ΤΟ ΠΑΡΤΥ....

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι 100% αληθινή…

Λοιπόν να αρχίσω…

Πριν περίπου 2 χρόνια αγόρασα ένα ιδιαίτερο και σπάνιο αυτοκίνητο για τα ελληνικά δεδομένα. Θέλοντας λοιπόν να βρω πληροφορίες σχετικά με το αυτοκίνητο αλλά και να μάθω αν υπάρχουν οργανωμένες λέσχες (club) έφτασα να συνομιλώ με κάτι τύπους από Ολλανδία που είχαν τα ιδία αυτοκίνητα και είχαν φτιάξει μια Ολλανδική λέσχη με έδρα το Άμστερνταμ.

Μέσα στα μέλη της λέσχης αυτής υπήρχε και ένας τύπος που έμπαινε στο φόρουμ της λέσχης με το ψευδώνυμο Master!...

Για να πω την αλήθεια όταν το είδα το ψευδώνυμο αυτό θεώρησα πως ο τύπος θα είναι Master στα αυτοκίνητα αλλά έκανα λάθος!!

Έχοντας εγώ την εντύπωση πως θα με βοηθήσει σε θέματα αυτοκινήτου του έστελνα συχνά ΠΜ στα αγγλικά αλλά ποτέ δεν έπαιρνα απάντηση. Το δικό μου ψευδώνυμο δήλωνε καθαρά πως ήμουν Έλληνας.

Μια μέρα και αφού είχα απογοητευτεί… έκπληκτος είδα πως ένα από τα πολλά ΠΜ που του είχα στείλει είχε απάντηση!!! Όταν το άνοιξα να το διαβάσω η έκπληξη μου ήταν διπλή διότι η απάντηση ήταν στα ελληνικά…. Για να μην σας τα πολυλογώ με τα πολλά έμαθα πως συζούσε με μια Ελληνίδα και ο Μάστερ δεν ήξερε ούτε λέξει εκτός από ολλανδικά και γι’ αυτό δεν μου απαντούσε…

Με την κοπέλα την οποία συζούσε αρκετά βραδιά είχαμε διαλόγους από το ιντερνετ και ομολογώ πως ήταν πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας και ευχάριστος άνθρωπος. Μετά από μήνες συνομιλίας μέσω νέτ μου αποκάλυψε πως ο Ολλανδός σύντροφος της ήταν ο Κύριος και Αφέντης της, και ότι αυτή ήταν μια ολοκληρωτικά δικιά του σκλάβα!

Εφόσον είχαμε αναπτύξει αρκετή οικειότητα μέσο νέτ άρχισα να μιλάω και με τον Αφέντη της φυσικά με την βοήθεια της σκλάβας στο ρολό του διερμηνέα. Μου περιεγραφαν πως κυλούσαν οι μέρες τους και μάλιστα με πολλές λεπτομέρειες. Πολλές φορές άκουγα την σκλάβα να μου λέει , πως πιάστηκε στην καρεκλά μπροστά στον Η/Υ που μου μιλούσε, διότι δεν ακουμπούσε η πλάτη της πίσω στην καρεκλά, όχι επειδή δεν το επέτρεπε ο Κύριος της αλλά επειδή πονούσε να την ακουμπιση από το βραδυνο μαστιγομα που ειχε προηγηθει.

Εγω ειχα βρει φυσικα την χαρα μου ακουγοντας όλα αυτά που ζουσαν στην μακρινη Ολλανδια… Σε καποια φαση ο Κυριος της , της επετρεψε να μου πει και την υπολοιπη αληθεια που μου εκρυβαν.

Ο Κυριος δεν ειχε μονο αυτην για σκλαβα αλλα οι σκλαβες στο συνολο τους ηταν τρεις!!! Δηλαδη ειχε τρεις σκλαβες στο σπιτι του 24/7…..

Φυσικα μετα από αυτό γνωρισα και της άλλες 2 σκλαβες μεσο νετ αλλα δεν πολύ μιλουσαμε διοτι ηταν Ολλανδεζες και δεν ηξεραν καλα αγγλικα. Ο συνδεσμος με ολους αυτους εξακολουθουσε να είναι η ελληνιδα σκλαβα.
Λογο επαγγέλματος που κανω, τα ταξιδια για μενα είναι πολύ συχνα ειδικα στις ευρωπαικες χωρες. Ετσι η μοιρα το εφερε να εχω καποιες δουλειες στο Αμστερνταμ και να πρεπει να παω μερικες ημερες εκει. Όταν το ακουσα ότι θα παω εκει ξετρελαθηκα διοτι θα μου δινονταν η ευκαιρια να τους γνωρισω από κοντα. Όταν εφτασα σπιτι από το γραφειο το πρωτο πραμα που εκανα ηταν να ανοιξω τον Η/Υ και να τους στειλω μηνυμα ότι σε μερικες ημερες θα ημουν εκει.

Η απαντηση που πηρα ομολογώ ότι με απογοήτευσε λιγάκι διοτι από αυτά που μου απάντησαν η δεν τους άρεσε η ιδέα να βρεθούμε από κοντα η δεν με πίστεψαν ότι θα πήγαινα εκει…το μονο που μου είπαν ηταν ότι όταν θα έφτανα εκει να τους έστελνα ένα μηνυμα μεσο νετ και να τους πω που βρίσκομαι..

Όταν εφτασα στο Αμστερνταμ και πήγα στο ξενοδοχείο, αφού τακτοποίησα τα πράματα μου στο δωμάτιο κατέβηκα στην υποδοχή για να μάθω που έχει Η/Υ με σύνδεση νετ. Ευτυχώς για μενα ηταν καλό και κεντρικό ξενοδοχείο της πόλης και ειχε μέσα ‘’νετ κόρνερ’’ Ετσι τους έστειλα μηνυμα ότι βρίσκομαι στο τάδε ξενοδοχείο στο τάδε δωμάτιο.

Θέλοντας εγώ να τελειώσω της δουλειες μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να εχω όσο το δυνατόν ελεύθερο χρόνο για τις μέρες που θα ημουν εκει, μόλις έστειλα το μηνυμα έφυγα για τα ραντεβού που ειχα.. Το βραδύ που γύρισα πάλι πίσω στο ξενοδοχείο με ενημέρωσαν πως με ζήτησαν τηλεφωνικός αλλα δεν αφήσαν όνομα/αριθμό αλλα ούτε και κάποιο μηνυμα. Σκέφτηκα ότι θα ηταν από Ελλάδα που ήξερε το γραφειο σε ποιο ξενοδοχείο είμαι και έτσι θα με πηρέ κάποιος συνεργάτης

Πήγα αμέσως στο ‘’νετ κόρνερ’’ του ξενοδοχείου να δω μήπως μου έχουν απαντηση από το πρωινό μήνυμα που έστειλα. Όταν τσέκαρα τα Μειλ μου είδα σαν απαντηση ότι την άλλη μέρα το πρωί θα με συναντούσαν στο καφέ του ξενοδοχείου.
Όλο το βραδύ σκεφτόμουν την αυριανή συνάντηση.

Τελικά ξημέρωσε και έφτασε η ώρα που θα συναντιόμασταν. Εγω ειχα πάει και μισή ώρα πιο μπροστά για να περιμένω… Έφτασαν ακριβώς στην ώρα τους!! Πρώτα μπήκε ο Κυριος και από πίσω η σκλαβα Του. Τους αναγνώρισα κατευθείαν αφού ειχα δει άπειρες φωτο και βίντεο από τους ιδίους, Αφού μιλήσαμε για αρκετή ώρα το βραδύ με προσκάλεσαν σπιτι Του για φαγητό. Έμενε σε ένα προάστιο έξω από το Αμστερνταμ, μέσα στο δάσος διπλα σε μια τεχνίτη λίμνη. Ο χώρος γύρο από το σπιτι ηταν ιδιωτικός και η πρόσβαση απαγορευόταν. Αφού κανονίσαμε την ώρα που θα περνούσαν να με πάρουν, έφυγαν….

Το βραδύ και ενώ εγώ περίμενα στο σημείο που είχαμε πει είδα το Κύριο να έρχεται με ένα τεράστιο τζιπάκι και να μου κάνει νόημα να μπω μέσα. Μπήκα και έτσι ξεκινήσαμε για το σπιτι. Στο δρόμο θέλω να σας πω πως φοβήθηκα λιγάκι διοτι ημουν με έναν άγνωστο μέσα σε ένα αυτοκίνητο και πηγαίναμε σε ένα δρόμο τέλειος σκοτεινό και ο τύπος δεν ήξερε λέξει αγγλικα να μπορούσαμε να πούμε και τίποτα…

Όταν φτάσαμε ηταν στο σπιτι μονο η σκλαβα που μας υποδέχτηκε. Κάτσαμε λίγο στο σαλόνι και μετα πήγαμε στην τραπεζαρία για το φαγητό. Τίποτα μέχρι τότε δεν έδειχνε την σχέση Κυρίου/σκλάβας . Σκέφτηκα μήπως με δούλευαν τόσους μήνες αλλα μετα λέω τις φωτο και τα βίντεο πως τα έβγαλαν;;;

Αφού φάγαμε μια Ολλανδική σπεσιαλιτέ που ηταν τέλειος χαλιά και μια χωριάτικη ελληνική σαλάτα (προς τιμή μου) ανοίγαμε ήδη το τρίτο μπουκάλι κρασί. Τα πρώτα 2 τα ήπιε ο Κυριος σχεδόν μονός του. Τότε κάτι ζήτησε στα Ολλανδικά από την σκλαβα και σηκώθηκε η σκλαβα να πάει προς την κουζίνα μουρμουρίζοντας κάτι. Την στιγμή που πέρασε διπλά από τον Κύριο της τρώει μια γερή χεριά στον κωλο και αμέσως σταμάτησε το μουρμουρητό. Όταν γύρισε από την κουζίνα κρατούσε στα χεριά της χαρτοπετσέτες και οδοντογλυφίδες. Πριν προλάβει να τα ακουμπήσει στο τραπέζι την πιάνει ο Κυριος από το μαλλί και την καθίζει απότομα στο πάτωμα και διπλά του. (αρχίσαμε σκέφτηκα…) Φυσικα εγώ το έπαιξα άνετος για να δω μέχρι που θα πάει το πραμα…

Στη συνεχεία άρχισε ο Κυριος να την φιλάει παθιασμένα στο στόμα ενώ τα χεριά του τα ειχε μπλέξει μέσα στα μακριά και μαύρα μαλλιά της και της τα τραβούσε ελαφρά προς τα πίσω…Τότε η σκλαβα φάνηκε πως αφεθηκε ολοκληρωτικά σε Εκείνον!!!

Όλο το βραδύ ημουν θεατής σε αυτά που έκαναν χωρίς να βγάλω αχνά αλλα και χωρίς να συμμετέχω κιόλας. Ήμουν απλά θεατής, που όπως κατάλαβα αργότερα τους άρεσε η ιδέα πως είχαν και άλλον στο δωμάτιο να τους βλέπει.

Το πρωί μου είπαν πως θα γίνει ένα πάρτυ σε μερικες μέρες στο σπιτι τους και ότι άμα ήθελα μπορούσα να παω. Ρώτησα τι είδους πάρτυ θα είναι και όταν ακουσα την απαντηση σοκαρηστικα!!!!!! Ήταν συνάντηση (meeting) που θα έκαναν οι ιδιοκτήτες σκλαβών….!!! Εννοείτε πως τέτοιο πάρτυ δεν το έχανα με τίποτα!!!!!!

Έφτασε η μέρα του πάρτυ και όλα ηταν έτοιμα. Ο χώρος όπως προανέφερα ηταν ιδιωτικός και απαγορευόταν η πρόσβαση. Ο έλεγχος γινόταν σε μια απομακρυσμένη καγκελόπορτα στο δρόμο οπού άνοιγε μέσα από το σπιτι και μετα από οπτική επαφή μεσο κάμερας που ηταν τοποθετημένη σε ένα δέντρο ακριβός διπλά από την πόρτα. Άρχισαν λοιπόν να καταφθάνουν οι καλεσμένοι Κύριοι και όλοι φυσικα είχαν και τις σκλαβες τους μαζί. Ο κάθε κύριος θέλοντας να κάνει θεαματική είσοδο στο μέρος είτε την ειχε σκλαβα δεμένη με αλυσιδίτσα και την έσερνε γυμνή από το κολάρο που φορούσε στο λαιμό της , είτε την ειχε την σκλαβα δεμένη με τα χεριά πίσω και ημίγυμνη με δερμάτινα εσώρουχα… Την παράσταση την έκλεψε ένας Αφέντης που ειχε την σκλαβα του γυμνή, τα ποδιά της με χειροπέδες μεταξύ τους δεμένα ώστε να μην μπορεί να περπατάει καλα και να χάνει στιγμιαία την ισορόπια της και τα χεριά δεμένα πίσω από την πλάτη. Το κερασάκι στην τούρτα ηταν πως την τραβούσε από μια ψιλή αλυσιδίτσα που το ένα άκρο της ηταν στο χέρι Του και το άλλο άκρο της που χωρίζονταν στα δυο ηταν στις ρόγες από το στήθος της σκαλωμένη με δυο μεταλλικά μανταλάκια.

Εγω μέσα σε όλα εκει ημουν ο μονός που φορούσε ρούχα!!!! Αφού έκατσαν οι Κύριοι γύρω από ένα τραπέζι ( και εγώ φυσικα μαζί τους) είχαν τις σκλαβες να τους κάνουν θελήματα … Το καλό μέσα σε όλα αυτά ηταν ότι εκτός από τους Κυρίους που έκανε ο Ενας φιγούρα στον Αλλον για το ποσό αφοσιομενη είναι η σκλαβα του σε Αυτόν , το ίδιο γίνονταν και από την πλευρά των σκλαβών που η μια προσπαθούσε να δείξει στην άλλη ότι μπορεί να κάνει τα πάντα για τον Κύριο της!!!

Η μέρα πέρασε και έτσι άρχισαν όλοι να φεύγουν κανονίζοντας για την επόμενη συνάντηση τέτοιου είδους που την πραγματοποιούσαν μια φορά το χρόνο.
Ξέχασα να αναφέρω πως στο πάρτυ αυτό ήταν 9 Κύριοι και 11 σκλάβες… αφού ο Κύριος τον οποίο γνώριζα είχε τρεις σκλάβες!!

Μετά από δυο μέρες έφυγα και εγώ και γύρισα στην Ελλάδα. Δεν το είπα σε πολλά άτομα και ειδικά σε κανέναν εκτός ‘’χώρου’’ και όλοι καταλαβαίνουμε γιατί δεν το είπα. Σε μια από τις μέρες που ήμουν εκεί ο τύπος μου πρόσφερε αν ήθελα να μείνω μόνιμα στο Άμστερνταμ, δουλειά και στέγη μιας και είχε πολλές επιχηρίσεις και πολλά λεφτά…

Αλλά εγώ προτίμησα να επιστρέψω Ελλάδα!

 

Ενδιαφερουσα εμπειρια...

 

Απάντηση: Re: ΤΟ ΠΑΡΤΥ....

Εμπειρια ζωης..!!

 

Δυνατή μύηση στον χώρο, κατευθείαν στα βαθιά νερά του BDSM Kits  

Ευχαριστούμε για τη διήγηση.

 

Απάντηση: Re: ΤΟ ΠΑΡΤΥ....

Ναι πραγματικα η κατασταση ηταν ''extreme''....
βεβαια στις Βορειες Χωρες το θεμα ''σεξ'' και οτι συνεπαγεται σε αυτο δεν ειναι καθολου ταμπου... μπορει να ακουσεις συζητησεις ''ανοιχτα'' οπως μιλουσαμε στην ελλαδα για τα πολιτικα στην δεκαετια του 80'!!

 

Απάντηση: ΤΟ ΠΑΡΤΥ....

Καλόοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοό  

 

Απάντηση: ΤΟ ΠΑΡΤΥ....

 )

 

Πολυ καλη εμπειρια. Κριμα που δεν υπαρχουν αντιστοιχες καταστασεις στην Ελλαδαρα μας. Και αυτες που υπαρχουν ειναι γνωστες μονο σε 5-10 ατομα του συγκεκριμενου κυκλου και οχι του χορου μας γενικα.

 

εγώ θα έμενα Ολλανδία ..

 

Ίσως να φαίνεται παράδεισος, αλλά δεν το συνιστώ! Ο καιρός σε φθείρει πολύ γρήγορα, ειδικά αν δεν έχεις συνηθίσει στη βόρεια/δυτική Ευρώπη.

 

Συμφωνώ. Επειδή έχω κάνει και εγώ καιρό (6 χρόνια) σε τέτοια κλίματα. Αλλά και οι κοινωνίες τους είναι εντελώς διαφορετικές από τις μεσογειακές που εμείς δεν μπορούμε να το συνηθίσουμε με τίποτε.

 

Kαλή φάση αγαπητέ μου.
Τα πράγματα στο εξωτερικό και ιδιαίτερα σε Ολλανδία είναι τελείως διαφορετικά .
Σε πολλά θέματα είναι έτη φωτος μπροστά.