Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

(ή εξαιρετικα αφιερωμένο για την Anasia και Astrovroxi )

Ειπα να σας διασκεδασω πριν απο αυτα που θα πω....

ορμωμενη απο αυτο:

και στο γεγονος οτι καποια στιγμη πριν απο 1μισι χρονο κοντεψα να χασω τη ζωη μου σε αυτοκινητιστικο... ημουν πολυ τυχερη ειπαν ολοι και ο Συντροφος μου, ανελαβε τα παντα σχετικα... Τελος παντων, εκεινες τις στιγμες και για πολλες στιγμες αργοτερα σκεφτομαι πως ειχα τοσα πολλα πραγματα να κανω και πως ηθελα να τα κανω μαζι Του... παιδια, οικογενεια, ταξιδια, να γερασουμε μαζι και να τον φροντιζω ακομα και τοτε... εχουμε συζητησει λοιπον για το bdsm στην οικογενεια, με παιδια κλπ...

Αληθεια, πως φανταζεστε τον εαυτο σας, αν οχι στα 79, αλλα στα 69... μια ηλικια που σιγουρα οι γυναικες θα εχουν περασει στην εμμυνοπαυση, οποτε θα ειναι σχετικα σεξουαλικα ανενεργες, και οι αντρες, θα ειναι πλεον αρκετα μεγαλοι για να... ξερετε τι τελος παντων!

Πιστευετε πως θα μπορετε να ειστε σκλαβοι/Κυριοι και σε μεγαλυτερες ηλικιες?

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Μια δομημένη και συνειδητοποιημένη M/s σχέση, δε νομίζω πως μπορεί να αλλάξει σε οποιαδήποτε ηλικία. Μπορεί να διαφοροποιούνται οι απαιτήσεις, κάποιες ανάγκες, κάποια θέλω αλλά η σχέση στην ουσία της δεν παύει να είναι μια σχέση Κ/υ. Ιδίως μέσα σε μια 24/7 σχέση το βρίσκω πολύ τρυφερό να μεγαλώνουν μαζί και να ζουν πλέον την ποιότητα της σχέση τους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. 

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Να το δυσκολεψω λιγουλάκι; (με όλο το θάρρος, zou   )
σε περίπτωση μιας προϊούσας έκπτωσης των πνευματικών ικανοτήτων του Κ (λέγε με Αλτσχάϊμερ)
τι θα σκεφτόσαστε ,τα υ , για την σχέση;
Θα την εγκαταλείπατε, θα αναλαμβάνατε εκ των πραγμάτων Κυριαρχικό ρόλο, τι άλλο; 

(η απάντηση της sklavina με ενέπνευσε...

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Η φροντίδα προς τον Σύντροφο μεταφράζεται ως "κυριαρχικός ρόλος"; Αυτό θα έκανα με τον τρόπο που θα είχα μάθει πλέον υποθέτω να τον φροντίζω μέχρι τότε. Το δύσκολο που είναι;  

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Χμμμ....

αυτή η φροντίδα όμως δεν θα είναι ίδια με αυτήν που απαιτείτο μέχρι τότε, θα απαιτήσει και αυτενέργεια, αποφάσεις, ανάληψη ευθύνης...

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Προφανώς ναι, δεν θα είναι ίδια, αλλά ποιος σε έχει διαβεβαιώσει πως η μέχρι τότε φροντίδα δεν περιείχε αυτενέργεια, αποφάσεις, ανάληψη ευθύνης και άλλα πολλά;
Aπλως διαφέρει ο τρόπος... 

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Δεν ειναι μόνο αυτό...
Παράλειψη μου βεβαίως, αλλά το βασικότερο είναι πως ο έλεγχος πλέον δεν θα ανήκει στον Κ ,αλλα στο υ.
Μπορεί πράγματι το υ να ενεργει σύμφωνα με τις επιθυμίες , τις εντολές, τις κατευθύνσεις του παλιού , του υγιούς Κ ,αυτό ωστόσω σημαίνει στην ουσία πως θα συνεχίσει να υπηρετεί το φάντασμα του Κ , οχι το ίδιο το Κ ,που τώρα είναι διαφορετικό ,έχει αλλάξει ,και σε διαβεβαιω πως οι θελήσεις και οι επιθυμίες του θα έρθουν πολλές φορές σε συγκρουση με αυτές του φαντάσματος του, οπτε το υ θα βρεθεί σε ένα δίλημμα , να υπηρετήσει τον Κυριο,η το φάντασμά του, και σε αυτό το δίλημμα θα πρέπει να αποφασίσει αυτοβούλως, , χωρίς μπούσουλα. και με βάση αυτή την απόφαση ειναι αυτή που θα κατευθύνει, θα ελέγχει την σχέση απο δω και μπρός... 

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

ε, αμα εχεις το εμενταλ στο κεφαλι,   για μενα αλλαζουν λιγο τα πραγματα... Δεν μιλαω μονο για μια ασθενεια που εχει να κανει με τα εγκεφαλικα κυτταρα και το μυαλο χανεται, πιο "απλα" πραγματα ομως οπως μια ασθενεια, ενας καρκινος, κατι που καθιστα τον Κ ανικανο να πραγματοποιει απο μονος του τα στοιχιωδη... εσυ εισαι(εγω ειμαι) εκει... κερι αναμενο! Για μενα δεν αλλαζει ο ρολος... Θα ειναι παντα Συντροφος... Ισως οπως προχωρας προς το τελος, νιωθεις ευγνομωσυνη για ολα αυτα που εχουν περασει... ισως να μην νιωθεις τοσο πολυ σκλαβα ή υποτακτικη οπως πριν, αλλα σιγουρα νιωθεις πληρης και ικανοποιημενη οτι κανεις το οτι δυνατον για τον Συντροφο σου! Θεωρω πως οταν εχεις μια σχεση ζωης που βασιζεται στη συντροφικοτητα κατ αρχην και επειτα στο bdsm εχεις μαθει να φροντιζεις τον εαυτο σου και να μην μεινεις μετεωρος σε περιπτωση ανικανοτητας του Κ να καθοδηγει..

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Εφ όσον το θέτεις στη βάση της συντροφικότητας και γιατί όχι, της αγάπης ,ας μη φοβόμαστε τη λέξη, που έχει αναπτυχθεί μέσα στο πέρασμα του χρόνου, θα συμφωνήσω απολύτως στο θέμα της φροντίδας και της αφοσίωσης..
Αυτό που ήθελα να επισημάνω με την υποπερίπτωση που έθεσα ,είναι το θέμα της υποτακτικότητας, που αναγκαστικά, την κάνει με ελαφριά πηδηματάκια ...

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Αγαπημενο μου μικρο, σ'ευχαριστω για την αφιερωση.
Δεν υπαρχει πιο τρυφερο και γλυκο συναισθημα απο την συντροφικοτητα.
Και σιγουρα σ εκεινη την ηλικια που το παθος θα εχει καταλαγιασει οπως και οι ορμες, η πραγματικη ουσια του ανηκειν, θα εχει αποδειχθει περιτρανα.
Μακαρι να το ζησουμε ολοι μας.....

Κι επειδη υποννοεις πως εγω και η anasia ακουμε σκυλαδικα.....στο επιβεβαιωνουμε......δικο σου!

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Αγαπητή μου zou, με το πέρασμα των χρόνων, η φυσική φθορά που επέρχεται στο σώμα και το μυαλό ενος ανθρώπου καθιστά (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) τους ανθρώπους ανήμπορους για πολλά πράγματα, οπότε: α) η υ στα 69 της... θα μπορεί να ικανοποιεί μόνο το 10-20% των εντολών του Κ της, κυρίως λόγω φυσικής αδυναμίας του σώματός της και β) ο Κ στα 70 του, θα έχει πεσμένα τα αντανακλαστικά του (και όχι μόνο...) και δεν θα μπορεί να ανταπεξέλθει στα bdsm δρώμενα μιας Μ/ς σχέσης.

Και για να απαντήσω στην ερώτησή σου, ναι, μπορούμε να είμαστε Αφέντες/ρες και σκλάβοι/ες σε μεγαλύτερες ηλικίες, όμως πιστεύω ότι αυτό μπορούμε να το νιώθουμε μόνο από αγάπη προς τον/ην Κ ή τον/την υ μας για αυτά που ζήσαμε μαζί του/ης, οχι όμως να ζούμε με 100% πρακτικό bdsm τρόπο σε τέτοιες ηλικίες!

 

Απάντηση: Στα 79.... οταν θα 'σαι γιαγια.....

Πολύ ωραίο θέμα...

Είναι κάτι που με έχει απασχολήσει κατά καιρούς, όπως και τι γίνεται το M/s όταν όλα γύρω μας αλλάζουν με ρυθμούς εξωφρενικούς.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω ιδέα. Η έλλειψη περιβάλλοντος φταίει. Δεν έχω δει τι γίνεται, ώστε να έχω ιδέα. Ούτε για μένα γνωρίζω. Με φαντάζομαι να έρχονται να με βλέπουν νέοι απ τη δουλειά μου, να τους λέω πράγματα και να φεύγουν ευχαριστημένοι και πέραν τούτου να ζω όμορφα, δίχως πιέσεις αλλά και δίχως τηλεόραση, άλλο τπτ δεν έχω σκεφτεί.

Αυτό που ξέρω αλλά δεν παίρνω όρκο ότι ισχύει επίσης εντός BDSM είναι ότι η γυναίκα που είναι φτιαγμένη για να ανήκει δεν παύει να ανήκει όταν ο άντρας της χάσει τις δυνάμεις του λόγω γεραμάτων ούτε καν όταν τον χάσει. Η ίδια, όσο υπάρχει ο άντρας της, νιώθει ότι έχει έρμα να την κρατούν στη θέση της.

Πέραν τούτου σε ανθρώπους που γερνάνε μαζί έχω παρατηρήσει ότι η σχέση τους γλυκαίνει ή ξινίζει ή κόβει.