , ΟΛΟΙ,να δώσουμε το μήνυμα μας πιό άμεσα,με μεγαλύτερη σαφήνεια ,μιάς και αυτό της κάλπης ο άλλος κάνει πως δεν το καταλαβαίνει;;

 

Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

1960-1973
Η ''χρυση'' οκονομικη δεκαετια+ της Δ.Ευρωπης μετα τον β! παγκοσμιο πολεμο!
Η καραμελα των νοσταλγων του παρελθοντος η'' εστω συμπαθουντων ,οφειλει τα παντα, στην αλματωδη οικονομικη αναπτυξη της Δ.Ευρωπης εκεινη την εποχη.
Συσχετισμοι οικονομιων Δ.Ευρωπης,δεικτες και συμπερασματα, και πως αυτα επηρεασαν θετικα την Ελλαδα, για την τοτε χρονικη περιοδο,καλο ειναι ν'αναζητηθουν απο διεθνη οικονομικα στοιχεια.

 

Re: Απάντηση: Σε καλό να μας βγει!

Πραγματικά στην ΕΣΣΔ είχαν όλοι δουλειά. Αλλού ήταν το πρόβλημα. Πως πολλών η δουλειά ήταν σε μια εταιρία που την έλεγαν Γκούλαγκ… 

(Xαμόγελο μεν, πικρό δε).