Συναίνεση και Αυτονομία:

Συναίνεση και Αυτονομία: με αφορμή τα όρια της σεξουαλικής αυτοδιάθεσης στη νομολογία του ΕΔΔΑ...Γιώργος Καραβοκύρης, Δικηγόρος, Δ.Ν.

Στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ με αντικείμενο τις σαδομαζοχιστικές πρακτικές αναδεικνύεται σε θεμελιώδες ζήτημα ο ορισμός της έννοιας της προσωπικής αυτονομίας. Οι αποκλίνουσες δικαστικές αξιολογήσεις της συναίνεσης του υποκειμένου εκβάλλουν σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες αντιλήψεις όχι μόνο της αυτονομίας αλλά και του ίδιου του δικαίου



http://www.constitutionalism.gr/html/ent/594/ent.1594.asp

Επειδή το άρθρο είναι αρκετά μεγάλο 'αν θέλετε διαβάστε το. Θα κάνει καλό σε όλους μας και θα λύση πολλές απορίες.
Ίσως, δημιουργήσει και περισσότερες...

 

Απάντηση: Συναίνεση και Αυτονομία:

Πολύ μου τράβηξε το ενδιαφέρον αυτό το κείμενο, λίγο ακόμα να το κοιτάξω, είναι και τριάντα σελίδες και θα επανέλθω με μια περίληψη και τις προτάσεις μου  

 

Απάντηση: Συναίνεση και Αυτονομία:

Μια σβέλτη διαγώνια ανάγνωση το μόνο που μου δημιούργησε είναι πόση μαλακία μπορεί να (συν)καλύπτει απόψεις που διακινούνται από ευυπόληπτα και "μορφωμένα" άτομα της όποιας κοινωνίας ζούμε, και μάλιστα σε συντεταγμένους θεσμικά ρόλους.
Η μαλακία εν προκειμένω στηρίζεται, στοιχειοθετείται και συνίσταται στα παρακάτω:
1. Εκφορά λόγου από άτομα που η σχέση τους με το κοινωνικό γίγνεσθαι είναι τόσο ευρεία, όσο και η γνώση των προβλημάτων της ωοτοκίας των αυτοκρατορικών πιγκουίνων στην έξαρση της δράσης των ηλιακών κηλίδων στα μέλη αυτού του φόρουμ.
Δηλαδή οποιοσδήποτε μάλαξ, μπόλικα φορτωμένος με τις κουδούνες της όποιας συμβατικής κατοχής συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου, μπορεί να βγαίνει καθέδρας και να παπαρολογεί ακατασχέτως, αποκομμένος σχεδόν ολοκληρωτικά απο το κοινωνικό γίγνεσθαι, αρνούμενος ακόμα και να διεξάγει την ποιοδήποτε σχετική έρευνα επί του αντικειμένου που καλείται να εκφέρει άποψη και μάλιστα ενώ πληρώνεται αδρότατα από την κοινωνία την ίδια που τον έχει θέσει ταγό της σε τέτοια θέματα, με στόχο να την προστατεύσει επί της ουσίας και όχι επί των προκαταλήψεών της, πολλώ δε μάλλον να στραφεί πρακτικά εναντίον της.
2. Η κοινωνία μας ως κτήνος, και δή αγελαίον, αποδέχεται παθητικά την όποια κρίση τους, και καλά κάνει εν πολλοίς, αφού ποτέ δεν δημιούργησε θεσμούς για να ελέγχει τους ελέγχοντες και τιμητές της τους κήνσορές της εν τέλει.
Μην φανταστείτε "την αστυνομία της όποιας αστυνομίας". Είναι πολύ πιο απλό. Η κοινωνία αρνείται πεισματικά, υπό το κράτος πολλαπλών πιέσεων που παράγουν αυτοί οι ίδιοι οι "θεσμικοί", στα μέλη της να λειτουργήσουν όπως ορίζεται και απαίτησαν τα ίδια αυτά μέλη να λειτουργήσουν: ως πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις.
3. Οι καθέδρας συντεταγμένοι θεσμικά κόπροι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να ανατρέξουν στα κιτάπια τους (και όχι σε όλα, σιγά μη βάλουν και τον πισινό τους να ψάξουν και κάτι παραπάνω -η τεμπελιά είναι ο μόνος σοβαρός ιός άλλωστε που προσβάλλει τον ανθρώπινο νου) να βρούν επιχειρήματα σε κάτι πανανθρώπινες αξίες που προ πολλού έχουν ξεφτιλίσει οι ίδιοι με την ίδια τους την στάση (ανθρώπινα δικαιώματα, βασικές ελευθερίες, ισονομία κλπ) παράγοντας δικαιολογίες και ισχυρισμούς περί της μη ισχύος τους υπό χ,ψ προϋποθέσεις.
Έτσι κλείνει και ο κύκλος της υποκρισίας, ή της λιτανείας του φαινόμενου έναντι της προσέγγισης του πραγματικού, ή αν θέλετε της τελετουργίας έναντι της ουσίας, που με τη σειρά του μας φέρνει στην...
4. ...σκόπιμη ή και ατελή χρήση εργαλείων που απαιτείται για την διερεύνηση ενός θέματος που είναι και η μόνη επιστημονικα αποδεκτή μεθοδολογία προσέγγισης. Κι όταν λέμε εργαλεία εννοούμε: απροκατάληπτη προσέγγιση, κατάστρωση του όποιου προβλήματος, προσδιορισμός του προβλήματος, μεθοδολογία, χρήση παράλληλων επίσης επιστημονικών πηγών και πειραματική ή έστω και βιωματική επαλήθευση των παραμέτρων του "προβλήματος", κατάλληλη χρήση των σωστών εργαλείων, έρευνα και πόρισμα.

Στην ανάγνωση, αν και σβέλτη, του συνημμένου, προσωπικά δεν είδα κάτι που να μου είπε πως έγινε κάποια ανάλογη διαδικασία, παρά μια ρουτινιάρικη εφαρμογή από όλους τους θεσμικούς φορείς μιας απίθανης τυπολογίας, με υποστήριξη μιας ακατάσχετης θεωρητικολογίας που εφαρμόζεται κατα το δοκούν "δια πάσα νόσο και πάσα μαλακία" υπό τα όμματα μιας κοινωνίας μάλλον εν υπνώσει, πρακτικά προνοιαζομένης στους ισχυρούς που της εξασφαλίζουν μια μάλλον μίζερη ύπαρξη, αλλά με πολλά μπιχλιμπίδια και καθρεφτάκια όπως ακριβώς της ταιριάζει στην στάσιμη παθητικότητα που αρέσκεται να υπάρχει....

ΥΓ:
1. Φυσικά αντιλαμβάνεστε όλοι και τον μηχανισμό αναπαργωγής, κλωνοποίησης και ευνουχισμού που παράγει τα θεσμικά καθέδρας περίεργα ανθρωπάκια. Ζουν ανάμεσά μας άλλωστε, τα βλέπετε να αναπαράγονται, μερικοί ίσως και από εδώ μέσα, να βιώνετε τον μετασχηματισμό σας με χαρά... Με τις υγείες σας ... και τις δικές μας επίσης.
2. Σας αρέσουν τα παιχνίδια; Για βάλτε στη θέση των "ανθρωπακίων" κάποιο γνωστό σας που λέει πως είναι αφέντης/ρα, σκλάβος/α κλπ (η βελγική υπόθεση στο συνημμένο) και διασκεδάστε με την ψυχή σας. Αν είναι μάλιστα και θεσμικός όπως στο συνημμένο η διασκέδαση είναι εξασφαλισμένη.
3. Μα πώς μπόρεσε η Αγκάθα Κρίστι να κάνει τον Ηρακλή Πουαρό να κατάγεται από το Βέλγιο; Mήπως ακριβώς γι' αυτό???

 

Απάντηση: Συναίνεση και Αυτονομία:

Διαγώνιο διάβασμα επίσης, λόγω έλλειψης χρόνου.
Πολύ ορθή η θέση του συγγραφέα.

Απαράδεκτη η απόφαση του ΕΔΔΑ για την αγγλική υπόθεση.
Συνοψίζεται ως εξής: Απαγορεύεται να γαμιέστε κατά τρόπο μη δημοκρατικό και πολιτικώς μη ορθό. Εσείς δεν ξέρετε πώς πρέπει να γαμιέστε. Θα σας διδάξουν οι "σοφοί". (Τα οψώνια του φεμινισμού, του νεομαρξισμού, του υπαρξισμού, του ιδεαλισμού και δεν συμμαζεύεται. Ή κατα πώς συνηθίζω να λέω: Ο Πλάτωνας μας έκανε μεγάλη ζημιά με τις μαλακίες του.)

Λιγότερο απαράδεκτη (έως λογική) η απόφαση του ΕΔΔΑ για τη βελγική υπόθεση (που έγινε και ταινία).
Συνοψίζεται ως εξής: Επιτρέπεται να παριστάνετε τους αφέντες και τους σκλάβους, αλλά ουαί κι αλίμονό σας αν το πάρετε στα σοβαρά και δεν εφαρμόσετε το safe word ή έχετε πιεί παραπάνω, όταν γαμιέστε σαδομαζοχιστικώς.

Σε γενικές γραμμές, γι' άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η δημοκρατία είναι α) τυραννική και β) ανέραστη.

Πάντως είναι ντροπή εν έτει 2011 τα δικαστήρια να κρίνουν με βάση τις παπαρολογίες των φιλοσόφων. Τα πορίσματα της βιολογίας, της κοινωνικής ψυχολογίας και οι πειραματικές έρευνες για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα καταλύουν εν ριπή οφθαλμού τις εγελιανές παπαριές.
Να δούμε πότε τα δικαστήρια θα αποκτήσουν επαφή με το σήμερα.

(Ίσως την τραγελαφική αυτή κατάσταση θα έλυνε νομοθετική ερμηνεία και ρύθμιση του ζητήματος... αλλά ποιο κοινοβούλιο θα το τολμούσε; )