Σχολιάστε την υπογραφή του απο πάνω σας..

"...και θα καλέσω την προσοχή σας στο άρθρο "περί αντιμαχιών σε φόρουμ" 45/3 παρ.β' του αστικού κώδικα, σύμφωνα με το οποίο ο πελάτης μου είναι αθώος..."

 

"Throw ourselves against the wall" λέει βρε LordAini.


Μη μου κάνεις φλώρικο το τραγούδι  

 

Oooops, το εκανα copy paste απο site χωρίς να το ckeckαρω  

 

Απάντηση: Re: Σχολιάστε την υπογραφή του απο πάνω σας..

I did my time, and I want out
So abusive, FATE
It doesn't cut, the soul is not so vibrant
The reckoning, the sickening
Back at you, subversion
Pseudo-sacred pyscho virgin
Go tell your classes
Go dig you grave
Then fill your mouth with all the money you have saved
Sinking in getting smaller again.
I'm done! It has begun, I'm not the only one!

And the rain will kill us all.
Throw ourselves against the wall.
But no one else can see.
The preservation of the martyr in me.

Psychosocial, Psychosocial, Psychosocial
Psychosocial, Psychosocial, Psychosocial

Oh, there are cracks in the road we lay
From when the devil fell
The secrets have gone mad?

This is nothing new
but when we kill it all
the hate was all we had
who needs another mess
We could start over
just look me in the eyes and say i'm wrong
now there's only emptiness
But I'm missing something
i think were good i'm not the only one

And the rain will kill us all.
Throw ourselves against the wall.
But no one else can see.
The preservation of the martyr in me.

Hey get that back inside,
I tried to tell you first
Your hurtful lies are giving out
Can't stop the killing, I can't help it.
Is there something psycho?
Is this what you want?
Im not the only one!

And the rain will kill us all.
Throw ourselves against the wall.
But noone else can see.
The preservation of the martyr in me.

And the rain will kill us all.
Throw ourselves against the wall.
But no one else can see.
The preservation of the martyr in me.

 

Re: Απάντηση: Re: Σχολιάστε την υπογραφή του απο πάνω σας..

 



 







Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε

Μανώλης Αναγνωστάκης



​

 

Απάντηση: Σχολιάστε την υπογραφή του απο πάνω σας..

... και κουρασμένη........

 

Η σιωπή είναι χρυσός όταν τα λόγια δεν έχουν νόημα..

 

My animals slow ...

 

"ecce homo"

 

"It's too bad that stupidity isn't painful...."