Σχεσεις απο αποσταση...εχουν ελπιδες?

Είναι αυτό που λένε ότι "στα φιλικά μάτς μπαίνουν τα καλλίτερα γκόλ".
     

 

Άχου το μωρέ..!

 

Προσωπικά είχα μια τέτοια σχέση. Αρκετά χρόνια κιόλας (με διακοπές βέβαια, όταν ένας από τους δύο είχε σχέση).
Τελείωσε οριστικά όταν αρχίσαμε να αισθανόμαστε "διαφορετικά" και πέρα από το κομμάτι αυτής της "σεξουαλικής, φιλικής" σχέσης, δεν υπήρχε περίπτωση να είμαστε κανονικό ζευγάρι ούτε για αστείο.
Ακόμη κι όταν εγώ είχα μετακομίσει τότε Αθήνα.

 

Εξαρτάται κατά πολύ, από το πως αντιλαμβάνεται κάποιος τη σχέση ( αφού μάλλον και για κείνες δεν υπάρχει κάποιος ποιοτικός/ποσοτικός καθολικός κανόνας ).
Εξαρτάται επίσης από την φάση στην οποία βρίσκεται κάποιος ( ή ακόμη και στη φύση/χαρακτήρα του ).
Αφού για κάποιον που έχει ανάγκη από αρκετό ως πολύ προσωπικό χώρο, είναι ότι το καλύτερο. Τα για κάποιους αρνητικά ( θα έγραφα και αυτονόητα, για μένα τουλάχιστον )
έχουν ήδη αναφερθεί. Όμως ένα πιστεύω, ότι θ' άξιζε επαναλήψεως. Η απόσταση αρκετές φορές "εκτονώνεται" με συναντήσεις που πιθανότατα δεν αρκούν, για να ζήσεις τον άλλο σε όλες του τις εκφάνσεις - δη αρνητικές -. Ως αποτέλεσμα έχει - μάλλον τις περισσότερες φορές -, τις στιγμές εγγύτητας κάποιος να τις ζει "αποστειρωμένες" ( δίχως τα "παρατράγουδα" της καθημερινότητας ) και σε μεγάλο βαθμό εξιδανικευμένες. Και ίσως και αυτός να είναι ένας από τους σημαντικούς λόγους, που αν και όταν η απόσταση παύσει, μάλλον δεν είναι πολλές οι σχέσεις του είδους που κρατούν. Καθώς και ο λόγος που σχέσεις του είδους αρκετές φορές χρονικά "τραβούν". Ως προς τα ότι ο ένας "παλεύει/πιστεύει" περισσότερο από τον άλλο και ότι γι' αυτό του αξίζει κάποιο "παράσημο"...Θέμα αναγκών/θέλω είναι - πάντα κατ' εμέ -, παίζει και εγωισμού - κάποιες πάντα φορές, περισσότερες ή λιγότερες, δεν ξέρω, δεν απαντώ -, σίγουρα είναι τρελή απλούστευση - για τα δικά μου κριτήρια -. Όσο τα θέλω ταιριάζουν, η όποια σχέση προχωρά - εξ αποστάσεως ή όχι -. Σ' αντίθετη περίπτωση to thee fairwell oh tiny faucets. Αν έχουν ελπίδες...Το μόνο απέλπιδο ( νεωτερισμός? Μάλλον πατατιά αλλά έχει το chicε του ) είναι η αποφυγή του θανάτου, για όλα τ' άλλα υπάρχει η ......card χαχα

 

Σιγα

 

Καμία απόσταση δεν εμποδίζει την αληθινή επιθυμία και αυτός που πραγματικά θέλει και μπορεί το δείχνει έμπρακτα.
Σίγουρα είναι συν ένα πρόβλημα η απόσταση, στα ήδη τυχόν προβλήματα που υπάρχουν.
Με θέληση κ υπομονή όλα γίνονται.

 

Συμφωνώ! Συν ότι την πραγματική απόσταση την δημιουργούμε εμείς δεν είναι τα χιλιόμετρα!!!

 

Ωραίο θέμα. Δεν ξέρω πώς σκέφτηκε ο καθένας από όσους έγραψαν αλλά εγώ είδα κατά πλειοψηφία συναισθήματα και εικόνες από το παρελθόν να περνάνε μπροστά από τα μάτια σας.
Και από τα δικά μου.
Μπορώ να πάρω και εγώ θέση και να πω την ιστορία μου, με εικόνες ή χωρίς εικόνες. Με συναισθήματα και γνώμη διαμορφωμένη ανάλογα του τι έχω ζήσει.
Δεν θα προσφέρω τίποτα παραπάνω. Έχετε γράψει τα πάντα. Αλλά:

Από ότι διάβασα κρατάω το "Η απόσταση είναι ακόμα μία αντίξοη συνθήκη" του @Arioch .

Μόνο.

Γιατί είναι αυτό και τίποτα παραπάνω. Ομορφιές και ασχήμιες σε κάθε σχέση. Δυσκολίες ή βολικές καταστάσεις παντού. Συνυπάρχουν.
Τι σημασία έχει αν η δυσκολία είναι η απόσταση;
Ακόμα και να έχει... Τι περιμένεις; Τι περιμένεις να κερδίσεις από μια σχέση;
Πόσες σχέσεις έχεις κάνει στη ζωή σου; 10; 20; 50;
Πόσες από αυτές τελείωσαν;
Να σου πω εγώ που έχω μαντικές ικανότητες;
Ναι, σε εσένα, που το διαβάζεις τυχαία, μιλάω. Έχουν τελειώσει όλες, άντε, εκτός από μια, βαριά.
Οι σχέσεις είναι για να τελειώνουν και να πάμε μπροστά. Δεν έχει σημασία αν το Θέλουμε, δεν έχει σημασία το ότι δεν τις ξεκινάμε με σκοπό το τέλος.
Σημασία έχει να το δεχτούμε. Σημασία έχει να καταλάβουμε ότι το τέλος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της σχέσης.
Δε με πιστεύεις;
Κάνε εκατό σχέσεις. Θα δεις ότι τουλάχιστον στις 99 είχα δίκιο. Κανόνας. Μπορεί να μείνει η μια που θα επιβεβαιώσει τον κανόνα, σαν εξαίρεση. Μπορεί.

Η ερώτηση είναι τον/την γουστάρεις αρκετά για να αντέξεις τις αντιξοότητες της σχέσης;
Προχωράς.
Δεν γουστάρεις αρκετά για να αντέξεις;
Το κουβαδάκι σου και σ' άλλη παραλία

 

Ποτε δεν με σταματησε η αποσταση, ουτε καν την εχω στο μυαλο μου σαν προβλημα. Ειμαι απο Θεσσαλονίκη και κατα καιρους ειχα σχεσεις απο Λάρισα, Αθηνα, Παρο, Αλεξανδρουπολη, Σερρες, Δραμα και αυτα ειναι τα λιγο σοβαρα, με τις αρπαχτες βαλτε τα παραπανω συν Ιωαννινα , Βόλο , Ξανθη, Καβαλα και αλλα... Μετα απο εκατομμύρια χιλιομετρα και αμετρητα βραδια στην εθνικη οδο, με καθε καιρο (καυσωνες, χιονια, βροχη, ομιχλη κτλ) πλεον μπορω να πω με σιγουρια οτι ΝΑΙ εχουν ελπιδα οι σχεσεις οπως και μελλον αρκει να υπαρχει θεληση και οχι γκρινια/μιρλα/μιζερια.
Οι παραπανω σχεσεις σιγουρα δεν τελειωσαν λογο αποστασης (δεν ειμαι και ευκολος ανθρωπος) ουτε μετανιωσα ποτε για τα χιλιομετρα. Θα το ξαναεκανα ευχαριστως αν χρειαζοταν!


Υ.Γ. Τολμηστε αξιζει, και αν φατε τα μουτρα σας θα σας μεινουν οι "εκδρομες"

 

Το ιντριγκάρισμα δεν εξαρτάται από αποστάσεις,καλώς ή κακώς.Κι αφού είναι έτσι,όταν υπάρχει απόσταση,ή το αντιμετωπίζεις ή το καταπιέζεις και γίνεται απωθημένο.Τίποτα δεν είναι δεδομένο και στατικό στην ζωή...Το που βρισκόμαστε σήμερα είναι αρκετά πιο ρευστό απ' όσο πιστεύουμε οπότε δεν είναι και σοφό να αποφασίζουμε με βάση κάτι τόσο ρευστό.Θα μπορούσαμε να ρωταμε για ελπίδες και σε πολλές άλλες φαινομενικές δυσκολίες σχέσης...Το ίδιο το σκεπτικό της ερώτησης λειτουργεί σαν εμπόδιο,όχι η απόσταση.Η απόσταση είναι απλώς μια πραγματικότητα που ή ρυθμίζεται ή αλλάζει.
Αν κάτι θα έχει αίσιο τέλος όπως αναρωτιέται στο αρχικό post ο άνθρωπος που έφτιαξε το νήμα,εξαρτάται απ' τα ίδια τα άτομα που είναι στην σχέση και την αλληλεπίδρασή τους.Οι εξωτερικοί παράγοντες συνήθως είναι αφορμές,όχι αιτίες.

 

Καλά τα ραδιοφωνικά τσιτάτα....
Αλλά κανείς δεν κάνει για τις 99. Αλλιώς πάρα πολλή ενέργεια χωρίς λόγο.

 

Δεν είναι αυτή η ουσία της σκέψης μου. Θεωρώ ότι πολλές φορές η υπερβολή βοηθάει να δούμε κάτι πιο καθαρά.