Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum

Δεν σας είπα κακιασμένο επειδή διαφωνήσατε με ένα μέλος, εν προκειμένω την @gaby_m , δικαίωμα σας και τα σκυλιά δεμένα.

Σας είπα κακιασμένο για τον τρόπο που το κάνατε, για το ότι της προσάψατε γενικεύσεις του δικού σας μυαλου που δεν αντιστοιχούν με το γεγονός ότι ΑΠΛΑ μεταφράσατε και αντιληφθήκατε διαφορετικά το ίδιο κείμενο, κάποιος το έκανε σωστά κάποιος λάθος, οκ. Από αυτό και μόνο ομως ΔΕΝ προκύπτει ότι η @gaby_m συνηθίζει να αναπαράγει μιμίδια γενικά και αυθαίρετα, χωρίς κρίση. Αυτό είναι δικό σας τσουβάλιασμα, δική σας εμπάθεια. Τίποτα από την γραφή της @gaby_m τόσα χρόνια στο φόρουμ δεν αποδεικνύει ότι ανήκει στην κατηγορία των απαίδευτων που αναπαράγουν τσιτάτα, και το ξέρετε!


Και φυσικά για εκείνο το " Κρύο νερό έχει εκεί που είσαι; ΛΟΥΣΟΥ! ". Και τίποτα από τα παραπάνω να μην είχα γράψει, αυτό αρκεί.

 

Τελικά δεν μου πατε, θέλετε να σας εξηγήσω ή όχι;

 

Εξηγήστε μου, γιατί όχι;

 

Βρίσκω ντροπή το λιγότερο από και προς πάσα κατεύθυνση την αυθαιρεσία, τις γνώμες, τις χειριστικές τάσεις, τα νομίζω του καθενός χρησιμοποιώντας την μνήμη ενός νεκρού. Ο ανθρωπος Αυτός άνοιξε δρόμους, ορίζοντες, συμβούλεψε διαμόρφωσε ασχολήθηκε, βοήθησε με τη νηφαλιότητα του λόγου του , το ήθος του και τις θέσεις του πολλούς από εμάς εδώ μέσα. Και πέρα από το αν συμφωνήσαμε μαζί του στα πάντα ή όχι ήξερε να κρατάει το επίπεδο ψηλά με όλους. Κανείς μας δεν είναι τόσο όσο εκείνος (τουλάχιστον όχι ενδοφορουμικα) κι αυτό τα λέει όλα.

 

Αν αυτό καταλάβατε ως γεγονός έκανε καλή δουλειά το μελάνι που άπλωσε η εν λόγω....

Για αρχή, εγώ δεν μετέφρασα τίποτα. Δεν ξέρω τί έργο παίχτηκε στα δικά σας μάτια, αλλά αυτό που παίχτηκε εδώ, και μπορείτε να ανατρέξετε, είναι ότι η εν λόγω παρουσίασε και υπερασπίστηκε μια ιντερνετική μετάφραση "φράσης" του Γιουνγκ από τα Γερμανικά στα Αγγλικά ΑΝΤΙΘΕΤΗ με τη μετάφραση της φράσης που έκανε ο επίσημος μεταφραστής του Γιουνγκ στα Αγγλικά για το Πρίνστον, ένας άνθρωπος που μελέτησε τον Γιουνγκ, σε βαθμό που όπως λέει η βικιπίδια:

Most of the English-speaking world know of Carl Jung's work through translations by R.F.C. Hull. He translated or recycled about four million words of Jung's writings, and his obituary said that "Virtually every word that Jung wrote or that was recorded as his statement passed through the circuit of Hull's mind."

Ο Γιουνγκ γράφει στα Γερμανικά αυτό που γράφει, κι ο μεταφραστής του ο Χαλ που έχει διαβάσει το βιβλίο που μεταφράζει, καταλαβαίνει τί διαβάζει και βλέπει ότι το βιβλίο το διατρέχει μια συγκεκριμένη αντίληψη που εμφανίζεται ξανά και ξανά - ήδη λίγες σελίδες νωρίτερα το έχει ξαναπεί με άλλα λόγια, πάλι ειρωνικά:

In this matter there is little choice today: anything out of the ordinary can only be pathological, for that abstraction, the “statistical average,” counts as the ultimate truth, and not reality.

(το for εδώ διαβάζεται ως because, αν δεν σας έχει τύχει να το δείτε να χρησιμοποιείται έτσι)

Τα δικά σας μίλια στο διάβασμά της μπορεί να σας οδηγούν σε αυτό το συμπέρασμα, τα δικά μου όχι.

Και δεν θα καθόμουν να συζητάω τί έγραψε ο Γιουνγκ και τί κατάλαβε η κάθε μία, αν δεν έκρινα ότι υπήρχε σημαντικό διακύβευμα.

Οπως σας έγραψα, μπορώ να σας εξηγήσω τα πάντα επί της αντίδρασής μου, αλλά θα χρειαστεί ένας πρόλογος. Αν ενδιαφέρεστε, θα πρέπει να τον υπομείνετε.

Ξεκινώ λοιπόν, από αυτήν την διατύπωσή σας, τον πρόλογό μου:

Αυτή είναι ίσως η πιο ανεπίγνωστη ειρωνεία που έχω διαβάσει στο φόρουμ τα τελευταία 15 χρόνια, και μπράβο σας!

Αν υποθέσουμε ότι τα σύννεφα λέξεων και ιδεών που έχουμε στα κεφάλια μας για τη σηματοδότηση της λέξης "αριστερά", διαφορετικά σύννεφα εσείς και εγώ, κάπου τέμνονται, μπορούμε να αποπειραθούμε μια συζήτηση επί της αλήθειας αυτού που γράφετε.

Στατιστικά μιλώντας, δεν έχουμε λόγο να φανταστούμε ότι ένα ελληνικό δημόσιο φόρουμ με ελεύθερη εγγραφή, ειδική θεματική περί τα ερωτικά και έναν σημαντικό αριθμό μελών δεν θα παρακολουθεί -γκρόσο μόντο- την δυναμική κατανομή της πολιτικής "ανθρωπογεωγραφίας" των ελλήνων, περίπου όπως αυτή απεικονίζεται επί σειρά ετών και απεικονίστηκε και στις πρόσφατες εκλογές

Αν ψάχνουμε μπάιας στο φόρουμ θα υποψιαστούμε ίσως ότι η ειδική σχέση με τη σεξουαλική βία που έχει αυτό το φόρουμ μπορεί να ελκύει λίγο περισσότερο τα φασιστοειδή που ως γνωστόν "γαμούν / ιούνται και δέρνουν / ονται", και αυτά να συναθροίζονται εδώ σε βαθμό μεγαλύτερο από το γενικό ποσοστό τους μεταξύ των ελλήνων. Αλλά δεν το έχω παρατηρήσει σημαντικό το μπάιας αυτό, αν υπάρχει. Κρίνω πως, μέχρι σήμερα, έχουμε τα φασιστοειδή που μας αναλογούν, στο φόρουμ.

Το γενικό ποσοστό των καταγεγραμμένων / δηλωμένων φασιστοειδών στην ελλάδα υπολείπεται προς το παρόν του αντίστοιχου στις χώρες της λεγόμενης Δύσης (μόνο χρονική είναι η υστέρηση, όπως και στα περισσότερα κοινωνικά φαινόμενα της Δύσης). Αυτό που φαίνεται να άλλαξε τα πρόσφατα χρόνια, ακολουθώντας την προηγούμενη δεκαετία της Δύσης, είναι η ενίσχυση της δημόσιας φωνής τους μέσω των σόσιαλ, κάτι που επέτρεψε άλλωστε και την αυξημένη εκλογική καταγραφή τους. Κοντολογίς, βγήκαν από την τρύπα τους. Και σ' αυτό υπολειπόμαστε της Δύσης, αλλά καταβάλλονται, απ΄ότι βλέπω, προσπάθειες να διορθωθεί.

Παρακολουθώντας πώς λειτούργησε ήδη στη Δύση η μέθοδος επιπολασμού της δημόσιας παρουσίας των φασιστοειδών στα σόσιαλ την τελευταία δεκαετία, μπορώ να σας περιγράψω με σαφήνεια το μηχανισμό δύο βημάτων.

Σε πρώτη φάση: Τα φασιστοειδή (ντροπαλά και ξετσίπωτα) διεισδύουν στο δημόσιο διάλογο επικαλούμενα την δημοκρατία και την ελευθερία του λόγου. Ρίχνουν και κανά τσιτάτο - μέχρι Βολταίρο συνήθως. Αιτούνται μάλιστα όχι απλώς ισονομία, αλλά ισοτιμία στη εκπροσώπηση και τη θεματολογία της δημόσιας συζήτησης: αν μιλάνε δυό μέρες οι άνθρωποι για τους βιασμούς γυναικών και πώς μπορούν να μειωθούν δραματικά ή να εκλείψουν κιόλας, τα φασιστοειδή θα απαιτήσουν και θα προσπαθήσουν να επιβάλουν το να μιλήσουν οι άνθρωποι δυό μέρες και για το αν οι εβραίοι στο μεσοπόλεμο διακρατούσαν τον πλούτο εμποδίζοντας τη γερμανία και την ευρώπη να αναπτυχθούν και άρα η εξάλειψή τους ήταν μια άμυνα επιβίωσης και ανάπτυξης (σάμπως δεν είχαμε ανάπτυξη μετά τον β' ππ με 6 εκ. λιγότερους εβραίους; ο.ε.δ,. με επιχειρήματα)

Σε δεύτερη φάση: Επειδή με τη συζήτηση θα ξυστεί η φλούδα και θα αποκαλυφθούν (π.χ. κράτα το παιδί του βιαστή σου και θα σ' αγαπάει παραπάνω όταν του το πεις) οπότε και θα πλακώσει η κατακραυγή από επαρκές πλήθος ξεκινά η επιχείρηση "είναι η άποψή μου και μη μου επιτίθεσαι, δεν σε βάλαμε κριτή να κρίνεις".

Καβαλώντας στη μετανεωτερικότητα που δημιούργησε (και όχι απλώς μαστίζει) τα σόσιαλ, εκμεταλλεύονται τα μετέχοντα στα σόσιαλ στίφη ανηλίκων κάθε ηλικίας που τα κατατρύχουν οι ενδοβαλμένες φοβίες τους και τα οποία συμμαχούν μαζί τους στην όσο το δυνατόν ελεγχόμενη συζήτηση νηπιαγωγείου: τα παιδάκια θα κάτσουν σε ένα κύκλο να μιλήσουν με τη σειρά τους, δεν θα διακόπτει το ένα το άλλο, όταν τελειώσει ο γιαννάκης θα πούμε όλοι μπράβο γιαννάκη και μετά θα μιλήσει με τη σειρά της η μαιρούλα, κ.ο.κ.

Κυρίως και πρωτίστως, κανείς να μη μπορεί να πει στα σόσιαλ, όπως δεν μπορεί να πει και στα νηπιαγωγεία: τι μαλακίες λες ρε γιαννάκη ότι πετάξατε το σ/κ με τους γονείς σου με διαστημόπλοιο; μας δουλεύεις; γιατί η διάρρηξη αυτής της "νηπιακής" ασυλίας θα είναι μπούλινγκ (που ανάθεμα κι αν ξέρουν τα τσαττζιπιτιά που χρησιμοποιούν τη λέξη ποιές είναι οι προϋποθέσεις για να χαρακτηριστεί κάτι μπούλινγκ και όχι διαμάχη / σύγκρουση). Τα σοβαρά νήπια των σόσιαλ πρέπει να συζητάνε με ηρεμία και επιχειρήματα. Κι όσα μετά πάνε στο ιδιωτικό δημοτικό θα κάνουν σεμινάρια λίντερσιπ για να γίνουν όταν μεγαλώσουν λίντερς και λίδρες, να μην τους κρίνουν τα άλλα παιδάκια που θα έχουν μεγαλώσει κι αυτά.

Κούνια που τους κούναγε και τους κουνάει ακόμα.... Αν νομίζουν τα φασιστοειδή ότι θα στερήσουν απ΄τους υπόλοιπους ανθρώπους το δικαίωμα να κρίνουν δημόσια τις δημόσια εκπεφρασμένες θέσεις τους, και μάλιστα να τις κρίνουν με τον τρόπο που κρίνουν ότι τους αντιστοιχεί, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Αν δεν τους αρέσει, πίσω στην τρύπα τους.

Ολα αυτά πιθανολογώ θα τα 'χετε συναντήσει, αν παρακολουθείτε το δημόσιο διάλογο εδώ και γενικότερα, απλώς τα συνοψίζω για να έρθω στο "εν προκειμένω".

Στη ζωή μου έχω φυσικά βρεθεί πολλάκις να διαβάζω "ποίηση από χοίρους" όπως όλοι μας, και βεβαίως όχι μόνο στο φόρουμ. Δεν έπαθα και τίποτα και δεν είχα κανά πρόβλημα, ίσα-ίσα αποτέλεσαν και αποτελούν ένα διασκεδαστικό διάλειμμα από τις καθημερινές σκοτούρες.

Ας πούμε, τότε που διάβασα την παπάτζα για το φρόιντ και τους ποιητές από τη μπρέντα, γέλασα κανά μισάωρο, αλλά δεν παρενέβην, γιατί ήταν μια άκακη μπαρούφα, δεν την έκρινα επικίνδυνη, άντε να κοκκίνιζε λίγο μια μαλακή παρειά νεάνιδος ερωτευμένης με κάποιον ποιητή φανφάρα.

Ετούτη την παπάτζα με τον Γιούνγκ, τη θεώρησα πολύ επικίνδυνη, καθώς συμπυκνώνει και διευκολύνει το βήμα 2 της προσπάθειας ηγεμονίας των φασιστοειδών στο δημόσιο διάλογο: το φίμωμα της κριτικής στις "θέσεις" τους, απαξιώνοντας την εκφορά κρίσης ως προϊόν αμυαλιάς.

Εγραψα λοιπόν ένα ποστ στο οποίο ασχολήθηκα 10% με το λάθος και 90% με το μηχανισμό με τον οποίο πολλαπλασιάστηκε και συνεχίζει να πολλαπλασιάζεται η παπάτζα, καθώς και για το γιατί τέτοια πράγματα σκοτώνουν την πιθανότητα διαλόγου κάτι που θεωρώ και το πιο ενδιαφέρον.

Εγραψα δε συγκεκριμένα:

~.~

Μισό... Τι με ενδιαφέρουν εμένα τα πρόσωπα πίσω από τα άβαταρ και οι συνήθειες τους; Γιατί να κάτσω να κρίνω εγώ ποιός είναι βεριτάμπλ φασίστας ή γίδι που ρίχνει νερό στο μύλο της φίμωσης ή έγραψε μια μαλακία που άκουσε χωρίς να δώσει σημασία; Στον φιτ-λάβερ, τό έκανα; Οχι. Γιατί να το κάνω τώρα; Οποιος/α διακονεί φασιστικές ιδέες όπως αυτή της φίμωσης της κριτικής των δημόσια εκπεφρασμένων απόψεων, θα με βρίσκει πάντα απέναντί του/ης και στο φόρουμ και στη δουλειά και στο δρόμο.

Ενα απλό, "ουπς, πρώτη φορά το ακούω αυτό, ενδιαφέρον φαίνεται, θα το ψάξω..." θα ήταν αρκετό για να διαχωρίσει ΑΥΤΗ Η ΙΔΙΑ τη θέση της από τα γίδια που αναπαράγουν άκριτα τα μιμίδια και να μην τσουβαλιαστεί - αν έπρεπε να υπάρχει απάντηση. Πού να ξέρω εγώ από ποιά θέση το γράφει το τσιτάτο; Αλλά άμα το λένε 526 χιλ. κόπανοι στο ιντερνετ, μάλλον θα ναι σωστό, ε;

Αντ αυτού, διαβάζω μια τρικυμία ως απάντηση όπου, ούτε λίγο ούτε πολύ αναλαμβάνει το ρόλο υπεράσπισης των γιδιών και, ναι μεν παραθέτει το κείμενο του Γιουνγκ μεταφρασμένο από τον Χαλ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΑ αλλά υπερασπίζεται την ορθότητα του λάθος αφορισμού γιατί στο μυαλό της το λέει ο Γιουνγκ "αυτοπροσώπως" βάζοντας ένα πετσοκομμένο παράθεμα (ποιό είναι άραγε το "it" στην αρχή του παραθέματος ώστε να καταλάβει κάποιος χωρίς το βιβλίο τί λέει ο Γιουνγκ; ), ένα παράθεμα που δεν περιλαμβάνει πουθενά τις λέξεις "κρίνω / κρίνουμε / κρίνουν / κρίση" εκτός από τη μία και μοναδική φράση που είναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΔΙΟΡΘΩΣΑ.

Και το βάζει παστωμένο με μια ύπουλη επίθεση εναντίον μου ταυτίζοντάς με με τον ανθρωπότυπο που διακωμωδεί σε αυτό το σημείο ο Γιουνγκ στο βιβλίο του.

Δεν το καταλάβατε αυτο, ε; Ισως επειδή δεν έχετε διαβάσει το βιβλίο, πράγμα που μάλλον πίστευε και για μένα - ότι θα μιλούσα για κάτι που δεν γνώριζα καλά, για βιβλία που δεν έχω, ότι κοντολογίς θα ήμουν του γλου-γλου-γλου, ίσα κι όμοια... αυτό κι αν ήταν προσωπική επίθεση και προσβολή, η χειρότερη απ΄όλες....

Το πετσόκομμα μάλιστα του κειμένου του Γιουνγκ ήταν και "από πάνω", και "από κάτω", που θα λέγατε και σεις, και δεν ήταν τυχαίο.

Απο κει που το κόβει στο τέλος, δύο προτάσεις παρακάτω, στην ίδια παράγραφο, ο Γιουνγκ ολοκληρώνει τη σκιαγράφηση του ανθρωπότυπου που διακωμωδεί και εξηγεί ότι το "it", δλδ. η έλλειψη του "θρησκευτικού ενστίκτου" (ε, αυτός είναι ο Γιουνγκ, ένα διαρκές παραλήρημα θρησκόληπτου μυστικιστικού συμβολισμού, τί να κάνουμε... - όταν βέβαια δεν γαμούσε τις υστερικές ασθενείς του για να τις θεραπεύσει) είναι που χαρακτηρίζει τους ορθολογιστές και τους υλιστές, τους οποίους το ένστικτο εξουσίας τους σπρώχνει στα ιδεώδη του σοσιαλισμού "που έχει ήδη μετατρέψει το μισό κόσμο σε Κρατική φυλακή του Κομμουνισμού".

Θυμίζω, είναι 1958, ίσως παραπάνω από τη μισή ευρώπη είναι κατακόκκινη απ΄το '45, εννοείται ΜΕ την υπογραφή των ηπα, ο Ψυχρός Πόλεμος είναι η νέα μανία των αμερικανών, ο μακαρθισμός ('47-'57) έχει ήδη καθυποτάξει το Χόλιγουντ ώστε να γίνει ο μηχανισμός προπαγάνδας που έγινε, η αντικομμουνιστική υστερία κεντάει στις ηπα όπου όλοι είναι "εν δυνάμει" σοβιετικοί κατάσκοποι και ο Γιουνγκ πρέπει να δικαιολογήσει και το μισθό της υπηρεσίας που του επιτρέπει να γράφει βιβλία για ούφο και όνειρα.

Από αυτή την αναφορά μάλλον παίρνει το πρώτο 15νθήμερο του μισθού του, και το δεύτερο κάπου 100 σελίδες παρακάτω που εξισώνει το ναζισμό με τον κομμουνισμό αναμασώντας τη γνωστή μαλακία των δύο άκρων. Και οι δύο αναφορές στο ξεκούδουνο, εν μέσω της ανάλυσης ονείρων με ούφο ως θρησκευτικές εμπειρίες, που είναι το κεντρικό θέμα του.

Ελπίζω να είναι πλέον φανερό ότι δεν φυτεύτηκε τυχαία στο αγγλοσαξωνικό ίντερνετ αυτό το μιμίδιο (στο γερμανόφωνο ίντερνετ έχει απειροελάχιστη παρουσία, ξέρουν να διαβάζουν και Γερμανικά οι περισσότεροι) μολονότι ΟΥΔΕΙΣ αγγλόφωνος αναγνώστης του Γιουνγκ είχε ποτέ στη ζωή του τη δυνατότητα να διαβάσει έτσι τη φράση σε επίσημη μετάφραση!!!

Ερωτώ λοιπόν:

α) Να μην την πετσοκόψω;

β) Ποιός τσουβαλιάζει με εμπάθεια κάνοντας προσωπική επίθεση στον συνομιλητή του;

γ) Ποιός φέρνει την πολιτική προπαγάνδα στις συζητήσεις του φόρουμ;

Επανέρχομαι συγκρατημένα, με κλασσικά εικονογραφημένα, με την ύστατη ελπίδα της ανάδυσης κάποιας αντιληπτικής ικανότητας, να δει τουλάχιστον ότι το απόσπασμα που μου έβαλε λέει ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΙΟΡΘΩΣΑ και να αφήσει τις αναλύσεις που "δείχνουν" τον Γιουνγκ να με σκιαγραφεί στο θολωμένο της μυαλό.

Αφήνει την "αστική" (μη χέσω...) ευγένεια του πληθυντικού (εγώ που δεν είμαι από ευ γένος ξέρω μόνο πληθυντικό αγνώστων) και επανέρχεται ξανά με γλου-γλου-γλου, 5 σελίδες παρακάτω λέει το βρήκε στο γλου-γλου-γλου και, μέσα στην τρικυμία εν κρανίω της, με κουοτάρει και μου γράφει ως απάντηση αυτό το παραλήρημα:

Τρεις λαλούν και δυό χορεύουν. Τί κάνεις μπάρμπα; Κουκιά σπέρνω.

Τι δουλειά έχει το τί είπε και τι δεν είπε ο Γιουνγκ με ένα σχόλιο που θέλει να κάνει εκείνη κάπου για την ασυμμετρία; Είπε ο Γιουνγκ να μην κρίνετε "οι από κάτω" στο K/υ και το M/s; Για το bdsm νομίζει ότι είναι το βιβλίο του Γιουνγκ με τα ούφο και τα όνειρα; Ψευδο-Γιουνγκ χρειάζεται να τσιτάρει κανείς για να επιχειρηματολογήσει για την ασυμμετρία;

Ε, άμα βλέπετε εσείς έναν άνθρωπο σε τέτοια κατάσταση, τί κάνετε; Συζητάτε; Τί του λέτε; Εγώ του λέω: ρίξε λίγο νερό στο πρόσωπο σου να συνέλθεις.

Επειδή παρατραβούσε το παραλήρημά της σε τόσες απαντήσεις, έκρινα ότι μια πλήρης ψυχρο-λουσία θα μπορούσε ίσως να την συνεφέρει.

Και σεις, φυσικά, είχατε κάθε δικαίωμα να κρίνετε τί έγραψα, όπως και πράξατε. Και μπράβο σας. Αυτός είναι ο διάλογος.

Αυτά. Εν ολίγοις.

Dream

ΥΓ, Ενδιαφέρον factoid ως τραγική ειρωνεία. Γράφει ο Γιουνγκ στον πρόλογο της έκδοσης στα αγγλικά ότι το '54 έγραψε ένα άρθρο σε μια ελβετική εφημερίδα για όσους πιστεύουν στα ούφο, κι όλος ο γερμανόφωνος Τύπος της εποχής (δεν είχαν σόσιαλ) διαστρέβλωσε τα γραφόμενά του και τον έκραζε επί μήνες ότι πιστεύει στα ούφο. Εστειλε μια διάψευση την οποία την έκλασαν οι εφημερίδες και γι αυτό αποφάσισε να γράψει αυτό το βιβλίο που βγήκε το '58. Τελικά, η κάρμα είναι μια παραλία...

 

Η εν λόγω (ακατανόμαστη και αμένσιοτη) απλά ιντριγκαρίστηκε από τις παθιασμένες αναφορές Ντρημ στον συγκεκριμένο αφορισμό. Αρχικά, η λεγάμενη θεώρησε ότι ο Ντρημ είχε πιθανότατα δίκιο. Κάποια στιγμή που είχε λίγο χρόνο, η λεγάμενη είπε να το κοιτάξει. Το κοίταξε, το ξανακοίταξε, το ματαξανακοίταξε και όλως παραδόξως ο Ντρημ είχε άδικο, άδικο πέρα ως πέρα όμως.

Η λεγάμενη διάβασε όλο το κεφάλαιο για τα ούφο (απολογούμαι που δεν το γράφω με κεφαλαία) και τα όνειρα, η έννοια έχει τεθεί τουλάχιστον άλλες τρεις φορές με διαφορετική διατύπωση και σταδιακά προκύπτει από τα συμφραζόμενα και πώς και για ποιους το είπε ο Γιουγκ.

Κάποιες ερμηνείες στα του κεφαλαίου χωρούν, έχει γραφτεί για να είναι ανοιχτό σε ερμηνείες, έτσι και αλλιώς. Οι υποκινούμενες συλλογιστικές όμως, που θέλουν να βγάλουν ένα και μοναδικό συμπέρασμα και όταν συγχρόνως μπαίνει τόσο πολύς χειρισμός του θυμικού όποιου διαβάζει, όπως στα πιο πάνω ποστ του Ντρημ, σε μένα κάνουν ακριβώς το αντίθετο από το να πείθουν.

Σε καμία περίπτωση πάντως δεν είναι αυτό σωστό.

Είναι 100% λάθος. Και είναι εύκολο να γίνει λάθος και θα μπορούσα να κατανοήσω τον Ντρημ αν δεν είχε γίνει τόσο εκρηκτικά βίαιος στο λεκτικό του.

Επειδή είναι αυτό 100% λάθος έπεται ότι όλα τα υπόλοιπα του ποστ #2420 είναι και αυτά 100% λάθος ή σε κάθε περίπτωση στερούνται πλέον βάσης, είναι αβάσιμα, εφόσον στηρίζονται σε μια εσφαλμένη απόρριψη του συλλογισμού του Γιουγκ. Tough luck, για τον Ντρημ.

Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Ντρημ, δεν θα ήθελα να σπεύσω να τσακίσω ένα μέλος του φόρουμ με το οποίο ούτε καν συνομιλώ άμεσα, να απαιτώ να γίνει αντιληπτό ένα πράγμα με τον τρόπο μου, να μου βγαίνει επικά λάθος και εγώ να το συνεχίζω.

Και με τον Κονδύλη δεν μπλέκουμε, όταν την λέει σε συναδέλφους του. Γενικά με τσακωμούς μεταξύ φιλοσόφων δεν μπλέκουμε, είναι απολύτως τρομαχτικοί και διόλου διαφωτιστικοί.

Υποσημείωση: Επιχείρημα "ολισθηρής πλαγιάς" έχουμε όταν όλα καταλήγουν στον φασισμό, π.χ. δημιουργείται μια υποθετική αλυσίδα γεγονότων και καταλήγει σε κάτι που είναι τόσο παράφορα άδικο και λάθος, που υπαινίσσεται πως κάθε βήμα που οδηγεί σε αυτή τη φρικτή κατάσταση πρέπει να είναι εξίσου λάθος.

 

Αρχικά, μου αναλύετε γιατί έχουν βγει από την τρύπα τους τα φασιστοειδη τα τελευταία πολλά χρόνια και δεν θα διαφωνήσω, πράγματι τα σοσιαλ έπαιξαν μεγάλο ρόλο όπως και τα ΜΜΕ έχουν μερίδιο ευθύνης, ναι. Ένας επιπρόσθετος λόγος είναι η μετανάστευση, την οποία δεν θεωρώ κακή αλλά υφίσταται ως παράγοντας.

Επειτα μου λέτε για το bullying που έχει λέτε μπερδευτεί πλέον με την διαφωνία. Σε αυτό η άποψη μου είναι ότι η υπερβολή του να βλέπουμε παντού bullying ακόμα και εκεί που δεν υπάρχει είναι ένα φυσιολογικό μέρος της διαδικασίας. Κατά την άποψη μου πάντα όταν υπάρχει μια αλλαγή, προηγείται η υπερβολή μέχρι να έρθει η ισορροπία, οπότε για αυτό δεν φοβάμαι και λέω καλά που υπάρχει η αλλαγή γιατί ένα κλικ πριν δεν ασχολούνταν κανένας ενεργά με το φαινόμενο αυτό και πολύς κόσμος και κυρίως παιδιά βασανίζονταν. Θα βρεθεί η ισορροπία, απλά θέλει χρόνο.

Τρίτο θέμα βλέπω βάλατε το σχόλιο μου περί αριστερών στο φόρουμ. Μάλλον έπρεπε να διευκρινίσω ότι αναφερομουν στα ενεργά μέλη που γράφουν δημόσια. Σε αυτούς ναι, έχω παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι έρχονται από αριστερά και ότι δεν αφήνουν περιθώριο να γράφονται άλλες απόψεις. Και εδώ να διευκρινίσω ότι φυσικά δεν αναφερομουν ως άλλες απόψεις στις απόψεις των φασιστών. Εκτός αν διαχωρίζετε εσείς τον κόσμο σε αυτές τις δύο κατηγορίες μόνο. Που το βρίσκω πιθανό καθότι πολλοί αριστεροί έτσι χαρακτηρίζουν όποιον διαφωνεί μαζί τους στο οτιδήποτε και έχουν την τάση να βλέπουν παντού φασίστες. Επίσης θεωρούν ότι μόνο αυτοί ανησυχούν για τον φασισμό, κανένας άλλος δεν πολεμάει αυτό τον πόλεμο παρά μόνο οι ίδιοι. Ηθικό πλεονέκτημα, ξέρετε.
Όχι λοιπόν, δεν αναφερομουν στους φασίστες που είναι αντιδημοκρατικοι και επομένως δεν τους οφείλει κανένας το δικαίωμα να εκφέρουν άποψη δημοκρατικά. Ανφερόμουν σε άλλες απόψεις όπως για παράδειγμα των φιλελευθέρων στους οποίους παρατηρώ πως δεν τους διατίθεται χώρος να εκφράζονται χωρίς να εμφανιστούν κατευθείαν το λιγότερο 7-8 να τους χωθούν. Και είναι άλλο το διαφωνώ με κάτι και το εκφράζω, και άλλο την πέφτω κάθε φορά εγώ και η ομοϊδεάτες μου έτσι ώστε να μην νιώθουν πλέον ότι έχουν το περιθώριο να εκφραστούν. Μπορούν, αλλά καταντάει τρομερά κουραστικό. Και επειδή είναι στην κουβέντα μας, εγώ το θεωρώ κάπως φασιστικό όλο αυτό.

Τώρα σχετικά με την @gaby_m και το quote που έκανε. Πιαστήκατε από μια κουβέντα και της σύρατε όλα τα στραβά του κόσμου. Ότι αυτή είναι ένας από τους λόγους που δεν γίνονται συζητήσεις, ότι προάγει τον φασιστικό λόγο, ότι ανήκει σε αυτούς που επιπόλαια αντιγράφουν μιμιδιάκια στο φουβου για το συμφέρον τους και δεν θυμάμαι τι άλλο. Ε, σοβαρευτείτε, αυτά είναι προβολές και υπερβολές και η μόνη λογική πίσω από αυτά είναι η εμπάθεια σας προς το πρόσωπο της. Αυτή είναι η γνώμη μου ό,τι και να πείτε. Γιατί το έγκλημα δεν αντιστοιχεί στην τιμωρία. Εκτός αν είναι ίδιον του χαρακτήρα σας να παίρνετε κάτι out of context (στην προκειμένη, και όλα τα υπόλοιπα που έχει γράψει κατά καιρούς η Γκαμπυ, και πιο συγκεκριμένα το πλαίσιο στο οποίο αναφέρθηκε η συγκεκριμένη κουβέντα η οποία αφορουσε τις τιμωρίες) για να ταξιδεύει το μυαλό σας σε θέματα που σας απασχολούν. Το να τσιμπάς κάτι όμως για να πεις τα δικά σου είναι τρομερό stretch. Για εμένα είναι ανέντιμο, χρησιμοποιείς τον άλλον και όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν διατυπώνατε την αντιγνωμια σας απλά και λιτά. Τότε θα σας έλεγα κι εγώ "μπράβο σας".

Τέλος για να σχολιάσω και εγώ το διακυβευμα, αυτό που καταλαβαίνω από όσα γράφτηκαν για την πρόταση του Γιουνγκ είναι ότι υποστήριξε ότι η κρίση, έτσι όπως την χρησιμοποίησε σε αυτό το σημείο, είναι κάτι το επιφανειακό, κάτι το εύκολο, δεν εμβαθύνει, βλέπω κάτι, το παρατηρώ και τσουπ πετάω και την κρίση μου. Η σκέψη από την άλλη ερευνά, είναι περίπλοκη, είναι δύσκολη, δεν μένει στο φαίνεσθαι και γι'αυτό αποφεύγεται. Νομίζω ότι χαρακτηρίζει την κρίση ως βολική, κάτι που εύκολα κάνουν οι πολλοί και αφού το κάνουν οι πολλοί καθησυχάζονται και οι υπόλοιποι. Αλλά έτσι δεν προχωράει ο κόσμος, θα προσθέσω εγώ.
Αυτό προκύπτει και από τις δύο μεταφράσεις. Δεν θα έβαζε αλλιώς την κρίση με το κοπάδι πακέτο. Εσείς κάνατε το γύρισμα ότι η κρίση είναι κάτι καλό αλλά δεν βλέπω από πού προκύπτει τελικά.

 

Λέω απλώς τη γνώμη μου, λυπάμαι αν δε σου αρέσει...
Υγεία και καλή καρδιά  

 

@Arioch
Όταν είσαι σε θέση να κουβεντιάσεις σαν μέλος του φόρουμ και όχι σαν μέλος της Διαχειριστικής Ομάδας να μου το πεις, για να σου ζητήσω την γνώμη σου για κάτι.
Είναι κάτι που δεν καταλαβαίνω και ίσως εσύ σαν πιο ορθολογιστής, μπορεί να το καταλαβαίνεις αλλιώτικα από εμένα.

 

Με αφορμή την παρακάτω ανάρτηση

Καιρό τώρα στο φόρουμ, σε πολλές συζητήσεις και κυρίως σε νήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, τους βιασμούς και άλλα κοινωνικά θέματα, Δ/διαβάζουμε για τον προτεσταντισμό, που ως νέα απειλή έρχεται να Μ/μας αλλοιώσει τα ήθη και τα έθιμα.

Η αλήθεια είναι ότι είχε περάσει από το μυαλό Μ/μας η σκέψη ότι οι συνήθεις απόψεις περί προτεσταντισμού έχουν ως σημείο αναφοράς τον Maximilian Carl Emil Weber και το έργο του "Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" καθώς και την "περί πουριτανισμού θέση" που εισήγαγε ο Max Weber στην επιστήμη της κοινωνιολογίας

Ειδικά η "περί πουριτανισμού θέση" έχει αποτυπωθεί ουκ ολίγες φορές στο φόρουμ ως επιχείρημα σε συζητήσεις.

Μετά και την παραπάνω ανάρτηση Ε/επιβεβαιωθήκαμε.

Η μούσα είναι όντως ο Maximilian Carl Emil Weber.

Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο

που Μ/μας Ε/έχει πάρει τα μυαλά;

Ο Max Weber (Max ήταν το χαϊδευτικό του, έτσι τον φώναζε η μαμά του όταν τον μεγάλωνε στα πούπουλα, στο σπίτι του βιομήχανου μπαμπά του, στο Βερολίνο) υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους διανοητές του δυτικού κόσμου.

Αναμφισβήτητα εξαιτίας της προσφοράς του Karl Marx πρωτίστως, αλλά και του Marx Weber δευτερευόντως, (έτσι θεωρεί η επιστημονική κοινότητα) η κοινωνιολογία δεν θα υπήρχε ως επιστήμη.

Ο Max Weber προωθείται από τους μελετητές του ως ένας φιλελεύθερος διανοούμενος.

Ήταν όμως έτσι;

Για να Δ/δούμε…

Όπως Μ/μας λέει ο καθηγητής Peter Thomas στην δημοσίευση του με τίτλο "Being Max Weber,” ο Max Weber είναι μια κατασκευή της συζύγου του Marianne πρωτίστως, η οποία επιμελήθηκε το έργο του μετά το θάνατο του.

Ο ίδιος ο Max Weber έως το θάνατο του είχε να επιδείξει μόνο δύο δημοσιεύσεις σε βιβλία, όσες δηλαδή χρειάζονταν για μια Ακαδημαϊκή καριέρα, ενώ το κύριο μέρος του έργου του "Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού" παρέμενε σε διάσπαρτα χειρόγραφα, ενώ κάποια αποσπάσματα είχαν δημοσιευτεί ως συλλογή δοκιμίων το 1904 και το 1905 σε εξειδικευμένα περιοδικά.

Ως ολοκληρωμένο βιβλίο εκδόθηκε μετά τον θάνατο του σε επιμέλεια της συζύγου του.

Η σύζυγος του λοιπόν επιμελήθηκε και δημοσίευσε το έργο του όπως το γνωρίζουμε σήμερα.

Μπορεί ο εν ζωή Max Weber να μην είχε να επιδείξει και κάτι σημαντικό όσον αφορά στις κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, όμως όσον αφορά στην ενασχόληση του με την πολιτική έχει να επιδείξει έργο πλούσιο και σημαντικό.

Ας το Δ/δούμε

Ο Weber, υπήρξε συνιδρητής του Γερμανικού Δημοκρατικού Κόμματος.

Υπήρξε ένθερμος πολέμιος της εξέγερσης των Σπαρτακιστών το 1919.

Είναι γνωστή η φράση του την περίοδο εκείνη για τους Λίμπκνεχτ και Λούξεμπουργκ "Ο Λίμπκνεχτ ανήκει στο τρελάδικο και η Ρόζα Λούξεμπουργκ στο ζωολογικό κήπο".

Βέβαια όταν το πτώμα της Λούξεμπουργκ ξεβράστηκε κακοποιημένο από τους Freikorps πέντε μήνες μετά τη δολοφονία της, στην όχθη του καναλιού Λάνβεχρ, ο Max Weber ως γνήσιος φιλελεύθερος και δημοκράτης βγήκε με δήλωση του να “καταδικάσει τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται” αφού όμως πρώτα με την παραπάνω τοποθέτηση του για τους Λούξεμπουργκ-Λίμπκνεχτ είχε βάλει και αυτός το λιθαράκι του στην υποκίνηση της βίας.

Ο Max Weber όταν ανέλαβε την έδρα της Πολιτικής Οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Freiburg, αφού πριν είχε εκπονήσει μια εργασία για το “Πολωνικό ζήτημα” εκφράζοντας την ανησυχία του για τις μετακινήσεις Πολωνών εργατών σε Γερμανικά εδάφη ( καλή Μ/μας ώρα που λέμε στο χωριό Μου) μίλησε στους φοιτητές του και επεσήμανε τον κίνδυνο “εκπολωνισμού” του γερμανικού έθνους, (πάλι καλή Μ/μας ώρα που λέμε στο χωριό Μου) λόγω της χρήσης Πολωνών εργατών γης από τους Γιούνγκερ (Γερμανοί τσιφλικάδες).

Βέβαια ο Max Weber ως αντικαπιταλιστής πρότεινε να καταργηθεί η τάξη των Γιούνγκερ αλλά όχι όμως να γίνει αναδιανομή της γης στους εργάτες που την δούλευαν, αντ’ αυτού πρότεινε να γίνει εποικισμός από ατόφιους Γερμανούς.

(Μάλλον δεν ήταν και τόσο αντικαπιταλιστής αλλά πρώιμος εθνικιστής όπως φαίνεται )

Δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει την εφαρμογή της ιδέας του αυτής στην πράξη.

Όμως κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, που δεν ζούσε, έγινε τελικά εποικισμός Πολωνικών εδαφών από Άρειους Γερμανούς (Ναζί) και έτσι η ιδέα του έγινε επιτέλους πράξη.

Ο Max Weber πρότεινε κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πόλεμου να δημιουργηθούν στη Βαλτική κράτη απόλυτα εξαρτημένα οικονομικά και πολιτικά από τη Γερμανία.

Τελικά αυτή η ιδέα του δεν πήγε και άσχημα, το αντίθετο, επεκτάθηκε κατά τον 21ο αιώνα και στον νότο, με τα γνωστά αποτελέσματα που Ό/ολοι Γ/γνωρίζουμε.

Ο Max Weber συμμετείχε στην σύνταξη του Συντάγματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και ενώ από τη από τη μια ως γνήσιος φιλελεύθερος-δημοκράτης στήριξε την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό από την άλλη υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του άρθρου 48.

Του άρθρου εκείνου δηλαδή που έδινε υπερεξουσίες στον Πρόεδρο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης χωρίς την έγκριση του κοινοβουλίου.

Δυστυχώς ούτε και σε αυτή περίπτωση έζησε, για να δει το αποτέλεσμα αυτής του της θερμής στήριξης στο συγκεκριμένο άρθρο, όταν ο Χίτλερ το εκμεταλλεύτηκε κάποια χρόνια αργότερα και εδραίωσε το ναζιστικό κράτος στη Γερμανία.

Ο Max Weber δεν ήταν απλά ένας διανοούμενος κλεισμένος στο γραφείο του σε ένα πανεπιστήμιο, ούτε επίσης ένας μετριοπαθής φιλελεύθερος, όπως προβάλλεται, αλλά έπαιξε σημαντικό ρόλο (ως ένας εκ των ιδρυτών του Δημοκρατικού κόμματος της Γερμανίας, ως υποψήφιος βουλευτής (δεν εκλέχθηκε) ως σύμβουλος της Γερμανικής αντιπροσωπείας που στόχο είχε τη διαπραγμάτευση για την συνθηκολόγηση της Γερμανίας που οδήγησε στη συνθήκη των Βερσαλλιών και ως μέλος της συντακτικής επιτροπής που έφερε τη δημοκρατία της Βαϊμάρης) στη μετέπειτα άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία.

Στα μέσα της δεκαετίας του 1920 όταν επιφανείς βιομήχανοι και τραπεζίτες όπως οι Fritz Thyssen, Krupp, Hugo Stinnes, Albert Voegler, Kurt von Schroder και άλλοι αποφάσισαν να "σουλουπώσουν", τον μπογιατζή που νόμιζε ότι ήταν ζωγράφος, Αδόλφο Χίτλερ, έτσι ώστε από τούβλο να γίνει ο άνθρωπος που θα εξυπηρετούσε, ως ο χρήσιμος ηλίθιος, τα συμφέροντα τους, του «έριξαν από κοντά» διάφορους “διανοούμενους” και “συγγραφείς” όπως οι Alfred Ernst Rosenberg, Gregor Strasser (τον έφαγε το μαύρο σκοτάδι αργότερα) καθώς και συγγενείς του συνθέτη Wagner, για να τον επιμεληθούν.

Είναι γνωστό ότι οι Γερμανοί βιομήχανοι και τραπεζίτες που τα είχαν βρει λίγο “μπαστούνι”, είχαν ανάγκη κάποιον σαν τον μπογιατζή που νόμιζε ότι ήταν ζωγράφος, ο οποίος θα τους εξασφαλίζε την εργασιακή ειρήνη τσακίζοντας τα συνδικάτα ενώ παράλληλα θα φρόντιζε να περάσουν στα χέρια τους οι περιουσίες έξι εκατομμυρίων Εβραίων.

Δεν το λες και λίγο.

Ο χρήσιμος ηλίθιος στην κατάλληλη θέση που θα έβαφε τα χέρια του με αίμα και αν δεν τα κατάφερνε θα τον κρεμούσαν στα μανταλάκια ως τον "χασάπη" της ανθρωπότητας, ενώ οι ίδιοι θα έβγαιναν κερδισμένοι, βρέθηκε.

Έπρεπε όμως πρώτα να του μάθουν γραφή και ανάγνωση, (απαραίτητη διαδικασία για να κάνεις το μπρίκι του καφέ να μοιάζει με άνθρωπο) μη βγει στα σαλόνια και γελάει ο κόσμος.

Φήμες λένε ότι κατά τη διάρκεια του “σουλουπώματος” του, κάποιος του σφύριξε ότι στο έργο του “Οικονομία και κοινωνία. Κοινωνιολογία της εξουσίας” ο Max Weber μίλησε μεταξύ άλλων και για την “Χαρισματική Κυριαρχία”.

Την εξουσία δηλαδή εκείνου που έχει το χάρισμα. Την Κυριαρχία που αφορά στην ασυνήθιστη προσωπικότητα και στα χαρίσματα της.

Μόλις το έμαθε αυτό, ο μπογιατζής που νόμιζε ότι είναι ζωγράφος, την «άκουσε».

Τα αποτελέσματα αυτής της μαστούρας Μ/μας είναι γνωστά.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς φταίει ο Max Weber για αυτό; Είναι ο Max Weber Ναζί;

Εννοείται πως όχι.

Η μόνη μομφή που έχει αποδοθεί στον Max Weber είναι ότι αποτελεί τον "αγαπημένο κοινωνιολόγο της αστικής τάξης" και οτι είναι μια "κατασκευή" της αστικής τάξης με σκοπό να δημιουργήσει το δίπολο "Marx and Max"

Εσείς και εμείς δηλαδή.

Χωρίς τα δίπολα δυσκολεύεται η αστική τάξη, ως γνωστόν.

Κάτι που το διαψεύδει κατηγορηματικά η αστική τάξη και ποιοι Ε/είμαστε Ε/εμείς στην τελική που θα αμφισβητήσουμε την αστική τάξη.

Το παραπάνω "άκουσμα" του Αδόλφου δείχνει τι μπορεί να συμβεί όταν μιλάς για έναν μεγάλο διανοητή του δυτικού κόσμου σε έναν αγράμματο, άξεστο και χυδαίο τύπο.

Αν δεν τον πληρώνουν οι βιομήχανοι το «άκουσμα» μπορεί να είναι κωμικό.

Όταν όμως τον πληρώνουν οι βιομήχανοι το «άκουσμα» μπορεί να συμπεριλαμβάνει μέχρι ολοκαύτωμα.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί κανείς να υποτιμήσει το έργο του Max Weber, όμως Φρονώ πως επειδή οι ιδέες του διακινούνται στο φόρουμ καλό να γνωρίσουμε και πτυχές της ζωής του προς αποφυγή παρανοήσεων.

Αυτός είναι...

Iagos

ΥΓ Ελπίζω οι μελετητές του Max Weber να μείνουν στην "περί πουριτανισμού θέση" και να μην επεκταθούν στη θέση περί "Χαρισματικής Κυριαρχίας" συνδέοντας την με το bdsm.

Δεν θα το Α/αντέξουμε...

Ας απολαύσουμε Brecht τώρα...

 

Βέβαια και αμφισβητείται. Φυσικά και δεν είναι υπεράνω κριτικής ή ανάλυσης.

Τι κάνει το βίωμά σας ιερό και ανέγγιχτο; Ποιά ιερή εκκλησία το προστατεύει; Από τι;

Το βίωμα περιγράφει ένα γεγονός ή ένα μη γεγονός υπό το πρίσμα αυτού που το βίωσε, ή τέλος πάντων όπως ισχυρίζεται ότι το βίωσε. Όμως ένα γεγονός έχει πολλές "αλήθειες" και πολλές διαστάσεις, ή αν σας βολεύει καλύτερα, πολλές ερμηνείες. Ανάλογα το πρίσμα υπό το οποίο το "κοιτά" κανείς, την αντιληπτική του, και άλλα που δεν είναι απαραίτητο να αναφερθούν, μαζί με προθέσεις.

Το μανιφέστο του αυτάρεσκου υποκειμενισμού απλά επιχειρεί να χλευάσει αλλοπρόσαλλα τον συγκροτημένο ορθολογισμό, αλλά μάταια. Είναι αρκετά αναλυτικός και αποκαλυπτικός και εμποδίζει αποτελεσματικά την αντιστροφή του "πραγματικού".

Τα γεγονότα κι οι ισχυρισμοί εκτίθενται και κρίνονται. Το αν αποτελούν βίωμα, ισχυρισμό, φαντασίωση, δημιουργία ή άλλο, αποτελεί μια παράμετρο που αν θέλει κανείς την λαμβάνει υπόψη, με τον τρόπο που θέλει να την λάβει υπ όψη.

 

Αληθεύει ότι την "Μεθοδολογία των Κοινωνικών Επιστημών" την συνέγραψαν δυο γκόμενες που είχε στο πανεπιστήμιο; Και την "Κοινωνιολογία του κράτους" μια άλλη που του είχε πλασάρει ο κουμπάρος του; Ε;

Εν πάσει περιπτώσει, το έργο του Βέμπερ παραμένει προσβάσιμο και διαθέσιμο για κριτική. Ακόμη και παρορμητική "βιωματική".

Νομίζω δεν υπάρχει φράση που να περιγράφει ευγλωττότερα την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει ορισμένες "συζητήσεις" στο φόρουμ την τελευταία περίοδο.