Συναίνεση

δεν γίνεται να με προσβάλετε αξιοτιμότατε. δεν ήμουν στο μεγάλο σαλόνι, είχα πεταχτεί γιά κατούρημα.

να ορίσουμε εντιμότατο αρχιδικαστή. και χώρους κράτησης γιά όσους δεν μας αρέσουν.

 

Μιας και με κάνατε quote και επειδή δεν είμαι σίγουρος ότι λέμε το ίδιο ξεκαθαρίζω τη θέση μου.

Συναίνεση για μένα σημαίναι πως η επιβολή της ισχύος δεν γίνεται με χρήση ή απειλή χρήσης σωματικής ή ψυχολογικής βίας και πως σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο ο "αδύνατος" μπορεί να αποχωρήσει ελεύθερα.

 

Δηλαδή ...

Αυτό λεω και εγώ χρόνια τώρα....

 

Ναι, δεν λέμε το ίδιο.

Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση

 

@Arioch και @NobodyKP Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας στο νήμα.

Πέρα από τις κατανοητή και θεμιτή μεταξύ σας μικρή διαφωνία θα Με ενδιέφερε αν έχετε κάποιες σκέψεις ή και προτάσεις ενδεχομένως, στα παρακάτω ερωτήματα

 

@Iagos
έχω την αίσθηση πως δεν υπάρχει ελληνική bdsm κοινότητα όπως υφίσταται στο εξωτερικό... επαναλαμβάνω πως είναι δική μου αίσθηση, μπορεί και να λανθάνω... κατά τα λοιπά, δεν έχω επαφή με κοινότητες του εξωτερικού οπότε δεν μπορώ να συνεισφέρω στο νήμα... εντούτοις, θα με ενδιέφερε να διαβάσω απαντήσεις στα ερωτήματά σας...

 

@sapfw

Ενδιαφέρουσα η παρατήρηση σας.

Επιτρέψτε Μου να σας θέσω το εξής ερώτημα και αν θέλετε ξεδιπλώνετε την σκέψη σας.

Δεν είναι 17 Ιουλίου 2006 που κάνατε εγγραφή στο forum αλλά 5 Μάρτιου 2022.

Έχετε τη δίψα να μάθετε, να ανταμώσετε κι άλλους σαν και εσάς και να γνωρίσετε ανθρώπους δια ζώσης

Δεν έχετε κάνει εγγραφή ακόμα ως sapfw και διαβάζετε ανθρώπους που δημιουργούν ένα ομιχλώδες τοπίο σε σχέση με τη συναίνεση.

Θα νιώθατε ασφαλής να μπείτε σε μια κοινότητα ή θα διστάζατε.

 

Η ερώτηση είναι υποθετική και έχει πολλές παραμέτρους με κυρίαρχες αυτές της συναισθηματικής ωριμότητας του υποκειμένου και της επίγνωσης της πραγματικότητας του "χώρου"... θα πάω γύρω στα 20 χρόνια πίσω όταν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι... θα μιλήσω για τότε: ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτική και παρόλο που θεωρώ τον εαυτό μου καλοπροαίρετο, οτιδήποτε άκουγα και "δε μου κολλούσε" σε αυτό που ένιωθα σωστό το απέρριπτα μαζί με το φορέα του... και για να μην πλατιάζω, αν δεν είχα ξεκάθαρο τοπίο περί συναίνεσης, τότε όχι, δε θα έμπαινα καν στην <<κοινότητα>>...

 

Για εμένα:
Το φόρουμ (και αλλού)είναι μια σελίδα όπου άνθρωποι ανταλλάζουν απόψεις.
Αυτό δεν μας κάνει απαραίτητα κοινότητα.

Σε ποια fora ακριβώς αναφέρεστε στην Ελλάδα;
Σε συγκεντρώσεις όπου οι μισοί διοργανωτές μισούν η διώχνουν τους συμμετέχοντες επειδή τυχαίνει να έχουν αντίθετη άποψη από την δική τους;
Όπου και αυτοί με την σειρά του διοργανώνουν δική τους εκδήλωση;
Γιατί να θέλω να βρεθώ σε μια εκδήλωση όπου υπάρχουν άνθρωποι τοξικοί η δεν ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία μου μαζί τους αν θέλετε;

Το γεγονός ότι γνωρίζω προσωπικά 5/10 άτομα με τα οποία ταιριάζω σαν χαρακτήρας σαν ιδιοσυγκρασία δεν με κάνει μέλος μιας οποιασδήποτε άλλης κοινότητας πέρα από αυτούς που έχω επιλέξει να συνευρίσκομαι.


Στο εξωτερικό δεν έχω βρεθεί δεν μπορώ να έχω άποψη.
Αλλά όσο αφορά εδώ στην Ελλάδα, ταπεινή μου άποψη είναι ότι όχι δεν έχουμε καμία κοινότητα.

Για εμένα για να υπάρχει κοινότητα,θα πρέπει να υπάρχει μια κοινή γραμμή υπεράσπισης/απομάκρυνσης θυμάτων/θυτών.
Να υπάρχουν άνθρωποι με γνώσεις όσο αφορά θέματα δικαιοσύνης/κακοποίησης,όπου να διαθέτουν τον χρόνο και την θέληση να βοηθήσουν.
Να είναι άμεσα συνδεδεμένη η όποια κοινότητα με όποιο κρατικό σύστημα ώστε να μπορεί να λάβει μέτρα άμεσης δράσης.
Να μπορεί η κοινότητα να λειτουργήσει
απενεχοποιημένα από συμφέροντα από φιλίες,να μπορεί να ενημερώσει τα νέα και άπειρα μέλη ακόμα και να απομακρύνει τα κακοποιά στοιχεία με απομάκρυνση είτε με red flags.

 

Σημαντική τοποθέτηση.

Ούτε και Εγώ... 

 

Αγαπητέ Iagos,

Δεν μπορώ να δώ μια διαδρομή στην Ελλάδα, όπου θα συσταθεί πλέον μια bdsm κοινότητα. Το παρόν φόρουμ δεν μπορεί παρά να είναι μια μικρογραφία του σύγχρονου γενικευμένου πολιτισμικού και κοινωνικού αχταρμά νοημάτων και ιδεών της ελληνικής κοινωνίας.

Σε πρακτικό επίπεδο μια ευρεία ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι συνιστούσαν εν τοις πράγμασι, μια χαλαρή κοινότητα υπήρξε προ πολλών ετών αποτελοούμενη από ανθρώπους με κοινή ματιά στα νοήματα και καθημερινή ενασχόληση και ανταλλαγή γνώσεων, εμπειριών και ενιότε υποτακτικών. Σε εκείνη την κοινότητα και λόγω μεγέθους και λόγω κοινών νοηματοδοτήσεων, πρακτικά γνωρίζονταν όλοι και τουλάχιστον κάποια φαινόμενα κακοποίησης εντοπίζονταν και αντιμετωπίζονταν με το μόνο τρόπο που έχουν οι κοινότητες απο καταβολής κόσμου: την απομόνωση και τον εξοστρακισμό. Η κοινότητα εκείνη στεγάστηκε εδώ το πάλαι ποτέ και δεν δημιουργήθηκε μέσα σε αυτό το φόρουμ.

Σταδιακά την τελευταία δεκαετία και βάλε ο κοινωνικός μετασχηματισμός του 'εγώ ορίζω τον κόσμο και τα νοήματά του, να σέβεσαι" (μετανεωτερικότητα) οδήγησε στο "δικό μου bdsm", στο "δικό μου M/s", όπως αναφέρει και ο @Master Electro-pain σε διπλανό νήμα. Το αν πώς και γιατί έγινε αυτό αποδεκτό είναι μια τεράστια συζήτηση.

Αλλά η ουσία είναι ότι ακύρωσε την δυνατότητα λειτουργίας κοινότητας, η οποία θα μπορούσε να προσδιορίζει (σωστά ή λανθασμένα αλλά πάντως κοινά) αν κάποιο συμβάν εντός της είναι ή όχι κακοποίηση.

Αυτό που υπάρχει σήμερα είναι οι μικροπαρέες που εμφανίζονται και εξαφανίζονται κατά ριπάς, περιφερόμενες στα διάφορα φόρουμ τελαλίζοντας την πραμάτεια τους, τις σχέσεις τους, "το δικό τους bdsm" με άλλοθι το δικαίωμα της συμπερίληψης μέσα στο bdsm των πάντων όλων, λες και τελειώσανε τα γράμματα για αρτικόλεξα.

 

Αυτό που χαρακτηρίζει μια κοινότητα είναι η συνεχής αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της. Υπάρχει μια κοινή συνενόηση σε σχέση με τη διαχείριση θεμάτων τα οποία αφορούν ουσιώδεις αρχές αυτής. Από τη στιγμή που τα ίδια μέλη ή πλειοψηφία αυτών υποστηρίζει το Εγώ κι όχι το εμείς, δε μπορεί να υπάρξει καμία κοινότητα και συνεπώς καμία οριοθέτηση απέναντι σε κακοποιητικές συμπεριφορές. Το μόνο που μπορεί να προστατεύσει τον οποιονδήποτε είναι η ατομική ευθύνη κι η αίσθηση του κινδύνου.