Σκλάβα: άβουλο ον ή όχι;

Αυτό ακριβώς είναι και το όλο σημείο της ένστασης άλλωστε. Δεν τίθεται το bdsm υπό κρίση, ούτε οι επιμέρους εκφάνσεις του ούτε καθ' όλον. Απλά δε χρειάζεται να λυγίζουμε ή να τεντώνουμε βιολογικές διαδικασίες για να ενισχύσουν το αφήγημά μας. Αυτό (ο έρωτας και η καύλα εντός bdsm) ικανοποιείται όμορφα και χωρίς να χρειάζεται να προσδίδουμε ή να εμπλέκουμε πράγματα που θα πρέπει μετά να τα τεκμηριώσουμε.

Εδώ χρειάζομαι μία διευκρίνηση: παρεξήγηση ότι εν τέλει ζητείται αλλά δεν το παραδεχόμαστε ως κοινωνία ανοικτά ή ότι δεν ισχύει σε τέτοια συχνότητα;

Ενδιαφέρουσα οπτική.

Ενώ ακριβώς το βδσμ δεν έχει ανάγκη αυτήν την ιεροποίηση για να λειτουργήσει. Και αν ακόμα είναι αναγκαίο το στοιχείο του "μυστικισμού" ας το βιώσουμε υποκειμενικά και ας μην ταλαντώνουμε διυποκειμενικές παραδοχές για να προσδώσουμε μη-αναγκαίο περαιτέρω κύρος.

 

Και ποιητή προτιμάμε Βάρναλη! εξίσου άσχετο προς το κύριο θέμα, αλλά υπάρχουν αναλογίες με Τριανταφυλλίδη

 

Aν μιλάμε για κ/υ, δηλαδή για ασυμμετρία (γιατί το βδσμ παραείναι πλατύ και πολύμορφο, αλλά και πολύ θεσμοθετημένο, για να το περιέχει ολόκληρο μια φράση), όχι μόνο δεν έχει ανάγκη την ιεροποίηση για να λειτουργήσει, αλλά κάθε ιεροποίηση το εμποδίζει να λειτουργήσει. Η κ/υ είναι πανάρχαιη, φυσική και πηγαία. Οι ιεροποιήσεις δεν είναι εργαλεία της φυσικότητας, είναι μάλλον εκβιασμένες δηθενιές.

Εννοώ ότι ποικίλες εκδηλώσεις της κ/υ, σε ποικίλες διαβαθμίσεις, συμπεριλαμβανόμενης της άδειας για τουαλέτα, ή της επιλογής παραγγελίας, ή της άδειας για κατανάλωση ποτού και φαγητού, εκδηλώνονται παντού γύρω μας με μεγάλη συχνότητα, ανεξάρτητα αν τμήματα της κοινωνίας την εξορκίζουν, την κρύβουν ή απλά δεν την λένε με το ίδιο όνομα που χρησιμοποιούμε εδώ. Δεν πρόκειται για κάτι σπάνιο ή, πολύ περισσότερο, για κάτι "εξαιρετικό" ή "ανώμαλο".

 

Περί διλημμάτων.

Η παρουσίαση οποιουδήποτε διλήμματος συνιστά εκ των πραγμάτων άλυτο γρίφο καθότι δίπολο. Εξού και αγαπημένο σπορ ανά τους αιώνες μιας και είναι ιδανικό ως προς την δυνατότητα πόλωσης που μπορεί να επιτύχει κανείς μέσω αυτού.

Αν θα ήθελε κανείς να πει ότι μπορεί να ξεκινήσει να βγάζει άκρη, θα χρειαζόταν τουλάχιστον ένα ακόμη σημείο αναφοράς. Κάτι το οποίο είθισται να τίθεται εξάλλου, είτε άμεσα είτε έμμεσα, γι' αυτόν ακριβώς το λόγο και χρίζει πάντοτε ιδιαίτερης προσοχής. Αυτό γιατί οποιαδήποτε ασυμφωνία στο τρίτο σημείο αναφοράς, αίρει και την πιθανότητα να μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Άρα πριν οτιδήποτε άλλο, χρειάζεται πρωτίστως να ορισθεί επαρκώς ο τρίτος πόλος.
πχ. Δεν μπορεί ο ένας να θέτει ως τρίτο σημείο αναφοράς τον Κ, ο άλλος την κοινωνία κι ο τρίτος τη γραμματική. Ναι μεν μπορεί να γίνει συζήτηση αλλά το αποτέλεσμα αυτής είναι κάτι που περισσότερο αποσαφηνιστικά μπορεί να δράσει παρά να βγάλει σε κάτι το ουσιώδες.

Υπάρχει μεθοδολογία βεβαίως που μπορεί να περιλαμβάνει επιτυχώς περισσότερα των τριών σημείων. Κάτι που βάζει τα πράγματα όμως σε μια νέα προβληματική καθώς μοιραία θα κλειθούμε είτε να συμπτίξουμε και να εννοποίησουμε τελικώς τα διαφορετικά σημεία αναφοράς, είτε να υποπέσουμε στην αρχική δυστοκία συμφωνίας. Γι' αυτό άλλωστε και τα νήματα που τυγχάνουν επαρκούς σχολιασμού, έχουν την τάση να καταλήγουν στο πουθενά. Ή εναλλακτικά όπου θα ήθελε κανείς.

Αφής στιγμής συμφωνηθεί λοιπόν το περιεχόμενο, το δίλημμα μεταπίπτει στη φιλοσοφική σφαίρα, όπου μπορούμε να μιλάμε πλέον κάτω από το πλαίσιο μιας πιο οργανωμένης λογικής. Τούτο βέβαια δεν καθίσταται επαρκές από μόνο του για μια ασφαλή αναζήτηση. Οι συμπληγάδες της φυσικής και της μεταφυσικής οδού, έχουν δείξει πως κάθε άλλο παρά ασφαλείς μπορούν να θεωρηθούν (καθότι δίπολο ). Πλην όμως, είναι σε θέση να παρέχουν με το εγνωσμένο στίγμα τους. αν μη τι άλλο, ένα ασφαλές εφαλτήριο κι ένα μπούσουλα μαζί για όποιον είναι σε θέση να γνωρίζει τα τερτίπια τους.

Κατ' αυτό, άλλο πράγμα είναι να αναφέρεται κανείς στην ιδέα της σκλάβας κι άλλο στη Μαρία απαυτοπούλου που είναι υπαρκτό πρόσωπο. Και δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί κανείς να μπλεχτεί και να βρεθεί να μιλά επί κακής βάσης. Ή πιο συγκεκριμένα επί της βάσης απόδοσης ιδιοτήτων που δε σχετίζονται με το αρχικό του σημείο αναφοράς.

πχ.. Αν εγώ θέλω να μιλήσω για τις σκλάβες γενικά, αλλά το ουσιαστικό αρχικό μου σημείο αναφοράς είναι η Μαρία και το πως εγώ θεωρώ ότι αυτή είναι (προβληματικό από μόνο του), τότε θα πρέπει να αντιλαμβάνομαι πως η γενίκευση που ακολουθώ φέρει απαρέγκλητα μια μεγάλη (έως τεραστίων διαστάσεων) δόση αυθαιρεσίας. Η δε επίγνωση επ' αυτού δεν μπορεί να έχει χαρακτήρα νομιμοποίησης σε καμία των περιπτώσεων.
Το ίδιο αυθαίρετος θα υπάρξω όμως κι αν αποπειραθώ να μιλήσω για τη Μαρία έχοντας ως αρχικό μου σημείο αναφοράς τις σκλάβες γενικά και το πως εγώ θεωρώ ότι αυτές είναι.

Τουτέστιν αν αναρωτιέμαι για τη Μαρία τότε το πρώτο βήμα είναι να τη ρωτήσω. Αντιστοίχως αν αναρωτιέμαι για τις σκλάβες τότε θα αποφύγω σαν το διάολο και τη Μαρία αλλά και όλες τις σκλάβες του ντουνιά.

Το δεύτερο βήμα είναι και το πιο δύσκολο ...

 

Αν νιώθεις άβουλο ον τότε ναι είσαι μια άβουλοι υποτακτικη σκλάβα που θες ακόμα πολύ στρώσιμο

 

Αν νιώθει άβουλο ον τότε δε χρειάζεται Κ να τ@ "στρώσει", ψυχοθεραπεία χρειάζεται

 

Μια σημαντική ερώτηση Του σήμερα, ένας άπειρος στιγμιαίος θόρυβος σκέψης στο κεφάλι μου για να Του απαντήσω.
Μια ξαφνική καθάρια άβουλη απάντηση. Απαλλαγμένη ξαφνικά από «φρονώ, θεωρώ, νομίζω, πιστεύω….»

Μια μικρή νίκη εντός μου.
Ένα χαμόγελο δικό Του, κι ένα δικό μου..

Μια φράση από τον αγαπημένο γλάρο:
“Break the chains of your thought, and you break the chains of your body too..”

Και μια δική Του φράση εκείνη τη στιγμή:
«Είδες πως οι αλυσίδες ελευθερώνουν;»

Μια γεύση ελευθερίας….χαμογελάω…

 

mystique με συγκινήσες !!!!!     

 

Σε ευχαριστώ..

 

Τα παραπάνω ρήματα δεν σημαίνουν απαραίτητα βούληση. Βούληση επάγονται τα ρήματα "θέλω", "επιθυμώ", "στοχεύω", "προσδιορίζω" κλπ κλπ

Μια χαρά μπορείς να έχεις ετεροπροσδιοριζόμενη βούληση (αυτή του Αφεντικού) και ταυτόχρονα να φρονείς, και να θεωρείς, και να νομίζεις, και να πιστεύεις κλπ κλπ.

Το μυστικό δεν είναι να μη σκέφτεσαι, το μυστικό είναι οι σκέψεις να μην σου γίνονται εμπόδιο να πραγματοποιήσεις τη βούληση του Αφεντικού.