Στιγμιότυπα...

Στίχος 3ος

-Χάρισε στην Θεά σου, ένα ναζιάρικο χαμόγελο όμορφη κουκλίτσα μου.
Η κουκλίτσα πιάνει τη φουστίτσα της, χαμογελάει στην Κυρία της και υποκλίνεται με χάρη. Σκλάβος Της για πάντα…

 

-Στο τηλέφωνο μικρή μου, εκεί θα γονατίσεις και θα ‘ναι σα να σε βλέπω γι’ άλλη μια φορά μπροστά μου…

 

-Ξημέρωμα θα σε εύρει σκλάβα μου, στα τέσσερα γερμένη. Τότε μόνο το κεφάλι σου θα σηκώσεις για να δεις, τον άρχοντα που όλη σου τη νύχτα μέσα σου θα μπαίνει…

 

Γυμνή τον εαυτό της και πάλι βλέπει στον καθρέφτη, η όμορφη υπόδουλη. Στο κάστρο του Αφέντη της μόνο γυμνή κυκλοφορεί εδώ και χρόνια τώρα…

 

Βασανισμένη μου ψυχή να κλαις από χαρά. Τον πόνο καθώς γεύεσαι στης «Μητέρας» την ποδιά…

 

-Την μελαχρινή ύπαρξη που δε χαμογελά καθόλου την βλέπεις καλή μου σκλάβα; Αυτήν θα οδηγήσεις στην κλίνη μου, απόψε…

 

-Πιο δυνατά χτύπησε με άχρηστο σκουπίδι! Για στερνή φορά στο λέω, αλλιώς άλλος την θέση σου θα πάρει…

 

Δυνατή μου μοιάζει η σιωπή όταν κοπάζουν τα ουρλιαχτά της και δεν την αντέχω φίλοι μου, τούτη την σιγή…

 

-Κραυγή απόγνωσης δεν είναι αυτή καλοί μου συνδαιτυμόνες. Κραυγή απόλαυσης είναι θαρρώ, της σκλάβας που επιάστηκε στο δάσος απ’ τους πιστούς μας δούλους…

 

Σου. Τρία γράμματα που τα κέρδισες επάξια λατρεμένε μου. Η Κυρία «σου»…

 

Στίχος 4ος

Της ηδονής σου ιαχή δεν θέλω εύκολα να βγει. Για αυτό δάγκωσε τη γλώσσα σου μικρή μου και στήσε το κορμί σου. Η ζώνη μου θα προσπαθήσει να αποτρέψει τούτη τη χαρά…

 

-Αυγής παιχνίδια μου θα σε αποσπάσουνε από τον Μορφέα δεμένε μου .
-Θα σας περιμένω Ακριβή μου Κυρία κλεισμένος στην ντουλάπα, δίχως άχνα μου, την επίσκεψη των εραστών σας να ταράξει…