Στιγμιότυπα...

Πίσω σκύλοι! Την μικρή αυτή, μόνο όταν εγώ το σύνθημα θα δώσω, θ’ αγγίξετε. Τώρα Θέλω γύρω της να σέρνεστε και μόνο η βαριά οσμή σας, να την βιάζει…
(στίχος 3ος)

 

Αποτραβιέμαι από την υγρή της «κούπα» και κοιτάζω το πρόσωπο μου στον καθρέπτη. Αίμα…


-Χόρτασα κι απόψε σκλάβα στης εμμηνορρυσίας σου την τρελή γιορτή…

 

Και χυμό λεμονιού και μπαλσάμικο θα στάξεις μέσα σου καλή μου γουρουνίτσα. Μόνο τότε θα έχεις την γεύση που θέλω…

 

Σε ζυγίζω και μετράω τα μέτρα που θα σε σύρω γυμνή στην άμμο. Και όπου η άμμος θα κολλήσει, η ζώνη μου το χάδι της θα δωρίσει…

 

Κοιτώ τους δείκτες που γυρίζουν. Κοιτώ την βροχή που πέφτει πάνω σου. Κοιτώ το σώμα σου γυμνό και στην ελιά δεμένο. Κοιτώ από το κλειστό μου παράθυρο, το πρόσωπο σου που λατρεύω. Μα τα μάτια μου βαραίνουν και τις κουρτίνες κλείνω. Θα σε ξανακοιτάξω όταν χαράξει…

 

Του νέου χρόνου το καλωσόρισμα πρέπει σκλάβε να γιορτάσουμε. Στα τέσσερα στήσου θα φέρω την σαμπάνια…

 

Χρόνου χωροθέαμα, απόλαυση ματιών. Γύρισε την Κλεψύδρα Δάσκαλε, η σκλάβα σου ικετεύει για να παίξει…

 

Την ντύνω όταν χρειάζεται. Στα ρούχα της τα νέα, την φθορά τους ν’ απολαύσω…

 

Στιγμή το βλέμμα σου από εκεί δε θα αποσύρεις. Τα δάχτυλα των ποδιών μου η φυλακή της όρασης σου, για τις επόμενες τρεις ώρες τρυφερή μου…

 

Δεν αισθάνομαι να με έχεις πείσει σκλάβα. Για πεντηκοστή φορά ικέτεψε…

 

Την μικρή, τώρα σκύλοι ν’ αγγίξετε μπορείτε. Αλλά μόνο στα στεγνά της μέρη…

 

Ταράζω τα θεμέλια του προσανατολισμού γλυκό μου κορίτσι. Σήμερα στο σπίτι, θα κινείσαι μόνο προς τα πίσω. Αύριο το ίδιο θα ακολουθήσεις, αλλά με τα μάτια δεμένα. Με τον καιρό θα επεκτείνεις τον τρόπο που σου έμαθαν να βαδίζεις…