Τέσσερις σημειώσεις για τη μονογαμία, την πολυσυντροφικότητα και την ελεύθερη βούληση.

Σωστά. ...

 

Σωστά όσα λες @cadpmpc αλλά εξακολουθώ να νιώθω πως για μερικά πράγματα δεν είναι ο καιρός τους ακόμα.

Αλλά από την άλλη έχει δίκιο και ο @Iagos στα περί οίνου ωρίμανσης. Ακόμα καλύτερα τα είπε ο Γκάτσος στον Κεμάλ:

Νικημένο μου ξεφτέρι
δεν αλλάζουν οι καιροί·
με φωτιά και με μαχαίρι
πάντα ο κόσμος προχωρεί.

 

Μερικές σκέψεις και κάποια ερωτήματα, μπορεί και χαζά, για τις σημειώσεις αυτές ελπίζω να μου επιτραπούν.......
1) Συμφωνώ ότι το να ναι κάποιος πολυσυντροφικός δεν σημαίνει ότι δεν νοιάζεται ή δεν αγαπά, ή ότι φοβάται...
Ισχύει όμως και για τα δύο μέλη της σχέσης αυτή η ελευθερία; Tτι γίνεται στη περίπτωση που υπάρξει ένας ΄έρωτας μεγάλος' (αν νοιώσει έτσι ο πολυσυντροφικός της παρέας, εννοώ, με κάποιο άτομο που θέλει κι έχει ανάγκη να είναι κι αυτό πολυσυντροφικό); Iσχύει και τότε η ελευθερία και η πολυσυντροφικότητα;
2) Η ζήλεια είναι ποταπό συναίσθημα που λέει κι ένας φίλος μου. Το έχω νοιώσει κατά καιρούς, οφείλω να ομολογήσω και δεν μου άρεσε καθόλου μα καθόλου ο εαυτός μου ώσπου το πήρα αλλιώς.
΄Ενας πολυσυντροφικός αποκλείεται δηλαδή να χάσει τη λογική του στιγμιαία και να ξεφύγει της λογικής; Πάντα αναλύει;;;
3) Συμφωνώ απόλυτα... Όμως, στη πορεία του χρόνου ο καθένας μας δεν έχει ανάγκη αυτόν τον ένα ή τη μια μόνο να βρίσκεται μαζί του στις πιο προχωρημένες ηλικίες; Γνωρίζω άτομα poly που με την πάροδο του χρόνου κουράστηκαν και μαζεύτηκαν στο καβούκι τους λέγοντας το εξής: ''έζησα τα νιάτα μου όπως ήθελα, τώρα θέλω να μαζευτώ στο σπίτι μου''.

 

Φυσικά και ισχύει αφού η σχέση είναι απόλυτα συναινετική.

Δεν αποκλείεται τίποτε... Αλλά το να ξεφύγει κανείς στιγμιαία της λογικής όπως το λέτε δεν είναι αποτέλεσμα της μονογαμίας ή της πολυγαμίας αλλά πολλών άλλων παραγόντων που συγκροτούν την δομή ενός ανθρώπου..

Κατανοώ τους προβληματισμούς σας...

 

Η συναίνεση αφορά ακριβώς αυτό... δηλαδή να υπάρξει και άλλος έρωτας.. βασική προϋπόθεση είναι αυτό αλλιώς δεν θα την έλεγαν πολυερωτία...

 

Ρωτώ επειδή πρόσφατα βρέθηκα σε μια συζήτηση με το θέμα την πολυγαμία. Εκεί, επικρατούσε η άποψη ότι η πολυγαμία είναι χαρακτηριστικό ατόμων που δεν μπορούν να αναλάβουν το βάρος μια σχέσης, φοβούνται την ευθύνη της, οπότε προτιμούν να μοιράζουν το χρόνο τους σε παράλληλες σχέσεις κι ασχολούνται με αυτές επιδερμικά μόνο κι όχι σε βάθος. Αναρωτιέμαι τι ισχύει.
Κατανοώ ότι είναι μια ολόκληρη φιλοσοφία προφανώς, αναρωτιέμαι επίσης όμως κατά πόσο είναι εύκολο η διατήρηση ενός τέτοιου βίου σε συνεχή ροή. Θεωρώ ότι τρώει πάρα πολύ ενέργεια, παρ΄όλη την ανάλογη παιδεία που μπορεί να υπάρχει.
Ευχαριστώ για την άμεση απόκριση.

 

Τις γνωρίζω αυτές τις συζητήσεις... τις έχω ακούσει και εγώ...

Μου δίνετε πάσσα και σας ευχαριστώ για αυτό.

Τι είναι πιο δύσκολο;

Να αναλάβεις το βάρος μιας σχέσης ή το βάρος δυο σχέσεων;

Φυσικά το δεύτερο.

Και αν οι πολυερωτικοί ασχολούνται επιδερμικά και όχι σε βάθος τότε γιατί διεκδικούν επέκταση του συμφώνου συμβίωσης πέραν των δυο ατόμων;

Ένα σύμφωνο συμβίωσης είναι επιδερμική υπόθεση; Ή είναι δέσμευση σοβαρή;

 

Σαφώς το βάρος δύο σχέσεων είναι δυσκολότερο και με περισσότερες απαιτήσεις, ειδικά όταν υπάρχει η επιθυμία να γίνει ουσιαστική δουλειά από άπαντες ενδιαφερόμενους. Μπορώ να το πω με βεβαιότητα, έχοντας υπάρξει σε μια ανάλογη σχέση.

 

Καλή μου @anthea[C_M] εκείνοι που κάνουν τέτοιες κουβέντες περί πολυγαμίας δημιουργούν την εντύπωση πως ένας πολυερωτικός άνθρωπος είναι ένας επιπόλαιος άνθρωπος. Δεν νομίζω πως έχετε αποκομίσει κάτι τέτοιο από την σχέση στην οποία έχετε υπάρξει.

Αυτή η δημιουργία των εντυπώσεων κάνει πολλούς να μην εμπιστεύονται τους ανθρώπους που λένε την αλήθεια τους για την ζωή τους και τις επιλογές τους. Και ξέρετε δεν είναι ευχάριστο να επικοινωνείς τον εαυτό σου και να εισπράττεις δυσπιστία.

Και καλά η δυσπιστία που η παραγωγή τέτοιων εντυπώσεων δημιουργεί.

Υπάρχουν και άλλες κουβέντες που δημιουργούν πιο ακραίες εντυπώσεις και μπορεί ένας πολυερωτικός να εισπράξει τον ρατσισμό και τον φόβο του άλλου.

Και ούτε αυτό είναι ευχάριστο..

 

Προσωπικα αυτο που αποκομισα απο τη δικη μου εμπειρια ειναι οτι οι ανθρωποι που επιλεγουν αυτο το τροπο ζωης καθε αλλο απο επιπολαιοι ειναι. Επισης αποκομισα και τη δυσπιστια των τριτων σε πολυ μεγαλο βαθμο. Κι οντως δεν ηταν καθολου ευχαριστο, συμφωνω απολυτως. Σε καποιες περιπτωσεις ηρθα αντιμετωπη και με μεγαλες ειρωνιες, επισης.

 

Η ανάρτηση της συνέντευξης με έντονο τρόπο έγινε από λάθος στην διαδικασία της επικόλλησης. Θεωρώ ότι έχει αξία η άποψη του Βέγγου για δύο λόγους:
Δόθηκε στη δύση της ζωής του και η άποψή του εκφράζει τα βιώματά του και όχι τον σχεδιασμό του μέλλοντος.
Δόθηκε από έναν άνθρωπο που ενώ ήταν για δεκαετίες στην κορυφή της δημοσιότητας, δεν μας ¨ζάλισε" με την προσωπική του ζωή.

Κακώς εξέλαβες ως θετική στην μονογαμία την άποψή μου. Και φυσικά μου είναι ξένοι οι χαρακτηρισμοί "συναισθηματικά ανάπηρος και προβληματικός" που μου αποδίδεις. Αυτό που προσπάθησα να πω είναι ότι ενώ στον γενικό πληθυσμό τα συμπεράσματα για μονογαμικές- πολυγαμικές συμπεριφορές έχουν επιστημονική και στατιστική αξία, στην εξατομίκευση μικρή σημασία έχουν. Ασφαλή συμπεράσματα εξάγονται στη δύση της ζωής μας. Για αυτόν τον λόγο μνημόνευσα την άποψη του Βέγγου.

Για το τέλος θα ήθελα να σε παρακαλέσω για μια διευκρίνηση, ως νηματοθέτης. Δώσε τον ορισμό της μονογαμικής και της πολυγαμικής συμπεριφοράς σε σχέση με τον χρόνο και σε σχέση με το συναίσθημα.

 

Εγώ είμαι οπαδός του Γκάντι πάντως.
Μικρή σημείωση για την ελεύθερη βούληση.
Είναι μία από τις ύψιστες συμπαντικές αρχές και πλερώνεις και το τίμημα, κάθε, μα κάθε φορά.
Μικρή σημείωση για την πολυσυντροφικότητα.
Είναι για ανθρώπους που δύνανται -εν γένει- να είναι σύντροφοι, κατ΄αρχάς ενός άλλου ανθρώπου και κατ΄επέκταση, αν υπάρχει ωριμότητα και ψυχικό πλεόνασμα και εν δυνάμει περισσοτέρων.
Η μονογαμία είναι όντως κοινωνικώς επιβεβλημένη και δη στην γυναίκα παλαιόθεν, λόγω του απλοϊκού ''Τίνος είναι γυναίκα το παιδί?'' Είναι ακόμη μία κοινωνική σύμβαση πού σε κάποιους μπορεί και να αρέσει γιατί δεν έμαθαν ποτέ κάτι διαφορετικό, δεν έψαξαν καν μέσα τους να δουν τι θέλουν πραγματικά.
Καλή βδομάδα σε άπαντες...