Σε ποιον πόλεμο πάνε οι γυναίκες;

Παραδοσιακά η υπόθεση του πολέμου θεωρείται αντρική. Και αν ποτέ είχαν οι γυναίκες τον πρώτο λόγο σε αυτόν τον κόσμο δεν ξέρω αν θα είχε υπάρξει πόλεμος όπως τον ξέρουμε τώρα ή με ποιον τρόπο θα γινόταν. Θα αποφάσιζαν ποτέ, για παράδειγμα, να παραταχθούν σε μια πεδιάδα και να έρθουν σε κατά μέτωπο σύγκρουση όπως γινόταν από την προϊστορική περίοδο μέχρι την εφεύρεση των τηλεβόλων; Θα επένδυαν τόσους πόρους και τόση έρευνα για τη βελτίωση όπλων μαζικής εξόντωσης; Δεν υπάρχει καμία ένδειξη για το πώς θα είχαν χειριστεί οι γυναίκες το θέμα των ένοπλων συγκρούσεων, σε οποιαδήποτε ιστορική εποχή. Εξάλλου οι γυναίκες μπορεί να είναι γενναίες, αλλά δεν μπορούν να είναι "ανδρείες". Δεν "αντρώνονται" στους στρατώνες και στα πεδία των μαχών, αποκτούν ωριμότητα κλαίγοντας και κοιλοπονώντας.


Όμως οι γυναίκες έχουν ρόλο στον πόλεμο. Άλλοτε είναι υποζύγια, όπως οι γυναίκες της Πίνδου, και τότε στη γυναικεία φιγούρα αποδίδεται θαυμασμός και έκπληξη, προφανώς γιατί αυτός ο ρόλος φαντάζει παράδοξος. Άλλοτε πλέκουν τη φανέλα του στρατιώτη, κι αυτή η εικόνα της μοιάζει πιο οικεία σ' εκείνους που κρατούν τα όπλα. Άλλοτε αποτελούν το αντικείμενο της εκτόνωσης του ανδρισμού των μαχητών, και τότε γι' αυτήν εκφράζεται θλίψη και συμπόνια. Για να ακολουθήσει πολύ σύντομα, ακόμη και από τους φρεσκοκλαμένους συμπαραστάτες της, ένα παρόμοιο ατόπημα, μακριά από το πεδίο της μάχης.


Μια σκέψη που κρατάω χρόνια τώρα για τους βιασμούς σε έκρυθμες περιόδους είναι ότι αυτό που διεγείρει περισσότερο τους δράστες δεν είναι η ομορφιά των γυναικών, αλλά η πιθανότητα να μείνει στο σώμα τους κάτι από τον εχθρό, ένας σπόρος που αναγκαστικά θα τραφεί μέσα τους, και θα τις μπολιάσει με ό,τι περισσότερο φοβούνται. Έτσι κι αλλιώς το σώμα μια γυναίκας είναι, ακόμα και για την εύηχη και την τρυφερή ποίηση, ένα δοχείο, ένα καλοσχηματισμένο κανάτι, φορέας και καταφύγιο.


Οι γυναίκες δεν απέχουν από τον πόλεμο. Πώς θα μπορούσαν άλλωστε, αφού ζουν σ' έναν κόσμο που τους προσφέρει απλόχερα πόνο και στέρηση και ανταγωνισμό. Σε έναν κόσμο όπου πάντα κάποιος θέλει να πάρει από κάποιον άλλον κάτι που δεν του ανήκει. Κι αντί να ψάχνει πώς μπορεί να βελτιώσει ό,τι έχει κοιτάζει τι μπορεί να αφαιρέσει από τον αντίπαλό του.


Οι γυναίκες πολεμούν, και ίσως περισσότερο από τους άντρες, κι ας μην υπάρχει μια λέξη για τη δική τους γενναιότητα. Πολεμούν για να βγουν στον δημόσιο χώρο, πολεμούν για να κερδίσουν την επαγγελματική καταξίωση, πολεμούν για να εξοικονομήσουν χρόνο που θα διαθέσουν, συνήθως, στους άλλους. Σε συνθήκες φτώχειας πολεμούν για να γεμίσουν μια άδεια κατσαρόλα, σε συνθήκες ευμάρειας πολεμούν για να μην αδειάσουν από συναισθήματα. Κι είναι ένας πόλεμος διαρκής η ζωή τους, μόνο που αντί κλαγγών θα ακούσετε, αν στήσετε αφτί, πνιχτούς λυγμούς.

της Κατερίνας Στεφάνου
(08/03/2009)

Reference: ΠΟΛΙΤΗΣ ONLINE


(*Επειδή παρατηρώ κάποιες μεταφορές σε μερικά άρθρα, ζητάω προκαταβολικά την κατανόηση των mods και του administrator, είναι ίσως λίγο υποκειμενικά αυτά, οπότε εγώ κάνω ποστ κι ας γίνεται στην συνέχεια η καταχώρηση ως πρέπει)

 

Και όμως οι γυναίκες ανδρώνονται πιο γρήγορα από τους άντρες.

 

Mάλλον έτσι θα είναι.

 

αντι να σπαταλουμε την ευφυια μας στο πως θα οργανωσουμε ενα στρατο και πως θα προετοιμασουμε εναν πολεμο ... ειναι πολυ ποιο σοφο να σκεφτουμε πως θα τον αποφυγουμε , θεωροντας οτι η εμπλοκη σε πολεμο επειτα απο εξαντληση καθε δυνατης διπλωματιας , ΔΕΝ ειναι στις διαθεσιμες επιλογες ...
προσωπικα θα ηθελα να γινει αμεση διαγραφη της ιστοριας , ως διδακτεα υλη στα σχολια , που αφορα οτιδηποτε εχει σχεση με ενοπλη βια .. βασικα ειναι το 99% αυτης ... δεν βρισκω κανενα οφελος στο να διδασκοντα τα παιδια για παλιες εχθρες και μισος ... ειναι επιεικως ανοητο ...
δευτερο .. να καταργηθουν οι στρατιωτικες παρελασεις και πασης φυσεως προβολη στρατιωτικης προπαγανδας (πατριωτισμος) απο δημοσια ή ιδωτικα μεσα ...
πρεπει καποτε ο κοσμος να αναρωτηθει .. τι ειναι σοβαροτερο ;... να σου αρπαξουν το σπιτι ή να σκοτωσεις αυτον που παει να στο αρπαξει ; ....
παρακολουθωντας τις ειδησεις και τις παγκοσμιες πολιτικες και κοινωνικες εξελιξεις ... μου γινεται ολοενα και ποιο ξεκαθαρο , πως οσοι βαδιζουν με το μαχαιρι στο χερι τους , τρεχουν προς τον αφανισμο .. οσοι παρουν χαμπαρι τι συμβαινει και ξεφορτωθουν το μαχαιρι , σωζονται ...

 

Τόσες λυρικές μαλακίες για να καταλήξει στο άνωθι συμπέρασμα; Κάποτε θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η θεσμική αναγνώριση της ισότητας τεκμαίρεται μόνο υπό την προϋπόθεση ίσων υποχρεώσεων απέναντι στη συντεταγμένη κοινωνία. Οι οιμωγές, λοιπόν, κάποιων μετακατινίδιων δεν θα πρέπει να αποπροσανατολίζουν από τη σκανδαλώδη συνταγματική εύνοια της μη πρόβλεψης θητείας για της γυναίκες.

 

Γεια σου Μαυροβασιλιε Κλαούζεβιτς  
Μονο με τις γυναικες θα κερδιζουμε τους πολεμους  
Ειδικα αμα βαλουμε και την Συραχ λοχαγο να επιβαλει
πειθαρχια εις το στρατευμα , η νικη θα ειναι δικη μας.
Το γραφω και το υπογραφω
Κορνηλιος Κλαούζεβιτς

 

Μόνο πολιτική θητεία αι γυναίκαι, mein Junge.
[Πρόσφατα προήχθην- προφανώς ο Ε.Σ. αναγνωρίζει πως τον διαφημίζω στην αλλοδαπή- και συνεπώς οφείλω να είμαι άτεγκτος, ού μην και στρατόκαυλος, ώστε να δικαιολογώ τα αστέρια μου.   ]

 

Ως Κλαούζεβιτς και οι δυο πρεπει να τα δικαιολογουμε τα αστερια μας.

 

...σιγά την θητεία που γκρίνιαζετε κιόλας 
αφού περνάτε καλά...
εχω ακουσει συζητήσεις αντρών άπειρες φορές για την θητεία κ μια χαρά περνάτε ! !
μέχρι κ ότι θα ξανα-υπηρετούσαν έχω ακούσει !

Εγώ πάλι, που είμαι φανατική του Keegan, μπορώ να πάρω μια πλάκα?
πολύ φτωχά τα αστέρια...


ΥΓ ενα πράγμα κάνετε σε αυτή την ζωή, που δεν κάνουμε εμείς, πρέπει να το κάνετε θέμα ? ? ! !

 

Όσο ο άνδρας στην Ελλάδα δεν θα μάθει να ξεσκατίζει τον εαυτό του και όσο νομίζει ότι η μαμάκα του που του έλεγε ότι είναι ο πασάς του σπιτιού έχει δίκιο και όσο η γυναίκα θα μαθαίνει απο τα παιδικά της χρόνια να φροντίζει τον αντρούλι της και να μεγαλώνη σχεδόν μόνη τα παιδιά της ταυτόχρονα να δουλεύει δεν θα μπορούμε να μιλάμε για ισότητα. Μέχρι τότε θα ακούμε ότι η γυναίκα πολεμά. Μόνο που η γυναίκα στην Ελλάδα δεν κάνει τίποτα για να το αλλάξει αλλά ούτε και ο άνδρας. Η Ευρώπη έχει δίκιο που ζητα ίση μεταχείρηση μεταξύ των δυο φύλων στη χώρα μας μόνο που δεν γνωρίζουν ή δεν καταλαβαίνουν την Ελληνική νοοτροπία. Στην Ελλάδα η γυναίκα ακόμα πολεμά (άσχετα αν τα χτυπήματα αρκετές φορές ειναι κάτω από την ζώνη αλλά αυτό γίνεται και μεταξύ ανδρών).