Συναίνεση vs κακοποίηση

???

...αλλα,

Νομιζω πως πολυ πριν την νομικη και δικαστικη παρεμβαση ειναι πιο επειγον να παρεμβει καποιος ειδικος που μπορει να δωσει λυση οταν του ζητηθει (εστιαζουμε κυριως στο να καταλαβει καποιος οτι το χρειαζεται και να το ζητησει! ),γιατι το σωφρονιστικο συστημα δεν θεραπευει (βλ. εξαρτημενα ατομα και ποινικοποιηση τους , ενω με 1-2 ευρω τη δοση -τοσο κοστιζει-θα μπορουσε το κρατος να αποκλεισει/εμποδισει την λειτουργεια κυκλωματων εμποριας και να αναλαβει εκεινο την αποθεραπεια/απεξαρτηση τους).
Παιδια τραβατε και δειτε ψυχολογους οχι μονο για να βελτιωσετε τις σχεσεις σας αλλα και για να γεμισετε τις τσεπες σας θα επρεπε να ειναι το μοτο.

 

Τι ακριβώς θεωρείται κακό σε μια S/m αλληλεπίδραση; Ή ας βγάλουμε το "ακριβώς" τι θεωρείται κακό και το αποτέλεσμά του κακοποίηση σε μια S/m αλληλεπίδραση;

Μια ιδέα του τι εννοώ με αδρά παραδείγματα: Οι μελανιές από το μαστίγωμα θα ήταν κακοποίηση; Το "τσακίσου να στηθείς όπως πρέπει!" θα ήταν λεκτική κακοποίηση; Το "περίμενε στη γωνία τη σειρά σου;" θα ήταν κακοποιητική ταπείνωση; Αν δεν απολυμαίνονταν τα μαστίγια;

 

feeling safer already...

 

Τιποτα απο τα πιο πανω δεν αποτελουν κακοποιηση.
Ακομα και σε δυο ατομα που πρωτοβρισκονται για να επικοινωνησουν τις ιδιαιτεροτητες τους χωρις απαραιτητως να εχουν αναφερθει λεκτικα σε αυτες (και πολυ καλα θα εχουν κανει για να μην καταληξει το "μυστηριο της σεξουαλικης επικοινωνιας βημα βημα με το φηντμπακ, απο λεπτο σε λεπτο με την καβλα να πυροδοτειται απο μορφασμο σε μορφασμο, σε γνωστικη διατριβη) ουτε κατα διανοια δεν προσεγγιζουν κατι τετοιο.
Ενηλικες , αποφασισμενοι να ψαχτουν ειναι.


[Μαλιστα ακομα κι αν δεν γνωριστηκαν μεσα σε BDSMικο χωρο, ουτε καν να γνωριζαν τις BDSMικες καταβολες ο ενας του αλλου, αν υπαρχει η παραμικρη ανταποκριση, η ΜΑΓΙΚΗ φραση (γραψτε τη, αποστηθιστε τη, εφαρμοστε τη, *-along with your sanity-*), που στη συνεχεια λειτουργει καταλητικα, αμοιβαια ειναι: "Τι μου εβγαλες τωρα , τι καβλα μου απελευθερωσες!!! Μαζι σου μπορω να ειμαι ο εαυτος μου!" , σε αντιθεση με τη μαλακια: "Εγω ανηκω στον BDSMικο χωρο και..." ''...και δεν εχεις καμια σχεση με 'μενα που με ενδιαφερεις εσυ και περιμενω να σε ενδιαφερω εγω και οχι ο κωλοχωρος σου, περισσοτερο απο 'μενα!" ]


Αν δεν απολυμαινοταν τα tools δεν θα ηταν κακοποιηση! Θα ηταν ΗΛΙΘΙΑ ανευθυνοτητα (μαζι με ενα τσουβαλι ακομα ανευθυνοτητες περι μεταδιδομενων) και απο τους δυο συναινουντες στην ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ αυτη (γιατι αγνοια δεν την λες).
Περα απο ο,τι εχω φτιαξει, εχω αγορασει πολλαπλα 3πλα/4/απλα απο το ιδιο tool γι αυτο το σκοπο για >απο 2/3/4 ... ατομα στη συνευρεση, ζητωντας παντα τα δικα τους αν τα διαθετουν ακριβως γι αυτο το σκοπο.

 

Ευχαριστω!

 

παρακαλώ

 

@brenda,

Καλώς ήρθες! Να εμφανίζεσαι και να γράφεις πιο συχνά 

 

Αν κάποιος συμμετέχων θα ήθελε να δώσει μια περιγραφή και κυρίως κάποια παραδείγματα του τι θεωρεί ψυχολογική κακοποίηση μέσα στο πλαίσιο μιας D/s σχέσης η συνεύρεσης ώστε να συζητήσουμε συγκεκριμένα πάνω σε αυτά, θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα.

 

το γεγονός είναι οτι δεν συζητάμε σε νομικό πλαίσιο. εξάλλου έτσι δημιουργείται το νομικό και το γενικότερο θεσμικό πλαίσιο, με επεξεργασίες (αλλά και γενικεύσεις) επί «πραγματικών» δεδομένων. νομικά προσδιορίζεται κάθε φορά η «κακοποίηση» με ένα μίγμα ιδεασμών, αντιλήψεων, στοχεύσεων, περιστάσεων κλπ. εύστοχα αναρωτιέται η @RAIN αν

και το ίδιο εύστοχα μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος αν όλες οι «κακοποιήσεις» που περιγράφονται απ τον νόμο είναι κακοποιήσεις ή κατασκευάζονται νομικά ως τέτοιες. τα ίδια ερωτήματα είναι βάσιμα και στα πλαίσια διαφόρων ηθικών.

@Arioch
νόμοι και ηθικές έχουν συχνότατα, αν όχι πάντα, στοχεύσεις. είναι και χειριστικά εργαλεία με άλλα λόγια.
στο τρέχον νομικό πλαίσιο πολλές μορφές κακοποίησης δεν θεωρούνται κακοποίηση, κι άλλες μορφές βαφτίζονται καταχρηστικά κακοποίηση, με συγκεκριμένη κατεύθυνση.

για παράδειγμα, στο τρέχον νομικό πλαίσιο, σε περιπτώσεις προσωπικής αντιδικίας σε διαρκή αναμέτρηση, σε αντιπαλότητα, φταίει κατά νόμον ένα συγκεκριμένο φύλο. το κακοποιημένο θύμα προσδιορίζεται με βάση το φύλο, διά νόμου. οι νόμοι απηχούν αντιλήψεις. δεν είναι τελικές απαντήσεις σε ερωτήματα, είναι προσωρινές και επίκαιρες (ως προς τις στοχεύσεις και την αντίληψη). συρμοί.

άλλοι, οι ίδιοι ή παρόμοιοι συρμοί (μόδες), καθορίζουν και τις ηθικές. υπάρχουν ηθικές που προβλέπουν οτι κακοποιημένο θύμα είναι όποιος κλάψει πιό γρήγορα, κι άλλες που καθορίζουν οτι κακοποιημένο θύμα είναι όποιος κλάψει πιό δυνατά. στ αλήθεια ή στα ψέματα, αδιάφορο.
ένας συρμός θέλει την κακοποίηση σαν μιά εντελώς υποκειμενική υπόθεση, αν εγώ νοιώσω κακοποιημένος (γιατί δεν αναγνωρίζεται το αδιαμφισβήτητο ταλέντο μου στην μουσική, αλλά αντ αυτού αναγνωρίζεται η θεσπέσια στρογγυλάδα του κώλου μου), τότε είναι όλοι συνένοχοι στην κακοποίησή μου και οφείλουν εξηγήσεις και συγγνώμες και τους αξίζουν(!) ποινές. αν ένας φίλος μου μου πει αύριο οτι με κακοποίησες πρόπερσι που με κέρασες μπεργκερ διοτι το μπεργκερ παχαίνει, την έβαψες. αν σου πω πόσο στενοχωρημένος είμαι που τσακώθηκα με την αδερφή μου, και μου πεις να τραβήξω μια μαλακία να γιανω, την έβαψες πάλι, τραβήξω δεν τραβήξω, γιατί μπορεί να νοιώσω ψυχικά κακοποιημένος, αν δεν μου σηκώνεται την έβαψες χειρότερα, ακόμη χειρότερα αν εσένα σου σηκώνεται.
το νομικό ζήτημα είναι μιά απ τις παραμέτρους του ζητήματος.
--

καθόλου λογικό δεν είναι, κατασκευή είναι. απελπισμένη προσπάθεια να δομηθεί ένας διχασμός ανάμεσα σε φωτισμένους και στρουθοκαμηλίζοντες, για να μπορέσει να «στηριχτεί» ο φαντασιακός ισχυρισμός της καθολικής κακοποίησης. αν θα μπορούσε, και πάλι πολύ πολύ δύσκολα, να τραβηχτεί μια διαχωριστική γραμμή, πολύ τεθλασμένη και πολύ θολή και ανισόπαχη, θα ήταν αυτή που χωρίζει συμπεριφορές ή στάσεις, ανάμεσα σε εκείνους που διαχειρίζονται την καθημερινότητά τους, δύσκολη ή λιγότερο δύσκολη, κι εκείνους με κακοποιητικούς εξισορροπιστικούς ιδεασμούς, που την διαχειρίζονται πολύ δύσκολα ή καθόλου. άλλοτε στους πρώτους κι άλλοτε στους δεύτερους συμπεριλαμβάνονται και όσοι χρησιμοποιούν χειριστικά τους ίδιους ιδεασμούς.

ούτε αυτό έχει την παραμικρή σχέση με λογική.

 

Οφείλω ένα standing ovation για αυτή τη παράγραφο.

 

όχι. κι αυτό επειδή το sane (το οποίο "στηρίζει" το safe και το consensual) δεν επιλέγει να σχετίζεται/καβλώνει/λειτουργεί σε αυτο -και ετερο-καταστροφικό/κακοποιητικό συναινετικό πλαίσιο.
από την στιγμή που το s/m εμπλέκει ενοχές, αποσαθρωμένα εσωτερικά ελατήρια, άλυτα και λοιπα, οι εσωτερικές συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες και τα "σημάδια" τους ούτε φεύγουν απλά και φυσικά, ούτε θυμίζουν "συνωμοτικές" στιγμές απόλαυσης.

 

Καμία διαφωνία επί αυτού, ωστόσο δεν αλλάζει το γεγονός ότι το δικαστήριο είναι αυτό το οποίο έχει τον τελευταίο λόγο σχετικά με το αν μία πράξη ποιεί κακοποίηση.

Είναι γεγονός ότι πολλές περιπτώσεις δεν καταγγέλλονται ή ακόμα και όταν καταγγέλλονται η απόφαση είναι αθωωτική αλλά στο δικό μας τουλάχιστον νομικό σύστημα είσαι αθώος μέχρι απόδειξη του εναντίου.

Καλό ή κακό, σωστό ή λάθος, this is it.