Στην ΑΛΑΤΙΕΡΑ..!!

- " Στην ΑΛΑΤΙΕΡΑ , στο λιμάνι στις 6....θα καθήσεις , θα παραγγείλεις δικό σου καφέ και φρέντο εσπρέσσο με δύο ζάχαρες για εμένα..θα έρθω και εγώ... "
Ο κτύπος στο viber , την έβγαλε από τις σκέψεις της...
Το περίμενε αυτό το μήνυμα...το ήθελε..το είχε ανάγκη...
Μέρες τώρα βίωνε μια πρωτόγνωρη κατάσταση..κατι περίεργο και τόσο δυνατό που κυριαρχούσε στην σκέψη της ..μια αδιόρατη και μυστηριώδης αίσθηση την "βασάνιζε", χωρίς ωστόσο να μπορεί να την διαχειριστεί ..ένοιωθε ως θήραμα , εγκλωβισμένη , φοβισμένη , μα και πάλι , χωρίς να θέλει να ξεφύγει..κάτι σαν τσίμπημα , η σαν χάδι , αισθανόταν να την αγγίζει να την γαργαλάει και συγχρόνως μια διαβολεμένη έλξη να την έχει κολλημένη σε κάτι που μόνο στις σκέψεις της , έρχονταν σαν γλυκό μούδιασμα και πλημμύριζε όλο της το κορμί...όμως και ο φόβος της για κάτι πρωτόγνωρο ήταν μεγάλος..Φόβος ..μμ.. μάλλον τράκ ήταν , απροσδιόριστο..
Η γνωριμία τους στο φόρουμ τις πρώτες ώρες της Κυριακής..Δεν βγήκε το Σαββατόβραδο..ήταν κουρασμενη.. ανάλωσε όλο το πρωινό να διορθώσει διαγώνισμα Λατινικών Γ' Λυκείου...εξ άλλου δεν είχε και όρεξη , για έξοδο..Δεύτερη χρονιά φέτος στο Μεσολόγγι αναπληρώτρια φιλόλογος...μικρή πόλη αλλά πανέμορφη..λίγοι φίλοι , οι περισσότεροι συνάδελφοι και κάτι γείτονες..οχι όμως ότι ήταν και εξόχως κοινωνική..το αντίθετο...της άρεσε να περπατάει τα απογεύματα , μόνη της , να ρεμβάζει ..κάποιες φορές , Σάββατο συνήθως έβγαινε για φαγητό η ένα ποτό...
Από νωρίς το βράδυ μπήκε στο φόρουμ και διάβαζε τα μηνύματα από διάφορους συνομιλητές , απαντούσε με φειδώ σε ερωτήσεις , δέχονταν προσκλήσεις και παροτρύνσεις για cyber sex, φωτό , συναντήσεις , διάβαζε εμπειρίες και αναρτήσεις διάφορες αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν της έκανε το κλικ αυτό που περίμενε τόσο καιρό...αυτό που "βασάνιζε" το κορμί της αλλά και όλη την ύπαρξη της..
Η αλήθεια είναι ότι ήταν επιφυλακτική με όλους και όλα..καινούργια στον χώρο και στο φόρουμ, που έκανε τα πρώτα της βήματα ως "υποτακτική" ?? , είχε "τρομάξει" με όλο αυτό τον καταιγισμό μηνυμάτων και προτάσεων για υποταγή , σεξ , ξύλο .όμως τίποτα άλλο , δεν την έκανε να νοιώθει αυτό το μούδιασμα στο κορμί της και μόνο με την σκέψη...διάβαζε τακτικά , όλες τις αναρτήσεις , εμπειρίες , φετίχ ,στο φόρουμ , αλλά και βιβλία ...
- " Καλησπέρα..γιατί δεν κοιμάσαι μικρή..?"
Τσεκάρει αμέσως το προφίλ του.Ηλικία ..μμ.μεγάλος..Νομός ωωω.. συντοπίτης ..τι είναι αυτός τώρα ? ποιος να είναι ? Αγχώθηκε..Όποιος και να είναι , το πολύ πολύ μια γνωριμία ειναι..απαντάει..
- " Καλησπέρα..τώρα θα πήγαινα για ύπνο.."
- " Μην ξαγρυπνήσεις τότε για εμένα.Πήγαινε για ύπνο και τα λέμε άλλη ώρα .το πρωί , το μεσημέρι...οταν μπορείς.."
- " Οχι ..δεν πειράζει..μπορούμε να μιλήσουμε.."
- " Οκ.."
Κοιμήθηκε το πρωί..της άρεσε η κουβέντα μαζί του..την άκουγε , της απαντούσε σε ότι ρωτούσε , στρωτά , κατανοητά με αμεσότητα και ειλικρίνεια...της άρεσε...
Πρώτη φορά , ενοιωθε τόσο κοντά σ αυτό που η ψυχή της ήθελε..
- " Θα σου δώσω το τηλέφωνό μου , της είπε..χωρίς υποχρέωση να μου δώσεις το δικό σου..απλά να το έχεις.."
Το έστειλε...
Ανταπέδωσε άμεσα...
Τις επόμενες ημέρες η επικοινωνία ήταν διαρκής .αυτή έστελνε , αυτός απαντούσε , εξηγούσε , καθοδηγούσε , πολλές φορές μειδιώντας με την αφέλεια και απειρία της..
Προσπαθούσε να την κάνει να νοιώθει άνετα , χαλαρά με τα αστεία του και τα κομπλιμέντα του και ονόματα , επίθετα και επιφωνήματα που δεν είχε ακούσει τόσο καιρο..κοριτσάκι , μικρό , ομορφούλα ...(πού τα βρίσκει , αναρωτιούνταν ?)
Οι συζητήσεις πήραν τον δρόμο τους για όλα τα θέματα ..οι μεταμεσονύκτιες συνομιλίες ήταν αυτές που περίμενε με λαχτάρα κάθε φορά.. δυνατές προσεγγίσεις έντονος ερωτισμός ..
- " Θα ήθελα , να συναντηθούμε ...την προσεχή εβδομάδα..θα έρθω Μεσολόγγι..."
- " Ναι , απάντησε...οπότε θέλετε.."
- " Εντάξει..την Τετάρτη το απόγευμα , έχεις ελεύθερο χρόνο ? "
- " Ναι..την Τετάρτη το απόγευμα.."
Ξεκίνησε από το σπίτι στις 5.30..η απόσταση ήταν περίπου 1 χιλιόμετρο από το σπίτι της ...θα περπατήσει..είναι ο καιρός ακόμα πολύ καλός , αν και μέσα Νοέμβρη..
Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι νοιώθει χαλαρή , σε αντίθεση με τις προηγούμενες ημέρες της αναμονής... ετοιμάστηκε, φόρεσε τζιν παντελόνι και πουκάμισο..πήρε την τσάντα της , ένα λεπτό ζακετάκι και βγήκε...
Όλες αυτές τις ημέρες , ζούσε για αυτή την συνάντηση..για την πρώτη τους επαφή...το περίεργο είναι ότι πήγαινε σε ένα "ραντεβού στα τυφλά"..σε αντίθεση με τόσους που συνομιλούσε , δεν της έστειλε φωτό , ούτε και ζήτησε....δεν τον είδε..δεν τον γνώρισε ..ένα αίσθημα περιέργειας , αγωνίας αλλά και "φόβου" την διακατείχε..
Έφτασε νωρίτερα..Κάθησε σε ένα τραπέζι , μπροστά ..κοιτάζοντας προς το λιμάνι...παρήγγειλε τους καφέδες..η ώρα ακριβώς 6.00..θα εμφανιστεί όπου να 'ναι...η καρδιά της χτυπούσε δυνατά ..αυτή η αναμονή , η γλυκειά απαντοχή , την έχει κατακλύσει...
- " Καλησπέρα μικρό μου..."
Σηκώθηκε.. γύρισε..τον είδε..ήταν εκεί...
- " Καλησπέρα Σας.."
Της χαμογέλασε..την αγκάλιασε ..την φίλησε στο μέτωπο...
- " Ολα έτοιμα ?"
- " Omnia parati Domine..!!