Τα Σάλια Μάλλια

Καλησπέρα! Δείτε τι βρήκα!  

Για σας φιλαράκια (Πουτάνες, επαγγελματίες και μη*)! Χθες πήγα για ψάρεμα. Πήγα βαθιά για να μην με τσιμπάνε τα κουνούπια. Αλλά επειδή δεν έπιασα ούτε λέπι αποφάσισα να διαβάσω το πολιτικό δοκίμιο του «Διάκοβου Συνταρτολάγνου». Παραθέτω το παρακάτω απόσπασμα για να μην με λέτε ατομιστή, κι όσοι έχετε σκοπό να σχολιάσετε σκεφτείτε τον «σάλια μάλια» που όλο ψειριάζει την μαϊμού και κανείς σας δεν τον λέει ποτέ τίποτα.


«Γεια, λέγομαι σαλιομαλάκας, με ξέρετε, είμαι η τσίντζα της Αθήνας, η γνωστή πουτάνα, γαμημένη γουρουνόφατσα, πουτάνας γιος. Κάνω πεζοδρόμιο και είμαι λεχρίτης ανομίτης. Θα σας πω γιατί. Γιατί κατάλαβα πως είμαι μαλάκας εκʼ γενετής αλλά μην το πείτε πουθενά! Σας παρακαλώ. Η παράκληση πρέπει να έχει σημασία. Πρέπει όλοι να δίνετε διπλάσια σημασία σε άτομα που γεννήθηκαν για να παρακαλάνε. Και να ρουφιανεύουν, γαμώ την μάνα μου. Η μάνα μου, ναι. Πουτάνα. Πουτάνα μάνα με γέννησε. Και από τότε όπου και να πάω όλοι με διώχνουν, γαμώ το γουρούνι που με εκφράζει. Ε, ναι. Το λέει και Αυτή**. Σιχάθηκα τα πάντα. Υπάρξεις γελοίες, γαμημένες. Σατανικές, καταραμένες, υπερβάσιμες. Γυναίκες που κατάφεραν να υπερβούν τα γαμωσαράντα και σπάζουν γέλια με το να υποδύονται τις υποτακτικής ψυχολογίας γυναικουλάκια, για να είναι κουλ και να τις κάνουν παρέα οι μάστερ (ψευτοκρυφογκέυ μαλάκες, αχ …) και να παριστάνουν τις απελευθερωμένες.


Γράφουν ξύλινες, ψυχρές απόψεις, έτσι ψυχρά, για να τις υπερασπιστούν οι πουτάνες οι χοντρές οι φίλες τους που απλά θέλουν να σβήσουν τους νεότερους και τους ευαίσθητους. Είναι αυτά τα γνωστά θηλυκά κομματόσκυλα, έρμαια της πολιτικής που μιμούμενα τις πολιτικές αηδίες της συνεχόμενης ανεπαρκής έκφρασης παλεύουν να εισαχθούν στην κοπαδοποιημένη μάζα των σαμπ, αχ μόδα, αχ κοινή γνώμη, βισματένια κοπρόσκυλα με καλές θέσεις σρτο δημόσιο (συνήθως σαμπ γυναίκες και γκέυ άντρες***). Είναι γιατί τα νευρά της πουτάνας με την δυνατή ψυχολογία και την δυναμική προσωπικότητα, γαμήθηκαν.

Κρίμα, πουτάνες. Κρίμα! Κρίμα για σας. Τα συκώτια σας σας έφτυσαν και το αίμα που τα έντερα τραβήχτηκαν σαν την πουτάνα την ραχοκοκαλιά σας την γαμημένη, είναι σάπια. Αλλά είναι που η αιώνια προ πουτανάρα της ανυπαρξίας και του τίποτα δεν μεσάσει της μαλακιές που ντεμέκ εκφράζει, η πουτάνα.»


Αν είναι δυνατόν, φώναξε ο ψαράς και πέταξε το βιβλίο να πάει στον πάτο του βυθού…

*Μʼ αρέσει που τις δίνετε και σημασία…..
**Δεν ρώτησα τον Διάκοβο Συνταρτολάγνο που αναφέρεται (μα πια είναι Αυτή?).
***Αρσενικά που και με γκόμενες τρώνε σφαλιάρες και παριστάνουν τους biosexual.

Να αυτό βρήκα  

 

Προσπάθησε λίγο παραπάνω μήπως και βρεις τίποτα καλύτερο. Αυτό δεν είναι σάλια, σκέτη χολή είναι.

 

Μπα, εμένα μ' άρεσε  

Μην με εγκλωβίζεις, pls!