Συναισθηματικός εκβιασμός

Θα μου αναλύσεις το σκεπτικό σου ( μπράτ/συναισθηματικός εκβιασμός);

 

Όχι απαραίτητα, αλλά οκ, κάτι ξέρεις περισσότερο για να το λες.  

 

Τελειο παραδειγμα για να δειξω πως κατι που θεωρουμε ντε φακτο αρνητικο, οπως ο εγωισμος, δεν ειναι παντα, και εχει να κανει με το πως και κυριως σε ποια κομματια της ζωης μας τον χρησιμοποιουμε.

Δεν εχω υπαρξει και δεν θα υπαρξω ( μεγαλα λογια χιχι) θυτης συναισθηματικου εκβιασμου.
Ειμαι πολυ εγωιστρια και περηφανη και λογικη για να με ικανοποιησει το οτιδηποτε προερχεται απο κατι λιγοτερο απο θεληση.(η θεληση εχει πολλες αιτιες ειδικα οταν ειναι θεληση Κ, αλλα δεν παυει να ειναι θεληση)
Δεν θα αντεχα να εχω ουτε υλικο πραγμα, ποσο μαλλον συναισθημα ακομα και "παιχνιδι", που να το πηρα με το ζορι ( οποιου ειδους ζορι, και οι μαλλαγανειες μεσα)
Δεν εχει νοημα. Δεν εχει αξια. Αυτοματα δεν το θελω, χανω ενδιαφερον γιατι παντα εγω θα ξερω την αληθεια, ακομη και αν το αλλο ατομο εχει πεισει τον εαυτο του οτι το κανει " απο καρδιας" εγω θα ξερω και δεν μπαινω καν στον πειρασμο.

Εχω βρεθει θυμα συναισθηματικου εκβιασμου ωστοσο..για πολλα χρονια, εν γνωση μου, μπορουσα δηλαδη να καταλαβω την πραγματικοτητα απλα συνεχιζα, γιατι; φοβος,τυψεις, η αισθηση οτι ειμαι κακια, οτι θα το μετανιωσω και θα ειναι αργα κ.α Αλλα τον ξεπερασα τον φοβο και πλεον σε αναλογη, παρολιγον, κατασταση ηξερα ακριβως πως να χειριστω τα πραγματα με οσο το δυνατον λιγοτερα δραματα και στεναχωριες ( μποθ σαιντς).

 

Η ψυχολογική χειραγώγηση απο αγαπημένα πρόσωπα.

Τι κάνουμε, πώς το αντιμετωπίζουμε αν αποφασίσουμε ότι δε θέλουμε άλλο πια;
Αντε και το εντοπίσαμε. Μπορούμε όμως εμείς να αλλάξουμε τους άλλους; Είναι τόσο απλό;
Όσο το σκέφτομαι...αν δεν ήταν τόσο περίπλοκα τα δεσμά που στήνει ο άνθρωπος θα ήταν τόσο μεγάλο πράγμα η ελευθερία;

Πόσα «θέλω» μας έχουμε άραγε θάψει λόγω συναισθηματικών εκβιασμών; Μπορούμε να αλλάξουμε εμείς αντιμετώπιση. Και πάνω απ' όλα μπορούμε επιτέλους να θέσουμε τα όρια μας. Βλέπετε, χρειάζονται δύο για να παίξει κανείς αυτό το παιχνίδι- it takes two to tango.

Δε σας φαίνεται περίεργο πως αισθανόμαστε ένοχοι όταν κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας; Η ρίζα του «κακού»; Το γεγονός ότι ξεχάσαμε να αγαπάμε τον εαυτό μας… Πρώτα εμείς οι ίδιοι και έπειτα οι γύρω μας…

Ένας διαρκής πόλεμος δηλαδή.

 

Αττενσιον πληζ αττένσιον :
Πίσω από έναν ασπόνδυλο μαλακοπίττουρα του μέλλοντος, που θα καταπιέζεται δια βίου απο την σύζυγο, κρύβεται μία ζουρλή , από τις εορτάζουσες σήμερα.

Λωλ

 

 

Όταν σου είπε πως μια ημέρα, θα την καταλάβεις.
Αχ μαμά ναι.

 

 

Όσο αποτρεπτικά κι αν είναι όλα αυτά που λες, για όσους τα πληροφορούνται .... τουλάχιστον είσαι πολύ ειλικρινής, κι αυτό είναι εκτιμητέο !!! Αλήθεια πόσες έχω συναντήσει και γνωρίσει με τέτοια χαρακτηριστικά, (ελαττώματα τα λέω εγώ, υποκειμενικά και με το συμπάθειο) ... χωρίς όμως να έχουν τέτοια τόλμη παραδοχής τους !!!!!  

 

Οι περισσότερες έτσι κάνουν πάντα :/
Το καλύτερο είναι να προξενούν προβλήματα μόνο σε εκείνες, βεβαια, όχι σε εμάς τους υπόλοιπους.