Συναίνεση

Παρακολουθώντας την πορεία της συζήτησης σκέφτομαι τα εξής:

Γιατί σε ένα νήμα που μιλά για το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν απλώνει κανείς τα ξερά του σε σώμα άλλου χωρίς τη συναίνεση του, δημιουργείται τέτοια ένταση;

Ποίοι είναι οι λόγοι που κάποιοι βλέπουν πίσω από το αυτονόητο, δηλαδή ότι δεν απλώνει κανείς τα ξερά του σε σώμα άλλου χωρίς τη συναίνεση του, προσπάθεια αστυνόμευσης;

Πώς ένα ερώτημα που αφορά το αυτονόητο

έχει αυτή την εξήγηση;

Είναι εξωφρενικό αν δεν είναι συκοφαντικό.

 

Όχι δεν θα ήθελα.

Ευχαριστώ

 

Αν και δεν μου απευθύνατε το ερώτημα, προσωπικά θεωρώ σημαντικά τα ερωτήματα της @estelwen και έχω απαντήσεις. Είναι οι δικές μου απαντήσεις πάνω σε αυτό το θέμα όταν μου δημιουργήθηκαν αυτές οι απορίες και θεωρώ πως κάπως έτσι μόνο έχει νόημα να απαντηθούν, με την προσωπική μας κριτική ικανότητα, αλλιώς είναι περισσότερο "κύρηγμα" παρά ουσία.

- Η κοινότητα (εκεί που υπάρχει) έχει και τον ρόλο της προστασίας και ευημερίας του συνόλου. Μάλιστα όσο πιο οργανωμένη η κοινότητα απέναντι σε απειλές τόσο λιγότερα τα περιστατικά της αυτοδικίας ή του διασυρμού.
- Η κακοποίηση σαν γεγονός έχει μια σειρά από παράγοντες που την διαχωρίζουν από άλλες καταστάσεις. Δυστυχώς όχι πάντα.Ο τρόπος είναι ανάλογα την περίπτωση, μάρτυρες, ιστορικά κτλ.
- Δεν αποφασίζει η κοινότητα ποιος είναι ο θύτης και το θύμα, ο θύτης αποφασίζει ποιος είναι το θύμα.
Αυτός που έχει κακοποιήσει είναι ο θύτης. Είναι ξεκάθαρες πράξεις δεν είναι φιλοσοφία - ούτε πολιτική κτλ.

Κάποιοι αυτά τα ερωτήματα τα θεωρούν εμπόδια, προσωπικά τα θεωρώ αναμενόμενα για μια κοινωνία που έχει συνηθίσει στην σιωπή.

Αυτός που θέλει να καταλάβει, το ψάχνει και ενημερώνεται.
Κάποιες θέσεις υπαρχουν ακόμα σε πλήρη άγνοια. Κάποια ερωτηματικά είναι σημαντικό να απαντηθούν σε προσωπικό επίπεδο για τον καθένα μας και μετά σε συλλογικό, για ένα τόσο έντονο και συχνό πρόβλημα. Συμβαίνει δίπλα μας συνέχεια. Δεν είναι δύσκολο να απαντηθούν και να αντιπετωπιστούν.

Θέλω να πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι μας πλέον ότι η σιωπή δεν είναι λύση (κλισεδάκι αλλά γεγονός).
Στην πραγματικότητα και επί της ουσίας, τι αλλες επιλογές υπάρχουν?
Μπορούμε/θέλουμε σαν άνθρωποι να επιτρέψουμε στην αμφισβήτηση να συνεχίσει να επιβάλει την σιωπή ενός κακοποιημένου ανθρώπου?

 

1-0

 

Η κοπέλα ανακάλεσε ενώπιον της ανακρίτριας την καταγγελία της καθώς κατέθεσε ότι προχώρησε σε ψευδή καταγγελία για λόγους αντεκδίκησης
Ανακάλεσε τα όσα είχε ισχυριστεί περί απόπειρας βιασμού από δύο νεαρούς ηλικίας 20 και 24 ετών η 20χρονη σε περιοχή των Σερρών.
Διαβάστε σχετικά - Σέρρες: Καταγγελία για απόπειρα βιασμού 20χρονης - Συνελήφθησαν δύο νεαροί

Η 20χρονη, αφότου κατέθεσε ενώπιον της ανακρίτριας στο Δικαστικό Μέγαρο των Σερρών, ανακάλεσε την καταγγελία της καθώς κατέθεσε ότι προχώρησε σε ψευδή καταγγελία για λόγους αντεκδίκησης καθώς, όπως αναφέρουν οι epiloges.tv, ο ένας εκ των δύο ανδρών με τον οποίο διατηρούσε δεσμό την εγκατέλειψε.

Σύμφωνα με όσα δήλωσε στην ανακρίτρια η 20χρονη κοπέλα, ήθελε με τον τρόπο αυτό να εκδικηθεί τον 24χρονο επειδή χώρισαν. Μάλιστα εκτός του ό,τι διατηρούσαν σχέση, έχουν μαζί και ένα παιδί, σύμφωνα πάντα με τις epiloges.tv.
Όπως είχε υποστηρίξει αρχικά η κοπέλα, δύο ημεδαποί άνδρες 20 και 24 ετών προσπάθησαν με χρήση βίας το βράδυ του Σαββάτου να εξαναγκάσουν την 20χρονη σε γενετήσιες πράξεις μέσα σε όχημα στο οποίο επέβαιναν, επί της Εγνατίας Οδού.

Πηγή: https://www.voria.gr/article/serres-anakalese-i-20chroni-pou-iche-katangili-apopira-viasmou

 

Αγαπητέ @Iagos ,
λίγο παλιότερα, το μαυροκυκνί, έδωσε τον ορισμό του Κ. ως "Αυτός που καθορίζει το περιεχόμενο των όρων".
Είναι εμφανής η προσπάθεια Σας να κρατηθεί η συζήτηση του παρόντος νήματος εντός θέματος, υπό το περιεχόμενο των όρων όπως Σεις το καθορίζεται. Καθώς λοιπόν η συζήτηση δεν γίνεται σε χώρο ισότητας/ισοτιμίας των συνομιλητών, καθιστώ γνωστό ότι, προσωπικώς και μόνο, δεν αποδέχομαι τους ορισμούς Σας.
Δι΄εμέ ο όρος "κοινότητα", σημαίνει αποδοχή κοινών κανόνων, κοινού περιεχομένου των όρων και ιεραρχικής δομής. Η ίδια η φύση του Κ/υ, βρίσκεται στον αντίποδα του δι' εμέ ορισμού της "κοινότητος", καθώς προϋποθέτει τον αυτοπεριορισμό ή και ακόμη χειρότερα τον ετεροπεριορισμό του Κ. στον μέσο όρο των αποδεκτών κανόνων.
Εκτός βεβαίως, εάν εννοείται βδσμ συσχετισμούς, πλην Κ/υ, οπότε οφείλω να απολογηθώ για το ότι οι γραμμές ετούτες σπατάλησαν τον χρόνο Μας.
Συνεπώς, με την εξαίρεση όσων περιορίζουν την ενασχόληση τους στις αυτοτελώς ηδονιστικές πρακτικές, επ' αμοιβή ή όχι, που εντάσσονται στο βδσμ, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει "κοινότητα". Υπάρχουν απλά άτομα τα οποία βιώνουν παρεμφερείς καταστάσεις και συζητούν μεταξύ τους ή/και συμβιώνουν στιγμές.

Δεύτερο, πρόβλημα. Ο ορισμός της "συναινέσεως".
Ας μιλήσουμε πρακτικά. Είμαστε μετρημένοι στα δάχτυλα όσοι ασχολούμαστε με το M/s και ταυτοχρόνως δίνουμε παραπλήσιο περιεχόμενο στον όρο.
Έχει χιλιοσυζητηθεί η διαφορά μεταξύ "δίδεται συναίνεση" και "επιβάλλεται Ισχύς". Στο θέμα αυτό έχω καλυφθεί από την τοποθέτηση του Arioch για τα μέσα επιβολής.
Ακόμη και για Ε/εκείνους που επιλέγουν το "δίδεται η συναίνεση", έχει γίνει σχετικώς αποδεκτό ότι στο M/s η συναίνεση δίδεται άπαξ.
Στα πλαίσια αυτά, την πρακτική του "δεν χορηγείται στο σκλαβί το δικαίωμα αιτήματος αποδέσμευσης", πώς θα την κρίνουμε? Σε όποιον καταλήξει στην κρίση ότι το σκλαβί συναίνεσε να απωλέσει το δικαίωμα αυτό, προσωπικά (και αυστηρά προσωπικά) επιφυλάσσω το χαρακτηρισμό του στρουθοκαμήλου.

Η προσωπική μου θέση είναι ότι εντός του βδσμ, άπαντες αναζητούμε δύο πράγματα. Ελευθερία και γαλήνη. και τα δύο πράγματα αυτά, δεν υπάρχει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΚΑΜΙΑ περίπτωση να τα βρει ο οιοσδήποτε, όποιο περιεχόμενο και να τους δίνει, εντός κοινοτήτων. Αυτά βρίσκονται μόνο στην ατομικότητα και στην σύμπτωση δύο ή και περισσοτέρων ατομικοτήτων.
Οι γνωριμίες και επαφές μου βρίσκονται στον γεωγραφικό χώρο τον οποίο οι άνω των 40 ορίζαμε ως "Ανατολικό Μπλοκ". Στον γεωργαφικό αυτό χώρο, οι βδσμ ομάδες διαχωρίζονται σε δυο κατηγορίες, με εμφανέστατες πολιτικές, κοινωνικές, μορφωτικές και οικονομικές καταβολές. Από την μια είναι οι ομάδες των ακραίων εθνικιστών οι οποίες έχουν ως βάση άτομα χαμηλά στην κοινωνική ιεραρχία, με περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες και ουσιαστικά ανύπαρκτο μορφωτικό επίπεδο και φανατισμένα straight, ενώ οι ταγοί ανήκουν στον πλήρη αντίποδα. Δεν γνωρίζω την απάντηση που δίδουν στα ερωτήματά Σας οι ομάδες αυτές, ούτε και επιθυμώ να μάθω.
Γνωρίζω όμως την άποψη και κυρίως τις πρακτικές των ομάδων που αποτελούνται στην μεγάλη τους πλειοψηφία από ανθρώπους υψηλού κοινωνικού, μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου.
Οι πρακτικές αυτών στα ερωτήματα που θέσατε έχουν μόνο μία οπτική. Ατομική ευθύνη. Αποκλειστικά όμως και μόνο ατομική.
Στις ομάδες αυτές, εάν ο Χ. κρίνει ότι ο Ψ. παρέβη αυτό που ο ίδιος κρίνει ως αποδεκτό, αποκλείει τον Ψ. από το προσωπικό του περιβάλλον. Εάν ο Υ. κρίνει ότι και ο Χ και ο Ψ είναι για εκείνον αποδεκτοί, ουδέν πρόβλημα.
Συνεπώς, καμία συλλογικότητα, είτε επιθυμείτε να την ονομάσουμε "κοινότητα" ή "ομάδα", δεν δρα. Δρούν μεμονωμένα τα άτομα, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της δράσεως ή μη δράσεως ή αποδοχής τους.

Περαιτέρω.
Εκκινήσατε το νήμα γράφοντας για κοινότητες και στη συνέχεια θέσατε σειρά ερωτημάτων στη sapfw οι οποίες αφορούν το φόρουμ.
Εάν θέλουμε να είμεθα ειλικρινείς, θα πρέπει να συνομολογήσουμε ότι το φόρουμ δεν είναι τίποτα παραπάνω από την ηλεκτρονική εξέλιξη των προ 10ετίας κυριακάτικων εφημερίδων. Θυμάστε πιστεύω? Αυτών που χρειαζόσουν μπράτσα για να τις κουβαλήσεις και έβρισκες εντός ό,τι τράβαγε η ψυχή σου. Κρατούσες αυτά που ήθελες και γέμιζες μια σακκούλα με τα υπόλοιπα. Όσοι θυμούνται το πρώτο "Ε" της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας με εξώφυλλο το Σεραφείμ και τίτλο "Εγώ είμαι Ιστορία ρε" ή την Σίβυλλα στο Κυριακάτικο Βήμα, μπορούν να κάνουν τις συγκρίσεις με το παρόν.
Σε αυτά τα ερωτήματα που θέσατε, η δική μου απάντηση είναι πως όποιος ενήλικος, καθώς δυστυχώς εκ προσωπικής εμπειρίας γνωρίζω ότι υπήρξαν και ανήλικα μέλη, και εχέφρων επιθυμεί να βιώσει το βδσμ με εναρκτήριο σημείο όχι απλώς ετούτο εδώ, αλλά οιοσδήποτε διαδικτυακό φόρουμ, θα πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει το όποιο τίμημα των όποιων επιλογών του.

Τέλος, καθώς ήδη με "διπλωματικό" (sic) τρόπο έχει γραφεί, το παρακράτος των παρασκηνίων και της κουίντας, ουδέποτε θα παύσει να υφίσταται και να λειτουργεί. Κατανοώ πλήρως την επιλογή της ιδιοκτησίας και της διαχειρίσεως κάθε διαδικτυακού τόπου συζητήσεων να μην επιθυμούν και να μην επιτρέπουν την αναγωγή των ιδίων ή κάποιων σε θέση κριτών/δικαστών/δημίων. Όσο επιλέγω να είμαι μέλος αυτών των διαδικτυακών τόπων, οφείλω να σέβασθώ τους κανόνες τους, είτε τους εκτιμώ είτε όχι. Η μόνη έτερη έντιμη λύση, είναι να δημιουργήσω έναν αντίστοιχο τόπο στον οποίο θα ισχύουν οι δικοί μου κανόνες. Τινές εξ Η/ημών το δοκιμάσαμε και αποτύχαμε. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για Ό/όποιον εκτιμά ότι δύναται να το επιτύχει.

 

η ερώτηση που μου είχε τεθεί αφορούσε κοινότητα και όχι το φόρουμ

έτσι την κατάλαβα έτσι απάντησα, μια που είχε ξεκαθαριστεί πιο πάνω ότι με τον όρο "κοινότητα" δεν αναφέρεται στο φόρουμ

 

Επί της ουσία του νήματος.
Με δεδομένο ότι με κάποιο μαγικό τρόπο συστήσαμε την φανταστική bdsm κοινότητα.

Κεντρικό σημείο του νομικού δυτικού πολιτισμού μας στο ποινικό δίκαιο είναι το τεκμήριο της αθωότητας, το οποίο λέει "Αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου" με το συνοδό "Αθώος λόγω αμφιβολιών" που μεταφράζεται ότι όποιος κατηγορεί κάποιον, αυτός οφείλει να αποδείξει πέραν κάθε αμφιβολίας την κατηγορία, έχει δηλαδή το βάρος της απόδειξης. Αυτός που κατηγορείται δεν έχει να αποδείξειι την αθωότητά του.

Αυτή η αρχή του ποινικού δικαίου δεν επικράτησε ούτε επειδή ζούμε σε ένα δίκαιο κοινωνικό σύστημα, ούτε τυχαία. Επικράτησε γιατί για αιώνες εκτελούνταν με πολύ ευφάνταστους τρόπους άνθρωποι μαζικά ή κατά μόνας, βάσει μιας κατηγορίας, προερχόμενη κυρίως από τον μηχανισμό εξουσίας (Ιερά Εξέταση, φεουδάρχης, κρατικός μηχανισμός κλπ) χωρίς να υπάρχει υποχρέωση απόδειξης της και έτσι ο δύσμοιρος κατηγορούμενος να μην έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί εαυτόν . Είχαμε εκατόμβες αθώων ανθρώπων. Γι αυτό σήμερα και δικαίως λέμε "καλύτερα 100 ένοχοι έξω παρά ένας αθώος μέσα στη φυλακή."

Για την εξασφάλιση της εφαρμογής αυτής της αρχής, κατάκτησης για τον ανθρώπινο πολιτισμό, δημιιουργήθηκαν περίπλοκες δικονομικές διαδικασίες, οι οποίες υλοποιούνται από ανθρώπους με ειδικές γνώσεις. (Δεν θα επεκταθώ εδώ για τη σχέση δικαιοσύνης και κράτους, δεν είναι του παρόντος).

Αν έχουμε ξεκάθαρο τα ως άνω, ας έρθουμε σε αυτή την φανταστική βδσμ κοινότητα,

1. Πώς προστατεύει η κοινότητα το θύμα;
Η αυθόρμητη αντερώτηση είναι: Πώς διαπιστώνει η κοινότητα αν το κατεγγέλον πρόσωπο είναι θύμα; Αρκεί η καταγγελία για να το θέσει σε ρόλο θύματος; Σύμφωνα με τα παραπάνω όχι. Αν η κοινότητα αποφασίσει, έτσι για να γουστάρουμε, ότι δεν ισχύει εντός της το τεκμήριο αθωότητας , τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά. Να αρκεί δηλαδή η καταγγελία, να μπορεί ο καθένας αυθαίρετα να καταγγέλει όποιον αντιπαθεί για οποιονδήποτε λόγο, με βέβαιο αποτέλεσμα την εργαλιοποίηση της φανταστικής μας κοινότητας, ως άλλη Ιερά Εξέταση, η οποία πιθανόν θα προστατέψει κάποια πραγματικά θύματα αλλά σίγουρα θα βλάψει αρκετούς αθώους.
Επόμενη ερώτηση. Ποιος/οι από την κοινότητα θα κρίνουν; Θα κάνουμε γενική συνέλευση των μελών; Θα υπάρχει όργανο που κρίνει και θα επιβάλει ποινή; Ο κατηγορούμενος θα έχει δικαιώματα; Θα μετατρέψουμε αυτή την φανταστική κοινότητα, σε δικαστήριο; Με τί εργαλεία, τί γνώσεις, τί εφόδια;
Αλλά ας υποθέσουμε ότι μπορούσαμε να προβλέψουμε και να εφαρμόσουμε διαδικασίες, η κατακλείδα ερώτηση είναι:

Οκ. Μπορούμε αλλά θέλουμε;

Παρ' όλα αυτά και χάριν της συζήτησης και μόνο ας πούμε λοιπόν ότι κάποιο μέλος μας είναι πράγματι θύμα. Για να προστατέψεις το θύμα θα πρέπει η φανταστική κοινότητα να έχει μηχανισμούς προστασίας του, ψυχολογική υποστήριξη, νομική υποστήριξη, συλλογική συμπαράσταση.

2.Τί κάνει με τον θύτη.
θα υποθέσω καλοπροαίρετα και σύμφωνα με όλα τα παραπάνω ότι η ερώτηση εννοεί τί κάνουμε με τον θύτη που έχει πλήρως αποδεδειγμένα κακοποιήσει μέλος της κοινότητας.
Τον διώχνομυε υποθέτω. Του ανοίγουμε την πόρτα και του λέμε περάστε έξω και ενημερώνουμε την κοινότητα και τυχόν αδελφες κοινότητες. Του κάναμε τα μούτρα κρέας. Μπορεί να κάνει bdsm, να κακοποίει και εκτός κοινότητας. Δεν έχει ανάγκη την κοινότητα. Αλλά αναγνωρίζω ότι τουλάχιστον δεν θα επιτεθεί πια στα μέλη της κοινότητας. Ως εκεί.

3. Τι κάνει έτσι ώστε νέα μέλη να νιώθουν ασφάλεια όταν εισέρχονται στην κοινότητα
Η φανταστική κοινότητά μας, ενημερώνει, προτρέπει τα νεοεισερχόμενα μέλη να διαβάσουν, να συμμετέχουν σε σεμινάρια, να μην βιάζονται, να συμβουλεύονται όταν θέλουν, πρόσωπα εγνωσμένου κύρους, τους ξεκαθαρίζει ότι η κοινότητά δεν είναι για να βρουν γαμπρό ή νύφη (σε αυτό ίσως θα πρέπει να επιμείνει λιγο παραπάνω) και τους εύχεται καλή τύχη γιατί είμαστε καλοί άνθρωποι. Ιδιαίτερη ευαισθησία δείχνει στα πολύ νεαρά άτομα, στα οποία δεν έχει αρτιωθεί ακόμα η προσωπικότητά τους. Αν εμφανιστεί κανένας ανήλικος, δεν τον δέχεται και του λέει να ξαναέρθει όταν ενηλικιωθεί.

Σε αντιδιαστολή με τα παραπάνω ερωτήματα, προσωπικά προκρίνω την αυτορύθμιση που δείχνει να έχει επιτυχώς αυτό το φόρουμ.
Υπενθυμίζω ότι πριν από πολύ λίγο καιρό ένα μέλος η @esmarol έφερε δημόσια ένα συμβάν το οποίο την αφορούσε .
Άλλα μέλη μίλησαν, στήριξαν. Άλλα μέλη σιώπησαν. Αυτός στον οποίο αναφερόταν το συμβάν δεν παρενέβη, δεν εμφανίστηκε, σιώπησε. Ο καθένας έπραξε όπως διάλεξε, νόμιζε και ήθελε. (Να ξεκαθαρίσω εδώ, ότι για μένα η σιωπή έχει πολλαπλές και ισότιμες ερμηνείες ,όπως ενδεικτικά: δεν διάβασα, σας έχω γραμμένους, με αδικήσατε και με προσβάλατε, έχω καλύτερα πράγματα να κάνω από το να ασχολούμαι με βλακείες, ούπς μας πήραν χαμπάρι). Κατά τα φαινόμενα, δεν χρειάστηκε κάτι άλλο. Και δεν είναι το μόνο συμβάν στα χρόνια που έχουν περάσει.
Επιπρόσθετα, το παρόν φόρουμ είχε μέχρι πρόσφατα την μεγάλη τύχη, να έχει έναν ικανότατο Advisor, ο οποίος βοήθησε σημαντικά πολλού/ες από εμάς.

Μετά από όλα αυτά παραμένει ισχυρό το ερώτημα. Υπάρχει λόγος οργάνωσης και κανονάρχησης της απόλαυσης;

Αυτά τα ολίγα από εμέ.

ΥΓ. Αναφορικά με τον χαμό που έγινε στο παρόν νήμα και στον οποίο συμμετείχα με χαρά, παραπέμπω.

Πόσοι από εσάς έχουν κάνει δημόσιο σεξ η κάποιο φετίχ Μπροστα σε κόσμο Γενικά και τι ακριβως ??

Συντάσσομαι.

 

Έχετε απόλυτο δίκιο. Αδικαιολόγητη παρερμηνεία μου.