Στόχοι στο Κ/υ. Υπάρχουν;

a) Το υποτακτικό μέλος προσχωρεί στη συνθήκη με την επιθυμία αρχικά της υποταγής, ή αν βρίσκεται σε πολύ αρχικό στάδιο του "ταξιδιού", της εξερεύνησης της δυναμικής. Στη συνεχή αλλήλεπιδραση του πλαισίου, το Κ μέλος σμιλεύει το υ προκειμένου να το καταστήσει ικανό να υπηρετήσει τις ανάγκες Tου. Αρχικά, καλό είναι να γίνει αντιληπτή η προτεραιότητα στα ζητούμενα: Το υ μέλος προσφέρει προκειμένου να υπάρξει πιθανότητα να αντααμοιφθεί. Όχι το αντίθετο. Εκεί μιλάμε για μάλλον ανέκδοτα status ala πριγκίπισσες, μονόκεροι, χαλίφηδες κτλ, τα οποία δε πιστεύω πως εμπεριέχονται καν στο φάσμα του BDSM. Πιο πολύ kinkster-related.

Εν ολίγοις, οι στόχοι ορίζονται από το Κ μέλος, το οποίο έχει αναλάβει το υ για να Το υπηρετεί, φυσικά με το δεύτερο να έχει κι αυτό τις ανάγκες του και να έχει υποταχθεί για να τις καλύψει.

Τα b & c νομίζω εμπεριέχονται στην αρχική τοποθέτηση και είναι αναπόσπαστα. Χωρίς εστίαση στο τι θες να πετύχεις, δύσκολο να πράξεις, πόσο μάλλον αποτελεσματικά.

 

Σε μια σχέση Κ/υ, M/s οι στόχοι τίθενται από τον Κυρίαρχο.
Ανάλογα με τη φύση της σχέσης και το επίπεδό της, οι στόχοι είναι οι ανάλογοι.
Δεν μπορεί να είναι ίδιοι οι στόχοι σε μια Κ/υ σχέση του Σαββατοκύριακου σε ρομαντικά δωμάτια ξενοδοχείων, με μια σχέση ολικής ανταλλαγής ενέργειας (TPE) 24/7 με συγκατοίκηση.
Και αυτό, γιατί συνήθως στην πρώτη περίπτωση δεν υπάρχει ο απόλυτος έλεγχος.
Το επίπεδο, επίσης, καθορίζεται και από το κατά πόσον το υπό έχει συνείδηση της θέσης *του*, και σε ποιο βαθμό έχει αποβάλλει τα vanilla χαρακτηριστικά - όταν αυτά υπάρχουν.

Για παράδειγμα, η απουσία ανταγωνισμού που αναφέρθηκε παραπάνω, δηλώνει πως το υπό δεν έχει αποβάλλει vanilla χαρακτηριστικά, οπότε ο Κυρίαρχος με βάση αυτό θα Βάλει τον στόχο.
Στην πρώτη *μου* ασύμμετρη σχέση, εικάζω, πως μέσα στους στόχους που τέθηκαν από Το Κ Άτομο, ήταν να κατανοήσω τη θέση *μου*.
Όσο το υ/σ κατανοεί τη θέση *του* και βαθαίνει η υποταγή, τόσο οι στόχοι διαφοροποιούνται.
Στην δική *μου* περίπτωση και στη σχέση που υπηρετώ τώρα δεν χρειάστηκε να τεθούν στόχοι που να αφορούν στη συνειδητοποίηση της θέσης *μου*.
Ο Αφέντης Έθεσε ως πρωταρχικό Του στόχο την ολοκλήρωση της διδακτορικής *μου* έρευνας.
Για να επιτευχθεί ο στόχος Έκρινε πως πρέπει να αφήσω την εργασία *μου*, το σπίτι και το περιβάλλον που ζούσα, για να μπορώ απερίσπαστα να φέρω εις πέρας το στόχο που Εκείνος Έθεσε.
Αφού ο στόχος επετεύχθη, Ο Αφέντης Έκρινε ότι ο διδακτορικός τίτλος *μου* είναι το εργαλείο Του που θα Του προσφέρει μια άνετη ζωή.
Έτσι, ο επόμενος στόχος που Έθεσε ήταν να βρω τους τρόπους εκείνους που θα Του φέρουν χρήματα για να Υλοποιήσει τα projects που Έχει κατά νου.
Προς αυτή την κατεύθυνση εργάζομαι περίπου δέκα ώρες καθημερινά.

Με λίγα λόγια, *με* Χρησιμοποιεί για την απόλαυσή Του.
Δεν περιμένω ανταμοιβή από αυτό.
Το μόνο που υπάρχει είναι να φέρω εις πέρας τους στόχους που Εκείνος Θέτει.

Δεν φρονώ πως σκλάβα/ος είναι το “πόσο βαθιά ενστερνίζεσαι το μέσα σου και προχωράς αβάδιστα προς την αυτοπραγμάτωση με στόχο την ψυχική ολοκλήρωση και την ένωση με Εκείνον που έχεις επιλέξει να σε οδηγήσει σε μονοπάτια γαλήνης έτσι ώστε να λάβεις θεία κοινωνία από τον Έναν και Μοναδικό.”
Δεν φρονώ πως η/ο σκλάβα/σκλάβος είναι κάτι τόσο θολό και γενικόλογο, όπως κατά καιρούς έχει αποτυπωθεί με διάφορους τρόπους στο φόρουμ. σκλάβα/σκλάβος είναι ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος έχει απολέσει τη βούλησή *του* και υπηρετεί τη βούληση Κάποιου Άλλου Ανθρώπου ολοκληρωτικά.
Με βάση αυτή τη συνθήκη, της απώλειας βούλησης δηλαδή, τίθενται και οι στόχοι.
Με απώτερο σκοπό την εκμετάλλευση του υ/σ σε όλους τους τομείς προς απόλαυση Της/Του Εκάστοτε Κ/Α.

 

Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης (υπογράμμιση δική μου):
Η συσχέτιση δεν προσδιορίζεται από το χώρο. Αν υπάρχει η ανάγκη να προσδιοριστεί από το χώρο, τότε δεν είναι προβληματικός ο χώρος αλλά η συσχέτιση.
Ομοίως, η συγκατοίκηση δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση

Άρα μπορεί. Αλλιώς δεν θα ίσχυε το "συνήθως". Σωστά;

 

Πράγματι, ο πλήρης έλεγχος δεν προϋποθέτει συγκατοίκηση.
Όταν, όμως, συγκατοικώ με το petαρίδι, θέτω διαφορετικούς στόχους υπηρεσιών προς διευκόλυνση της καθημερινότητάς μου και διαφορετικούς όταν βρίσκεται σε απόσταση, όπου κυρίως επικεντρώνονται στη γραμματειακή λάτζα.

 

Σε αυτό απάντησα.
Για τα υπόλοιπα που γράφεις, μια χαρά, τα βρίσκω λογικότατα

 

Σωστά.

Για αυτό έγραψα, εξάλλου, εξαρχής με τονισμένα και υπογραμμισμένα γράμματα τη συγκεκριμένη λέξη.

Διότι το θέμα προς συζήτηση δεν είναι η Κ/υ, M/s συγκατοίκηση, αλλά οι στόχοι. Και αυτό που έθεσα ως προβληματική στην ανάρτησή * μου * ήταν πώς αυτοί οι στόχοι διαφοροποιούνται ανάλογα με το επίπεδο και τις γενικότερες συνθήκες της σχέσης.

Άλλωστε, έχω βρεθεί σε ασύμμετρες σχέσεις όπου δεν υπήρχε συγκατοίκηση. Όπως, επίσης, έχω υπάρξει σε ασύμμετρη σχέση TPE με ελάχιστη κατ'ιδίαν επαφή με Το Κ Μέλος.

 

Δεν έγραψα πουθενά

έγραψα (τα bold δικά *μου*)

Επίσης

από *εμένα* (δεν χρειάζομαι τα λόγια κάποιου άλλου που παρεθέτετε)

 

Αμφιβάλλω για το πόσο Κ/υ μπορεί να είναι μια σχέση του Σαββατοκύριακου. Αμφιβάλλω ακόμη και για το πόσο σχέση είναι γενικότερα πάντα με την χροιά που της δίνεις εσύ. Βρίσκω ότι συγκρίνεις ανόμοιες καταστάσεις και η πρώτη περίπτωση δεν αφορά τη θεματολογία του νήματος, εκτός και αν δεν είναι ήδη σαφές το ότι αναφέρομαι σε Κ/υ. Μια σχέση ολικής ανταλλαγής ενέργειας ωστόσο μπορεί να είναι 24/7 με ή χωρίς συγκατοίκηση.
Επίσης Κ/υ δεν είναι μόνο η TPE. Τα επίπεδα παράδοσης ελέγχου δεν είναι σε κάθε σχέση τα ίδια.

Σωστά, συνήθως. Και συνήθως από επιλογή.

Θα μπορούσα να το δεχθώ αυτό ως προσωπική θέση - οπτική ενός Κ για τον τρόπο που επιθυμεί να σχετίζεται. Όχι ως γενίκευση ή κανόνα από ένα υ ή s διότι το επίπεδο καθορίζεται από τον ίδιο τον Κ και μάλιστα μπορεί να αποτελεί και έναν από τους στόχους ως προς το Κ/υ.

Φρονώ πως η ύπαρξη και όχι η απουσία ανταγωνισμού δείχνει κάτι τέτοιο.

Όλο αυτό που περιγράφεις προυποθέτει τεράστιο μέγεθος ευθύνης του Αφέντη που δεν φαίνεται πουθενά να παρουσιάζεις. Είτε περιμένεις ανταμοιβή είτε όχι, ο τρόπος που σε χρησιμοποιεί είναι ανάλογος της ευθύνης που ο ίδιος εχει αναλάβει και των "θέλω" του. Παρόλα αυτά ο λογαριασμός έρχεται πάντα στο τέλος.

Καλά κάνεις και δεν πιστεύεις κάτι τέτοιο και καλά θα έκανες και αν το πίστευες εφοσον θα ήσουν εντάξει εσύ με αυτό. Όμως δεν τέθηκε το νήμα σε τέτοια βάση. Δεν ρώτησα "τι είναι σκλάβος", ουτε και ειπώθηκε από κανένα μέλος πως σκλάβος είναι όποιος προβληματίζεται ως προς την αυτοπραγμάτωση. Το αν έχει θέση η αυτοπραγμάτωση του υ στο Κ/υ ή όχι το αποφασίζει το Κ μέλος. Και το υ οφείλει να υπακούσει, να θέσει προβληματισμούς ή και να πει "το καπελάκι μου στραβά, φόρεσα κι άντε γεια χαρά" Η τακτική που ακολουθείς με κεκαλυμένες ειρωνίες δε σε κάνει περισσότερο σκλάβα παντως. Για τα ειρωνικά bold και περι θείας κοινωνίας, του ένα και μοναδικού κτλ δεν έχω κάτι να πω. Σύνηθης πλέον τακτική.

Ο άνθρωπος ο οποίος έχει απωλέσει τη βούλησή του και έχει φτασει εκεί, στο να υπηρετεί τη βούληση ενός Άλλου δε νιώθει ούτε είναι εκμεταλλευόμενος. Υποταγμένος ειναι. Κατ εμε υποταγμένος και εκμεταλλευόμενος μαζί δεν συμβαδίζουν.

 

Δεν πρόκειται για προσωπική θέση αλλα για κοινή λογική.
Σε εναν συσχετισμο όπου το υ δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα τη θεση του και παλεύει με ανταγωνισμούς και βανίλα συμπεριφορές αυτόματα καθορίζεται το σημείο εκκίνησης.
-πρέπει πρωτα να βρασεις τα μακαρόνια για να καταληξουν παστίτσιο.

Κατα τα αλλα...
Η αυτοπραγματωση στην δικη μου οπτική δεν μπορει να αποτελέσει στόχο, στόχος ειναι να ειμαι χρησιμη κατα το Κ. Αν μεσω της χρησιμοτητας μου φτασω εκει αυτό αποτελεί απόρροια του συσχετισμού.
Γενικώς στοχοι στο Κ/υ δεν υπάρχουν. Υπάρχουν οι στοχοι που θέτει το Κ για να εξυπηρετηθεί το Κ που προφανώς και διαφοροποιούνται αναλογα με τις συνθήκες της σχέσης.

 

Είναι η στιγμή, στο παιχνίδι, που δεν μπορείς να επηρεάσεις πια το μέλλον, είτε θετικά είτε αρνητικά. Τότε είναι που ακούγεται από τον κρουπιέρη το περίφημο "Rien ne va plus". Ή χάνεις ή κερδίζεις ότι έχεις μιζάρει.
Συνήθως χάνεις. . .
(RIEN NE VA PLUS, Μαργαρίτα Καραπάνου)

 

Όσοι πιάσατε να σχολιάζετε την αυτοπραγμάτωση, κάντε την χάρη στον εαυτό σας να διακρίνετε την έννοια "στόχος" από την έννοια "σκοπός".

 

@gaby_m
Ο σκοπος και ο στόχος ειναι έννοιες ταυτοσημες στα ελληνικά
https://el.m.wiktionary.org/wiki/στόχος

Μάλλον εσείς τις χρησιμοποιείτε με διαφορετική έννοια οπότε θέλετε να εξηγήσετε την διάκριση που κανετε; και πως σχετίζονται με την αυτοπραγμάτωση στο συγκεκριμένο νήμα;