Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Ορθόν, και αυτό ισχύει και για τη δική σας θέση.

Συμφωνώ. Η συζήτηση περί ορισμών και όρων δεν γίνεται για να τις μετράμε αλλά για να μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Τούτου λεχθέντος είμαστε σε ένα BDSM φόρουμ και χρησιμοποιούμε BDSM ορισμούς και έννοιες, τα μήλα είναι μήλα και τα πορτοκάλια πορτοκάλια. Μια χαρά είναι και τα δύο, αλλά είναι πολύ κουραστικό -ειδικά για τους παλιούς- να ονομάζουμε τα μήλα πορτοκάλια και τούμπαλιν.

Αυτό είναι straw man. Κανείς -ή τουλάχιστον κανείς που να έχει σώας τας φρένας- δε συγχαίει τη σκλαβιά στο BDSM-ικό της context με τις φυτείες ή τους είλωτες. Από την άλλη, έστω και σε διαφορετικό context, υπάρχει λόγος που χρησιμοποιούνται οι όροι "κατίσχυση, κυριαρχία, σκλαβιά, υποταγή, ανδρείκελο κλπ" καθώς σηματοδοτούν παρόμοια νοήματα σε πολλαπλά πλαίσια, από το BDSM ως και τις φυτείες του Νότου.

Ποιοι είναι για εσάς αυτοί οι κανόνες; Πώς γνωρίζεται ότι οι υπόλοιποι θιασώτες δεν τους τηρούν;

 

Φυσικά.

Ελπίζω να ειναι ρητορική η ερωτηση, γιατι αν όχι θα είναι δυσάρεστη έκπληξη.

Πέραν αυτού δεν έχω καμία διάθεση να συμμετέχω σε μια συζήτηση προσωπικής αντιπαράθεσης άσχετη με το αρχικό θέμα του νήματος. Αυτη θα την κάνετε μόνος σας. Εγω ειπα την άποψη μου. Τελος.

 

Δεν είναι καθόλου ρητορική η ερώτηση και ούτε υπάρχει πρόθεση προσωπικής αντιπαράθεσης. Κάνατε ένα ισχυρισμό, αρκετά βαρύ, δεν ενδιαφέρεστε να τον στηρίξετε;

 

Κι εμένα μου δημιουργήθηκε η ίδια απορία με τον @Arioch.

 

Αφού δεν ειναι ρητορική δεν χρειάζεται... ουτως ή αλλως μια τετοια κουβέντα θα κατέληγε στο αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό. Ο καθενας εχει τις απόψεις του και εγώ τις δικές μου.

 

Έχει την (δεσμευμένη στην επιθυμία της) επιλογή να μην γίνει σκλάβα, για την ακρίβεια, να μην συναινέσει δηλαδή. Αν την επιλέξει ένας Κ για σκλάβα του. Σε κάθε άλλη περίπτωση έχει καμία επιλογή;

Επί του θέματος τα παραπάνω.

Και αυτό γενικά και ανεξαρτήτως θέματος

Ή από σφάλμα.
Πάντως, κανόνες που καταστρατηγούνται, παρερμηνεύονται ή απλά φθείρονται δεν είναι (πια) κανόνες.

 

Πάντα εχουμε επιλογές. Το αν επιλεγουμε την μια η την άλλη ανάλογα με το τι επιπτώσεις έχει η κάθε μια είναι άλλη υποθεση. Αλλα επιλογές όσο ζούμε έχουμε πάντα.

Φυσικά και είναι κανόνες. Το αν κάποιοι επιλέγουν να μην τους εφαρμόσουν ή να τους επιβάλλουν επειδή δεν τους αρέσει το αποτέλεσμα που θα έχει μια τέτοια ενέργεια δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν.

 

Πού τους βρίσκει κανείς;

 

Γενικά, ναι.
Ειδικότερα στα του βιδιεσεμιού υποθέτω ότι η έννοια επιλογή έχει νόημα μαζί με το επίθετο "διαθέσιμη". Αν μια επιλογή δεν είναι διαθέσιμη, δηλαδή, παύει να είναι επιλογή. Εδώ διακρίνω δύο περιπτώσεις α) για τον συγκεκριμένο τύπο σκλάβας δεν ενδιαφέρεται κάποιος Κ ή β) κάποια θέλει να βρει Κ αλλά ακούει όλο για "εναλλακτικούς ερωτισμούς" και για κανόνες που είναι κατ' επιλογή μας και όπως τους θέλουμε αν και όποτε τους θελήσουμε άλλωστε εμείς τους φτιάχνουμε μαζί με "το δικό μας BDSM" οπότε και πάλι τι επιλογή να έχει; Την κάνει με ελαφρά.

 

Εχω την εντύπωση πως χάνουμε το νόημα της κουβέντας παίζοντας με τις λέξεις. Προφανώς και αν για παράδειγμα δεν υπάρχει οτιδήποτε το πόσιμο δεν μπορεί να επιλέξει κανείς τι θα πιει. Αλλά σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί και κανένας να το επιλέξει γι' αυτήν.
Παράκληση μην αρχίσουμε όμως να μιλάμε πάλι για την κατάσταση όπου για κάποιες είναι μονόδρομος το να είναι σκλάβες. Γιατί ναι υπάρχουν, ναι είναι η σχέση που επιλέγουν/θέλουν/μπορουν να έχουν, ωστόσο, ούτε αυτές γίνονται σκλάβες σε όποιον βρουν πρώτο μπροστά τους. Επιλέγουν σε ποιον θα κάτσουν. ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ και αν το επιλέγουν. Το τι γίνεται μετά είναι άλλη κουβέντα.

Δεν μπορώ αν φανταστώ διαφορετικούς τύπους σκλάβας (σημ. σκλάβα = έχει Κύριο), μιας και άπαξ σκλάβα, τέλος, δεν έχει τύπους, διαβαθμίσεις, λίγο ή πολύ σκλάβα, τερματίζει το κοντέρ. Το ερώτημά μου λοιπόν είναι. Για ποιο πράγμα δεν έχει επιλογές? Στο να γίνει σκλάβα ή όχι ενώ δεν υπάρχει υποψήφιος Κύριος? Ακόμα όμως και εκεί να είναι, πάλι επιλογή της είναι.

Καλά κάνει και επιλέγει να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Και εγώ αυτό θα έκανα αν αντιλαμβανόμουν πως μπαίνω σε έναν χώρο όπου η συντριπτική πλειοψηφία όσων μιλούν δεν δέχεται την ύπαρξη στοιχειωδών κανόνων, αντιθέτως, μετά την "κατίσχυση" (ωραία λέξη btw, εντυπωσιάζει), "άγνωστοι αι βουλαί του Κυρίου". Αν λοιπόν αυτή η κατάσταση της αβεβαιότητας, δεν την φτιάχνει (με όποιο τρόπο και αν την φτιάχνει), καλά κάνει και την κάνει.

Πάντα έχουμε επιλογές αλλά δεν μας αρέσουν πάντα οι επιπτώσεις τους και τα αποτελέσματα που φανταζόμαστε πως θα έχουν στην ζωή μας.

 

Εχω και αλλες επιλογές. Μια εξ αυτών, είναι αυτή, του να επιλέγω τους συνομιλητές μου και να αγνοώ όσους εξ αυτών, είναι αγενείς, είρωνες και ενίοτε εριστικοί.