Ταπεινοφροσύνη.

Πως μπορεί να έχει κανείς αντίρρηση σ' αυτά? Αν η ταπεινοφροσύνη είναι το αντίθετο της αλαζονείας τότε ποιος θα υπερασπιστεί την αλαζονεία. Ακόμα και οι αλαζόνες θα εμφανιστούν ταπεινόφρονες.

Όμως ειπώθηκαν και άλλα πράγματα στο thread και στο πολύ καλό post της lara. Θα αναφερθώ σ΄ αυτά.

Έχουμε απ΄ τη μια μεριά την «αξία - ταπεινοφροσύνη» που όπως είπα και πιο πάνω προτρέπει «είσαι ασήμαντος - μείνε εκεί». Ποιος είσαι εσύ ανθρωπάκο που θα …..? Μπροστά στο μεγαλείο του, στη δόξα του, στη δόξα του έθνους, στο παγκόσμιο σύστημα …. κλπ. κλπ. Η δικαίωσή σου δεν πηγάζει από ‘σενα, αλλά από την πίστη σου στον αλάχ, τη συμμετοχή σου στη φυλή – την παθητική συμμετοχή σου στις εκλογές (στην καλύτερη περίπτωση) ή στο κοινό της ευρωβίζιον (ήμουν κι εγώ εκεί περηφανεύεται ο «ταπεινός = ασήμαντος» αλαζονίσκος).

Έχουμε απ’ την άλλη την ιδέα της άμεσης δημοκρατίας, του Νιτσεϊκού ανθρωπισμού (κατ’ εμέ), του υπαρξισμού, της αυτονομίας, που πρεσβεύουν την ιδέα της ατομικής αξίας και ατομικής ευθύνης. Θα μπορούσαν να συνοψιστούν στο Θουκυδιδικό «νιώθεις ασήμαντος – θα γίνεις ασήμαντος» ή στην ηρωικά μηδενιστική και βαθειά αισιόδοξη φράση «κι αν η μοίρα μας είναι το μηδέν – ας μην το κάνουμε να φαίνεται μια δίκαιη πληρωμή».

Η κλασσική επιχειρηματολογία περί ταπεινότητας στηρίζεται στη θεωρία της ασημαντότητας που συνθλίβει το ατομο.

Λέμε: η απεραντοσύνη του σύμπαντος κάνει τις ανθρώπινες καταστάσεις να μοιάζουν ασήμαντες. Μ’ ένα τεράστιο λογικό άλμα καταλήγουμε: … αρα είναι ασήμαντες.

Έχουμε μάθει να βλέπουμε το σύμπαν με τη λογική του τηλεσκοπίου γύρω από ένα κέντρο (εμάς). Όταν μεταθέτουμε νοητικά το κέντρο έξω από μας, μας πιάνει το δέος και η κλάψα για την ασημαντότητά μας.

Κι αυτό γιατί δε νιώθουμε την ενότητά μας με το σύμπαν – πως είμαστε σύμπαν – πως το μεγάλο δεν είναι πιο σημαντικό απ’ το μικρό .... ουπς stop - βγήκαν οι επιρροές μου από το ζeν.

Αλλά στο κάτω κάτω είμαστε ζωντανοί (και οι ζωντανοί κι αυτοί σύμπαν και φυσική κατάσταση είναι). Και για τους ζωντανούς έχουν σημασία όλα τα «τηλεσκοπικά ασήμαντα»: η τροφή, οι σχέσεις, οι φόβοι και η εξουσία και η ατομική εξέλιξη κλπ. Όσο έχουμε τη (φυσική) ιδιότητα του ανθρώπου ας την εξασκούμε. Kαι ως γνωστόν ο άνθρωπος θρώσκει άνω και όχι κατω.Θα έχουμε απέραντο χρόνο να συμπεριφερθούμε ως κόκκοι άμμου στ’ αληθινά και όχι στα ψεύτικα.

Κι επειδή είμαστε ακόμα ζωντανοί κι θέλουμε να ζούμε καλά, πιστεύω πως κανένας κυριαρχικός άνθρωπος (άνδρας ή γυναίκα) δε θα ‘θελε ένα αλαζονικό άτομο να του τα σπάει.

Το αν θα ’θελε να έχει ένα ταπεινόφρον άτομο εξαρτάται.

Εγώ όχι. Δε νιώθω τόσο αδύναμος που να χρειάζομαι κάποιον κατώτερο (ή που να νιώθει πολύ κατώτερος) για να επιβιώσω. Μου αρκεί η ευγένεια, η θηλυκότητα και η ερωτική υποτακτικότητα – απ’ την άλλη δεν έχω εμπειρία σοβαρών σχέσεων με γυναίκες «ταπεινόφρονες» χωρίς ερωτική τόλμη, ανοιχτή σκέψη, ανήσυχο πνεύμα και πνευματική φιλοδοξία – καλά και ήσυχα κορίτσια, αλλά τα βαριέμαι σύντομα.

Μια υποτακτική γυναίκα αν είναι αλαζόνας θέλει στρώσιμο (από καποιον που ναχει ΄πολλή υπομονή) ή αλλαγή status. Αλλα μια υποτακτική γυναικα δεν είναι αναγκαίο να είναι "ταπεινοφρων"- μπορεί να είναι.

 

ναι,για μενα ειναι πολυ απλο,

λες οτι ενας σκλαβος δεν πρεπει να διακατεχεται απο επαρση η αλαζονεια αλλα μονο απο περηφανεια κτλ κτλ

μα και η περηφανεια ειναι ειδος επαρσης και μαλιστα απο τα πιο εντονα.

 

Πολλα χρονια πριν,προ Χριστου,ο μεγαλος και σοφος Σωκρατης δηλωσε:Eνα γνωριζω...οτι δεν γνωριζω τιποτα! Αυτη ειναι η πιο ταπεινη εκδηλωση προσωπικοτητας που εχει υπαρξει απο εναν τοσο σπουδαιο ανδρα,και εχω την αισθηση οτι αυτος ο τροπος σκεψης θα πρεπει να αποτελει κανονα για ολους.

 

Έχεις φυσικά δίκιο να το βλέπεις έτσι. Σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει ακριβώς όπως το περιγράφεις αλλά δεν αναφερόμουν σε αυτό το είδος.

Ευχαριστώ για την επεξήγηση  

 

Συμφωνώ -- είναι θέμα προοπτικής, από που κοιτάμε για να δούμε.

Μία μόνο θεώρηση - από μια θέση θεώρησης - βγάζει πάντα μεροληπτικά αποτελέσματα, άρα μόνο μέρος της αλήθειας.
​

 

Ο σπουδαίος άνδρας που γνωρίζει πως η γνώση είναι επισφαλής δεν ταυτίζεται με τον ταπεινό αδαή που παραιτείται απ’ τη γνώση γιατί ακουσε πως είναι επισφαλής.

Ο Σωκράτης απ’ ότι ξέρω το είχε ψάξει. Και εδω που τα λέμε δεν έβαζε γλώσσα μέσα του. Το είχε βάλει σκοπό να ταπώνει φιλοσοφικά τους αντιπάλους του. Και καλά έκανε.

 

Σειρα μου να ρωτησω σε ποιο ειδος αναφερθηκες ?

ρε συ carissa ξερεις τι σκεφτομαι,μηπως προσπαθουμε ματαια να ακυρωσουμε την ανθρωπινη φυση βαζοντας κανονες στο πως πρεπει να νιωθει καποιος υπ η slave λες και ειναι λειτουργικο της microfost ?

 

Ταπεινοφροσύνη…..
Είναι από τις δυσκολότερες αρετές έχει αν κάνει με την αλαζονεία.


Η ταπεινοφροσύνη βρίσκετε μέσα μας εκεί δουλεύετε και όχι στης πράξεις μας..

Δλδ δεν μπορεί οι πράξεις μας να είναι ταπεινές αλλά μέσα μας να υπάρχει το συναίσθημα της αλαζονείας ,και το έντονο εγώ που μπορεί να βγάλει ακόμα και μια ταπεινή πράξη.

Ταπεινοφροσύνη για μένα είναι να κάνουμε μεγάλες πράξεις χωρίς αυτό να έχει κανένα συναισθηματικό αντίκτυπο να μην τρέφει την αλαζονεία μας , και το υπέρ εκτιμημένο εγώ μας.

 

Αναφερόμουν στο είδος της περηφάνειας που δεν εμπεριέχει εγωκεντρισμό ως κύριο συστατικό.

Κανείς δεν ακυρώνει την ανθρώπινη φύση μιας σκλάβας. Αν θες την κατευθύνει. Η εκπαίδευση μιας γυναίκας σε σκλάβα έχει τον σκοπό να την κάνει να λειτουργεί σαν καλοστημένο software (ελπίζω όχι σαν της microsoft). Στους "προγραμματιστές" αρέσει, στις ίδιες αρέσει και αυτό άλλωστε επιδιώκουν. Μιλάμε πάντα για σκλάβες και όχι για κάτι άλλο όπως υποτακτικές ή bottom.

Αν θέλουμε απόλυτη ελευθερία έκφρασης και έλλειψη ελέγχου ακόμα και συναισθημάτων, μιλάμε για άλλου είδους ανθρώπων και όχι σκλάβες.

 

Οι πράξεις μας δεν καθορίζουν όμως ... εμάς ?
Εκτός αν εμείς κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με αυτές ,
γιατί αν λειτουργούμε έτσι όπως αναφέρεις ,
μόνο εμάς περιπαίζουμε ,
και καλά αυτό ,
αλλά το βέβαιο είναι πως αν συμβαίνει ,
αν κάνουμε κάτι τέτοιο ,
δεν έχουμε ιδέα τι μας γίνεται, δεν μας ξέρουμε καθόλου
και αυτό είναι μάλλον ... καταστροφικό για αυτά που ζούμε ,
χωρίς να τα νοούμε και να τα πιστεύουμε .... ( άσε τους άλλους ) !
Εκεί πια οπότε θα πρέπει να σκεφτούμε αν είμαστε με τα καλά μας
η αν ηθελημένα θέλουμε να κάνουμε κακό σε μας ,
και αν ναι ,ποια είναι τα αίτια .....

 

Καταρχην ευχαριστω που απαντησες,

Αυτο μαλλον ουτοπικο μου φαινεται,η επαρση οπως και τα συναισθηματα περηφανειας εχουν αμεση σχεση με το Εγω αλλα και το Υπερεγω αν θελεις.

Κατανοτητο μεσα στο χωρο του βδσμ,με λιγες ενστασεις.

Αλλου ειδους ανθρωπων,μιλας λες και οι σκλαβοι ειναι καποιο αλλο ειδος με διαφορετικους ψυχικους μηχανισμους,

Μη σε κουραζω ομως αλλο,καταλαβαινω πως το βλεπεις,για μενα παλι ειναι απλο το θεμα,η ταπεινοφροσυνη ειναι για τους μετριους,οσο κυνικο και απολυτο αν ακουγεται αυτο.

 

I will write in English as my Greek writting is terrible. I agree with Carissa about the definition of Tapinofrosini and it is the persone's desission on how he or she view life, the people and how they want to behave. All of us when we where kids, we were trying on few things and behaviors to adopt and become a member of our character. The same with Tapinofrosini. Those people adopted this kind of behaior at their early childhood and they are happy with it and it exactly the same as the matcho guy adopted his behavior when he was kid. This is not good or bad. It is a matter of character and everybody should be respected and not to consider it as a week point and try to use it or abuse it. Respect all people arround you no matter how their behavior is.