Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

Να που μας βγήκε και μουρντάρης ο Ντομινικάκος..

 

Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

Περα απο την πλακα παιδες την κατσαμε την βαρκα. Ολο αυτο που στηθηκε εναντιον του λεβεντη του ΔΝΤ δεν ειναι τυχαιο.Και την κατσαμε γιατι η πολιτικη του λεβεντη σχετικα με την αποπληρωση των χρεων μας, μας βολευε κατα ενα μερος, κατι που δεν συνεφερε καποιους πιστωτες μας που θελουν αποπληρωμη αμεσα.....και ετσι παλι εμεις θα την πληρωσουμε.
Γιατι δεν νομιζω να υπαρχει λογικος ανθρωπος που να πιστεψε οτι συνεβη αυτο που του καταμαρτυρουν.Ακομα κι αν οι περισσοτεροι απο μας δεν εχουν μεινει σε πενταστερα ξενοδοχεια καταλαβαινουν οτι καμμια καμαριερα δεν μπαινει σε σουιτα τετοιου προσωπου αν δεν περασει απο κοσκινο 5 σωματοφυλακων και παρουσια τους βεβαια να....στρωσει τα κρεβατια!Αρα....πολυ μεγαλο το κορομηλο και δεν καταπινεται!
Παιχνιδακια συμφεροντων παιζονται και ο Ντομινικ δεν εξαιρειται απο το ρολο του πιονιου και του εξιλαστηριου θυματος.
Πουτανα Αγγελω τι εχεις αραγε στο μυαλο σου παλι?
Ηθελα να ξερα δεν υπαρχει κανεις να θελει να την subαρει να ξεχαστει λιγο η γουρουνα και να παψει να subαρει εμας?

 

Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

 
-Γιώργο, αυτή η καμαριέρα στη Νέα Υόρκη μου πήρε μια φοβερή πίπα.
-Δηλαδή, δεν μ’ αγαπάς πια;

 

 



Ας μου συγχωρεθεί η παράφραση στον Μπρεχτ αλλά εξ όνυχος καταλαβαίνεις τον λέοντα…

«…αυτοί που μένουν σε σουίτες των 3.000 δολαρίων
Κηρύσσουν τη λιτότητα
Αυτοί που κυκλοφορούν με Πόρσε Παναμέρα
Ζητάνε θυσίες…»


 


 

 

Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

Τα σπάς  

 

Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

Κοίτα να δεις, του έκατσε ολόκληρη Ελλάδα να την βιάσει και δεν του έκατσε μια καμαριέρα. 

Πέραν της πλάκας.

Τρεις χιλιάδες δολάρια έδινε την βραδιά στο ξενοδοχείο, δεν μπορούσε να δώσει άλλα χίλια να έχει την καλύτερη γκόμενα στα πόδια του, τι ήταν κανένας φτωχός λιγούρης; Ολο αυτό είναι φτιαγμένο για να τον τελειώσουν.

Όπως και να έχει πάντως, η καμαριέρα τα πήρε χοντρά για να κάνει αυτην την καταγγελία!

 

Re: Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

δηλαδη για να βαλουν στην θεση του εναν ευσπλαχνο και γενναιωδωρο τραπεζιτη? 

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Συνέλαβαν τον Στρος Καν για απόπειρα βιασμού

Καποιος διεστραμμένος και νοσηρός εγκέφαλος θα σκεφτόταν πως ο Σαρκοζί ,πολύ βολεύεται μ'αυτή την εξέλιξη...

 

Σουιτες 3000$,βολτες με πορσε στο παρισι,και κατι πηρε το αυτι μου για πανακριβα ρουχα.Δεν υπαρχει θεμα σαρκοζι.....υπαρχει θεμα Αλαζονι...

 

Από τα γραφόμενα πολλών εκ των αγαπητών συμφορουμιτων γίνεται φανερή μια ιστορία η οποία υπάρχει από γενέσεως κόσμου. Αν κάποιος , ο οποίος περνά πολύ καλύτερα από εμάς στη ζωή του η τα έχει καταφέρει καλύτερα από ότι εμείς , πάθει κάτι κακό είμαστε πολύ χαρούμενοι. Επιτέλους λέμε , ψόφησε η αχώνευτη «κατσίκα του γείτονα»που κυκλοφορεί με πόρσε και μένει σε σουϊτες των 3000 δολαρίων (Ναι , φυσικά αν εμεις ειμασταν στην ηγεσία του κόσμου και είχαμε τη θέση του , θα κυκλοφορούσαμε με το γαϊδαρο και θα μέναμε στην πανσιον για να συμπάσχουμε με τους φτωχούς. Τετοια είναι η σεμνότης μας)
Το μείζον είναι να κοιτάξουμε το γεγονός ότι δανειζόμασταν χωρίς να παράγουμε τίποτα. Ο τύπος αυτός είναι ένας τεχνοκράτης του οποίου την βοήθεια ζητήσαμε και δεν έχει καμιά σχέση αν είναι καλός η κακός άνθρωπος.

 

Αν και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία πως αυτός που θα διαδεχθεί τον Στρος Καν θ’ αποδειχθεί ίδιος ή και χειρότερος ακόμα από τον «σοσιαλιστή της σαμπάνιας», εντούτοις δεν κρύβω πως χάρηκα με την ατιμωτική του πτώση, οπότε αισθάνομαι πως το σχόλιο έμμεσα με αφορά. Αναρωτιέμαι λοιπόν αν μιλάμε απλώς για έναν πλούσιο τεχνοκράτη ή για τον επικεφαλής του Δ.Ν.Τ., ενός τοκογλυφικού-ιμπεριαλιστικού-νεοαποικιακού οργανισμού με μακρά προϊστορία στην στήριξη διεφθαρμένων δικτατορικών καθεστώτων του οποίου οι πολιτικές είναι συνυπεύθυνες για την εξαθλίωση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο. Επισυνάπτω δύο άρθρα, ένα πρόσφατο κι ένα περσινό για την ιστορία αυτού του ευαγούς ιδρύματος.

Ελευθεροτυπία, Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Οι παγκόσμιοι τοκογλύφοι

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΚΟΡΟΒΕΣΗ

Με τη συντριβή του ναζισμού και του φασισμού στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ανθρωπότητα μπήκε σε μια περίοδο αισιοδοξίας.
Πίστεψε πως ο πόλεμος θα ήταν παρελθόν και η ευημερία για όλους. Λίγοι ήταν αυτοί που κατάλαβαν πως ο πόλεμος δεν ήταν εναντίον των ολοκληρωτισμών, αλλά για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.
Ανάμεσα σε αυτούς και ο Χάουαρντ Ζιν. Στην υπέροχη αυτοβιογραφία του (εκδόσεις «αιώρα») αντιλαμβάνεται, ως πιλότος της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, ότι αυτός ο πόλεμος δεν είχε τίποτα το αντιφασιστικό. Απλώς ο κόσμος μοιράστηκε στις δυο υπερδυνάμεις, ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, που με τη λήξη του πολέμου άρχισαν το δικό τους «ψυχρό πόλεμο», που σε πολλές περιπτώσεις γινόταν «θερμός»!

Ούτε οι πόλεμοι σταμάτησαν ούτε η φτώχεια εξαλείφθηκε. Τα ίδια συμφέροντα που έκαναν τον πόλεμο έκαναν μετά και την ειρήνη, χωρίς όμως να παραιτηθούν από τις επιδιώξεις τους.
Η κυριαρχία του πλανήτη θα γινόταν πιο εύκολα με έναν οικονομικό πόλεμο παρά με έναν πραγματικό. Αλλά γι' αυτό χρειάζονταν νέα εργαλεία που δεν θα είχαν σχέση με τις πολεμικές μηχανές.
Και το εργαλείο αυτό δεν ήταν άλλο από το χρήμα και γι' αυτό επινόησαν έναν παγκόσμιο τοκογλύφο.

Η Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στις αρχικές διακηρύξεις τους είχαν ευγενείς σκοπούς. Η πρώτη θα ήταν για την παγκόσμια ανάπτυξη και το δεύτερο για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Οι 45 χώρες που υπέγραψαν τις συμφωνίες του Μπρέτον Γουντς τον Ιούλιο του 1944 δεν ενέκριναν την αρχή της ισοψηφίας. Δηλαδή, μία χώρα μία ψήφος, όπως στον ΟΗΕ. Οι ψήφοι αγοράζονταν ανάλογα με τα κεφάλαια που έβαζε η κάθε χώρα. Ετσι η ΗΠΑ είχαν τον 34% των ψήφων και το Ηνωμένο Βασίλειο το 14%. Επιπλέον οι ΗΠΑ είχαν το αποκλειστικό προνόμιο του βέτο. Ηταν λοιπόν φανερό από τότε πως αυτοί οι δύο οργανισμοί ήταν εργαλείο στα χέρια των ΗΠΑ για την παγκόσμια επικράτησή τους.

Δεν είναι τυχαίο πως αυτοί οι δύο οργανισμοί βρίσκονται δίπλα στο Λευκό Οίκο και στο Εθνικό Θησαυροφυλάκιο. Οι συμβολισμός εδώ είναι εμφανής. Το πρώτο δάνειο στην Ευρώπη πήγε στη Γαλλία το 1947. Και οι όροι ήταν σαφείς. Επρεπε να φύγουν από την κυβέρνηση οι κομμουνιστές υπουργοί. Και τέσσερις μέρες μετά την αποπομπή τους, το δάνειο έφτασε. Το δεύτερο δάνειο πήγε στις Κάτω Χώρες για να εντατικοποιήσουν τον πόλεμό τους στην Ινδονησία.

Αλλη ευρωπαϊκή χώρα τότε δεν πήρε δάνειο. Οι ΗΠΑ χρειάζονταν συνεταίρους και αγορές, και προτιμήθηκε το Σχέδιο Μάρσαλ που ήταν δωρεές. Το δάνειο κρατήθηκε για την επαναποικιοποίηση των χωρών που κέρδισαν την ανεξαρτησία τους. Οι όροι ήταν επαχθείς. Το 90% του δανείου πήγαινε για αγορές από τις ΗΠΑ και το 10% για έργα υποδομής που ενδιέφεραν τους πλούσιους. Καμία επένδυση στην ανάπτυξη, καμία χρηματοδότηση για την παιδεία και την υγεία. Και το περίπου 50% του προϋπολογισμού πήγαινε για το δάνειο. ...

Παλαιότερα είχε τεθεί θέμα για τη νομιμότητα της Παγκόσμιας Τράπεζας, που παραβίαζε τις Συνθήκες των Βερσαλλιών του 1919. Οι μεγάλες αποικιοκρατικές δυνάμεις, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, έπαιρναν δάνεια για τις αποικίες τους και στη συνέχεια μεταβίβαζαν το χρέος στα ανεξάρτητα κράτη.

Και όταν το 1955 μαζεύονται στην Ινδονησία 29 ανεξάρτητες χώρες, πρώην αποικίες και αναζητούν το δικό τους αδέσμευτο δρόμο και το δικό τους μοντέλο ανάπτυξης, η Παγκόσμια Τράπεζα τους κηρύσσει ανοιχτά τον πόλεμο. Ανάμεσα στα μέσα συμμόρφωσης είναι οι δολοφονίες της CIA. Είναι οι περιπτώσεις των προέδρων του Ισημερινού και του Παναμά το 1981 (Τζέιμς Ρόλντος και Ομάρ Τορίχος). Είναι συμπτωματικό άραγε πως ο σφαγέας των 5 εκατομμυρίων Βιετναμέζων, στην συντριπτική τους πλειονότητα αμάχων, ο Μακναμάρα, γίνεται πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και την περίοδο 1968-73 δανείζει παραπάνω χρήματα από την περίοδο 1945-68;


Κοινωνική ερήμωση για τα συμφέροντα των δανειστών

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Τ ο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα, στήθηκε το 1944 στο συνέδριο που έγινε στο Μπρέτον Γουντς. Αποτέλεσε από την αρχή εργαλείο παγκόσμιας κυριαρχίας των ΗΠΑ στις συνθήκες που διαμορφώνονταν μετά το τέλος της Μεγάλης Ύφεσης της δεκαετίας του 1930 και του διαφαινόμενου τέλους του πολέμου. Θύματα του ΔΝΤ υπήρξαν δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη. Και το έργο συνεχίζεται.

Ο στόχος ήταν η ενοποίηση της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς κάτω από την ηγεμονία των ΗΠΑ. Οι 182 χώρες που συμμετέχουν στο ΔΝΤ δεν έχουν τα ίδια δικαιώματα ψήφου, αφού αυτά καθορίζονται από το πόσα κεφάλαια έχει συνεισφέρει η κάθε χώρα. Έτσι οι ΗΠΑ ελέγχουν του 17,16% των ψήφων και συνολικά η ομάδα των G8 το 50% των ψήφων.

Σε μια πρώτη φάση το αντικείμενο του ΔΝΤ ήταν να προωθεί δάνεια σε χώρες που χρειάζονταν χρήμα για να αγοράσουν πρώτες ύλες και άλλα αγαθά που ήταν απαραίτητα για να υπάρξει παραγωγή. Αυτό εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ που κατείχαν την πλειονότητα του παγκόσμιου επενδυμένου κεφαλαίου, το μισό της παγκόσμιας βιομηχανικής παραγωγής, το 1/3 των παγκόσμιων εξαγωγών και το 61% των αποθεμάτων χρυσού.

Αλλαγή
Στα χέρια των νεοφιλελεύθερων ο ρόλος του ΔΝΤ άλλαξε στη δεκαετία του 1980. Οι δέκα μεγαλύτερες διεθνείς τράπεζες (οι περισσότερες αμερικανικές) έβλεπαν ότι κινδύνευαν να χάσουν τεράστια ποσά που είχαν δανείσει σε χώρες που ήταν στα όρια της χρεοκοπίας. Τώρα το ΔΝΤ ανέλαβε την υποστήριξη αυτών ακριβώς των προβληματικών τραπεζικών συστημάτων: έδινε σε διάφορες χώρες «δάνεια-γέφυρες» ώστε να μπορέσουν αυτές να αποπληρώσουν τα δάνεια που είχαν πάρει από τις διεθνείς τράπεζες.

Εξαιτίας του μεγέθους των κεφαλαίων που ήλεγχε, αλλά και της άμεσης σχέσης του με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, το ΔΝΤ μπόρεσε έτσι να επιβάλει στις δανειολήπτριες χώρες όρους που καμία τράπεζα δεν μπορούσε να διανοηθεί να προτείνει μέχρι τότε. Αντιστρέφοντας την παλιότερη τακτική του ενάντια στην υποτίμηση νομισμάτων, τώρα το ΔΝΤ επέβαλε υποτιμήσεις και περικοπές στο εθνικό εισόδημα ώστε να περιοριστούν οι εισαγωγές στις δανειολήπτριες χώρες. Μόνος στόχος πλέον ήταν η αποπληρωμή του χρέους στο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο.

Τα μέτρα
Τα υποχρεωτικά «προγράμματα δομικής προσαρμογής» του ΔΝΤ απαιτούσαν πρώτα και κύρια ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων, με το επιχείρημα ότι έτσι θα εξευρίσκονταν τα λεφτά για να αποπληρωθούν τα δάνεια. Το ΔΝΤ επέβαλε επίσης περικοπές στο κράτος πρόνοιας, αλλά και δραματική περικοπή των πραγματικών μισθών. Ο στόχος ήταν να αυξηθούν οι εξαγωγές (λόγω των «ανταγωνιστικότερου» εργατικού κόστους) και έτσι να υπάρξει ένας επιπλέον πόρος για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους οι πιστωτές. Φυσικά οι χώρες αυτές δεν μπορούσαν να γίνουν συνολικά εξαγωγικές γιατί την ίδια στιγμή το ΔΝΤ επέβαλε κατάργηση κάθε δασμολογικής και επιδοματικής προστασίας της ντόπιας παραγωγής. Μόνο όσες επιχειρήσεις και κλάδοι αποδεικνύονταν «ανταγωνιστικοί» στη ζούγκλα της παγκόσμιας αγοράς, μόνον αυτοί θα επιβίωναν (από αυτό κέρδιζαν βέβαια οι πολυεθνικές επιχειρήσεις που έβρισκαν έτσι πολύ χαμηλές τιμές για πρώτες ύλες).

Τη δεκαετία του 1980 δόθηκαν 187 δάνεια υπό τον όρο της εφαρμογής της «προγραμμάτων δομικής προσαρμογής». Όλα οδήγησαν σε πείνα, υποσιτισμό, φτώχεια, εξάπλωση ασθενειών και μείωση του προσδόκιμου ζωής σε όλον τον Τρίτο Κόσμο. Σχεδόν όλες οι χώρες της Μαύρης Αφρικής αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν αυτά τα προγράμματα και το ΑΕΠ άρχισε να πέφτει κατά 2,2% το χρόνο κατά μέσο όρο. Το εισόδημα μειώθηκε στα προ ανεξαρτητοποίησης επίπεδα. Οι δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν κατά 50% και για την παιδεία κατά 25%. Στην Τανζανία, π.χ., οι δαπάνες για αποπληρωμή του χρέους ήταν εξαπλάσιες από τις δαπάνες για την υγεία. Αποτέλεσμα; Το 40% του πληθυσμού της χώρας πέθαινε πριν φτάσει στην ηλικία των 35 χρονών. Τη μοίρα της Μαύρης Αφρικής είχε και η Λατινική Αμερική στη δεκαετία του 1980. Στη Χιλή, το ΔΝΤ επέβαλε περικοπές μισθών της τάξης του 40%, ενώ στο Μεξικό το ποσοστό αυτό έφτασε το 50%. Οι δαπάνες στην παιδεία και την υγεία επίσης μειώθηκαν στο μισό με αποτέλεσμα η βρεφική θνησιμότητα να τριπλασιαστεί την ίδια περίοδο.

Παρά τις θυσίες, στο τέλος της δεκαετίας του 1980 το χρέος του Τρίτου Κόσμου ήταν μεγαλύτερο από αυτό που ήταν κατά την έναρξη των προγραμμάτων του ΔΝΤ. Δεκάδες χώρες είχαν μπει σε έναν φαύλο κύκλο: Η λιτότητα περιόρισε δραματικά την ανάπτυξη πράγμα που εμπόδισε την αποπληρωμή του χρέους –όσο κι αν στραγγίζονταν οι άνθρωποι– ενώ η υποτίμηση αυτή καθ’ αυτή μεγέθυνε το ύψος των χρεών που υπολογίζονταν σε δολάρια. Στην Ινδονησία, π.χ. το εξωτερικό χρέος ανέβηκε από το 29% του ΑΕΠ που ήταν το 1980 στο 67% το 1992. Έτσι οι μόνοι κερδισμένοι ήταν οι δανειστές στους οποίους επέστρεφαν εντόκως τα λεφτά: τη δεκαετία του 1980 στη Λατινική Αμερική το 70% των νέων δανείων χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή τόκων των προηγούμενων δανείων.

Αναβάθμιση
Ο ρόλος του ΔΝΤ ενισχύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 όταν περιήλθαν στον έλεγχό του ακόμη μεγαλύτερα κεφάλαια. Τώρα πια το Ταμείο εξελίχθηκε στον παγκόσμιο δανειστή τελευταίας καταφυγής δανείζοντας πάνω από 200 δισ. ετησίως. Τα δάνεια σε Ρωσία, Ταϊλάνδη, Ινδονησία, Νότια Κορέα και Βραζιλία το ’97 και το ’98 στόχευαν και πάλι στη διάσωση των δανειστριών τραπεζών.

Τα «ασιατικά» δάνεια του ΔΝΤ σήμαιναν επίσης ένα τεράστιο ανθρώπινο κόστος: Στη Ν. Κορέα τα αγγλικά αρχικά του ΔΝΤ, IMF, διαβάζονταν πλέον ως: I’M Fired (απολύθηκα).

Στην Αργεντινή το ΑΕΠ της μειώθηκε συνολικά κατά 21%, με καταστροφικά αποτελέσματα για τον κοινωνικό της ιστό: στο ζενίθ της κρίσης (μέσα του 2002), το ποσοστό της φτώχειας έφτασε το 57%, ενώ η ανεργία ξεπέρασε το 23%. Ακόμη και σήμερα, έπειτα από έπειτα από μια δεκαετία περιπετειών και τεράστιων εισοδηματικών απωλειών της μεγάλης μάζας του πληθυσμού, η Αργεντινή καλείται να πληρώσει ακόμη μεγαλύτερα spread από αυτά της Ελλάδας (φτάνουν στις 1.100 μονάδες!).

Ευρώπη
Τα τελευταία χρόνια το ΔΝΤ σε συνεργασία με την Ε.Ε. (δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς αφού έμπαινε στα χωράφια της) έχουν δανείσει χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επιβάλλοντας άγρια προγράμματα λιτότητας. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Στη δύσμοιρη Λετονία οι μισθοί έχουν καταβαραθρωθεί (στο Δημόσιο κατά 15%), ενώ έχουν κλείσει τα 100 από τα 124 νοσοκομεία που είχε η χώρα! Στη Ρουμανία έχουν γίνει ήδη χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα. Πέρυσι η ύφεση ήταν τέτοια ώστε το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 7,5%, ενώ φέτος αναμένεται περαιτέρω πτώση (8%). Παρότι το ρουμανικό χρέος είναι μόνον το 40% του ΑΕΠ (στην Ελλάδα είναι 115%) η συμμαχία Ε.Ε.-ΔΝΤ είναι αμείλικτη: επιμένει να υλοποιήσει η κυβέρνηση τη δέσμευση για συνολικά 100.000 απολύσεις στο δημόσιο τομέα το 2010!

Στην Ουγγαρία καταργήθηκε ο 13ος μισθός και αυξήθηκαν ραγδαία οι έμμεσοι φόροι (δηλ. αυτοί που θίγουν τους ασθενέστερους) , ενώ η ανεργία καλπάζει σε διψήφια νούμερα. Έτσι δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα τα τρία από τα δέκα εκατομμύρια του πληθυσμού ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Και η απόγνωση του λαού οδήγησε δυστυχώς και σε πολύ άσχημα εκλογικά αποτελέσματα, αφού προκειμένου να τιμωρήσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα που επέβαλε τα μέτρα του ΔΝΤ, έφερε στην κυβέρνηση τη Δεξιά κι ενίσχυσε σημαντικά το ακροδεξιό Γιόμπικ (πήρε 17%).

Ωστόσο η ιστορία του ΔΝΤ δεν σήμανε μόνον τραγωδίες. Οι πολιτικές που επέβαλε πυροδότησαν πολλές φορές κινητοποιήσεις που αμφισβήτησαν τις ίδιες τις άρχουσες τάξεις που εφάρμοσαν τα προγράμματά του. Η βίαιη ανατροπή της δικτατορίας του Σουχάρτο στην Ινδονησία οδήγησε μια σειρά κράτη της περιοχής στο να αρνηθούν πλέον να εφαρμόσουν τέτοια μέτρα. Στην Αργεντινή οι κυβερνήσεις έπεφταν η μία μετά την άλλη το 2001/02, ενώ σε πολλές λαϊκές γειτονιές το κράτος είχε χάσει την εξουσία. Η αντίσταση είναι ο μόνος δρόμος αν θέλουμε κι εμείς να περισώσουμε κάτι από τη λαίλαπα του ΔΝΤ.

***

Για τις δικές μας ευθύνες όμως συμφωνώ απόλυτα κι έχω αναφερθεί επανειλημμένα σε άλλα νήματα. Όντως η παραγωγικότητα μας είναι διαρκώς συρρικνούμενη. Αλήθεια όμως, πότε και κυρίως γιατί αποσαρθρώθηκε η παραγωγική βάση της χώρας;