Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum

Like

 

+1!

 

Καταλαβαίνω τι λες.
Το θέμα για μένα πάει λίγο παραπέρα από αυτό.
Το οποιοδήποτε μέλος μπορεί να εκφραστεί με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την ιδιοκτησία του, ανδράποδο, κουράδα, νεράιδα, συννεφούλα κτλ.
Από την στιγμή που το εκφράζει δημόσια,φυσικά και υπάρχει το δικαίωμα της διαφωνίας και της κριτικής. Αλλά μέχρι που μπορεί να φτάσει το όριο αυτό?

Από το πρωί την Κυριακής ίσαμε το βράδυ υπήρχαν σε διαφορετικά νήματα, πλήθος από ποστ συζητήσεων που χλεύαζαν σε εμμονικό βαθμό μια επιλογή, τόσο του μέλους που την εκφράζει με αυτόν τον τρόπο όσο και των ανθρώπων που «συναινούν» σε αυτό. Στα δικά μου μέτρα και σταθμά ήταν ξεκάθαρη επίθεση (θέλω να πιστεύω ακούσια, χωρίς να υπάρχει συνείδηση- επίγνωση των πράξεων- λόγω βλακείας).

Ο χλευασμός πέρασε σε καταγγελίες κακοποίησης χωρίς στοιχεία, αυθαίρετα από μία λέξη. Η αναισθησία ή η άγνοια να βάζουμε τόσο βαριές κατηγορίες στο τραπέζι χωρίς να έχουμε την παραμικρή επίγνωση της σοβαρής σημασίας της με βρίσκει κάθετα αντίθετη.

Υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης και στο bdsm «ορθόδοξο και ανορθόδοξο» όπως υπάρχουν παντού. Το να καθόμαστε να ψάχνουμε να βρούμε την βελόνα στα άχυρα, να ξεψαχνίζουμε τις λέξεις και να τις δαιμονοποιούμε δεν είναι η λύση. Αυτό είναι μια υστερική φοβία που παρεμβαίνει αυθαίρετα και αδιάκριτα στις ζωές άλλων ανθρώπων.

Έχω διαβάσει και στο παρελθόν περιστατικά όπου κάποιο βίωμα κρίνεται μπακαλίστικα ως κακοποίηση χωρίς θύματα, χωρίς καταγγελία, χωρίς το άτομο που την βίωσε να την αισθάνεται ως έτσι. Δεν μπορείς να ονομάζεις θύμα έναν άνθρωπο που δεν νιώθει θύμα, επειδή θεωρητικά, εσύ στην θέση του θα ένιωθες κακοποιημένος.

Η δοξασίες περί της ασφάλειας του «ανορθόδοξου» βδσμ, είναι μεγάλη απάτη, διότι εγώ προσωπικά είδα πολλά σουμπάκια να βγαίνουν από αυτά τα «θολά νερά» με την αίσθηση της κακοποίησης και της εκμετάλλευσης. Μια χαρά μπορούν να κρυφτούν τα αρπακτικά και πίσω από τις πιο όμορφες τι πιο λαμπερές τις πιο iq και eq στο θεό ιδιοκτησίες.

Επίσης υπάρχει μια ευθύνη απέναντι στον εαυτό σου, όταν επιλέγεις να μπεις σ ένα κόσμο που πέφτει το ξύλο της αρκούδας λεκτικά και σωματικά. Να φροντίζεις να έχεις επίγνωση του που είσαι, τι κάνεις, πως νιώθεις. Κάθε φορά να ξέρεις από που έρχεται ο εξευτελισμός, τι σημαίνει και τι κατεύθυνση έχει.
Δεν είναι θέμα λέξεων ή είδους βδσμ, είναι θέμα ανθρώπων και κατά πόσο αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος την ατομικής σου ευθύνης στις επιλογές σου. Αυτό καθορίζει και την αξία σου.

Σημείωση: Δεν είναι λίγες οι φορές που τα cry wolf των τοξικών «σωτήρων» αποπροσανατολίζουν τόσο από την ουσία και τελικά καταλήγουν να προστατεύουν την κακοποίηση και να βλάπτουν τα πραγματικά θύματα.

 

@rea..
ευχαριστώ για το tip
ακριβώς επειδή έχω πλήρη επίγνωση και συναίσθηση του πού βρίσκομαι και ακριβώς επειδή έχω ευθύνη απέναντι στον εαυτό μου λέω όσα λέω και γράφω όσα γράφω

να είσαι καλά

 

Like

 

+πολλά!!!

 

Δεν αναφερόμουν σε σένα συγκεκριμένα αλλά σε όλους μας γενικά. Δεν ήταν "τιπ". Και συ να σαι καλά επίσης.

Σας ευχαριστώ  

 

@elfcat @rea.. to the point.

 

Για μέρες δεν αναφέρθηκα στο θέμα μέχρι να ακουστούν όσα ήταν να ακουστούν. Ας καταθέσω κι εγώ κάποιες σκέψεις.

Ο γραπτός λόγος είναι το βασικό επικοινωνιακό εργαλείο μας στο φόρουμ. Από τον Απρίλιο του 2018 που επαναδραστηριοποιήθηκα στο φόρουμ, έχω γράψει 336 posts. Σε διάστημα 33 μηνών, είναι κατά μέσο όρο περί τα 10 posts ανά μήνα. Τα θεωρώ υπερβολικά πολλά!! είναι ζήτημα αν στο 1/5 από αυτά εξέφρασα κάτι που είχε πραγματική αξία για εμένα να διαβαστεί από τους συνομιλητές μου... Τα υπόλοιπα ήταν σχεδόν όλα, post με επεξηγήσεις σε διαφωνίες και κάποια αντεγκλήσεις χωρίς ουσιαστική αξία. Αυτή η αδρή στατιστική μου, δεν αποτελεί κάποια πρωτοτυπία εδώ μέσα, για τα περισσότερα ενεργά μέλη ισχύει, ακόμη κι αν δεν το έχουν συνειδητοποιήσει.

Το φαινόμενο δεν είναι χωρίς εξήγηση και είναι μάλλον αναμενόμενο. Ο γραπτός λόγος δεν υπηρετείται από όλους το ίδιο, δεν έχουν όλοι τα ίδια εκφραστικά μέσα, ούτε συντάσσουν με τον ίδιο τρόπο, ούτε δομούν τα κείμενα τους το ίδιο, ούτε χρησιμοποιούν το αυτό λεξιλόγιο. Επιπλέον, δεν έχουν τις ίδιες σκέψεις, εμπειρίες, παραστάσεις, ιδέες, συναισθήματα, ψυχοσύνθεση, κίνητρο κλπ. Ο συνδυασμός όλων των προαναφερθέντων καθιστά την επικοινωνία εδώ μέσα συχνά χαοτική.

Ως πολύ παλιό μέλος του φόρουμ, γνωρίζω ότι η ακριβολογία είναι εξόχως σημαντική για να επέλθει συνεννόηση ακόμη και μεταξύ μελών που υποστηρίζουν άκρως αντίθετες θέσεις. Προσπαθώ να είμαι ακριβολόγος - δεν τα καταφέρνω πάντα. Δίνω σημασία στις λέξεις που χρησιμοποιώ, τουλάχιστον στο βαθμό που δεν θα με εκθέσουν εννοιολογικά και θα αντικατοπτρίσουν τη σκέψη μου καλύτερα. Και φυσικά είμαι πρόθυμος να απαντήσω όταν ερωτώμαι το απλούστατο: "πως το εννοείς αυτό που γράφεις";

Εν προκειμένω, χρησιμοποίησα μία λέξη που χρησιμοποιώ αρκετά συχνά στο λόγο μου, τη λέξη "ανδράποδο". Καινοφανής λέξη εδώ μέσα;; Προφανώς και όχι. Πλείστοι όσοι πέρασαν από εδώ μέσα και κάμποσοι από τους εναπομείναντες την χρησιμοποίησαν και τη χρησιμοποιούν στα γραπτά τους. Το ακροατήριο μπορεί να τους εγκαλέσει για λεξιλαγνεία, αλλά ως εκεί... Παρεμπιπτόντως, η λέξη αυτή αναφέρεται στο κείμενο που συνοδεύει το προφίλ μου, δεν είδα να ενόχλησε κανέναν εδώ και τόσο καιρό...

Η λέξη χρησιμοποιήθηκε ως γενική αναφορά " Η αναμόρφωση του αξιακου συστήματος του ανδραποδου ή ιδανικά η αποδόμηση του, κατά το Σαδικό προτυπο, είναι πολύ πιο εφικτά και αποδοτικα μέτρα από μια "τυφλή" απαγορευση". Δεν χρησιμοποιήθηκε ως προσωπικός χαρακτηρισμός κάποιου μέλους ή των μελών γενικά, όπως είδα κάπου εδώ μέσα γραμμένο...

Ας δεχτώ ωστόσο, ότι η φάση της σελήνης και η στιγμή ήταν τέτοια που κάποιο μέλος διαβάζοντας την πρόταση αυτή βρήκε τη λέξη ή τη χρήση της άκομψη, ακατάλληλη, αρνητικά εννοιολογικά φορτισμένη. Τι ποιο απλό από το να απευθύνει την ερώτηση: όταν λες ανδράποδο πως το εννοείς;
Αντ΄αυτού, είχαμε αυτό:

ως ακριβώς το περιγράφει η @rea, καθώς και μία ερώτηση "ποιό είναι το ανδράποδο"; Η ερώτηση κρίνεται άκυρη γιατί προσπαθεί να προσδιορίσει το ΠΟΙΟ, το οποίο δεν είναι προσδιορίσημο, παρά μονο ως "το έχον εξανδραποδιστεί" που απαντήθηκε κιόλας...Η ερώτηση τι εννοείς με τη λέξη δεν ερωτήθηκε ΠΟΤΕ.
Ωστόσο σε επόμενο post μου την απάντησα από μόνος μου: "το ουδέτερο χρησιμοποιείται στην Ελληνική γλώσσα και για αποφυγή προσδιορισμού φύλου. Το παιδί πχ δεν είναι αντικείμενο, ζώο ή πράγμα, αλλά είναι ουδέτερο. Ομοίως το ανδραποδο, νεοελληνιστι "δουλικό".

Και την ξανα απάντησα σε επόμενο post: "Σκλάβος, δούλος και ανδράποδο είναι συνώνυμα".

Όταν εξηγεί κάποιος τον τρόπο που χρησιμοποιεί μία λέξη, οφείλεις να αποδεχτείς την εξήγηση του, γιατί απλούστατα δεν έχεις κανένα λογικό επιχείρημα για να πείσεις ότι αυτό που σου λέει δεν είναι αληθές. Πολύ περισσότερο όταν η ερμηνεία του είναι Η ΠΡΟΦΑΝΗΣ και όχι η "μεταφορική", η "εννοιολογικά φορτισμένη" κλπ κλπ
Αυτό βέβαια αν είσαι καλόπιστος συνομιλητής κι όχι απλά κάποιος που θέλει με κάθε τρόπο να εναντιωθεί σε κάποιον και να τον συκοφαντήσει.

Το νήμα αυτό φιλοξενεί σκέψεις και προβληματισμούς για τις συζητήσεις του φόρουμ και κατά κύριο λόγο για το πως αυτές διεξάγονται ή θα έπρεπε να διεξάγονται. Αυτό που συζητήθηκε τις τελευταίες μέρες εδώ μέσα, σίγουρα δεν ήταν σχετικό με τις συζητήσεις, γιατί εν προκειμένω δεν αφορούσε μία συζήτηση αλλά μία απρόκλητη επίθεση με αφορμή μία λέξη...
Ότι έχω ωστόσο, να αφήσω πίσω σε αυτό το νήμα με τούτο το post, είναι πως πολύ κόπο και χρόνο και γράψιμο και νεύρα θα γλιτώναμε εδώ μέσα αν απλά κάναμε πιο συχνά την ερώτηση " πως εννοείς αυτό που γράφεις". Για την καλόπιστη συνομιλία είναι κρίσιμο εργαλείο. Η μη συχνή χρήση του, ίσως θα έπρεπε να μας προβληματίσει για το πόσο καλόπιστοι είμαστε εν τέλει με τους συνομιλητές μας...

 

Προχθές το βράδυ έστειλε ο διευθυντής μου μέιλ σε όλους για να τον ενημερώσουν πότε θέλουν να πάρουν άδεια. Απαντούν όλοι το βράδυ με βάση το πρόγραμμα και τα θέλω τους. Το βλέπω εγώ στις 6.15 το πρωί ξυπνώντας. Η πρώτη μου σκέψη - αντίδραση και τελικά απάντηση ήταν ''βγήκε η άδεια''; Το αποτέλεσμα ήταν από κάτω να ακολουθήσει μια σωρεία μέηλ για να συγχαρούν και γι' αυτά που ο καθένας έχει στο νου του ότι πρέπει να γίνουν, προτού μπω στη διαδικασία στησίματος εργοταξίου. Απαντάει τελικά ο διευθυντής μου κάτι επεξηγηματικό και μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους. Τι είχε συμβεί: γράφει ο διευθυντής τη λέξη άδεια, τη συνδέουν απ' ευθείας ( επειδή ήταν ξύπνιοι; επειδή προήλθε απ' το διευθυντή; επειδή ήταν η συνήθης χρονική περίοδος; όλα μαζί; ) με τις διακοπές τους. Ακολουθεί δικό μου μέηλ πρωινό στο οποίο κανένας δεν πρόσεξε το ερωτηματικό στο τέλος. Συνδέθηκε απ' ευθείας στο νου τους με το άτομο μου. Λέει ο διευθυντής άδεια = διακοπές. Λέω εγώ άδεια = νέα οικοδομή. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Για μια προσωπική θέση ωστόσο, απ' ευθείας επί του ζητήματος, ανεξάρτητα της σκοπιμότητας / χρήσης / διάθεσης του ''αντικειμένου ή ζώου'' ανάμεσα στους δύο ( και όχι στους άλλους τριανταπέντε ) και του τι σημαίνει το ''το'', προσωπικά είμαι υπέρ των λέξεων που έχουν προσωπικό αποτύπωμα και καταργούν όλα τα προηγούμενα, είτε αυτό αφορά την καύλα, είτε αυτό αφορά τη διάλυση μιας εντύπωσης που αποτυπώθηκε / διδάχτηκε / επισημάνθηκε στο υποσυνείδητο του υ πριν από εμένα. Αυτή η λέξη δεν πρέπει να υπάρχει εκεί, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται, τελεία και παύλα. Το ''τσουλάκι'' μπορεί να είναι κάτι κοινό, να το έχουν πει 315, ή ένας. Και να έχει ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Δε με ενδιαφέρει. Τα σκυλιά του Παβλόφ όπως έμαθαν μπορούν και να ξεμάθουν. Ας απαντήσει ο καθένας για τον εαυτό του, γιατί θέλει να αποσυνδεθεί το υ απ' τη λέξη ''τσουλάκι'', ''σπιρτόκουτο'', ή οποιαδήποτε άλλη. Σε όποιον αρέσουν οι έτοιμες λύσεις ( και που δε γνωρίζουν το βάρος / βάθος τους, ελεύθερα ας κάνουν χρήση )

Αλλά, εν πάση περιπτώσει, κάπου εδώ ξεφεύγω του ζητήματος. Σημασία έχει το ακριβώς από πάνω ποστ. Πως χρησιμοποιείται η λέξη, αλλά και από ποιον και ως προς τι.