Σκέψεις και προβληματισμοί για τις BDSMικές συζητήσεις στο forum

Έχω γνωρίσει κατά καιρούς πάρα πολλούς από τους γράφοντες, οι περισσότεροι δεν ήταν σκληρόπετσοι. Ούτε θράσος είχαν όσοι ξεκίνησαν να γράφουν και γράφουν, διάθεση να μοιραστούν έχουν συνήθως και κάποια κοινά με τους άλλους, εντάξει το συγκαλύπτεις λίγο προσθέτοντας και το "θάρρος" αλλά τι να πω…  

Αυτός όμως δεν θέλει να τον διαβάσεις, σκέφτηκες ότι ένας από τους λόγους που δεν γράφει μπορεί να είναι ότι δεν θέλει τα γραπτά του να πάνε προς κατανάλωση από άγνωστους τρίτους;

Λυπάμαι για την πλήξη που νιώθεις, εύχομαι να βρεις στόχους άλλους που να σε γεμίζουν και να σε ικανοποιούν  

 

Η τελευταία παράγραφος τώρα γιατί;

 

Για την βαρεμάρα σου. Για το ότι δηλώνεις την βαρεμάρα σου. Για το ότι φταίνει άλλοι για την βαρεμάρα που δηλώνεις.

Χωρίς να θέλω να σε προσβάλω.

 

Αλίμονο.

Τελος πάντων, καλή συνέχεια.

 

Ξέρετε ρε παιδιά δεν είναι πυρηνική φυσική.
Είμαστε σε αυτόν τον χώρο γιατί όλοι μας αγαπάμε και εκφραζόμαστε από το ίδιο πράγμα, ο κάθε ένας από την πλευρά του.Και αυτό που κάνουμε εκφράζοντας τις απόψεις μας είναι μία εξωτερίκευση των συναισθημάτων που έχουμε μέσα μας. Και όπως κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, μοναδικά είναι και τα συναισθήματα του, άρα και οι απόψεις του.
Έχω ξαναπεί ότι το BDSM δεν είναι μία λίστα από καταστάσεις που πρέπει να κάνουν όλοι όσοι ασχολούνται με αυτό. Ο κάθε ένας το βιώνει με τον δικό του μοναδικό τρόπο, ένα τρόπο που πρέπει να γίνει σεβαστός από όλους.
Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι που είναι ποιο έμπειροι και έχουν και περισσότερες γνώσεις από κάποιους άλλους, αλλά αυτό δεν τους κάνει καλύτερους από κάποιους που τώρα αρχίζουν την διαδρομή τους στον χώρο.
Και στο κάτω κάτω της γραμμής δεν νομίζω ότι έχουμε να χωρίσουμε και τίποτα.
Το μόνο που χρειάζετε είναι καλή διάθεση, σεβασμός στον συνομιλητή μας και μία στοιχειώδη ευγένεια.

Τώρα αυτό.........................................

 

Το προτιμώ από το δεν "γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά" ή το "αποφάσισε με ποιούς θα πας και ποιους θα αφήσεις" ή το "δεν γίνεται να είμαστε αρεστοί/αποδεκτοί απ' όλους"...
Δεν είμαι και του πολίτικαλ κορέκτ άλλωστε, σιχαίνομαι να πείθω και να χειραγωγώ, αν και πολύ θα βόλευε ένια ευήκοα ώτα (διάβαζε χύνω τα βρακιά μου), κάτι τέτοιο...
Σαφές θέλω να πιστεύω.

 

Συμφωνώ με ο,τι είπε η @gaby_m σε φάση 17382992%
Έτσι, επειδή δεν έχει λαικ και θέλω να το πω.

 

Όποιος νομίζει ότι έχει πιάσει τον Πάπα από τα αρχίδια ας τον αφήσει γιατί το ότι νομίζει ότι τον έπιασε αυτό δεν συνεπάγεται ότι αυτομάτως λαμβάνει κι εκείνος το αλάθητο.

 

 
Ένας απλός Καμεράριος ήταν. Απλά για κάποιο λόγο θεωρούνταν μεγάλο προνόμιο να πιάσει κανείς τ΄αρχίδια ενός ιερού γέροντα. Τόσο βλακώδες, που καταργήθηκε.
Ας όψεται η Πάπισσα Ιωάννα που τρόλλαρε το Βατικανό και την ιστορία ολόκληρη.
Έμεινε απλά η έκφραση που ορθότατα χρησιμοποίησες.
Έχουμε κι εδώ μερικούς Καμεράριους, είναι αλήθεια... 

 

Αγαπητή λάρα,

να διατρανώσω το προφανές: μου είστε α-π-ο-λ-ύ-τ-ω-ς αδιάφορη ως Πρόσωπο, όπως άλλωστε και το 99,9% του φόρουμ εφ όσον ο-υ-δ-έ-π-ο-τ-ε είχαμε και έχουμε οποιασδήποτε μορφής επικοινωνία μέχρι σήμερα. Οπότε, ούτε να σας την "πω" ή να μην σας την "πω", ούτε να σας νουθετήσω ή να μην σας νουθετήσω είχα σκοπό, και ουδόλως εμπλέκομαι στο πως διάγετε.

Γράψατε μια ιδέα (όχι στο "Τί σκέφτεσαι τώρα"), τη θεώρησα παρανοϊκή, το επισήμανα. Δατς ιτ. Και δεν είδα να μου δείχνετε ότι υπάρχει λογική στην ιδέα "μια πληρότητα μπορεί να χρειάζεται και συν-πλήρωμα".

Γενικότερα, μια πρόταση για όλους τους κατά καιρούς θιγόμενους από τον οιονδήποτε: χτες, στην Αθήνα, ο συγγραφέας ευπώλητων (κατ΄άλλους φιλόσοφος) Ιαν Μακιούαν έδινε ανοιχτή συνέντευξη στον Βλαβιανό. Ερωτηθείς για το πως αντιμετωπίζει τις κακές κριτικές των βιβλίων του απάντησε ότι έχει βάλει τη γυναίκα του να τις διαβάζει και να του τις συνοψίζει καθόσον κάθε συγγραφέας βάζει στην αφηγησή του ένα κομμάτι του εαυτού του και θεωρεί πως κάποιος προσβάλει το "είναι" του, όταν προσβάλει τα γραπτά του. "Μην πιστέψετε", είπε, "κανέναν που θα σας πει το αντίθετο, ότι δεν τον πειράζουν οι κακές κριτικές κλπ.".

Με αφορμή αυτό, θέλω να προτείνω στα κατά καιρούς θιγόμενα μέλη, για την εξυπηρέτηση του διαλόγου και της ανταλλαγής ιδεών:

1) Σταματήστε να νομίζετε ότι είστε συγγραφείς, επειδή γράφετε 2-3 μπουρδίτσες σε ένα φόρουμ για πράγματα που μισοξέρετε (και αν...) και τα περνάτε για "αφήγηση". Δεν είστε "πρόσωπα των media" επειδή γράφετε στα σόσιαλ μήντια...

2) Αν δεν σταματήσετε, βρείτε κάποιον/αν να διαβάζει τις απαντήσεις και τα σχόλια που σας κάνουν και να τα συνοψίζει, για να μην θίγεται το "είναι" σας από τυχόν αρνητικά. Η μητέρα είναι πάντα μια καλή επιλογή.

Τέλος, ήθελα από μέρες να προτείνω το παρακάτω να μπει στα διαμάντια του παρελθόντος, τώρα ξανασκέφτομαι μήπως να μπαίνει προμετωπίδα σε κάθε thread...

 

Γιατί πιστεύετε,για άτομα που παραδέχεστε ότι δεν γνωρίζετε,πως νομίζουν ότι είναι συγγραφείς; Γιατί πιστεύετε ότι θεωρούν αυτά τα άτομα ότι είναι πρόσωπα των media; Πως και με ποια κριτήρια και γνώση;

Συμφωνώ απόλυτα με το απόσπασμα που κάνατε quote.
Άλλο λοιπόν να λέμε "βρίσκω αδιάφορο να..." ή "βρίσκω αδιάφορο αυτό..." κι άλλο να λέμε "μου είστε αδιάφορος".Σωστά; Βγαίνει άλλο νόημα καθώς αναφέρεστε στο πρόσωπο και όχι στην άποψή του.Μπορεί να είναι ό,τι θέλετε να είναι για εσάς,δεν απασχολεί κανέναν το αν ενδιαφέρεστε ή όχι για τον οποιοδήποτε εδώ μέσα ή έξω.
Να συνεχίσετε να είστε ευθύς αλλά με λιγότερη προκλητικότητα και περισσότερη προσοχή για καλύτερη συνέχεια και κατανόηση του διαλόγου.