Συμβουλές... ή μήπως όχι;

Είναι τελικά χρήσιμες οι συμβουλές γύρω από το BDSM ή όχι;
Τι χρειάζεται να γίνεται & τι όχι, είναι απαραίτητο;

Ναι σε αυτούς που δίνουν συμβουλές ή όχι άλλο σώσιμο;

Aυτό. :- )

 

Προφανώς μιλάς για συμβουλές απο αγνώστους προς άγνωστο.


Σε αυτή την περίπτωση τοτε οι συμβουλές αν αντιμετωπίζονται ως πληροφόρηση είναι καλές...αν όμως ο δέκτης απλά τις δέχεται άκριτα τότε μπορεί να είναι επικίνδυνες.


Με λίγα λόγια δεν έχει να κάνει με αυτόν που δίνει συμβουλές...αλλά με αυτό που τις δέχεται.


Και οχι μονο στο BDSM αλλά παντού.

 

Αν δεν ζητήσει κάποιος συμβουλές, τότε είναι συνετό να μην δίδονται.

 

οι συμβουλές είναι απλώς πληροφορίες. αν τις βάλεις στην πράξη και δεις οτι δουλεύουν για σένα τοτε γίνονται γνώση. αλλιώς πάνε στα σκουπίδια.

 

Οι καλοπροαίρετες παρατηρήσεις - και - συμβουλευτικού χαρακτήρα, είναι καλοδεχούμενες.

 

Ο πατέρας μου έλεγε: "Παιδάκι μου, δεν χρειάζεται να τα ζήσεις όοοοοοοοολα για να έχεις άποψη, μπορείς και να δεχτείς και κάποιες συμβουλές ή την εμπειρία άλλων για κάποια πράγματα"

Δεν τον άκουγα τον πατέρα μου  

 

Αποφεύγω να δίνω συμβουλές, είμαι κακή επιρροή, τους αφήνω να υποφέρουν, μεγάλη κατάρα είναι, γιατί σε θυμούνται, μόνον όταν σε χρειάζονται.

 

Μου αρέσει να μου δίνουν. Όμως σε μένα ισχύει συνήθως το: αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις.

Δηλαδή, μένουν κάπου ξεχασμένες στο μυαλουδάκι μου οι συμβουλές που έχω πάρει, αλλά εγώ κάνω τα δικά μου (ίσως με κάποια επιρροή από τις συμβουλές). Κάποια στιγμή έρχεται η ώρα που θα πω "α! να γιατί μου είχαν πει να ...μπούρου μπούρου μπούρου...."

Για τον ίδιο λόγο, όταν μου ζητάνε κάποια συμβουλή για κάτι, τη δίνω, αλλά συμπληρώνω ότι "ό,τι και να σου λέω εγώ τώρα, αν δεν σου συμβεί δεν μπορείς να καταλάβεις (τη χρησιμότητα αυτών που λέω)"

Τέλος αν κάποιος μου το ζητήσει (και μπορώ) δίνω συμβουλές (=απόψεις που προκύπτουν απ' την εμπειρία).

 

Ομορφα δωρα οι συμβουλες αλλα επικινδυνα.

 

Προσωπικά πιστεύω ότι όταν κάποιος μπορεί να φιλτράρει αυτά που του λέει αυτός που τον συμβουλεύει, τότε μπορεί άνετα κρίνει αν μπορεί να αξιοποιήσει τις συμβουλές αυτές. Σε κάθε περίπτωση, προτιμώ να δίνω συμβουλές μόνο όταν χρειάζεται, αν και μόνο αν ξέρω το θέμα, και να κάνω ερωτήσεις σε περίπτωση που δεν το ξέρω, ώστε να βγάλει αυτός που με ρωτάει μόνος του την άκρη.

 

Ό,τι συμβουλές και να δώσεις, όσο λάθος ή σωστές να είναι, αν δεν χτυπήσουν νεύρο δεν υπάρχει περίπτωση να ακουστούν.

Οπότε θέτω και το εξής ερώτημα: Πέρα από τακτικές τύπου «σκληρή αλήθεια» και το να δείχνεις σε κάποιον μια γεύση από το «πρόσεχε τί εύχεσαι»· τί άλλες περνάνε;   


Disclaimer: *fast voice* Εξαιρούνται άτομα με κριτική και σκεπτισμό

 

Αν καποιος ζητησει, ναι, δεν ειναι κακο να διδονται  
Θα πρεπει ομως, κατα τη γνωμη μου, να ειναι παρα πολυ αφαιρετικες ουτως ωστε ο αλλος να μπορεσει να τις προσαρμοσει στα δικα του δεδομενα και στη δικη του εμπειρια.