Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.

Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Τάβλι παίζεις, κύριε;

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος llazouli, στις 28 Μαρτίου 2010.

Σελίδα 2 από 3
  1. Maley

    Maley Contributor

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    τι διαβαζουν τα ματια μου.....
     
    Maley, 29 Μαρτίου 2010
    #13
  2. underherfeet

    underherfeet πέρα βρέχει Contributor

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    καλε συ, ανθισες....  
     
    underherfeet, 29 Μαρτίου 2010
    #14
  3. Kaveiros

    Kaveiros Regular Member

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Ευγε,η καλη παρτιδα καθοριζεται απο τους παικτες.
     
    Kaveiros, 29 Μαρτίου 2010
    #15
  4. gaby

    gaby Guest

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    γλυκιά μου γαλαζόπετρα, πολύ σε απόλαυσα   παλλόμενη μέσα απ το κείμενο, αλλά πιο πολύ απ όλα μ άρεσε το διακριτικό "χαμίνι" που έβγαζε ο τίτλος.

    χυμούς ανοιξιάτικους εύχομαι και γέλιο και ηδονή  
     
    gaby, 29 Μαρτίου 2010
    #16
  5. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Λέω και γω, πού χάθηκε αυτό το μικρό...

    Μου έφτιαξες τη διάθεση. Σκέτη γλύκα το γραπτό σου. 
     
    dora_salonica, 30 Μαρτίου 2010
    #17
  6. Uther

    Uther Contributor

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

     
     
     
    Uther, 1 Απριλίου 2010
    #18
  7. MastroMitsos

    MastroMitsos New Member

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    H αληθεια ειναι οτι γενικα απεχθανομαι να διαβαζω "φιλολογικα" κειμενα, κ ερωτικα το ιδιο!
    Ειδικα οταν ειναι κατεβατα ατελειωτα, κ εχουν καλολογικα στοιχεια πολλα, κλπ αηδιουλες! Μπορω να πω οτι γραφεις πολυ ομορφα, δεν ξερω αν ειμαι στις καλες μου η περναω ομορφα, (αν κ μονος) η μου φτανει η ανοιξη μονο..
    περιειχε τα παντα κ ηταν οσο ακριβως επρεπε να ειναι!
    Α κ χαμογελασα πολες φορες.. 
    ΕΥΓΕ!
     
    MastroMitsos, 4 Απριλίου 2010
    #19
  8. anima0

    anima0 Regular Member

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Πως είναι μερικές φορές ε;
    Δεν γίνεται να μην επιθυμήσεις ξανά τη διαστροφή μετά, γίνεται;
     
    anima0, 19 Αυγούστου 2010
    #20
  9. Ninevi

    Ninevi Regular Member

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Όχι. Άμα γευθείς το νέκταρ, το νερό δεν είναι ποτέ πια το ίδιο.
     
    Ninevi, 19 Αυγούστου 2010
    #21
  10. llazouli

    llazouli Contributor

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Eδώ και του σπανού τα γένια, γίνονται...τα πάντα μπορούν να γίνουν και τίποτα!

    Εμείς καθορίζουμε τις διαστροφές μας κι όχι αυτές εμάς.  
     
    llazouli, 19 Αυγούστου 2010
    #22
  11. anima0

    anima0 Regular Member

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Ενα καλό θέμα για poll!

    Αν και καταλαβαίνω τι εννοείτε.. πιστεύω εννοείτε τι ΟΡΙΖΟΥΜΕ ως διαστροφή, και τι φυσικό επειδή το αποδεχόμαστε. Όμως δεν είναι τόσο απλό τα ταμπού παραμένουν ταμπού ακόμη και όταν τα "σπάμε", ίσως λόγω του περίγυρου.

    Πιστεύω πως πράξεις που μας ευχαριστούν δεν τις απενοχοποιούμε πλήρως αλλά τις επιζητούμε, άρα μας καθορίζουν. "Είναι γλυκιά η αμαρτία" (επειδή είναι αμαρτία; )

    Παράδειγμα: γιατί αυτοπροσδιορίζεσθε ως perv?
     
    anima0, 19 Αυγούστου 2010
    #23
  12. llazouli

    llazouli Contributor

    Απάντηση: Τάβλι παίζεις, κύριε;

    Όσο 'ανοίγουμε' και τα αποδεχόμαστε, παυουν λιγο λιγο να έχουν τρομαχτική θωριά και διαστάσεις απύθμενες. Θέλω να πιστεύω ότι οι αλλαγές μέσα μας, οι ουσιαστικές εννοώ, φέρνουν και τις αντίστοιχες στον κοινωνικό περίγυρο, ήπια ή και μέσα από τη ρήξη, μπήγοντας το μαχαίρι στο κόκκαλο, για όσους αντέχουν.

    Perv για μένα είναι μια μεγάλη ομπρέλα, που αγκαλιάζει όλες τις διαστροφές!   Δε νοιωθω ότι ξεχωρίζω ιδιαίτερα απ τους άλλους ανθρώπους, πιστεύοντας ότι στη βάση όλοι λιγο ως πολύ δεν έχουμε και μεγάλες διαφορές. Όσο κι αν κατανοώ, αντιπαθώ τις εμμονιακές προσκολλήσεις, δεν νοιωθω πως 'αμαρτάνω' με τις διαστροφές μου, αλλά περισσότερο ότι εξερευνώ τι μου γίνεται, πόσο κ πού μπορεί να πάει...Το ποιος καθορισε το τι ειναι 'αμαρτία' ειναι μεγάλη κουβέντα...
     
    llazouli, 20 Αυγούστου 2010
    #24
Σελίδα 2 από 3