Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Συμφωνείς δηλαδή με το παρακάτω;

Είτε η επιλογή γίνεται από τον ίδιο τον σκλάβο είτε από το Αφεντικό που το μεταθέτει σε άλλο Κ της επιλογής του;

 

Όχι και το έχω γράψει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το "σκλάβος" είναι αποτέλεσμα πορείας που *έπεται* της κατίσχυσης. Η σκλάβα επιλέγει που θα δώσει την προσοχή της. Η κατίσχυση δεν άπτεται ούτε ελέγχου ούτε επιλογής από τη μεριά της.

Το παραπάνω δεν καταλαβαίνω που αναφέρεται.

 

Θαρρώ, αυτό αναφέρεται κι εδώ:

Αν δεν έχω καταλάβει σωστά. Ας με διορθώσει ο @NobodyKP

Σε αυτό που είπες ότι η κατίσχυση έπεται. Είτε ο σκλάβος επιλέξει, είτε επιλέξει το Αφεντικό σε ποιο άλλο Αφεντικό θα μετατεθεί;


Αναρωτιέμαι, με το "ανάθεση έργου" τι εννοούσες;

 

Εκτός και αν αναφέρεσαι στη μεταφορά από τον Α->Β έχω πει ακριβώς το αντίθετο. Η υποταγή είναι απάντηση στην κατίσχυση, συνήθως η πιο πιθανή αλλά όχι η μόνη!

Ο σκλάβος έχει μεταφερθεί από τον Α->Β ως απόφαση του Α. Δύο δρόμοι υπάρχουν: Ο σκλάβος να το αποδεχτεί ως απόφαση του Αφέντη του ή να μην το αποδεχτεί καθόλου και να ζητήσει αποδέσμευση, όσο εύκολο ή δύσκολο και αν είναι αυτό. Αν υποθέσουμε ότι ισχύει το πρώτο, τότε μεταφέρεται στο Β. Αυτό που είπα είναι η προσωπική μου άποψη πως αν δεν υπάρξει εκ νέου κατίσχυση, από τη μεριά του Β, αυτό δε θα στεριώσει αλλά όπως επίσης είπα, I could be wrong. Και το λέω γιατί αυτό που έχει αρχικά ο Β είναι η υπακοή όχι η υποταγή, αλλά όπως είπα μπορεί να κάνω και λάθος, δεν έχω τέτοιες εμπειρίες.

 

Δεν βρίσκω να έχεις γράψει το ακριβώς αντίθετο. Εκτός κι αν δεν έγινε κατανοητό αυτό που ρώτησα/έγραψα.

Συμφωνώ ότι πρόκειται για υπακοή και όχι για υποταγή στο Β. Η υποταγή θα παραμείνει στο Α. Θα μπορούσε να γίνει απόπειρα κατίσχυσης από το Β αλλά δεν είμαι βέβαιη για το κίνητρο. Θα είχε ενδιαφέρον αν μας έγραφε ένα "Β" που θα επιθυμούσε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία ή που έχει ήδη μπει ώστε να μοιραστεί τις εμπειρίες του.

 

Με αφορμή το παραπάνω άνοιξα το νήμα "Μεταφορά σε άλλο Master". Όσοι πιστοί προσέλθετε.

 

Εχω βρεθει για πολυ λιγο διαστημα στη θεση του Β. Δεν μου αρεσε καθολου θα ομολογησω. Δεν ηταν "δικος μου". Δεν μου ανηκε.
Δεν ενοιωθα οπως ηθελα. Ειμαι σιγουρη οτι καπως ετσι θα ενοιωθε κι εκεινος.
Εκτοτε δεν "δανειζω". Δεν μου αρεσει η διαδικασια.

 

Προφανώς για να το γράφω κάτι θα καταλαβαίνω. Να εξηγήσω λοιπόν τι εννοώ. Έχοντας προσδοκίες εμπειρίας και ωριμότητας ( όπως ανέφερε η αγαπητή sapfw), μια σκλάβα ξέρει τι θέλει από τον μελλοντικό Αφέντη της (που δεν έχει γνωρίσει ακόμα). Εννοώ τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που θέλει να έχει, για να μην παρεξηγηθώ. Με αυτό σαν μπούσουλα, επιλέγει αυτόν που θεωρεί πως έχει τα χαρακτηριστικά αυτά και του ζητάει να την αναλάβει. Όλα τα άλλα έπονται ( αποδοχή από τον Αφέντη, παράδοση , κατίσχυση, σκλαβιά ).

Το παραπάνω είναι ένα μοντέλο προσέγγισης που φυσικά δεν είναι το μοναδικό και ούτε υποχρεωτικά αποδεκτό από όλους.

 

Του ζητάει να την αναλάβει χωρίς να έχει υπάρξει κατίσχυση; Έτσι στο γιαλό με βάρκα την ελπίδα; Και άντε, ας πούμε ότι εκείνη το κάνει. Ο άλλος θα αναλάβει τι ακριβώς; Και γιατί να μπει σε αυτή τη φασαρία;

 

Ναι. Αυτό συμβαίνει κατά τη διαδικασία της εκπαίδευσης. Δεν έχει υπάρξει ακόμα κατίσχυση.

Θα το διατύπωνα κάπως διαφορετικά.
Εκδηλώνει τη διαθεσιμότητά του/της.

 

Αν έχει προηγηθεί η κατίσχυση της, είναι περιττό να ζητήσει να την αναλάβει. Έχει πάρει το δρόμο του.

 

Ξέρετε, η κατίσχυση μπορεί να συμβεί χωρίς να την επιζητεί -χωρίς καν να το έχει στην άκρη του μυαλού του- ο/η Ισχυρός/η

!!!